Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 9

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Autor omówił genezę i rozwój prac badawczych nad dziejami zakładów przemysłowych w Polsce. Swoje rozważania nad rozwojem badań historycznych w Polsce poprzedził informacjami na temat osiągnięć historiografii światowej w pracach nad dziejami przedsiębiorstw przemysłowych. Przede wszystkim zwrócił uwagę na poważne osiągnięcia tradycyjnej szkoły niemieckiej, której twórcą był G. Schmoller (Firmengeschichte). Ponadto zwrócił uwagę na amerykańskie badania tzw. Business History oraz osiągnięcia historyków francuskich związanych z czasopismem „Annales". Badania nad historią zakładów przemysłowych w Polsce rozwinęły się dopiero po drugiej wojnie światowej. W pracach tych najpoważniejszą rolę odgrywały ośrodki historyczne w Warszawie, Łodzi, Poznaniu, Wrocławiu i Katowicach. Prace badawcze nad dziejami przedsiębiorstw przemysłowych związane były z rozwojem badań nad historią przemysłu w Polsce. Badania te nasiliły się szczególnie od połowy lat sześćdziesiątych, kiedy utworzono Komisję Historii Przemysłu przy Komitecie Nauk Historycznych PAN. Pracami tej Komisji kierowała prof. I. Pietrzak-Pawłowska. Dzięki pracom zespołowym, prowadzonym w różnych ośrodkach, wypracowano. względnie optymalny zakres przedmiotowy monografii przedsiębiorstwa, który obejmował: problemy lokalizacji zakładu, rozwój ekonomiczno-techniczny, zagadnienia prawnowłasnościowe i społeczne. Niestety, zdaniem autora, w większości opublikowanych monografii (szczególnie sponsorowanych przez przedsiębiorstwa) powtarzającym się mankamentem był brak informacji na temat założycieli i właścicieli firm w okresie kapitalistycznym.
EN
The researches on the history of industry in Poland last from the end of 19th century. The biggest number of publications appeared after the Second World War. The works from historical centres in Warsaw, Łódź, Poznań, Cracow, Wrocław and Katowice deserve special attention. Unfortunately the large achievement of Polish historians lack publications about participation of landed gentry in the industrialization of the Polish territories.
EN
The article discusses a book by the historian of historiography, professor of humanities, Rafał Stobiecki, entitled Historiography of Polish People’s Republic. Instead of a textbook [Historiografia PRL. Zamiast podręcznika] (Łódź 2020) and responds to the theses presented in it.
PL
Artykuł omawia książkę historyka historiografii, profesora nauk humanistycznych Rafała Stobieckiego pt. Historiografia PRL. Zamiast podręcznika (Łódź 2020) oraz ustosunkowuje się do przedstawionych w niej tez.
RU
Предметом рассуждений автора является участие иностранных военных отрядов, выступающих в характере союзных или наемных войск, в войнах, которые вели полькпе владыки n период с середины X до начала XIV в. На основе собранных информаций при помощи доступных источников можно констатировать, что в период раннего феодализма и районного раскола иностранные отряды поддерживали, n военных конфликтах, польскую сторону 80 раз. Чаще всего оказывали помощь традиционные союзники, какими были Руссины (26 раз) и Венгры (14 раз), затем Чехи (8 рал) и Немцы (7 раз), Кроме того от одного до четырех раз совместно с польскими отрядами боролись: Литовцы, Ячвннги, Пруссы, Крестоносцы, Печенеги, Куманы, Моравы, Татары, Лютыми, Датчане, Французы, а также рыцари ордена - Темплярнусы и ионицкого. Решительно в своем большинстве иностранные отряды выступали в характере подкреплений, участвующих по польской стороне на основе соответствующих политических договоров с правителями соседних стран. Реже же в польской службе оставались наемные войска, воюющие за жалование или иногда с правом грабежа и добычи (это чаще всего были отряды Ячвннгов, Пруссов, Татаров и Куманов). Определить роль иностранных войск в отдельных войнах и битвах явля-тся трудным заданием. Генерально можно утверждать, что они исполняли только функцию подсобную, хотя в нескольких случаях (например, помощь немецкая и русская для Казимира Восстановителя, или венгерская помощь для Владислава Локетка) сыграли важную роль в успехах польской стороны. Трудно также ответить па вопрос, имело ли соответствующее влияние на польское военное искусство совместное участие в борьбе на едином фронте с русскими, венгерскими и т.д. отрядами. Кажется, что это была одна из дорог взаимного познавания польских и иностранных элементов военного дела средних векоз.
9
100%
EN
The city of Rawa was taken over by insurgents three times during the uprising of 1863. For the time Rawa was conquered on 4 February 1863, by a squad of the Colonel Antoni Jeziorański. Capture of the city took place after a bloody battle with a russian squad that stationed in Rawa. The barracks filled with hundreds of russian soldiers were attacked by troop of 600 polish insurgents around midnight. As the result of setting wooden barracks on fire the battle ended with the defeat of the Russians. However after a few hours after the capturing of Rawa the insurgents left the city in fear of coming Russian troops. After that the city of Rawa has been seized by insurgents twice: on February 9th 1863 the troop of Józef Leniecki captured the city for a few hours. The same year, during the night of May 17th / 18th Kajetan Słupski’s squad invade the Rawa for a few hours and then left the city.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.