Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Istnienia poszczególne. Emigracja polskich muzyków jazzowych i rozrywkowych

100%
Piotrowski G.
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
|
2018
|
vol. 99
|
issue 1
168-175
EN
Jazz and pop music representatives are a particularly mobile group of musicians. This is mainly due to the fact of pop music market being dependent on financial factors, channels of distributions and technology. The hybridization of popular music faces it with the migrating, creative human element, and the migration itself undergoes numerous changes in the reality of global, digital world. The author focuses on the tendency of Polish jazz and pop musicians to emigrate. The phenomenon is analysed in the changing cultural, social and political contexts. By interpreting the different fates of musicians representing various generations (B. Kaper, H. Wars, Z. Seifert, M. Urbaniak, T. Stańko), the author distinguishes different waves of emigration and individual motivations, as well as more universal reasons for emigration.
2
Publication available in full text mode
Content available

Stacja kolejowa jako miejsce graniczne na drodze do nowoczesności. Sól ziemi. Powieść o cierpliwym piechurze Józefa Wittlina

100%
Piotrowski G.
Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka
|
2022
|
vol. 77
|
issue 3
185-199
EN
In the present article, I utilize the first part of Józef Wittlin’s novel Sól ziemi. Powieść o cierpliwym piechurze [Salt of the earth. A novel about a persistent walker] to present changes in the perception of railway in the wake of World War I. On the example of Piotr Niewiadomski – the main character of the discussed work – I analyze how owing to this mean of transport millions of people were moved into a new dimension of reality, in which humanity has been reduced to the role of replaceable parts of immense machineries – railway and war.
3

Latarnik dziecięcej wyobraźni

100%
Piotrowski G.
Kwartalnik Filmowy
|
2015
|
issue 89-90 Redefinicje klasyki
345-346
PL
Artykuł dotyczy cyklicznego programu Gwiazdozbiór, który w latach 1980-1982 tworzył i prowadził w Telewizji Polskiej prof. Aleksander Jackiewicz (1915-1988), badacz i krytyk, jeden z nestorów filmoznawstwa w Polsce. Jackiewicz interpretował fenomen gwiazdorstwa filmowego, osobowości gwiazd i ich role (bohaterami jego programów byli m.in. Charles Chaplin, Greta Garbo, Marilyn Monroe). Uczony nie bał się syntetycznych ujęć historii i natury sztuki filmowej; był antropologiem kina – na ekranie interesował go człowiek w szerokim kontekście kultury i czasu.
EN
The article deals with the cyclical television programme The Constellation, which in the years of 1980-1982 was created and presented in the Polish National Television network by prof. Aleksander Jackiewicz (1915-1988), a film historian and critic, one of the doyens of film studies in Poland. Jackiewicz interpreted the phenomenon of stardom, personality of celebrities and their roles (the characters considered in his programmes included amongst others Charles Chaplin, Greta Garbo, Marilyn Monroe). The scholar was not afraid of synthetic approach to the history and nature of film: he was an anthropologist of the cinema – what interested him on screen was the human being in the wider context of culture and time.
4

Juraja Herza sposób na stylizację rzeczywistości. Przypadek „Morgiany”

100%
Piotrowski G.
Kwartalnik Filmowy
|
2015
|
issue 89-90 Redefinicje klasyki
102-112
PL
Morgiana (1972) Juraja Herza jest uznawana za ostatni film Czechosłowackiej Nowej Fali. Piotrowski wskazuje na wieloznaczność tej atrybucji: chociaż film Herza jest owocem pewnej „szkoły” i jej estetyczną konsekwencją, to powstał w warunkach normalizacji, wprowadzonej przez komunistyczne władze CSRS po zdławieniu Praskiej Wiosny (oznaczała ona koniec wolności twórczej, upadek kina i powrót do estetyki socrealizmu). Świadczy o tym recepcja krytyczna Morgiany, deprecjonowanej jako – zaledwie – „poetycki horror” i „romantyczna przypowieść” o zwycięstwie doskonałego dobra nad ewidentnym, szpetnym złem. W filmie Herza nic jednak nie jest jednoznaczne: dzieło, także dzięki podwójnej roli Ivy Janžurovej, jawi się jako palimpsest, sugerujący, że świat filmowy jest metaforą i pozostaje w kontrze do rzeczywistości pozafilmowej. Piotrowski wykazuje, że mistrzowsko spreparowana, wielopoziomowa stylizacja jest w Morgianie medium kina autorskiego, źródłem dystansu i gorzkiej ironii oraz maską skrywającą przesłanie polityczne i etyczne.
EN
Juraj Herz’s Morgiana (1972) is considered to be the last film of the Czech New Wave. Piotrowski points to the ambiguity of this attribution: although Herz’s film is the fruit of a certain “school” and its aesthetic consequence, it was made under the conditions of standardisation, introduced by the communist government of Czechoslovakia after the crushing of the Prague Spring (it meant the end of artistic freedom, the fall of cinema and the return to the aesthetics of socialist realism). This is evidenced by the critical reception of Morgiana, depreciated as – merely – “a poetic horror” and “romantic parable” about the victory of ideal good over blatantly perfect, hideous evil. In Herz’s film nothing is clear: the film, in part due to the double role of Iva Janžurová, appears as a palimpsest, suggesting that the film world is a metaphor, and remains in opposition to the reality outside of film. Piotrowski shows that the masterfully put together, multilevel stylisation is in Morgiana a medium of cinéma d’auteur, a source of distance and bitter irony and a mask concealing a political and ethical message.
5
Publication available in full text mode
Content available

Ruch społeczny czy subkultura? Alterglobaliści w Europie Środkowej i Wschodniej

100%
Piotrowski G.
Przegląd Socjologii Jakościowej
|
2015
|
vol. 11
|
issue 4
168-191
PL
Większość badań nad ruchem alterglobalistycznym koncentruje się na Europie Zachodniej i Ameryce Północnej, od czasu do czasu uwzględniając inne części świata. Badania na temat tego ruchu w krajach postsocjalistycznych Europy Środkowej i Wschodniej są mniej niż wyczerpujące i rzadko podejmowane z perspektywy porównawczej. Niniejszy artykuł ma na celu wypełnienie tej luki poprzez opisanie kluczowych wydarzeń z historii tego ruchu, jak również genealogii oddolnego aktywizmu w regionie. Ruch alterglobalistyczny rozwinął się w środowisku wrogo nastawionym do lewicowych ideologii i grup. Niniejszy artykuł ma wyjaśnić nie tylko rozwój ruchu alterglobalistycznego w regionie, lecz także jego źródła. Stawia również pytania o naturę ruchu i sposobów jego analizy ‒ jako upolitycznionego ruchu społecznego lub subkultury i stylu życia. Bliskie związki oddolnych ruchów społecznych oraz subkultury i kontrkultury w Europie Środkowej i Wschodniej mogą sugerować nowe i świeże spojrzenie na badania ruchów społecznych.
EN
Most of the research on the alterglobalist, also known as the global justice, movement has focused on Western Europe and North America, with occasional research on other parts of the world. There has been little research done on this movement in the post-socialist countries of Central and Eastern Europe. This paper attempts to fill this gap by exploring the key events of the movement, as well as the genealogy of grassroots social activism in the region. It offers insight into a movement that developed in a region that, due to its history, has been rather hostile to leftist ideologies and groups. This paper examines the development of the alterglobalist movement in the region and traces its inspirations and path dependencies. It also poses questions about the nature of the movement and ways to analyze it—whether as a politicized social movement or a subculture and lifestyle choice. The close connections of Central and Eastern European grassroots social movements to subcultures and counterculture might suggest a new and fresh perspective for studying social movements.
6
Publication available in full text mode
Content available

Rozbujać małe miasteczka: aktywistki Czarnych Protestów w Polsce

63%
Muszel M., Piotrowski G.
Praktyka Teoretyczna
|
2018
|
vol. 30
|
issue 4
101-128
EN
How it is to be an activist in a small or provincial town? Are the structural challenges the activists face the same as their counterparts from big cities, that are usually studied and described in academic literature? If the environment is different, do small town activists adopt other practices to cope with the challenges that stem from the different milieu they operate in? In this paper we try to answer some of those questions by looking at the organizers of Black Protests in provincial Polish cities in 2016 and afterwards. The protests organized to oppose the intended changes in the already repressive anti-abortion law not only surprised everybody with their scale and intensity, but also with their distribution, as majority of the protest events took place in small and provincial towns in Poland. This article aims at filling the gap within the social movement studies literature between analysis of activism in big cities (upon which majority of theories are constructed) and of rural activism.
PL
Jak to jest być aktywistką w małym lub prowincjonalnym miasteczku? Czy wyzwania strukturalne, które stoją przed aktywistkami z małych miast, są jakie same jak ich odpowiedniki z dużych miast, które zwykle są studiowane i opisywane w literaturze naukowej? Jeśli środowisko jest inne, to czy małomiasteczkowi aktywiści i aktywistki podejmują inne praktyki, aby poradzić sobie z wyzwaniami wynikającymi z różnych kontekstów, w których działają? W artykule staramy się odpowiedzieć na niektóre z tych pytań, przyglądając się organizatorkom Czarnych Protestów z 2016 roku i późniejszego okresu w prowincjonalnych miastach Polski. Protesty te, zorganizowane w celu przeciwstawienia się planowanym zmianom w już i tak represyjnej ustawie antyaborcyjnej, nie tylko zaskoczyły wszystkich swoją skalą i intensywnością, ale także zasięgiem, ponieważ większość protestów miała miejsce w małych i prowincjonalnych miastach w Polsce. Artykuł ten ma na celu wypełnienie luki w literaturze dotyczącej ruchów społecznych między analizą aktywizmu w dużych miastach (na których buduje się większość teorii) a aktywizmem na wsi.
7

Marilyn Monroe 1962

63%
Piotrowski G., Szymański K.
Kwartalnik Filmowy
|
2013
|
issue 83-84
36-58
PL
W kreacjach filmowych Marilyn Monroe od drugiej połowy lat 50., a zwłaszcza od początku lat 60., w ówczesnej przemianie jej fizycznego wizerunku, a także w działaniach, jakie podejmowała w celu zmiany swego statusu Piotrowski i Szymański widzą symptomy procesu wyzwalania się gwiazdy-marionetki spod dominacji reguł i oczekiwań „hegemonów hollywoodzkiego spektaklu”. Na podstawie ostatniego, niedokończonego filmu Monroe "Coś trzeba dać" oraz jej sesji zdjęciowych z 1962 r. – Berta Sterna dla „Vogue’a” i George’a Barrisa dla „Cosmoplitan” – autorzy analizują , w jaki sposób Monroe wybijała się na twórczą (i kobiecą) autonomię poprzez zmianę sposobu używania swej dojrzałej, naznaczonej wiekiem i doświadczeniami cielesności jako narzędzia ekspresji aktorskiej. W 1962 r. następuje wyraźny odwrót od MM jako gwiazdy, seks-symbolu, metafory czy idei w kierunku Marilyn Monroe – aktorki, dojrzałej i niezależnej kobiety, konkretnego człowieka (z całą jego realną fizycznością i cielesnością ), Zdarzenia.
EN
In Marilyn Monroe’s film creations from the second half of the 1950s, and especially the beginnings of the 1960s, and particularly in the change in her physical appearance, as well as in the steps she took in order to change her status, the authors see the symptoms of the process of the star-marionette freeing herself from the domination of rules and expectations of the “hegemons of the Hollywood spectacle”. Using the example of Monroe’s last, unfinished film "Something’s Got to Give" and her photo sessions from 1962 – Bert Stern’s from the “Vogue” and George Barris’ for “Cosmopolitan”, the authors analyse the way in which Monroe reached for creative (and feminine) autonomy through changing the way she used her mature, marked with age and experience body as means of artistic expression. In 1962 there is a marked shift from Marilyn Monroe as a star and a sex symbol, a metaphor or an idea towards Marilyn Monroe as a mature and independent woman and actress, a real, physical person with a real body, an Event.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.