Search results

1

Realizacja postulatów procesu bolońskiego w opiniach studentów

100%

Nowakowska H.

Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja

|

2015

|

vol. 18

|

issue 1(69)

123-131

EN

University is an institution whose fundamental task is to gain and distribute scientific truth. Until recently, academic education was seen as a value itself, nowadays, however, a university is often considered an economic institution, expected to swiftly produce workforce. Due to such perspective, higher education is degraded to a peculiar branch of industry, whose essence is to sell its services. An academic diploma instead of being a symbol of knowledge, has become another commodity available on the market. The thing that forced the transformation of the higher education system was acceding to the Bologna Process. The aim of the research was to get to know students’ opinions concerning the realization of the Bologna Process resolutions. An attempt to analyze the connection between the opinions of the students on such matters as multistage studies, ECTS points, students’ mobility, a diploma supplement and procedures ensuring the correct education quality in terms of a profile, department and stage of studies was made. The results indicate various opinions among students concerning the Bologna Process with the majority of them declaring not having any opinion about it at all. The respondents of the practical fields of studies and state vocational schools are positive about the multistage form of studying. The group representing the 2nd stage of studying declare that multistage studies make education process longer and they are often more critical towards the diploma supplement. The representatives of general fields of university studies declare that the division of the education process into degrees, makes the process longer and is the source of extra duties, for example, writing a B.A. dissertation.

PL

Uniwersytet to instytucja, której fundamentalnym zadaniem jest zdobywanie i przekazywanie prawdy naukowej. Do niedawna edukacja akademicka postrzegana była jako wartość sama w sobie, obecnie zaś dominuje postrzeganie uczelni wyższej jako instytucji ekonomicznej, od której oczekuje się szybkiego przygotowywania siły roboczej. W takiej perspektywie edukacja wyższa sprowadzona zostaje do roli edukacyjnego przemysłu nastawionego na sprzedaż usług. Dyplom akademicki z symbolu wiedzy i wykształcenia, a więc wartości samej w sobie, staje się towarem. Wydarzeniem, które wymusiło przeobrażenia w systemie szkolnictwa wyższego, była implementacja Deklaracji bolońskiej. Celem badań było poznanie opinii studentów na temat realizacji postanowień Deklaracji bolońskiej. Podjęto próbę analizy związku pomiędzy opiniami badanych o takich kwestiach jak: wielostopniowość studiów, punktacja ECTS, mobilność studentów, suplement do dyplomu, procedury zapewniające jakość kształcenia, a profilem, kierunkiem, trybem i etapem studiów. Uzyskane wyniki wskazują na zróżnicowane opinie studentów o narzędziach procesu bolońskiego, znacząca grupa badanych deklaruje brak zdania. Respondenci kierunków praktycznych oraz państwowych szkół zawodowych pozytywnie postrzegają wieloetapowość studiów. Badani, reprezentujący studia II stopnia deklarują, iż studia wieloetapowe wydłużają kształcenie, częściej także wyrażają krytyczne opinie o suplemencie do dyplomu. Przedstawiciele kierunków ogólnoakademickich uznają, iż podział procesu edukacji na stopnie wydłuża kształcenie, jest źródłem dodatkowych obowiązków np. przygotowanie pracy licencjackiej.

2

Proces Boloński z perspektywy studentów

100%

Nowakowska H.

Edukacja Ustawiczna Dorosłych

|

2014

|

issue 3(86)

31-43

PL

Od ponad dziesięciu lat kierunek przemian w europejskim szkolnictwie wyższym wyznacza Proces Boloński. To inicjatywa, której główną ideą jest wdrożenie mecha-nizmów mających spowodować wzrost prestiżu uczelni europejskich. Procesowi temu przypisuje się także szerszy, polityczny kontekst, jest on „wspólnotową” reakcją wobec problemów większości krajów Europy określanych jako: bezrobocie, niż demograficzny, migracje ludności .

3

(Prze)żyć z cukrzycą w szkole

63%

Nowakowska H., Lewartowska-Zychowicz M.

Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja

|

2018

|

vol. 21

|

issue 4(84)

87-97

EN

During the last decades of the 20th century diabetes type 1 was recognised in younger and younger members of European population and today the highest incidence rate is observed between the 10th and 14th year of life. It is estimated that all over the world there are about 440 thousand children under 15 with a recognised diabetes type 1. Diabetes type 1, as a chronic illness, is a significantly difficultexperience for a child, because it remarkably changes their lifestyle almost in all areas: functioning at home, at school, in relations with peers, as well as in the scope of pursuing passions and interests. Diabetes therapy must be carried out non-stop, through night and day. The key elements of treating that illness are numerously performed measurements during the day and night (from eight to 12 times) and recording the level of glycaemia in blood. The subject of our interest are the social school experiences (and to be more exact – the experience interpretations) of pupils suffering from diabetes. The method of “pure” netnography was used. The research material used in this study comes from the analysis of posts placed on the internet forum for diabetes patients – www.mojacukrzyca.org.pl. The reading of the posts of pupils touched by diabetes type 1 indicates their diverse experiences connected with daily functioning on the school territory and relations with peers. Those experiences are extremely different, from the ones full of empathy and acceptance from teachers’ and peers’ side to the hostile ones, characterised by negative emotions, e.g. jealousy.

PL

W ostatnich dekadach XX wieku w populacji europejskiej cukrzycę typu 1 rozpoznawano u coraz młodszych osób, dziś najwyższą zapadalność obserwuje się pomiędzy 10. a 14. rokiem życia. Ocenia się, że aktualnie na świecie żyje około 440 tys. dzieci poniżej 15. roku życia z rozpoznaną cukrzycą typu 1. Cukrzyca typu 1, jako choroba przewlekła, jest niezmiernie trudnym doświadczeniem dla dziecka, gdyż znacząco zmienia jego dotychczasowy tryb życia niemal we wszystkich wymiarach: funkcjonowania w domu rodzinnym, w środowisku szkolnym, w relacjach z rówieśnikami, a także w zakresie realizowania pasji i zainteresowań. Terapia cukrzycy musi być realizowana nieustannie, przez całą dobę. Kluczowymi elementami postępowania z tą chorobą są bowiem wielokrotnie wykonywane (od 8 do 12 razy) w ciągu doby pomiary oraz dokumentowanie poziomu glikemii we krwi. Przedmiotem naszego zainteresowania są doświadczenia społeczne (a dokładniej mówiąc interpretacje doświadczeń) uczniów chorujących na cukrzycę w ich środowisku szkolnym. W badaniu została wykorzystana metoda „czystej” netnografii. Materiał badawczy wykorzystany w niniejszym opracowaniu pochodzi z analizy postów zamieszczonych na forum internetowym do diabetyków www.mojacukrzyca.org.pl. Lektura postów uczniów, dotkniętych cukrzycą typu 1, wskazuje na ich zróżnicowane doświadczenia związane z codziennym funkcjonowaniem na terenie szkoły oraz relacjami z rówieśnikami. Doświadczenia te bywają skrajnie odmienne, od pełnych empatii i akceptacji ze strony nauczycieli i rówieśników po wrogie, nacechowane złymi emocjami, np. zazdrością.

Refine search results

2 Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja

1 Edukacja Ustawiczna Dorosłych

1 2018

1 2015

1 2014

3 Nowakowska H.

1 Lewartowska-Zychowicz M.

Realizacja postulatów procesu bolońskiego w opiniach studentów

Proces Boloński z perspektywy studentów

(Prze)żyć z cukrzycą w szkole