Search results

1

Opodatkowanie spółek holdingowych w Polsce

100%

Dmowski A.

Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych

|

2022

|

vol. 11(315)

21-24

EN

On January 1, 2022, tax regulations were introduced into the Polish legal system, providing for preferences regarding holding companies with tax residence in Poland. The original scope of the regulation assumed a 95% exemption from dividends received from subsidiaries by the holding company and a complete exemption of revenues for the holding company from the sale of shares or stocks in subsidiaries. The planned changes in the field of holding companies from January 1, 2023 assume the liberalization of the provisions conditioning the possibility of taking advantage of tax exemptions. As a consequence it will be possible to create multi-level structures that would benefit from specific tax privileges. However, too far tax preferences may lead to abuses in the circumvention of public-law obligations in Poland.

PL

Z dniem 1 stycznia 2022 r. zostały wprowadzone do polskiego systemu prawnego regulacje podatkowe zakładające preferencje dla spółek holdingowych mających rezydencję podatkową w Polsce. Pierwotny kształt przepisów zakładał 95-proc. zwolnienie z otrzymanych dywidend od spółek zależnych przez spółkę holdingową oraz całkowite zwolnienie przychodów dla spółki holdingowej ze sprzedaży udziałów lub akcji spółek zależnych. Planowane zmiany w zakresie spółek holdingowych od dnia 1 stycznia 2023 r. zakładają liberalizację uregulowań warunkujących możliwość skorzystania ze zwolnień podatkowych. W konsekwencji wskazanych zmian będzie możliwość tworzenia struktur wielopoziomowych, które korzystałyby z określonych przywilejów podatkowych. Jednakże zbyt dalekie preferencje podatkowe mogą prowadzić do nadużyć w zakresie obejścia obowiązków publicznoprawnych w Polsce.

2

Czy w polskim systemie podatkowym powinny funkcjonować konsensualne metody określenia wysokości zobowiązania podatkowego na wzór wniosku o wydanie na posiedzeniu wyroku skazującego i orzeczenia kar uzgodnionych z oskarżonym (art. 335) oraz dobrowolnego poddania się odpowiedzialności karnej (art. 387) w świetle Kodeksu postępowania karnego?

100%

Dmowski A.

Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych

|

2023

|

vol. 3(319)

5-17

EN

The current tax system does not provide for consensual forms of ending tax proceedings. Apart from the exceptions regulated in the regulations regarding obtaining an agreement between the taxpayer and the tax authority (e.g. advance pricing agreement), the conclusion of tax proceedings is based on an authoritative decision in relation to the taxpayer. In the case of broadly understood tax proceedings, the tax authorities are each time obliged to precisely determine the amount of tax liability in the case of tax liabilities arising under the law or to clearly determine the amount of tax liability in the case of tax liabilities arising on the basis of assessment decisions. Bearing in mind the basic function of taxes, which is the fiscal function (ensuring budgetary revenues), and the desire to reduce the costs of assessment and collection of tax liabilities, the question should be considered whether the tax system should provide for procedures of consensual methods of determining the amount of tax liability and/or consensual methods of determining amount of tax payable. It should be emphasized that consensual methods of ending criminal proceedings successfully function in the criminal procedure, e.g. a motion to issue a conviction at the hearing and to adjudicate the penalties agreed with the defendant and to voluntarily submit to criminal liability. The implementation of a new method of creating a tax liability on the basis of a hypothetical „contract/agreement” between the taxpayer and the tax authority seems pointless and could undermine the assumptions of the entire tax system and the construction of the tax itself as a compulsory service, its non-refundable and free of charge, one-sided determination (state authority), of a general nature and in the form of cash. The amount of the tax liability should not be negotiated between the taxpayer and the tax authority, which should be determined/determined in accordance with the provisions of the tax law in the correct amount, which is subject to judicial and administrative control. However, the potential possibility of using the institution within the scope of the State’s authority to write off part of the tax arrears remains to be considered – today regulated in accordance with Art. 67a of the Tax Ordinance. According to the author, it is possible to introduce consensual forms of ending tax proceedings. A potential consensus between the taxpayer and the tax authority could assume confirmation by the taxpayer of the full amount of the existing tax liability (confirmation of the objective fact of the existence of the tax liability in a specified amount), with the simultaneous actual payment of the part of the tax arrears agreed with the tax authority by the taxpayer, and, on the other hand, write-off/liability of the tax authority tax office to write off part of the tax arrears under certain conditions. The indicated consensus could contribute to a significant shortening of complicated and lengthy tax and court administrative proceedings involving significant costs, while at the same time increasing fiscal revenues in cases bearing a significant risk of non-collection of public law liabilities.

PL

Obowiązujący system podatkowy nie przewiduje konsensualnych form zakończenia postępowania podatkowego. Z wyjątkami uregulowanymi w przepisach dotyczących uzyskania porozumienia między podatnikiem a organem podatkowym (np. uprzednie porozumienie cenowe) – zakończenie postępowania podatkowego jest oparte na władczym rozstrzygnięciu w stosunku do podatnika. W toku szeroko rozumianego postępowania podatkowego organy podatkowe są każdorazowo zobowiązane do precyzyjnego określenia wysokości zobowiązania podatkowego w przypadku zobowiązań podatkowych powstających z mocy prawa lub jednoznacznego ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego w przypadku zobowiązań podatkowych powstających na podstawie decyzji wymiarowych. Mając na uwadze podstawową funkcję podatków, którą jest funkcja fiskalna (zapewnienie wpływów budżetowych), oraz chęć obniżania kosztów wymiaru i samego poboru zobowiązań podatkowych, należy zastanowić się nad pytaniem, czy system podatkowy powinien przewidywać konsensualne metody określenia wysokości zobowiązania podatkowego i/lub konsensualne metody określenia wysokości należnego podatku do zapłaty. Należy podkreślić, że z sukcesem funkcjonują w procedurze karnej konsensualne metody zakończenia postępowania karnego, m.in. wniosek o wydanie na posiedzeniu wyroku skazującego i orzeczenia kar uzgodnionych z oskarżonym oraz dobrowolne poddanie się odpowiedzialności karnej. Wprowadzenie nowego sposobu powstania zobowiązania podatkowego na podstawie hipotetycznej umowy (porozumienia) między podatnikiem a organem podatkowym wydaje się niecelowe. Ponadto mogłoby podważać założenia całego systemu podatkowego i konstrukcji samego podatku jako świadczenia cechującego się przymusowym charakterem, bezzwrotnością i nieodpłatnością, jednostronnością ustalania (władztwo państwa), ogólnym charakterem, formą pieniężną. Wysokość zobowiązania podatkowego nie powinna podlegać negocjacji między podatnikiem a organem podatkowym, lecz powinna zostać określona (ustalona) zgodnie z przepisami prawa podatkowego w prawidłowej wysokości, co podlega kontroli sądowoadministracyjnej. Jednakże do rozważenia pozostaje wykorzystanie instytucji z zakresu władztwa państwa, polegającej na umorzeniu części zaległości podatkowej, uregulowanej w art. 67a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa1. Zdaniem autora istnieje możliwość wprowadzenia konsensualnych form zakończenia postępowania podatkowego. Potencjalny konsensus między podatnikiem a organem podatkowym mógłby zakładać z jednej strony potwierdzenie przez podatnika pełnej wysokości istniejącego zobowiązania podatkowego (potwierdzenie obiektywnego faktu istnienia zobowiązania podatkowego w sprecyzowanej wysokości) z jednoczesną faktyczną zapłatą uzgodnionej z organem podatkowym części zaległości podatkowej, a z drugiej strony umorzenie przez organ podatkowy bądź zobowiązanie organu podatkowego do umorzenia części zaległości podatkowej – pod pewnymi warunkami. Wspomniany konsensus mógłby się przyczynić do istotnego skrócenia skomplikowanych i długotrwałych postępowań podatkowych i sądowoadministracyjnych, generujących istotne koszty, a równocześnie do zwiększenia wpływów fiskalnych w przypadkach obarczonych dużym ryzykiem nieściągalności należności publicznoprawnych.

3

Prawo do odliczenia VAT naliczonego oraz ograniczenie tego prawa – podsumowanie doświadczeń krajowych i międzynarodowych

100%

Dmowski A.

Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych

|

2023

|

vol. 7(323)

6-17

EN

Value added tax (VAT), in Poland a tax on goods and services, in its assumption is characterized by the neutrality of this tax for active VAT taxpayers and does not affect, or rather should not affect, the price of a good (good or service) for these taxpayers. The entity bearing the economic burden of this tax is the final consumer. Therefore, the principle of tax neutrality results primarily from the existing right to deduct input tax on the purchase of goods and services, and not from tax exemptions. However, the existence of this principle also forces the definition of certain conditions that must be met in order to retain the right to deduct tax. The first and basic condition in this regard is to act as a taxpayer. This is emphasized both at EU and national level. On the other hand, due to the structure of VAT, the taxpayer is not entitled to deduct VAT in respect of non-taxable transactions or transactions exempt from VAT. Restrictions on the right to deduct input VAT should constitute an exception and should be interpreted narrowly. Deprivation of the taxpayer’s right to deduct VAT occurs in the case of purchase of goods or services not related to the taxpayer’s taxable activity, purchase from an entity that does not have the status of an active VAT payer, or special types of transactions such as the purchase and use of passenger cars, catering and accommodation services. The jurisprudence of the CJEU, interpreting the provisions of the VAT Directive, clearly confirmed that the right to deduct input VAT is not available to the taxpayer in the case of the so-called a sham transaction (empty invoice), when the supplier of goods or services is a taxpayer of the so-called non-existent, or in the case of an apparent act. However, the actions of tax authorities may have signs of abuse (unjustified deprivation of taxpayers’ right to deduct input VAT), which usually boils down to shifting the burden of verification of all contractors in the supply chain to each participant in this chain. An example of such actions is a situation when an entity without the status of an active VAT payer appears in the supply chain or when this entity has failed to pay the VAT due (a tax offense has been committed in the field of non-payment of VAT), the tax authorities are of the opinion that all entities in the supply chain supplies are not entitled to deduct input VAT. Proper actions of tax administration authorities in the field of counteracting fraud in the field of VAT settlements should not transfer the burden of verifying the status of given entities and their scope of activity to all other participants of the turnover. This is inconsistent with both the VAT Directive and the established case law of the CJEU. Such actions constitute a violation of the foundation of the principle of VAT neutrality for taxpayers.

PL

Podatek od wartości dodanej (VAT1), w Polsce podatek od towarów i usług, w założeniu charakteryzuje się neutralnością dla podatników VAT czynnych i nie wpływa, a raczej nie powinien wpływać, na cenę dobra (towaru lub usługi) dla tych podatników. Podmiotem ponoszącym ekonomiczny ciężar tego podatku jest konsument ostateczny. Zasada neutralności podatku wynika zatem przede wszystkim z istniejącego prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabywaniu towarów i usług, a nie ze zwolnień podatkowych. Istnienie tej zasady wymusza jednak również określenie pewnych warunków, które muszą zostać spełnione, aby zachować prawo do odliczenia podatku. Pierwszym i podstawowym wymogiem w tym zakresie jest działanie w charakterze podatnika. Jest to podkreślane na szczeblu zarówno unijnym, jak i krajowym. Jednocześnie, z uwagi na konstrukcję VAT, podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia VAT w zakresie transakcji nieopodatkowanych lub transakcji zwolnionych z tego podatku. Ograniczenie prawa do odliczenia VAT naliczonego powinno stanowić wyjątek oraz być interpretowane zawężająco. Podatnik jest pozbawiony prawa do odliczenia VAT w przypadku zakupu towaru lub usługi niezwiązanych z prowadzoną przez niego działalnością opodatkowaną, zakupu od podmiotu niemającego statusu podatnika VAT czynnego lub też szczególnego rodzaju transakcji, takich jak zakup i użytkowanie samochodów osobowych, zakup usług gastronomicznych i noclegowych. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) interpretował w swoim orzecznictwie postanowienia dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej2 i jednoznacznie potwierdził, że prawo do odliczenia VAT naliczonego nie przysługuje podatnikowi w przypadku tzw. transakcji pozornej (pustej faktury), gdy dostawca towaru lub usługi jest podatnikiem tzw. nieistniejącym, lub w przypadku czynności pozornej. Jednakże działania organów skarbowych mogą mieć znamiona nadużycia (bezpodstawnego odebrania podatnikom prawa do odliczenia VAT naliczonego), które z reguły sprowadza się do przerzucenia ciężaru weryfikacji wszystkich kontrahentów w łańcuchu dostaw na każdego uczestnika w tym łańcuchu. Przykładem takich działań jest sytuacja, gdy w łańcuchu dostaw wystąpi podmiot niemający statusu podatnika VAT czynnego lub gdy któryś podmiot nie odprowadził VAT należnego (zostało popełnione przestępstwo skarbowe polegające na nieodprowadzeniu VAT), a organy podatkowe stoją na stanowisku, że w związku z tym wszystkie podmioty w łańcuchu dostaw nie mają prawa do odliczenia VAT naliczonego. Słuszne działania organów administracji skarbowej w sferze przeciwdziałania nadużyciom w rozliczaniu VAT nie powinny się sprowadzać do przerzucania ciężaru weryfikacji statusu danych podmiotów i zakresu ich działalności na wszystkich innych uczestników obrotu. Jest to niezgodne zarówno z dyrektywą 2006/112/WE, jak i utrwaloną linią orzeczniczą TSUE. Takie działania stanowią naruszenie fundamentu zasady neutralności VAT dla podatników.

4

Ewolucja modelu opodatkowania zdarzeń restrukturyzacyjnych w podatkach dochodowych

100%

Dmowski A.

Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych

|

2021

|

vol. 9(301)

6-19

EN

Restructuring processes and events constitute an important part of the regulation of income tax regulations. The evolution of changes in taxes, in particular in corporate income tax and personal income tax, is a consequence of not only the harmonization of European law, but also the tightening of the model of taxation of restructuring events. Two Directives had a key impact on the tax consequences of cross-border restructuring events, i.e.: 1. Council Directive 2009/133/EC of 19 October 2009 on the common taxation system applicable to mergers, divisions, divisions by separation, transfers of assets and exchanges of shares companies of different Member States and the transfer of the registered office of an SE or SCE from one Member State to another Member State and OGÓLNOPOLSKA KONFERENCJA NAUKOWA 8 Doradztwo Podatkowe – Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych Nr 9/2021 2. Directive (EU) 2017/1132 of the European Parliament and of the Council of 14 June 2017 on certain aspects of company law. Errors and ambiguities in the implementation of the aforementioned directives caused many interpretation disputes regarding the alleged principle of tax neutrality related to the reorganization of capital companies. However, the key challenge faced by the Polish legislator is the correct implementation of changes in the admissibility of two new restructuring events on the common market of the European Union Member States – tax-neutral by definition – i.e. the cross-border division of a capital company into a newly established company in another EU country, cross-border conversion of a capital company resulting in a change of tax residence to another in another EU country, including adaptation of the legal form to the most similar new tax residence functioning in the country. Directive (EU) 2019/2121 of the European Parliament and of the Council of November 27, 2019 amending Directive (EU) 2017/1132 with regard to cross-border conversions, mergers and divisions of companies should be implemented by EU Member States into local legal systems no later than 31 January 2023. New opportunities may be the basis for the implementation of Community freedoms (including the freedom of establishment and the movement of capital within the EU common market), or may constitute the basis for significant tax abuses aimed at tax avoidance or evasion. An important issue will be the adjustment of the regulations on the tax on unrealized profits (exit tax) to the new possibilities in the field of cross-border reallocation of assets and liabilities.

PL

Regulacje dotyczące procesów i zdarzeń restrukturyzacyjnych stanowią istotną część przepisów o podatkach dochodowych. Ewolucja zmian w podatkach, w szczególności w podatku dochodowym od osób prawnych i w podatku dochodowym od osób fizycznych, jest konsekwencją nie tylko harmonizacji prawa europejskiego, ale również uszczelniania modelu opodatkowania zdarzeń restrukturyzacyjnych. Kluczowy wpływ na konsekwencje podatkowe transgranicznych zdarzeń restrukturyzacyjnych miały dwie dyrektywy tj.: 1) dyrektywa Rady 2009/133/WE z dnia 19 października 2009 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku łączenia, podziałów, podziałów przez wydzielenie, wnoszenia aktywów i wymiany udziałów dotyczących spółek różnych państw członkowskich oraz przeniesienia statutowej siedziby SE lub SCE z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego1 oraz 2) dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1132 z dnia 14 czerwca 2017 r. w sprawie niektórych aspektów prawa spółek2. Błędy i niejednoznaczności w zakresie implementacji wskazanych dyrektyw spowodowały wiele sporów interpretacyjnych w sprawie domniemanej zasady neutralności podatkowej związanej z reorganizacją spółek kapitałowych. Jednakże kluczowym wyzwaniem, przed którym stoi polski ustawodawca, jest prawidłowy sposób wdrożenia zmian w zakresie dopuszczalności na wspólnym rynku państw członkowskich Unii Europejskiej (UE) dwóch nowych zdarzeń restrukturyzacyjnych – z założenia neutralnych podatkowo – tj. transgranicznego podziału spółki kapitałowej do nowo zawiązanej spółki w innym kraju UE oraz transgranicznego przekształcenia spółki kapitałowej skutkującego zmianą rezydencji podatkowej na inną w innym kraju UE, łącznie z dostosowaniem formy prawnej do najbardziej zbliżonej do funkcjonującej w kraju nowej rezydencji podatkowej. Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2121 z dnia 27 listopada 2019 r. zmieniająca dyrektywę (UE) 2017/1132 w odniesieniu do transgranicznego przekształcania, łączenia i podziału spółek3 powinna być implementowana przez kraje członkowskie UE do lokalnych porządków prawnych najpóźniej do dnia 31 stycznia 2023 r. Nowe możliwości mogą być podstawą do realizacji swobód wspólnotowych (m.in. swobody przedsiębiorczości i przepływu kapitału w ramach wspólnego rynku UE) lub mogą stanowić podstawę do istotnych nadużyć podatkowych mających na celu unikanie lub uchylanie się od opodatkowania. Istotnym zagadnieniem będzie dostosowanie regulacji dotyczących podatku od niezrealizowanych zysków (tzw. exit tax) do nowych możliwości w zakresie transgranicznej realokacji aktywów i zobowiązań.

5

Opodatkowanie akcyzą energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych (wybrane problemy)

100%

Dmowski A.

Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych

|

2021

|

vol. 2(294)

4-15

EN

The article presents methods of taxation with Polish excise duty referring to electricity produced from renewable sources. Polish Act on excise duty, which implements the provisions of the Energy Directive (Directive 2003/96/EC of October 27, 2003 on the restructuring of the Community framework for the taxation of energy products and electricity – Official Journal of the EU L 283) provides for numerous exemptions from excise duty. Author analyses a list of mandatory and optional exemptions in scope of transaction based on Energy Directive, in respect of domestic and international aspects of renewable energy sources. The article emphasizes tax consequences of excise duty on the prosumer side in the field of electricity fed into the power grid (from renewable energy sources) and electricity drawn by the prosumer from the power grid. Additionally, there are presented tax consequences in the excise duty on the part of an energy company (obligated seller) with regard to electricity taken from the power grid by a prosumer. The current system implemented in Poland regarding the relationship between the entity generating electricity in the micro-installations (both natural persons, not conducting business activity and entrepreneurs) from renewable sources, and an energy company (i.e. an entity professionally producing or trading electricity) was based on a discount system (net-metering system). An entity with a micro-installation obtained the status of a prosumer under the Polish Act on renewable energy sources, and an energy company obtaining the status of an obligated seller in the light of the Polish Act on renewable energy sources. As a summary, according to the author, the analysis of the method of taxation with Polish excise duty on electricity from renewable sources, it should be noted that, the assumed model of fiscal preferences for entities generating energy from renewable sources, in particular using generators with a total capacity not exceeding 1 MW (micro installation), has not been properly implemented. According to the author, fiscal preferences in the excise duty on the production of electricity from renewable sources should assume no taxation of electricity generated for renewable sources, in particular in microinstallations. Such activities would significantly contribute to the popularization of the production of the so-called green energy.

PL

W artykule przedstawiono metody opodatkowania podatkiem akcyzowym energii elektrycznej wytwarzanej ze źródeł odnawialnych. Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, która wdraża przepisy dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej2 (tzw. dyrektywa energetyczna), przewiduje liczne zwolnienia z podatku akcyzowego. Autor analizuje listę obligatoryjnych i fakultatywnych zwolnień w podatku akcyzowym na podstawie przywołanej dyrektywy w zakresie transakcji krajowych i międzynarodowych dotyczących odnawialnych źródeł energii. W artykule omówiono konsekwencje podatkowe w podatku akcyzowym po stronie prosumenta związane z energią elektryczną wprowadzaną do sieci (z odnawialnych źródeł energii) oraz energią pobieraną przez prosumenta z sieci elektroenergetycznej, jak również po stronie przedsiębiorstwa energetycznego (sprzedawcy zobowiązanego) związane z energią elektryczną pobraną z sieci elektroenergetycznej przez prosumenta. Obowiązujący w Polsce model relacji między podmiotem wytwarzającym energię elektryczną w mikroinstalacjach ze źródeł odnawialnych (zarówno osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, jak i przedsiębiorcy) a przedsiębiorstwem energetycznym (tj. podmiotem zawodowo zajmującym się wytwarzaniem energii elektrycznej lub obrotem nią) został oparty na systemie opustów (system opomiarowania netto). Na podstawie ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii3 podmiot posiadający mikroinstalację uzyskał status prosumenta, a przedsiębiorstwo energetyczne – status sprzedawcy zobowiązanego. Podsumowując, zdaniem autora analiza sposobu opodatkowania podatkiem akcyzowym energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych prowadzi do wniosku, że przyjęty model preferencji fiskalnych dla podmiotów wytwarzających energię ze źródeł odnawialnych, w szczególności korzystających z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW (mikroinstalacja), nie został prawidłowo wdrożony. W ocenie autora preferencje podatkowe w podatku akcyzowym dotyczące produkcji energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych powinny zakładać brak opodatkowania takiej energii, w szczególności wytwarzanej w mikroinstalacjach, podczas gdy rzeczona ilość energii elektrycznej jest opodatkowana podatkiem akcyzowym, tylko u innego podmiotu – przedsiębiorstwa energetycznego (sprzedawcy zobowiązanego). Takie działania w znaczący sposób przyczyniłyby się do popularyzacji produkcji tzw. zielonej energii.

6

Ryczałt od dochodów spółek, tzw. estoński CIT– czy jest to korzystna forma opodatkowania?

100%

Dmowski A.

Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych

|

2022

|

vol. 7(311)

11-24

EN

Taxpayers of the income tax from laundering persons can choose from 2021 a new model of taxation in the form of a lump sum on the income of companies, the so-called Estonian CIT. A significant change in the regulations in this respect took place on January 1, 2022. The choice of this taxation model by taxpayers gives the possibility of departing from the „standard” tax revenues and tax deductible costs in the corporate income tax, and the taxpayer’s transition to determining the financial result in in the light of accounting law. The new model of taxation is based on the assumption that the current financial result achieved by the company – a taxpayer settling on the basis of a lump sum on company income, is not subject to taxation, and only the payment of net profit to the shareholders of the entity is subject to taxation. The assumption in question indicates that if the funds generated in the company as part of its operating activities are not distributed to shareholders (in the form of a dividend or an equivalent transaction for tax purposes, e.g. distribution of hidden profits) – they will be used to finance the entity’s current business or investment activities, then will not be subject to current taxation. In theory, the new regulation is supposed to positively stimulate economic growth by deferring taxation of entrepreneurs until the moment of „payment of funds for consumption”. However, on the other hand, the taxation model in question may result in economic non-taxation of business activities by taxpayers. Doubts regarding the regulation of lump sum on corporate income and gaps in statutory provisions may lead to significant abuses in the field of non-taxation of income (net profit) on the part of CIT and PIT taxpayers. The consequence of defective regulations may be a significant decrease in budget revenues from corporate income tax and personal income tax, without the assumed element of positive stimulation of the economy.

PL

Podatnicy podatku dochodowego od osób pranych mogą wybrać od 2021 r. nowy model opodatkowania w postaci ryczałtu od dochodów spółek, tzw. estoński CIT. Istotna zmiana regulacji w tym zakresie nastąpiła z dniem 1 stycznia 2022 r. Wybór przez podatników tego modelu opodatkowania daje im możliwość odejścia od „standardowo” określonych przychodów podatkowych i kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych, a przejście na ustalenie wyniku finansowego w świetle prawa bilansowego. Nowy model opodatkowania jest oparty na założeniu, że bieżący wynik finansowy osiągnięty przez spółkę – podatnika rozliczającego się ryczałtem od dochodów spółek – nie podlega opodatkowaniu, a dopiero wypłata zysku netto wspólnikom podmiotu jest opodatkowana. To założenie oznacza, że jeśli środki finansowe wygenerowane w spółce w ramach działalności operacyjnej nie zostaną rozdystrybuowane do udziałowców (w formie dywidendy lub transakcji równoważnej dla celów podatkowych, np. dystrybucji ukrytych zysków), a zostaną wykorzystane do finansowania bieżącej działalności gospodarczej lub działalności inwestycyjnej podmiotu, to nie będą podlegały bieżącemu opodatkowaniu. W teorii nowa regulacja ma pozytywnie stymulować wzrost gospodarczy poprzez odroczenie opodatkowania przedsiębiorców do momentu „wypłaty środków finansowych do konsumpcji”. Jednakże trzeba zauważyć, że ten model opodatkowania może powodować pod względem ekonomicznym brak opodatkowania prowadzonej działalności gospodarczej przez podatników. Wątpliwości dotyczące regulacji w zakresie ryczałtu od dochodów spółek oraz luki w przepisach ustawowych mogą prowadzić do istotnych nadużyć w zakresie braku opodatkowania dochodu (zysku netto) po stronie podatników podatku dochodowego od osób prawnych i podatku dochodowego od osób fizycznych. Konsekwencją wadliwych regulacji może być istotny spadek wpływów budżetowych z tych podatków, bez zakładanego elementu pozytywnego stymulowania gospodarki.

7

Tajemnica zawodowa doradcy podatkowego jako fundament zawodu zaufania publicznego

100%

Dmowski A.

Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych

|

2022

|

vol. 4(308)

47-58

EN

The article presents the concept and scope of professional secrecy of a tax advisor as the basic procedural guarantee as well as the material law and obligation related to the performance of the duties of the profession of public trust. A tax advisor is obliged to keep secret the facts and information that he became acquainted with in connection with the practice of the profession. However, the obligation and right in question is not absolute. Only the court in criminal proceedings is authorized to issue a decision to waive professional secrecy from a tax advisor in a strictly defined scope. A tax advisor may be questioned as to the facts covered by professional secrecy, if two conditions are met, i.e. the hearing is necessary for the benefit of the administration of justice and cumulatively – the circumstance in which the hearing will take place cannot be established on the basis of other evidence. As a consequence, the law enforcement authorities, including the prosecutor’s office, do not have the power to decide on their own to remove the professional secrecy of a tax adviser. The scope of professional secrecy of a tax advisor includes, in particular, accounting books and tax books (tax registers) kept for clients in the field of tax advisory services. Professional secrecy also applies to external documents and internal documents of clients provided to a tax advisor. The prohibition of disclosure of information by a tax advisor also extends to all customer contracts with their contractors provided to the tax advisor in connection with the provision of tax advisory services (including delivery and acceptance protocols documenting the performance of services, confirmations of delivery/receipt of goods, waybills). The duty of professional secrecy by the tax advisor also covers all expressed positions (written or oral) regarding the existing or potential tax risks at the client and the recommendations of the tax advisor. The last category of information to be protected is information obtained during direct meetings of the tax advisor with the client and information as to the facts that took place in connection with the provision of tax advisory services (e.g. the fact of participating in a meeting/the existence or non-existence of a good/the existence of a certain document).

PL

W artykule autor prezentuje pojęcie i zakres tajemnicy zawodowej doradcy podatkowego jako podstawowej gwarancji procesowej oraz prawa i obowiązku materialnoprawnego związanych z wykonywaniem zawodu zaufania publicznego. Doradca podatkowy jest obowiązany zachować w tajemnicy fakty i informacje, z którymi zapoznał się w związku z wykonywaniem zawodu. Ten obowiązek i uprawnienie nie ma jednak charakteru bezwzględnego. Jedynie sąd w postępowaniu karnym jest uprawniony do wydania postanowienia o zwolnieniu doradcy podatkowego z obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej w ściśle określonym zakresie. Doradca podatkowy może zostać przesłuchany co do faktów objętych tajemnicą zawodową, jeżeli zostaną spełnione dwa warunki łącznie, tj. przesłuchanie jest niezbędne dla dobra wymiaru sprawiedliwości, a okoliczność, co do której doradca ma być przesłuchany, nie może być ustalona na podstawie innego dowodu. W konsekwencji organy ścigania, w tym organy prokuratury, nie są władne do samodzielnego podjęcia decyzji o zdjęciu z doradcy podatkowego obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej. Zakres tajemnicy zawodowej doradcy podatkowego obejmuje w szczególności księgi rachunkowe oraz księgi podatkowe (rejestry podatkowe) prowadzone na rzecz klientów w zakresie świadczenia usług doradztwa podatkowego. Tajemnica zawodowa dotyczy również dokumentów zewnętrznych obcych oraz dokumentów wewnętrznych własnych klientów, przekazanych do doradcy podatkowego. Zakaz ujawniania informacji przez doradcę podatkowego rozciąga się także na wszelkie umowy klienta z kontrahentami dostarczone do doradcy podatkowego w związku ze świadczeniem usług doradztwa podatkowego (w tym protokoły zdawczo-odbiorcze dokumentujące wykonanie usług, potwierdzenia dostawy lub odbioru towaru, listy przewozowe). Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej przez doradcę podatkowego obejmuje ponadto wszelkie wyrażone stanowiska (pisemne lub ustne) dotyczące istniejącego lub potencjalnego ryzyka podatkowego u klienta oraz zaleceń doradcy podatkowego. Ostatnią kategorią informacji podlegających ochronie są informacje pozyskane w trakcie bezpośrednich spotkań doradcy podatkowego z klientem oraz informacje co do faktów, które pojawiły się w związku ze świadczeniem usług doradztwa podatkowego (np. fakt uczestniczenia w spotkaniu, fakt istnienia lub nieistnienia jakiegoś towaru, fakt istnienia jakiegoś dokumentu).

Refine search results

7 Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych

7 Dmowski A.

2 2023

3 2022

2 2021

Opodatkowanie spółek holdingowych w Polsce

Prawo do odliczenia VAT naliczonego oraz ograniczenie tego prawa – podsumowanie doświadczeń krajowych i międzynarodowych

Ewolucja modelu opodatkowania zdarzeń restrukturyzacyjnych w podatkach dochodowych

Opodatkowanie akcyzą energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych (wybrane problemy)

Ryczałt od dochodów spółek, tzw. estoński CIT– czy jest to korzystna forma opodatkowania?

Tajemnica zawodowa doradcy podatkowego jako fundament zawodu zaufania publicznego