Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 10

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Instytucja referendum ogólnokrajowego zarządzanego przez Prezydenta RP za zgodą Senatu

100%
Leszczyńska K.
Studia Politologiczne
|
2016
|
vol. 42
73-88
EN
A referendum ordered by the President and approved by the Senate is the essence of modern representative democracy. The above analysis demonstrated that four out of five referendums thus far proposed were simply used as bargain chips in electoral campaigns. The actions of the Heads of State that were taken somewhat “by the way” and calculated to bring a specific result turned out to be futile, as the voter turnout, both on 18 February 1996 and 6 September 2015, was below the required threshold for the referendum results to be legally binding. In the first of the aforementioned referenda the term “enfranchisement” proved difficult to understand for the society as did the aim of the vote and the way the question was formulated. In the second the citizens frequently questioned the honesty and purport of the decision of the head of state that was only reached after B. Komorowski lost first round of presidential elections as well as the cost of the referendum. Whereas in the other cases, the initiatives of the Presidents were “throttled” by the Senate, whose members originated from different political circles than the President at the time. Still in opposition PiS pointed out that in specific political conditions the second chamber of parliament may form an effective barrier for referendum ideas of the head of state and proposed that a referendum ordered by the President with the consent of Senate could only be ordered by the President after the latter has asked the Senate about its opinion. Thus we have the irresistible impression, that politicians are most often putting forward solutions that are beneficial for themselves or such, that meet the expectations of their electorate.
2
Publication available in full text mode
Content available

Krystyna Leszczyńska, Recenzja: Longin Pastusiak, Kontynuacja i zmiana. Polityka prezydentów Stanów Zjednoczonych od Waszyngtona do Obamy, Oficyna Wydawniczo-Poligraficzna „ADAM”, Warszawa 2016, ss. 582.

100%
Leszczyńska K.
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
|
2017
|
vol. 24
|
issue 2
3
Publication available in full text mode
Content available

Struktura i skład legislatywy w pozaparlamentarnych projektach Konstytucji RP ogłoszonych w latach 1997–2017

100%
Leszczyńska K.
Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych
|
2018
|
vol. 13
|
issue 1
EN
The coming in force of the provisions of the Constitution of the Republic of Poland of 2 April 1997 undoubtedly affected the silencing of the discourse maintained since 19901 [Dokumenty programowe…] on the need for the reform of the parliament, including, first of all, its structure (one or two chambers?) and limiting the number of parliamentarians as a guarantee factor – according to the authors of these demands – for improvement of its operation or savings in public finances. However, disputes over the above-mentioned issues, calculated first of all for short-term political effects, were still going on, albeit with varying intensity and distribution of accents. The result of the discourse were various concepts included in party programs, election programs and constitutional projects. Eleven draft constitutions published in the years 1997–2017, but never brought to parliament, were presented by political parties and politicians several months before parliamentary and presidential elections in 2005 and 2015 and before presidential elections in 2010 and also one year before parliamentary elections in 2011. Three draft constitutions were presented on the May 3rd Constitution Day.
PL
Wejście w życie postanowień Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997 r. wpłynęło niewątpliwie na wyciszenie dyskursu (prowadzonego od 1990 r.12) na temat potrzeby reformy parlamentu, w tym przede wszystkich jego struktury (jedna czy dwie izby?) oraz ograniczenia liczby parlamentarzystów jako czynnika gwarantującego – w założeniu autorów tych postulatów – usprawnienie prowadzonych przez niego prac lub zwiększenie oszczędności w finansach publicznych. Jednak spory wokół wyżej wymienionych kwestii, obliczone przede wszystkim na doraźne efekty polityczne, toczyły się nadal, choć z różnym natężeniem i rozłożeniem akcentów. Efektem prowadzonego dyskursu były różnorodne koncepcje zawarte w programach partyjnych, programach wyborczych oraz projektach konstytucji. Jedenaście projektów konstytucji ogłoszonych w latach 1997–2017, ale nigdy niewniesionych do parlamentu, przedstawiły zarówno partie polityczne, jak i politycy na kilkanaście lub kilka miesięcy przed wyborami parlamentarnymi i prezydenckimi 2005 i 2015 r. oraz przed wyborami prezydenckimi w 2010 r. i zarazem na rok przed wyborami parlamentarnymi 2011. Trzy projekty dokumentu przedstawiono w święto Konstytucji 3 maja.
4
Publication available in full text mode
Content available

Przyczyny i polityczne skutki wyborów uzupełniających do Senatu RP

100%
Leszczyńska K.
Przegląd Politologiczny
|
2018
|
issue 2
139-152
EN
In the opinion of Polish politicians, by-elections to the Senate of the Republic of Poland have a barometer function, reflecting the political climate in the society. The objective of the present article is to indicate the reasons for and political consequences of mid-term expiry of senators’ mandates. In comparing the research results obtained by analyzing the topic of this article we attempted to answer the following research questions: 1) what factors influence the expiry of senators’ mandates in Poland?; 2) what is voter turnout in these elections, when compared to the ordinary elections to the Polish parliament (Sejm and Senate)? 3) to what extent do the by-elections to the Senate influence the change in its political composition?; 4) do they form a credible barometer of the political climate in the society? The research methods applied (institutional-legal, statistical, and comparative) allowed us to formulate our conclusion. So far, 44 senators’ mandates (4.9%) have expired. The main reasons for that have been death (36.4%), appointment to high public offices (22.8%), or being elected EMP (15.9%). The Senate by-elections have been conducted 37 times, and they have usually generated limited interest of voters (usually around 7%). Nevertheless, in several cases their results signalled the upcoming political change (by-elections in the IV, V and VIII terms) or the continuation of the existing political arrangement (by-elections in the VI term of office). The general efficiency of this forecast is rather elusive; it turned out to be correct in four out of seven terms of Senate.
PL
Wybory uzupełniające do Senatu RP w ocenie polskich polityków spełniają funkcję barometru odzwierciedlającego nastroje polityczne społeczeństwa. Celem artykułu jest wskazanie przyczyn i politycznych skutków wygasania mandatu senatora w trakcie kadencji. Porównując wyniki badań, uzyskane w rezultacie analizy zagadnienia określonego w tytule artykułu, podjęto próbę odpowiedzi na następujące pytania badawcze: 1) jakie czynniki wpływają na wygaśnięcie mandatu senatora w Polsce?; 2) jak kształtuje się frekwencja w tych wyborach na tle frekwencji w wyborach do Sejmu i Senatu?; 3) w jakim stopniu wybory uzupełniające do Senatu wpływają na zmianę jego kompozycji politycznej?; 4) czy stanowią one wiarygodny barometr nastrojów politycznych społeczeństwa? Zastosowane metody badawcze (instytucjonalno-prawna, statystyczna, porównawcza) pozwoliły sformułować wnioski. Dotychczas wygasło 44 mandaty senatorskie (4,9%). Głównymi przyczynami były: śmierć (36,4%), objęcie ważnych stanowisk publicznych (22,8%) i wybór na posła do PE (15,9%). Przeprowadzone 37 razy elekcje uzupełniające do Senatu z reguły wywoływały niewielkie zainteresowanie wyborców (najczęściej około 7%). Jednak zdarzało się, że ich wyniki sygnalizowały nadchodzącą zmianę polityczną (elekcje uzupełniające w IV, V i VIII kadencji) lub kontynuację istniejącego układu politycznego (elekcje uzupełniające w VI kadencji). Skuteczność tego prognostyka jest dość zawodna; okazała się trafna w czterech z siedmiu kadencji Senatu.
5
Publication available in full text mode
Content available

Maria Marczewska-Rytko, Edward Olszewski (red.), Myśl społeczna wielkich religii świata, Wydawnictwo UMCS, Lublin 2013, ss. 345.

100%
Leszczyńska K.
Krakowskie Studia Małopolskie
|
2013
|
vol. 18
471-473
6
Publication available in full text mode
Content available

Polska elita rządowa po 2005 roku

100%
Leszczyńska K.
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
|
2014
|
vol. 41
193-211
EN
In the years 2005 – 2012, the representatives of Polish governing elite were mainly in their 40s and 50s (71%). In this period, the proportion of women in the Council of Ministers has increased to reach 18%. However, the female representatives did not have any significant influence on political decisions made by the Cabinet. Following the Parliamentary elections in 2005, the number of highly educated figures in the Council of Ministers has significantly decreased (to 31%). Despite the fact that the education level of the governing elite was very high, some of the Ministers proved to be unqualified to act in the appointed positions. Promotion from the positions of “pawns” to the position of “pieces” resulted mainly from political factors. Over one third of the Ministers had governing experience in Local Governments. The biographies of 108 members of the Cabinets, which were compiled aft er the Parliamentary elections in 2005, revealed 87 nominations for positions in the Council of Ministers and Government administration.
7
Publication available in full text mode
Content available

Maria Skłodowska-Curie – Woman, Wife and Mother

100%
Leszczyńska K.
Polish Political Science Yearbook
|
2011
|
vol. 40
314-329
EN
On May 20, 1921 during the ceremony of presenting a gram of radium to Maria Skłodowska-Curie, the President of the United States, Warren Harding, called the Polish scientist “the most noble of human beings, the best wife and a loving mother who could combine all the woman’s duties with the immense effort of her fabulous work.” It is unquestionable that scientific research in the field of experimental physics was the main aim and sense of Maria Skłodowska-Curie’s life. But this field of science, which a two-time Noble laureate has chosen, was, at those times, “exclusively male.”
8
Publication available in full text mode
Content available

Participation of the Presidents Wojciech Jaruzelski and Lech Wałęsa in the Process of Cabinet Formation in Poland

100%
Leszczyńska K.
Polish Political Science Yearbook
|
2011
|
vol. 40
43-65
EN
From this short, synthetic review of participation of Presidents in cabinet formation in 1989 – 1995 results that W. Jaruzelski was fully loyal towards processes of democratic changes in Poland. The position of the first, in the history of third RP, head of state was weakened by fiasco of C. Kiszczak mission of government formation; the politician indicated by the President appeared ineffective. But W. Jaruzelski accepted C. Kiszczak failure with dignity and he engaged himself in the process of formation of T. Mazowiecki cabinet although he had constitutional instruments to block it. “President Jaruzelski, Siwicki (Ministry of Defence) and I spread a protective umbrella over this Cabinet against »hardliners« in Poland and abroad.”. L. Wałęsa, benefiting from social consent, very actively took part in the process of formation of solidarity cabinets both before and after he became the head of state. He, with the substantive help of his closest and most trusted associate – prof Lech Falandysz – forced through a favourable for himself interpretation of art 61 of Small Constitution. Because of this, ministers from MoD, MIA, MFA in Pawlak and Oleksy’s Cabinets were appointed by the head of state. It should be stressed that L. Wałęsa helped to promote two prominent politicians: J.K Bielecki and W. Pawlak.
9
Publication available in full text mode
Content available

Udział obywateli w wyborach i referendach w Polsce po 1989 roku

100%
Leszczyńska K.
Eastern Review
|
2018
|
vol. 7
49-71
RU
Необходимо отметить, что несмотря на то, что выборы и референдумы отличаются друг от друга по своему характеру, источник факта политического абсентеизма граждан в обоих случаях находится в одинаковом наборе факторов. В целом поляки не выражают высокого доверия демократии и настроены скептически к тому, что их голос имеет какое-либо значение. Несмотря на то, что избирательная партиципация поляков является предметом многих исследований, тема все еще нуждается в дальнейшем анализе и дискурса. Целью статьи является конфронтация результатов явкиво всех видах общепольских голосований в 1989–2015 гг., а также выделение главных причин относительно низкого уровня активности избирателей в выборах и референдумах.
EN
Although elections and referenda are different in their character, the absence at the vote is promoted by many similar factors.Poles generally lack faith in democracy and the belief that their vote really counts. The turnout in only 35% of national elections held since 1989 till present day exceeded 50%. There are two types of absence ballot, “intentional” absences resulting from the voter’s inner conviction that this is what they want to do, and abstention forced by a random event (sudden illness, death of a loved one, an accident) or non-random event (disability, chronic illness).The main reasons for the planned non-participation in elections in principle do not change with each vote, but are accented with varying frequency.
10
Publication available in full text mode
Content available

Senat jako efekt kompromisu politycznego

100%
Leszczyńska K.
|
2018
|
vol. 9
|
issue 27
159-173
PL
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest opis przebiegu dyskusji oraz analiza rezultatów osiągniętych kompromisów dotyczących włączenia Senatu RP do polskiego porządku konstytucyjnego w latach: 1921, 1989 i 1997. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Podstawowym problemem publika¬cji jest analiza uwarunkowań politycznych, które przesądziły o istnieniu Senatu wyposażonego w dość ograniczone uprawnienia. Zastosowano następujące metody badawcze: wybrane metody historyczne, metodę systemową, metodę instytucjonalno-prawną, metodę porównawczą. PROCES WYWODU: Wywód składa się z trzech zasadniczych części przed¬stawionych w sposób chronologiczny. Zaprezentowano przebieg sporów doty¬czących przywrócenia Senatu w okresie prac nad konstytucją z 1921 r., rozmów przy okrągłym stole oraz prac nad konstytucją z 1997 r., a następnie wyekspo-nowano polityczne i konstytucyjne rezultaty osiągniętych kompromisów. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Decyzja o włączeniu Senatu do pol¬skiego porządku konstytucyjnego w 1921 r. miała charakter kompromisu, który pozwolił w ogóle na uchwalenie konstytucji marcowej, oraz była częścią konsen¬susu umożliwiającego zawarcie porozumienia przy okrągłym stole, a następnie uchwalenia konstytucji w 1997 r. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Żaden inny organ władzy publicznej w naszym państwie nie był tak mocno jak Senat kontestowany. Mimo że izba druga wpisała się w polski system polityczny, to nadal pojawiają się wątpliwości dotyczące zasadności jej funkcjonowania w kształcie ustalonym po 1989 r. Określenie roli Senatu „na nowo” wymaga zmiany konstytucji.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.