Search results

1

Vom Ambo in der Kirche zum Cyberambo in den Medien

100%

Pawiński S.

Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego

|

2018

|

vol. 38

|

issue 2

157-170

PL

Fenomen o. Adama Szustaka OP tkwi w tym, że mówi do ludzi, zwłaszcza młodych, ich językiem, obrazowo i lekko, choć na poważne tematy. Potrafi on łączyć sferę sacrum i profanum, bogato czerpiąc z codziennego świata i przekładając to na sprawy duchowe. Gdy dodamy do tego jego zdolność mówienia o sprawach najtrudniejszych prostym, dowcipnym, zrozumiałym dla każdego językiem, nie dziwi, skąd bierze się jego popularność u ludzi młodych. Działalność internetowa o. Szustaka ma zarówno zwolenników, jak i krytyków. Zarzuca się mu celebrytyzm, posądza o płytkość przekazu teologicznych treści. W obliczu swoistego internetowego fenomenu o. Szustaka jednak nie można przejść obojętnie. „Cyberambona” o. Szustaka na YouTube nie ma sobie równych w polskiej rzeczywistości internetowej. Wzrastająca liczba odsłon na jego kanałach w świecie wirtualnym, jak również tłumy uczestniczących na jego spotkaniach w świecie realnym pokazują, że rodzi się poczucie nowej wspólnotowości i komunikacji ze swoim językiem religijnym i miejscem tej komunikacji, jakim jest Internet. Oceniając dotychczasową działalność o. Adama Szustaka możemy stwierdzić, iż mamy tu do czynienia z szeroką pojętą preewangelizacją, która może, ale nie musi, doprowadzić do ewangelizacji i do wejścia w żywą i realną wspólnotę Kościoła. Nowe media są szansą na interaktywność i integrację ludzi wiary, ale czy tak się stanie, to już zależeć będzie od samych uczestników tejże komunikacji.

EN

The phenomenon of Domincan Father Adam Szustak lies inthe fact, that he speaks to people, especially the young ones. He uses their language figuratively and lively, although the topics are serious. He can link the sacred and profane like no one else, drawing richly from the everyday world and translating it into spiritual matters. When we add to it his ability to speak about the most difficult matters in a very simple, witty and understandable language, it is not surprising where his popularity among young people comes from. Szustak’s Cyberpulpit on YouTube is unrivalled by others in terms of usage by Polish internet users. The increasing number of hits on his channels in the virtual world, as well as the crowds attending his meetings in the real world show that a sense of new community and communication with people’s own religious language and the place of this communication, which is the internet, is born. Assessing the current activity of Father Szustak, we can say that we are dealing here with a broad understanding of pre-evangelization, which may or may not lead to evangelization and to entering into a living and real community of the Church. New media is an opportunity for interactivity and integration of people of faith, but whether it happens depends on the participants of this communication.

2

Cisza i milczenie w przepowiadaniu słowa Bożego

100%

Pawiński S.

Studia Pastoralne

|

2011

|

vol. 7

239-254

EN

Analysis of both biblical and liturgical texts leads to a conclusion that silence and quietness are a direct context of revelation of the Word of God, both in the Holy Scripture and liturgy. Through silence and quietness God prepares a man for listening and contemplation of the Word of God and the best example of this situation is Mary. Gospel is born in silence of Nazareth, Bethlehem and Golgotha. It is silence and quietness that enwraps Resurrection. Silence and quietness are a part of Gospel and therefore are also a part of preaching. Jesus’ silence in his death on the cross and in his resurrection confirms in a mysterious way Christ’s silence in the sacraments, especially in the Eucharist. Silent presence of God receives now a new sacramental meaning which is exhibited in liturgy. We can enumerate four functions of silence in liturgy: reflexive (providing awareness), meditative, interiorising (inward-directed) and adorative. In preaching these are mainly reflexive and meditative functions that play an important role. Silence and quietness in preaching are signs of a liturgical communication between God and man. In this pattern a vital role is performed by a celebrant and a preacher who introduces, interprets and co-creates „moments of silence” in the Holy Spirit. Silence is a condition of a man’s openness to listening to the Word of God and his silence is a response to the received Word. This liturgical silence is a dimension for the actions of the Holy Spirit, also during reading of the Word of God. A preacher can create „moments of silence” through usage of a logical and psychological pause, rhetorical questions or a prayerful ending of a sermon that does not necessarily have to end with the word „amen” but “a moment of silence” in the Holy Spirit.

3

Otoczmy troską życie małżeńskie w przepowiadaniu

100%

Pawiński S.

Studia Pastoralne

|

2009

|

vol. 5

163-174

DE

Die Kirche ist verpflichtet die „Zeichen der Zeit”, die sich auf die Ehe und Familie beziehen, zu erkennen. Ein Beispiel für dieses Streben ist die Erkenntnis der auf die Familie bezogenen „Zeichen der Zeit”, welches auf dem 2. Vatkanischen Konzil (KDK 47) geschah. Obwohl seit der Konzilanalyse der positiven und negativen Lage der gegenwärtigen Familie über vierzig Jahre vergingen, bleibt diese weiterhin aktuell. Eine Mentalität der Untreue, Antikonzeption, die Neigung zu Trennungen, sowie auch eine Einstellung auf Genuss und Bequemlichkeit tragen dazu bei, dass die Kondition der Ehe sinkt (im Jahr 2008 wurden in Polen 66 Tausend Ehen geschieden). Daher wird die Fürsorge der Kirche um die richtige Bildung des ehelichen und familiären Lebens durch das Vorhersagen zu einem grundlegenden Erfordernis. Eine homiletische Strategie ist in der Voraussagung der Ehe und Familie daher notwendig. Die Prediger sollten nicht nur die wichtigsten Themen im Bereich der Eheund Familientheologie anschneiden, sondern auch pastorale Richtlinien und praktische Schlussfolgerungen, die im Ehe- und Familienleben berücksichtigt sein sollten, setzen. Die Voraussagung sollte sich vor allem auf die Verkündung der ehelichen Sakramentalität fokussieren. Diese schafft eine Basis für die christliche Familie, jedoch wird heute leider verleugnet und überdefiniert. In der Ehevorbereitung, aber gleichzeitig auch in der Spendung des Sakraments, muss die Kraft der Verkündung des Wortes Gottes aufs Neue entdeckt werden. Die Voraussagung sollte auch der Erneuerung des sakramentalen Segens der Eheleute dienen, insbesondere während der Exerzitien für Ehepaare, Tage der Besinnung, verschiedener Workshops. Auch bei sonntäglicher Verkündung solle der Aspekt der christlichen Ehe und Familie berücksichtigt werden.

Refine search results

2 Studia Pastoralne

1 Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego

3 Pawiński S.

1 2018

1 2011

1 2009

Vom Ambo in der Kirche zum Cyberambo in den Medien

Cisza i milczenie w przepowiadaniu słowa Bożego

Otoczmy troską życie małżeńskie w przepowiadaniu