Search results

1

(Im)possible Escape? H. G. Wells, Utopia and the World State

100%

Klonowska B.

New Horizons in English Studies

|

2021

|

issue 6

EN

This article reviews the recent monograph by Maxim Shadurski, The Nationality of Utopia. H. G. Wells, England, and the World State (New York: Routledge, 2020) in the context of utopian studies on the one hand, and the political ideas of the nation state vs. world state on the other.

2

Haunting across the Class Divide: Sarah Waters’s Affinity and The Little Stranger

100%

Klonowska B.

Avant

|

2017

|

vol. 8

|

issue 2

EN

Haunting in literary fiction is often interpreted psychologically as a sign of suppressed psychic content or as nostalgia or mourning for the loss. Yet, it may also be used allegorically as a manifestation of hidden social conflicts, and hence mark a political agenda of thus constructed works. In the novels by Sarah Waters spectres, poltergeists and haunting appear not as a sign of or a contact with an outer reality; to the contrary, they may be seen as perfectly human-though eccentric-expressions of class and economic inferiority. In Affinity spectres and spiritual séances are presented as a means of earning money by lower classes and the latter’s cunning use of the upper classes’ credulity. In The Little Stranger the poltergeist may be interpreted as an accumulated anger and desire of the servants long ignored by the masters of the emblematic country house. In both, haunting and ghosts manifest vengeance of the underprivileged taken on the socially superior. The essay shows how fictional haunting and spectrality, far from marking a supernatural reality or introducing extrasensory concepts, may function as an allegorical method to discuss political and social problems such as class inequality or social justice.

3

Haunting across the Class Divide: Sarah Waters’s Affinity and The Little Stranger

100%

Klonowska B.

Avant

|

2017

|

vol. 8

|

issue 2

EN

Haunting in literary fiction is often interpreted psychologically as a sign of suppressed psychic content or as nostalgia or mourning for the loss. Yet, it may also be used allegorically as a manifestation of hidden social conflicts, and hence mark a political agenda of thus constructed works. In the novels by Sarah Waters spectres, poltergeists and haunting appear not as a sign of or a contact with an outer reality; to the contrary, they may be seen as perfectly human-though eccentric-expressions of class and economic inferiority. In Affinity spectres and spiritual séances are presented as a means of earning money by lower classes and the latter’s cunning use of the upper classes’ credulity. In The Little Stranger the poltergeist may be interpreted as an accumulated anger and desire of the servants long ignored by the masters of the emblematic country house. In both, haunting and ghosts manifest vengeance of the underprivileged taken on the socially superior. The essay shows how fictional haunting and spectrality, far from marking a supernatural reality or introducing extrasensory concepts, may function as an allegorical method to discuss political and social problems such as class inequality or social justice.

4

Romance as a Remedy for History: Robert McLiam Wilson’s Eureka Street

100%

Klonowska B.

Roczniki Humanistyczne

|

2013

|

vol. 61

|

issue 5: Neofilologia

251-265

EN

The article analyses the 1996 novel Eureka Street by the Northern Irish writer Robert McLiam Wilson as an example of historical novel discussed in the context of its evolution influenced by the developments in the theory of historiography. Set in the 1990’s Belfast, the novel is both a panorama of the Northern Irish society divided religiously and politically, and a satire on Northern Irish reality and politics. Most importantly, however, it is a romance, which constitutes the generic dominant of the novel and which on the one hand locates it in the venerable tradition of historical romance à la Walter Scott, and on the other introduces essential modifications. The most important of them is the changed concept of history, whose elevated status of an explicatory, unified metanarrative is substituted with several micro-histories; important, too is metafiction which exposes the inevitable constructedness of any historical narrative, both academic and fictional; and the shift of accents from history to romance and love, both presented as a remedy for the traumatic past. Discussing various concepts of the sublime, the essay argues that Wilson’s novel defines it in a different way: the sublime of history perceived as chaos and terror is substituted in the novel with the sublime of love perceived as order and beauty, thus providing hope for the overcoming of the past, its religious and political divisions, and hate.

PL

Artykuł analizuje powieść współczesnego północnoirlandzkiego pisarza, Roberta McLiama Wilsona pt. Ulica marzycieli w kontekście ewolucji gatunku powieści historycznej. Osadzona w Belfaście powieść jest zarówno panoramą podzielonego społeczeństwa Irlandii Północnej, jak i satyrą na północnoirlandzką rzeczywistość i obyczaje. Przede wszystkim jednak jest romansem, który stanowi gatunkową dominantę powieści, sytuując ją z jednej strony w tradycji romansu historycznego à la Walter Scott, z drugiej wprowadzając doń istotne modyfikacje. Najważniejsze z nich to odmienna koncepcja historii, podważająca jej rangę i eksplifikacyjne możliwości i zastępująca jedną meta-narrację Historii wieloma mikro-historiami; metafikcyjność tekstu, zwracająca uwagę na konstruowalność każdej narracji historycznej, tak powieściowej jak i akademickiej; oraz przesunięcie akcentu z historii i przygody na romans i miłość, które przedstawiane są jako schronienie przed traumą przeszłości. Przywołując różne koncepcje wzniosłości artykuł dowodzi, iż w stosunku do tradycyjnej powieści historycznej Wilson definiuje ją odmiennie: wzniosłość historii, postrzegana jako chaos i terror, zastąpiona jest wzniosłością miłości, przedstawianej jako porządek piękna i nadzieja na przezwyciężenie bagażu przeszłości i nienawiści.

5

Gendering the Holocaust: Robert McLiam Wilson’s Manfred’s Pain and Marek Soból’s Mojry

100%

Klonowska B.

|

2020

|

vol. 68

|

issue 5

131-145

EN

This article analyses two Holocaust novels, Manfred’s Pain (1992) by the Northern Irish novelist Robert McLiam Wilson and Mojry (2005) by the Polish writer Marek Soból, as texts which foreground the female body, female sensibility and the female version of (his)story. Both novels link this theme to sexual violence and emphasise the specificity of the female experience of the Holocaust. This article argues that the gendering of the Holocaust and the focus on its female side constitutes a fundamental difference setting the two novels apart from other, chiefly ‘male’, Holocaust novels, both by Polish authors and by Wilson. The male experience, usually naturalised as the universal human one, is dislocated in these two novels to also include the female perspective. In the case of Manfred’s Pain, this dislocation operates by a change of proportions: although the novel has a male protagonist and narrator, with the female figure seemingly occupying the background, the latter gradually emerges as an equally important protagonist and the female experience becomes as central as the male one. In Soból’s novel, the roles are already reversed: it is the women who come to the fore both as protagonists and narrators, and the text presents both their experience and their points of view, with the male characters reduced to the status of witnesses. Focusing on the fate of women, the novels ‘gender’ the seemingly universal experience of the Holocaust, and draw attention to its gender specificity.

PL

Płeć Holokaustu: Autopsja Roberta McLiama Wilsona i Mojry Marka SobolaArtykuł analizuje dwie powieści dotyczące Zagłady: Manfred’s Pain, czyli (w polskim przekladzie) Autopsję (1992), północno-irlandzkiego pisarza Roberta McLiama Wilsona i Mojry (2005) polskiego autora Marka Sobola jako przykłady prozy skoncentrowanej na kobiecym ciele, kobiecej wrażliwości i kobiecej wersji historii. Obie powieści wiążą ten temat z przemocą seksualną i podkreślają specyfikę kobiecego doświadczenia Holokaustu. Artykuł dowodzi, że spojrzenie na Zagładę z perspektywy płci i przedstawienie jej ‘kobiecej’ strony stanowi swoiste novum odróżniające te powieści od innych, zwykle ‘męskich’ narracji Holocaustu w literaturze polskiej i bardzo ‘męskich’ powieści Wilsona. Męskie doświadczenie, zwykle naturalizowane jako uniwersalnie ludzkie, jest przemieszczone w tych dwóch powieściach w kierunku kobiecej perspektywy. W przypadku Autopsji dokonuje się to poprzez zmianę proporcji: chociaż bohaterem i narratorem powieści jest mężczyzna, a postać kobieca stanowi zaledwie tło, to ta ostatnia okazuje się bohaterką równie ważną, a jej doświadczenie równorzędne z męskim. W powieści Sobola role są już odwrócone: to kobiece postaci wysuwają się na pierwszy plan jako bohaterki i narratorki, a opowiadania prezentują ich doświadczenie i ich punkt widzenia, przeznaczając dla męskich postaci rolę świadków. Skupiając się na losach kobiet, oba teksty opowiadają pozornie uniwersalne doświadczenie Holocaustu z perspektywy płci, zwracając uwagę również na jego płciowe uwikłanie.

6

A Strange New Harmony: A Posthumanist Utopia in J. G. Ballard’s Crystal World

100%

Klonowska B.

Roczniki Humanistyczne

|

2018

|

vol. 66

|

issue 11: Anglica. Zeszyt specjalny

73-85

EN

J.G. Ballard’s novel The Crystal World (1966) has been commonly read as a futuristic vision of an apocalypse—a dystopian ending of the human and biological universe precipitated by an unknown and lethal virus that causes climate disturbances and the ensuing crystallisation and freezing of biological life. Read over fifty years after its original publication, the novel seems increasingly less fantastic—given the evident climate change—and, perhaps paradoxically, less apocalyptic. The article analyses Ballard’s novel as an example of posthumanist reflection, arguing that the changes it describes may be interpreted as less of an apocalypse and more of a strange new harmony emerging without the decision or influence of man. The resulting new configuration of power unites human beings with nature and establishes a radically different model of relations between man and universe which may be labelled as a posthumanist utopia.

PL

Powieść J. G. Ballarda Kryształowy świat (1966) bywa odczytywana jako futurystyczna wizja apokalipsy—dystopijnego końca ludzkiego i biologicznego świata spowodowanego przez nieznany a śmiertelny wirus przynoszący zmiany klimatyczne, na skutek których następuje krystalizacja i zamrożenie biologicznego życia. Ponad pięćdziesiąt lat po swojej publikacji powieść wydaje się jednak coraz mniej fantastyczna—biorąc pod uwagę ostatnie ewidentne anomalie klimatu—i, paradoksalnie, mniej apokaliptyczna. Artykuł analizuje ją jako przykład posthumanistycznej refleksji, dowodząc, iż opisywane w niej zmiany mogą być interpretowane nie tyle jako zagłada, ile jako nowy ład wyłaniający się bez udziału czy wpływu człowieka. Powstały w ten sposób nowy układ sił włącza człowieka w porządek natury i ustanawia radykalnie inny model stosunków człowiek—świat, który może być określony mianem posthumanistycznego.

Refine search results

3 Roczniki Humanistyczne

2 Avant

1 New Horizons in English Studies

1 2021

1 2020

1 2018

2 2017

1 2013

6 Klonowska B.

(Im)possible Escape? H. G. Wells, Utopia and the World State

Haunting across the Class Divide: Sarah Waters’s Affinity and The Little Stranger

Haunting across the Class Divide: Sarah Waters’s Affinity and The Little Stranger

Romance as a Remedy for History: Robert McLiam Wilson’s Eureka Street

Gendering the Holocaust: Robert McLiam Wilson’s Manfred’s Pain and Marek Soból’s Mojry

A Strange New Harmony: A Posthumanist Utopia in J. G. Ballard’s Crystal World