Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 26

first rewind previous Page / 2 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
PL
Documenta Concilii Vaticani II nullam directam mentionem de Synodis dioecesanis faciunt, attamen de doctrina conciliari circa Synodum dioecesanam dici potest. Hoc in casu de Synodo pastorali, quae scilicet iuxta normas pastorales huius Concilii celebratur, agitur. Ista Synodus non tantum leges ad res pastorales pertinentes edere sibi proponit, sed etiam ipsa in actu celebrationis characterem actionis pastoralis induit. Synodus pastoral is etiam hoc sibi proponit, ut renovationem vitae ecclesiasticae a Concilio Vaticano II inspiratam realizare. Post Concilium Vaticanum II, id. post annum 1965, in Polonia septem Synodi dioecesanae iam celebratae sunt et novem nunc celebrantur. Si agitur de Synodis iam celebratis duae, scilicet Cracoviensis et Catovicensis - ut videtur - inrter synodos pastoraeles primo loco enumerari debent. Synodus Cracoviensis annis 1972-1979 celebrata est et eius documenta cum plena documentatione, tam in lingua polona quam in italica, edita sunt. Synodus ista a Carolo Card. Wojtyła convocata ab ipso quoque, sed iam uti Romano Ponitifice, clausa est. Synodus Catovicensis annis 1972-1975 celebrata est et eius documenta („Fides, oratio et vita in Ecclesia Catovicensi”) anno 1976 Romae in lingua polona edita sunt. Omnes Synodi dioecesanae in Polonia celebratae, in maiore vel minori gradu, doctrinam Vaticani II, saltem aliquo modo in normis, praebent.
PL
Mense Iunio 1987 a. Congressus E ucharisticus Nationalis in Polonia - praesente Papa Joanne Paulo - celebrabitur. Hac de de causa in Facultate luris Canonici Academiae Theologiae Catholicae Varsoviae Canonistae Poloniae congregati sunt. Hoc in symposione nonnulae quaestiones ad Mysterium Ss. mae Eucharistiae pertinentes consideratae sunt. Inter alias etiam praelectio De custodia Ss. mae Eucharistiae in iure canonico habita est. Nunc autem uti articulus in hoc periodico inseritur. Auctor nunc vigentes normae canonicae hac in materia praesetare sibi porposuit. Cum autem , ut normae istae bene intelligi et interpretari possint, in luce principiorum theologicorum considerandae sunt, etiam doctrinae Concilii Vaticani II circa mystarium Eucharisticum breviter hic praesentatur. Eadem de causa nonnullae normae liturgicae proponuntur. In principio aspectus historicus illustratur.
PL
In prima parte articuli auctor de genesi huius institutionis, scilicet de principalibus causis originis, tratta: Duae sunt praecipuae causae: negativa positio Sanctae Sedis erga Concilia plenaria et ne essitas ac utilitas congressionum eipiscoporum . In parte altera actus iuridici Sedis Apostolicae ad Conferentias Episcopales pertinentes, primum ante Codicem Iuris Canonici 1917 a et deinde post Codicem usque ad V aticanum II ed ili proponuntur. Isti multi sunt et quam maxime positivam eius positionem erga istitutionem repraesentant. Relatio Sanctae Sedis erga Conferentias Episcoporum etiam ex statutibus earum, quae multis in casibus apostolicam approbationem obtinuerunt, patet. Conferentiae Episcopales in Annuarium Pontificium prima vice anno 1969 insertae sunt, scilicet in principio pontificatus Ioannis XXIII, qui iam suam propositionem Concilii Vaticani II convocandi, significavit.
PL
Synodus dioecesana, sicut et alia instituta primitivae Ecclesiae, initium suum in praxi a vita commendata, habent. Cum presbyterium , primum una cum Episcopo in civitate permanens, post aliquod tempus in dioecesi dispersum est, necessum fuit novas formas contagis Episcopi cum suo clero quaerere. Unam ex his, primum in Oriente et dein in Occidente, synodus dioecesana evadit. Isto in articulo auctor dicit: I. De praesbyterio in primis saeculis Ecclesiae. II. De synodis dioecesanis in luce legis universae. III. De modo celebrandi synodos dioecesanas, praesertim in Polonia. IV. De Synodo dioecesana in Pontificali Romano. Esti Concilia provincialia et dein Concilia oecumenica statuerunt, ut synodi dioecesanae quotannis (vel etiam bis in anno) celebrarentur, in praxi temen Episcopi rarius clerum in synodum convocarunt. Ultimo tempore multis in dioecesibus aliae formae, quae tantum speciem synodi dioecesanae obtinent, praevaluerunt, quaeque „conferentiae dioecesanae” nuncupantur. De modo celebrandi synodos dioecesanas pauca tantum iure statuta sunt, leges tamen liturgicae - in Pontificali Romano - ordinem ad celebrandam synodum dioecesanam praebebant. Multa etiam a praxi descripta sunt.
5
100%
PL
Codex nunc vigens, scilicet Codex Ioannis Pauli ll, iam secundus est in historia iuris ecclesiastici. In utroque Codice normae de parochis inveniuntur, attamen in secundo Codice ad mentem Vaticani II renovatae sunt. Hoc in articulo ad instar prooemii aspectus historicus huius institutionis appenditur. Deinde de parocho in Codice luris Canonici anno 1917 promulgato sermo est, scilicet de notione, de officio parochi, de functionibus eidem reservatis, ac de iuribus et obligationibus parochi. Latius de parocho ad mentem novi Codicis tractatur. Hac in parte primum de pleniore aspectu muneris parochi, in luce scilicet Vaticani II, de nova notione parochi, necnon de renovata eius stabilitate in officio, tractatur. Deinde de provisione canonica paroeciae, de obligationibus ac iuribus parochorum, de consiliis paroecialibus, de vacatione paroeciae, de administratore paroeciae et de pluribus sacerdotibus, quibus in solidum cura pastoralis committitur.
6
Publication available in full text mode
Content available

Kuria Rzymska Jana Pawła II

100%
PL
Index materiae: Prooemium. I. Historia Curiae Romanae usque ad Vaticanum II. 1. A primordiis Ecclesiae ad CIC 1917. 2. Curia Romana in CIC 1917. II. De conciliari renovatione Curiae Romanae. 1. Postulationes conciliares. 2. Via realizationis postulationum conciliarum. A. Renovatio a Paulo VI facta. B. Continuatio renovationis a Ioanne Paulo II. III. Curia Romana in Constituione Apostolica Pastor bonus. 1. Fines et principia renovationis. 2. Normae generales. 3. Secretaria Status. 4. Congregationes. 5. Tribunalia. 6. Pontificia Consilia. 7. Officia. 8. Cetera Romanae Curiae Instituta. 9. Advocati. 10. Institutiones Sanctae Sedi adhaerentes. Curia Romana, quae est instrumentum necessarium in exercenda suprema, plena et immediata potestate Romani Pontificis in universam Ecclesiam, decurrentibus annis, reformationem indiget. Prima a s. Pio X anno 1908 per Costitutionem Apostolicam Sapienti consilio facta est. Patres Concilii Vaticani II exoptaverunt, ut Curia Romana novae ordinationi, necessitatibus temporum, regionum ac Rituum magis aptatae, subiciatur (Christus Dominus, 9). Haec postconciliaris renovatio opus multum difficile evadit. Duo sunt magni auctores huius renovationis, nempe Paulus VI, praesertim per Consitutionem Apostolicam Regimini Ecclesiae universae (1967) et Ioannes Paulus II per Constitutionem „Pastor bonus” (1988). Ambae Constitutiones optatis Patrum Concilii Vaticani II circa novam ordinationem respondere desiderabant, praesertim quod spectat ad dicasteriorum numerum, eorumque competentiam, propriam procedendi rationem etc. Constitutio autem Ioannis Pauli II insuper fundamenta theologica huius institutionis, eiusque pastoralem indolem - ad mentem et spiritum Vaticani II - late ponit.
PL
Quaestio de paroecia maxime cum quaestione de parocho, eiusdem pastore, coniugitur. Hac de causa auctores ambae quaestiones saepe simul tractant. Codex iuris canonici anno 1917 promulgatus de paroecia singulariter in uno loco non agit. Codex tamen Ioannis Pauli II materiam ad proeciam pertientem uno in loco collegit, scilicet in parte secunda Libri II Codicis (De Populo Dei), sectione secunda eiusdem partis, in capite VI tituli III. In hoc capite De paroeciis, de parochis et de vicariis paroecialibus sermo est. Normae de paroecia in quattuor canonibus expositae sunt. Hoc in articulo sequentes hae quaestiones particulares de paroecia proponuntur: I. Notio et divisio paroeciae: 1° in iure antiquo et 2° in iure conciliari; II. Genesis et evolutio paroeciae: 1° Genesis et evolutio paroeciae usque ad Codicem iuris canonici 1917 a. et 2° Paroecia in primo Codice iuris canonici; III. Renovatae normae ad paroeciam pertinentes: 1° Locus paroeciae in Codice Ioannis Pauli II, 2° erectio paroeciae, suppressio necnon innovationes, 3° iura paroeciae et 4° unio paroeciae cum persona iuridica.
8
Publication available in full text mode
Content available

Ustawodawstwo Jana Pawła II

100%
PL
Activitas legislativa Papae Nostri iam antea in campo legis particularis bene nota est. Ipse enim, uti pastor Ecclesiae Cracoviensis, synodum dioecesanam, et, uti Metropolita Cracoviensis, concilium provinciale, celebravit. Nunc, decenio Summi Pontificatus Eius celebrantes, omnes actus legislativos ab Ipso vel ab dicasteriis Curiae Romanae in memoniam revocare volumus, sed hic praeter Codicem Iuris Canonici. Isti actus multi et praeclari sunt. Hoc in articulo hoc modo positi sunt: I. De Populo Dei. 1. De christifidelibus. 2. De Ecclesiae constitutione hierarchica. 3. De institutis vitae consecratae. II. De Ecclesiae munere docendi. III. De Ecclesiae munere sanctificationis. IV. De processibus
PL
Ordo systematicus cuiuscuiusque collectionis res magni momenti constituitur. Longum et multis in modificationibus dives erat iter, quo divisio materiae hoc in libro, subsequentibus schematibus transiit, donec in novo Codice ultimam formam induit. Ex his conatibus una ex parte maxima diligentia et cura Pontificiae Commissionis, ut divisio materiae, in quantum fieri possit, optima sit, ex altera vero ipsam rem revera quam maxime difficilis esse, apparet. Auctor huius articuli hoc sibi proposuit, ut non solum simplicem informationem de itinere ordinis systematici illius Libri praesentare, sed etiam aliquam criticam aestimationem ac nonnulae alternativae propositiones proponere vult. Tota materia sic disposita est: I. Priora schemata, II. Schema de anno 1977, III. Schemata 1980 et 1982 a., IV. Ordo systematicus in Codice Ioannis Pauli II. En una ex propositionibus aliae divisionis partis saecundae Libri de Populo Dei De Ecclesiae contitutione hierarchica: Sectio I - De regimine Ecclesiae universae, tit. I. De Romano Pontifice deque Collegoi Episcoporum (c. I. De Romano Pontifice et c. II. De Collegio Episcoporum), tit. II. De Romani Pontificis in munere pastorali cooperatoribus (c. I. De Synodo Episcoporum etc., ut in Codice). Sectio II - De regimine Ecclesiarum particularium, tit. I. De Ecclesiis particularibus et de Episcopis (c. I. De Ecclesiis particularibus et c. II. De Episcopis in genere), tit. II. De Ecclesiarum particularium coetibus (ut in Codice), tit. III. De Episcopis dioecesanis, tit. IV. De Episcopis coadiutoribus et auxiliaribus, tit. V. De sede impedita et de sede vacante, tit. VI. De interna ordinatione Ecclesiarum particularium (c. I. De synodo dioecesana ... ut in Codice, c. IX. De diaconis permamenter constitutis).
11
100%
PL
Codex nunc vigens iam secundus est in historia juris ecclesiastici. In utroque Codice praescripta de Vicariis paroecialibus inveniuntur, attamen non identica. Qua de causa prima in parte de Vicariis paroecialibus in Codice anno 1917 promulgato sermo est, scilicet de Vicario actuali, de Vicario oeconomo, de Vicario substituto, de Vicario adiutore et de Vicario cooperatore tractatur. In parte secunda de Vicariis parocialibus in Codice Ioannis Pauli II agitur, i.e. primum de Vicariis paroecialibus in documentis Concilii Vaticani II„ in schematibus futuri Codicis et deinde in ipso novo Codice. Latius de obligationibus et iuribus Vicariorum paroecialium tractatur, tam in iure universali, quam in iure particulari, scilicet in lege dioecesana Ecclesiarum particularium Poloniae. Denique de relationibus parochus - vicarii paroeciales sermo est. Praesertim hac in materia multa nova elementa in lege conciliari inveniri possunt.
PL
Terminus „supraparoecialis” in decreto conciliari Christus Dominus invenitur: „Proximiores Episcopi cooperatores sunt illi etiam sacerdotes, quibus munus pastorale indolis supraparoecialis ab ipso committuntur...” (n. 29). Munera huius indolis iam antiquis temporibus exsistebant, scilicet chorepiscopi, archidiaconi, archipresbyteri, et decani seu vicarii foranei. De his omnibus sermo est hic in n. I, cui titulus: Aspectus historicus. Deinde (n. II) de renovatione conciliari hac in materia agitur. Hac in renovatione munus decani in aspectu imprimis pastorali praebetur, necnon etiam alia munera supraparoecialia proponuntur. Numero III de decanis in Codice Ioannis Pauli II sermo est. Primum (n. 1) de propositionibus, quae in schematibus (1977, 1980 et 1982) huius Codicis inveniuntur, ac deinde de normis ipsius Codicis: De erectione Decanatus et constitutione Decani (n. 2). De obligationibus Decani (n. 3): promotio communis actionis pastoralis in vicariatu foraneo (A), cura de clericis sui districtus (B), conferentiones decanales (C), visitatio paroeciarum sui districtus (D); De iuribus decanorum (n. 4); De visitatoribus decanorum (n. 5); De Vicedecanis (n. 6); De aliis officiis in vicariatu foraneo (n. 7). IV. Demum numero IV de Protopresbyteris in Catholicis Ecclesiis Orientalibus tractatur.
13
100%
PL
In prima parte huius articuli auctor de genesi huius institutionis seu de aspectu historico tractat, scilicet: 1. De institutione Vicariatus Urbis, 2. De prima reorganizatione Vicaniatus, 3. De Vicariatu in luce statutorum Primae Synodi Romanae (1960). 4. De prima renovatione conciliari Vicariatus (1966). In parte secunda de hodierna structura et competentia Vicariatus sermo est. Hac in materia fontes iuridici imprimis haec sunt: Constitutio Apostolica Pp. Pauli VI Vicariae potestatis (1977), Regolamento del Vicariato di Roma (1983) et motu proprio Pp loannis Pauli II Sollicita cura (1987). En quaestiones in hac parte propositae: 1. Normae generales renovationis. 2. Generalis ordinatio dioecesis. 3. Personae in Vicariatu. 4. Competentiae singulorum dicasteriorum. In teria parte de Vicario Generali Civitatis Vaticanae tractatur.
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.