Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Rola broni nuklearnej w izraelskiej strategii odstraszania militarnego

100%
Zych J.
De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności
|
2019
|
issue 2(5)
32-50
PL
Celem artykułu jest wykazanie, jaką rolę w izraelskiej strategii odstraszania odgrywa broń nuklearna. Przyjęto założenie, że o potencjale odstraszania izraelskiego arsenału jądrowego decyduje celowe utrzymywanie go w tajemnicy (tzw. strategia amimut). Założono także, że odstraszanie nuklearne stanowi ważną część składową strategii odstraszania militarnego Izraela, ze względu na zmieniający się charakter zagrożeń nie jest jednak jej głównym elementem. W opracowaniu zastosowano teoretyczne metody badawcze: analizę krytyczną i analizę porównawczą źródeł, opracowań naukowych, dokumentów strategicznych oraz komunikatów przedstawicieli władz Izraela. Niniejszy artykuł stanowi próbę uchwycenia specyfiki strategii odstraszania nuklearnego Izraela i cech odróżniających ją od odstraszania innych państwa nuklearnych.
EN
The aim of the article is to answer the question: What role does nuclear weapon play in Israeli strategy of deterrence? The main hypothesis of the paper is based on the assumption, that the deterrence potential of the Israeli nuclear arsenal is strictly determined by deliberate ambiguity (so-called amimut). The author also assumes that nuclear deterrence plays a significant role in the general Israeli deterrence strategy. However, due to the changing nature of threats, it is not its core element. The author used the following theoretical research methods: critical analysis and comparative analysis of sources, scientific studies, strategic documents as well as selected speeches of the Israeli authorities. This article can be seen as an attempt to capture the specifics of the Israeli nuclear deterrence strategy and the features that distinguish it from deterrence of other nuclear states.
2
Publication available in full text mode
Content available

Izraelska koncepcja uderzenia wyprzedzającego i wojny prewencyjnej

100%
Zych J.
De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności
|
2017
|
issue 1(3)
167-185
PL
Stosowanie uderzenia wyprzedzającego oraz prewencyjnych działań wojennych od lat 50. XX w. stanowiło podstawę izraelskiej doktryny obronnej. Ich elementy można odnaleźć także we współczesnej izraelskiej koncepcji prowadzenia działań zbrojnych, pomimo asymetry-zacji i zmiany charakteru zagrożeń militarnych. W niniejszym artykule wprowadzone zostało podstawowe rozróżnienie pojęciowe pomiędzy uderzeniem wyprzedzającym a wojną prewen-cyjną. Analizie poddane zostały ich założenia teoretyczne oraz realizacja w praktyce przez Siły Obronne Izraela, na wybranych przykładach z historii tego państwa. Ocenie poddano także skuteczność tego typu rozwiązań w osiąganiu celów militarnych i politycznych.
EN
Since the 1950s, pre-emptive strike and preventive use of force have constituted the core of the defense doctrine of Israel. Elements of such military actions can be also found in the current Israeli warfare concept, in spite of assymetrization and changing character of the contemporary military threats. The presented paper attempts to distinguishes the pre-emptive strike and the preventive war. It analyses their theoretical objectives as well as the practical use by the Israel Defense Forces, based on several cases from the history of modern Israel. The author also attempts to evaluate military and political effectiveness of such use of force.
3

ARCHAEOFAUNA OR PALAEONTOLOGICAL RECORD ? REMARKS ON PLEISTOCENE FAUNA FROM SILESIA

33%
Wisniewski A., Stefaniak K., Wojtal P., Zych J., Nadachowski A., Musil R., Badura J., Przybylski B.
Sprawozdania Archeologiczne
|
2009
|
vol. 61
39-95
EN
The paper concerns the problem of faunal remains at Palaeolithic sites from Silesia. The authors tried to answer the question whether the bones are an effect of human activity (archaeofauna) or belong to natural deposits (palaeontological records). The detailed analysis using geological and taphonomic methods lead to the conclusion that within the sites one cannot distinguish the assemblage which consists of only archaeofauna. Contrary, some of the sites contain the archaeofauna as well as natural deposited animal remains. The archaeofauna is mainly represented by remains of hunted game and collected bones whereas processing bones occur rarely. The geofauna was accumulated as a result of slope and alluvial processes and carnivore activity.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.