Results found: 1

Search results

Sort By:

Limit search:

Adekwatność zreformowanych systemów emerytalnych

100%

Hagemejer K., Bonn-Rhein-Sieg H.

Ubezpieczenia Społeczne. Teoria i praktyka

2018

issue 1/2018 TOM I

21-47

Podstawowymi celami społecznymi systemów emerytalnych jest przeciwdziałanie ubóstwu na starość oraz wyrównywanie konsumpcji w cyklu życia, a więc przeciwdziałanie spadkowi poziomu życia po zakończeniu okresu aktywności zawodowej. Polska, podobnie jak inne kraje, radykalnie reformowała publiczne składkowe programy emerytalne stanowiące główną część jej systemu emerytalnego. Wprowadzone reformy miały na celu osiągnięcie trwałych możliwości finansowania poprzez stabilizację poziomu składek i uruchomienie mechanizmów regulujących koszty. Mechanizmy te – w sytuacji demograficznego starzenia się ludności – prowadzą do obniżania poziomu stóp zastąpienia, co może uczynić systemy emerytalne niezdolnymi do realizacji ich społecznych celów – a więc nieadekwatnymi społecznie. Autor artykułu proponuje, by zamiast rozważania konfliktu między dążeniem do osiągnięcia trwałych możliwości finansowania systemów emerytalnych a dążeniem do ich adekwatności w sensie realizacji celów społecznych, zdefiniować adekwatność systemów emerytalnych w sposób integrujący trzy nierozłączne wymiary: adekwatność poziomu świadczeń, adekwatność wieku emerytalnego oraz adekwatność poziomu składek i podatków finansujących emerytury. Tylko pełna świadomość i zrozumienie nierozłączności tych trzech wymiarów pozwoli na osiągnięcie porozumienia w dialogu społecznym różnych interesariuszy odnośnie do priorytetów realizowanych celów i pożądanego kształtu systemu emerytalnego. Rozważania zilustrowane są analizą polskiej reformy emerytalnej, jej przewidywanych długookresowych konsekwencji oraz istniejących wyzwań i dylematów.

The main objectives of retirement systems is the prevention of poverty in old age and a smoothing out of consumption levels to prevent undesired for falls in living standards after retirement itself. Poland, along with many other countries, has radically reformed the public contributory schemes dominating its pension systems. These reforms aim to achieve long term financial and fiscal sustainability through stabilizing contribution rates, building into the schemes automatic stabilizing mechanisms. These mechanism lead – under the conditions of demographic ageing – to lower the replacement rates, which may in turn make these systems unable to achieve the social goals set them – and thus becoming socially inadequate. The paper proposes that instead of debating trade-offs between conflicting goals over financial sustainability and social adequacy, one should redefine the notion of the adequacy of pension systems in a way which integrates three mutually interconnected dimensions of adequacy: adequate benefit levels, adequate retirement age and adequate level of contributions and taxes necessary for financing. Only total awareness and an understanding of the inseparability of these three dimensions may allow agreement to be reached in the social dialogue between all the stakeholders on policy priorities and the desired shape of the retirement system. The arguments provided in the paper are illustrated with a detailed analysis of Polish pension reform, its predicted long-term implications and emerging challenges and dilemmas.

Refine search results

1 Ubezpieczenia Społeczne. Teoria i praktyka

1 Bonn-Rhein-Sieg H.

1 Hagemejer K.

1 2018

Search results

Adekwatność zreformowanych systemów emerytalnych