Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Większość środków finansowych przeznaczanych w Polsce za pośrednictwem PFRON na wsparcie zatrudnienia osób niepełnosprawnych wykorzystywana jest na dopłaty do wynagrodzeń pracowników. Znaczącą rolę w systemie wsparcia pełnią zakłady pracy chronionej. W przeważającej liczbie to firmy działające dla zysku i traktujące wsparcie finansowe jako warunek konieczny zatrudnienia niepełnosprawnego pracownika. Tymczasem na otwartym rynku pracy argumenty ekonomiczne zgłaszane przez pracodawców współwystępują z uwarunkowaniami kulturowymi, analizą korzyści biznesowych i wizerunkowych płynących z wdrażania strategii równouprawnienia i różnorodności. Zatrudnienie osób niepełnosprawnych w Polsce utrzymuje się na bardzo niskim poziomie. Dlatego warto przemyśleć na nowo system aktywizacji zawodowej, wsparcia zatrudnienia i rozwoju zawodowego osób niepełnosprawnych i skierować środki finansowe na bardziej skuteczne i efektywne rozwiązania.
EN
Most of the funds allocated in Poland through PFRON to support the employment of people with disabilities are used to subsidize the salaries of employees. A significant role in the support system play sheltered employment sterprises. In the vast majority they are profit-oriented companies and the financial support is a prerequisite for employment of disabled worker. Meanwhile, in the open labour market economic arguments raised by employers coexist with cultural assumptions, analysis of business benefits of the company image arising from the implementation of equality and diversity strategy. Employment of people with disabilities in Poland remains very low. It is therefore important to rethink the system of professional activation, supported employment and career development of disabled people and to direct financial resources for more effective and efficient solutions.
PL
W artykule podejmujemy wątek niedokończanego procesu upodmiotowienia jednej z kategorii młodzieży, narażonej na marginalizację – młodych niepełnosprawnych. Na podstawie badań (2012‒2013) ukazujemy losy niepełnosprawnych absolwentów szkół wyższych jako przykład niesatysfakcjonującej integracji, pomimo wielu zmian instytucjonalnych i społecznych oraz mimo deklarowanej polityki walki z wykluczeniem tej grupy. Po upadku komunizmu w Polsce nastąpiły kompleksowe przeobrażenia systemu, instytucji i wzorów społecznego funkcjonowania. Nastąpił niebywały wzrost aspiracji edukacyjnych w społeczeństwie. Upowszechnienie szkolnictwa wyższego miało też miejsce w grupach, które do tej pory miały utrudniony dostęp do uczelni. Dynamicznie wzrosła liczba studiujących osób niepełnosprawnych. Jednocześnie zmieniła się struktura studentów niepełnosprawnych: powiększyła się liczba osób ze znacznymi dysfunkcjami organizmu. Jednak ten pozytywny trend w zakresie wzrostu liczby niepełnosprawnych studentów i absolwentów szkół wyższych nie znajduje kontynuacji w polityce rynku pracy – zdobyciu wykształcenia wyższego nie towarzyszy adekwatna usługa w postaci doradztwa i informacji zawodowej czy zatrudnienia na otwartym rynku pracy. W rezultacie wielu z nich pozostaje poza rynkiem pracy lub funkcjonuje na jego obrzeżach. Problemy ze znalezieniem pracy, zwłaszcza w dobie kryzysu gospodarczego, ma wielu wykształconych młodych ludzi, w tym zdrowych i sprawnych. Należy jednak pamiętać, że otwarcie edukacji dla osób niepełnosprawnych łączy się ze zwiększonymi inwestycjami, poczynionymi w dużej części ze środków publicznych (np. z PFRON). Czynnikami, które uniemożliwiają pełną integrację tej grupy ze społeczeństwem, są m.in. występujące blokady po stronie instytucji usługowych i pracodawców. W ten sposób polityka walki z wykluczeniem, częściowo integrując grupę do tej pory upośledzoną, tworzy szczególną kategorię wrażliwą na marginalizację – wykształconych niepełnosprawnych i „nowy problem społeczny” dla środowisk lokalnych oraz na poziomie całego społeczeństwa.
EN
Poland is a country with very low labour force participation among people with disabilities. On the one hand, changes are visible in the attitudes and behaviour of people with disabilities, especially students and graduates who aim to have a professional career. On the other hand, one can observe a process of gradual withdrawal of families from caring and active support of the disabled. This situation demands certain compensatory measures such us intensification of engagement of relevant institutions and seeking alternative ways of providing care and support. The Polish system of occupational development services for the disabled is complicated and nontransparent for the beneficiaries. It is also inadequate for the growing professional aspirations of people with disabilities. Employees of support institutions tend to follow long-standing routines and patterns of behaviour defined by formal rules, rather than adjusting to the individual needs of the disabled and the changing labour market. Commercialisation of support institutions, within the framework of the new paradigm of social policy, has contributed to economisation of support institutions by focusing on benefits and profits to the institution, rather than the professional development of disabled people. Thus, we have an unfinished process of labour emancipation of disabled university graduates who cannot satisfy their career aspirations.
PL
Polska należy do krajów o bardzo niskiej aktywności zawodowej osób niepełnosprawnych. Widoczne są już zmiany postaw i zachowań osób niepełnosprawnych, przede wszystkim studentów i absolwentów szkół wyższych dążących do realizacji kariery zawodowej. Z drugiej strony obserwujemy proces „wycofywania się” rodziny z zadań opieki i aktywnego wspierania osób niepełnosprawnych. Wymaga to określonych działań kompensacyjnych: intensyfikacji pracy instytucji, poszukiwania alternatywnych sposobów zapewniania opieki i wsparcia. Polski system wsparcia aktywizacji zawodowej osób niepełnosprawnych jest systemem skomplikowanym, złożonym, nieprzejrzystym dla beneficjentów, a jednocześnie niedostosowanym do rosnących aspiracji zawodowych osób z ograniczeniami sprawności. Pracownicy instytucji wsparcia częściej powielają stare schematy działań oparte na rutynie i formalizmie, niż dostosowują się do indywidualnych potrzeb niepełnosprawnych i zmieniającego się rynku pracy. Urynkowienie instytucji wsparcia, w ramach nowego paradygmatu polityki społecznej, bardziej przyczyniło się do ekonomizacji instytucji wsparcia poprzez nastawienie na korzyści dla instytucji niż do aktywizacji zawodowej osób niepełnosprawnych. W rezultacie mamy niedokończony proces emancypacji niepełnosprawnych absolwentów szkół wyższych, którzy nie mogą zaspokoić swoich rozbudzonych aspiracji zawodowych.
EN
This article explores the experiences of the institutionalization and crisis of the sociology of work in Poland by analyzing the narratives of the doyens of the sociology of work in the country. It is argued that the institutionalization of sociology of work in the 1960s and 1970s reflected the requirements of the socialist industrialization of the country and its crisis (lasting from the end of 1980s) has political and economic roots related to systemic transformation. Simultaneously, some parallels between the situation of the sociology of work before and after 1989 are noted, including the challenges of cooperation between sociologists and industry. The empirical data in the article come from the research project carried out the Sociology of Work Section of the Polish Sociological Association based on the narrative interviews with the academic sociologists of work and plant sociologists who began their careers in the period of state socialism in Poland.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.