Search results

1

Problemowa koncepcja systematycznego poznania filozoficznego

100%

Duchliński P.

Logos i Ethos

|

2015

|

issue 2(39)

7-57

EN

This article re-reflects on the value of philosophy’s problem concept as it has been developed by such thinkers such as Aristotle, N. Hartmann, K. R. Popper, and others. This is a systematic philosophy, which does not show any tendencies for creating systems. To bring out the essence of this philosophy, it has been compared to the concept of systematic thinking, as advocated by contemporary representatives of existential Thomism. Comparing these two approaches affords a more comprehensive insight into the idea of an aporetical metaphysical philosophy. Its task is to discover and explain problems but not to ultimately settle them. It makes use of the method of an aporetical analysis, sources of which exist already in Aristotle. This method allows for the understanding of difficulties elicited by given problems. It enables the correct recognition and formulation of these problems. It allows one to confront one’s own view with alternative attitudes, which leads to an expansion of one’s own philosophical experience. It enables the ability to cleanse the conceptual apparatus, to improve the precision of argument and to provide critical views by provoking new questions. Metaphysics as an aporetical discourse will endure as long as science and culture last, and as long as men persistently seek problem situations to their creative and argumentative thinking.

PL

Celem artykułu jest ponowne przemyślenie wartości problemowej koncepcji filozofii. Była ona rozwijana przez takich myślicieli, jak Arystoteles, Nicolai Hartmann czy Karl R. Popper i inni. Jest to filozofia systematyczna, która nie przejawia tendencji do tworzenia systemów. Aby pełniej wydobyć istotę tej filozofii, porównano ją z koncepcją myślenia systemowego, za którą opowiadają się współcześni przedstawiciele tomizmu egzystencjalnego. Porównanie tych dwóch podejść pozwoliło na pełniejszy wgląd w ideę aporetycznej filozofii metafizycznej. Jej zadaniem jest odkrywanie i objaśnienie problemów, nie zaś ich ostateczne rozstrzyganie Posługuje się ona metodą analizy aporetycznej, której źródeł można doszukiwać się już u Arystotelesa. Metoda ta pozwala na zrozumienie trudności, które nasuwa dany problem. Umożliwia jego poprawne dostrzeżenie i sformułowanie. Pozwala na skonfrontowanie własnego poglądu z stanowiskami alternatywnymi, co prowadzi do poszerzenia własnego doświadczenia filozoficznego. Umożliwia oczyszczenie aparatury pojęciowej, sprecyzowanie argumentacji oraz zapewnia krytyczne spojrzenie dzięki temu, że prowokuje do stawiania nowych pytań. Metafizyka jako dyskurs aporetyczny będzie istniała, dopóki trwać będzie nauka i kultura, dokąd istniał będzie człowiek wytrwale poszukujący sytuacji problemowych, w których realizować się będzie jego twórcze i niepozbawione kontrowersji myślenie.

2

Recenzja książki: Pierre Aubenque, Czy należy dekonstruować metafizykę?, tłum. K. Mrówka, Wyd. Biblos, Tarnów 2013, ss. 106

100%

Duchliński P.

Logos i Ethos

|

2014

|

issue 2(37)

263–274

3

Obraz świata zakładany w pytaniach filozoficznych – na przykładzie fenomenologii (Ingarden) i tomizmu egzystencjalnego (Krąpiec)

100%

Duchliński P.

Logos i Ethos

|

2016

|

issue 2(42)

7-31

4

Tomistyczna krytyka ontologii fenomenologicznej

100%

Duchliński P.

Studia Philosophiae Christianae

|

2017

|

vol. 53

|

issue 2

29-75

EN

The aim of this article is to present and reconstruct the existential arguments formulated by thomists in opposition to ontology as pursued by phenomenologists. The entire discussion is presented against the general background of a critique of phenomenology as a way of pursuing philosophy. The article presents the most important arguments before evaluating them, taking into account their historical, subject-specific, and methodological contexts. Attention is paid to the significance of this discussion in shaping the philosophical dialogue between thomism and phenomenology, and with respect to the current relevance of the issues addressed. For some thomists, this dialogue has led to rethinking a number of metaphysical questions (e.g. the structure of intentional being). It is also pointed out that contemporary thomism and phenomenological ontology share a common opponent: namely, naturalism in its various guises. In relation to this, a deeper level of cooperation between thomism and phenomenological ontology is also advocated here as the only way to establish a meaningful debate with naturalism, given that the strong hold exercised by the latter – even at the level of how resources are administratively assigned – is such as to push in the direction of eliminating classical metaphysics and phenomenology altogether.

PL

Celem artykułu jest prezentacja i rekonstrukcja argumentów sformułowanych przez tomistów egzystencjalnych przeciwko ontologii uprawianej przez fenomenologów. Całość dyskusji zaprezentowano na ogólnym tle krytyki fenomenologii jako sposobu uprawiania filozofii. W artykule zaprezentowano najważniejsze argumenty, następnie oceniono ich wartość merytoryczną, biorąc pod uwagę kontekst historyczny, przedmiotowy i metodologiczny. Zwrócono uwagę na wartość tej dyskusji dla kształtowania dialogu filozoficznego między tomizmem a fenomenologią oraz na aktualność podejmowanej problematyki. Dialog ten u niektórych tomistów doprowadził do nowego przemyślenia szeregu kwestii metafizyki tomistycznej (np. struktury bytu intencjonalnego). Wskazano również, że współcześnie tomizm i ontologia fenomenologiczna mają wspólnego przeciwnika jakim jest naturalizm w różnych wariantach. W związku z tym rekomendowano, że między tomizmem a ontologią fenomenologiczną powinna zachodzić głębsza współpraca, gdyż tylko wtedy będzie można podjąć sensowną debatę z naturalizmem, który sięgając nawet po środki administracyjne stara się wprost wyeliminować tak metafizykę klasyczną, jak i fenomenologię.

5

Fenomenologiczna antropologia Adama Węgrzeckiego. Uwagi metateoretyczne

100%

Duchliński P.

Kwartalnik Filozoficzny

|

2018

|

vol. 46

|

issue 2

37-56

EN

This article aims to reconstruct the meta-theoretical assumptions and problems related to phenomenological anthropology as construed by Adam Węgrzecki. To achieve this goal, his way of understanding phenomenology is first presented. In the course of the analysis, it is established that Węgrzecki was pursuing a realist version of descriptive-eidetic phenomenology. Next, his anthropological project is presented, highlighting such elements as its point of departure, the problem of anthropological facts, the role of scientific facts in anthropological research, and the question of how to “purify” the latter via the phenomenological method. The benefits of Węgrzecki’s conception of anthropology are outlined, and the need to develop this conception further is acknowledged, as it may be especially helpful in the context of a creative dialogue with the natural sciences, which now play an increasingly important role in philosophical-anthropological discourse.

Refine search results

3 Logos i Ethos

1 Kwartalnik Filozoficzny

1 Studia Philosophiae Christianae

1 2018

1 2017

1 2016

1 2015

1 2014

5 Duchliński P.

Problemowa koncepcja systematycznego poznania filozoficznego

Recenzja książki: Pierre Aubenque, Czy należy dekonstruować metafizykę?, tłum. K. Mrówka, Wyd. Biblos, Tarnów 2013, ss. 106

Obraz świata zakładany w pytaniach filozoficznych – na przykładzie fenomenologii (Ingarden) i tomizmu egzystencjalnego (Krąpiec)

Tomistyczna krytyka ontologii fenomenologicznej

Fenomenologiczna antropologia Adama Węgrzeckiego. Uwagi metateoretyczne