Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

Generując nadzieję

100%
Gac D.
Konteksty - Polska Sztuka Ludowa
|
2018
|
vol. 72
|
issue 1-2(320-321)
355-369
PL
Na tekst składają się rozmowy z młodymi reżyserami: Janem Lechem, Maciejem Gorczyńskim, Radosławem Stępniem i Michałem Zdunikiem. Artystów łączy doświadczenie pracy w ramach programu „Gardzienice – Generator Nadziei”, powołanego w 2015 roku przez Włodzimierza Staniewskiego. W jego ramach młodzi twórcy realizują własne spektakle teatralne. Do tej pory powstało osiem przedstawień. Autor w wywiadach bada drogę, którą do „Gardzienic” trafili jego rozmówcy. Wspólnie z nimi zadaje pytania dotyczące specyfiki tego miejsca i wypracowanego w nim sposobu pracy artystycznej.
2
Content available remote

Sztukmistrz z Gardzienic

100%
Gac D.
Konteksty - Polska Sztuka Ludowa
|
2018
|
vol. 72
|
issue 1-2(320-321)
343-354
PL
Tekst jest eseistyczną próbą scharakteryzowania tej sfery twórczości Włodzimierza Staniewskiego, która przekracza teatr. Autor, sięgając do wcześniejszych opracowań i wypowiedzi artystów związanych z Ośrodkiem Praktyk Teatralnych „Gardzienice”, zadaje pytania o związki między sztuką, a miejscem, w którym się ją tworzy i prezentuje. Stawia tezę, że owa relacja jest jedną z kluczowych kwestii w recepcji „Gardzienic”, a siedziba OPT stanowi pełnoprawne dzieło artystyczne. Pochyla się również nad zagadnieniem kontaktów teatru ze wsią Gardzienice i ingerencji artystów w jej imaginarium. W trakcie rozważań korzysta między innymi z kategorii geopoetyki.
EN
An essay attempting to characterise that sphere of the works of Włodzimierz Staniewski, which transcends the theatre. By reaching for earlier studies and statements made by artists connected with the “Gardzienice” Centre for Theatre Practices the author asks about relations between art and the place in which it is created and presented. In doing so, he proposes the thesis that such a relation is one of the key questions in the reception of “Gardzienice” and that the seat of the Centre for Theatre Practices comprises a fully-fledged work of art. He also takes a close look at contacts between the theatre and the village of Gardzienice and the interference of the artists in the latter’s imaginarium. In the course of his reflections Dominik Gac makes use of, i.a. the category of geo-poetics.
3
Content available remote

Ziemia niejałowa. Rozmowa z Włodzimierzem Staniewskim. Dzień drugi

63%
Wiśniewski T., Gac D.
Konteksty - Polska Sztuka Ludowa
|
2018
|
vol. 72
|
issue 1-2(320-321)
330-339
EN
Staniewski’s production of Wesele – a major Polish modernist play by Stanisław Wyspiański – is the starting point for the interview. The conversation, then, deals with the themes of madness and derangement. The motif of the wedding is observed in some earlier works of “Gardzienice” and the difficulty of finding a language adequate for describing the work of the company is mentioned. Wiśniewski points out certain duality that underlies the character of Staniewski himself. Next, the interview focuses on the extent the present form of the European Centre for Theatre Practices “Gardzienice” is a realisation of the potential rooted in a more provocative dimension of Staniewski’s approach. It seems that the gesture of dissent against the surrounding reality of the time is still crucial for the founding myth of the company. The acquisition of knowledge is an imminent part of the actions undertaken by “Gardzienice” and for this reason the relations between the research and the productions is discussed. The conversation attempts to define a distinction between the origins of the ensemble and its present condition and analyses the discussion of Gardzienice’s approach to the creative process and the evolution of the performance itself. Finally, Staniewski wonders whether Wyspiański’s ‘Wesele’ may be treated as a profound play and thus be inscribed in a universal context.
4
Content available remote

Przymierze zbójnickie. Rozmowa z Włodzimierzem Staniewskim. Dzień trzeci

63%
Wiśniewski T., Gac D.
Konteksty - Polska Sztuka Ludowa
|
2018
|
vol. 72
|
issue 1-2(320-321)
340-342
EN
Staniewski’s production of Wesele – a major Polish modernist play by Stanisław Wyspiański – is the starting point for the interview. The conversation, then, deals with the themes of madness and derangement. The motif of the wedding is observed in some earlier works of “Gardzienice” and the difficulty of finding a language adequate for describing the work of the company is mentioned. Wiśniewski points out certain duality that underlies the character of Staniewski himself. Next, the interview focuses on the extent the present form of the European Centre for Theatre Practices “Gardzienice” is a realisation of the potential rooted in a more provocative dimension of Staniewski’s approach. It seems that the gesture of dissent against the surrounding reality of the time is still crucial for the founding myth of the company. The acquisition of knowledge is an imminent part of the actions undertaken by “Gardzienice” and for this reason the relations between the research and the productions is discussed. The conversation attempts to define a distinction between the origins of the ensemble and its present condition and analyses the discussion of Gardzienice’s approach to the creative process and the evolution of the performance itself. Finally, Staniewski wonders whether Wyspiański’s ‘Wesele’ may be treated as a profound play and thus be inscribed in a universal context.
5
Content available remote

Przyobłędnienie. Rozmowa z Włodzimierzem Staniewskim. Dzień pierwszy

63%
Wiśniewski T., Gac D.
Konteksty - Polska Sztuka Ludowa
|
2018
|
vol. 72
|
issue 1-2(320-321)
325-329
EN
Staniewski’s production of Wesele – a major Polish modernist play by Stanisław Wyspiański – is the starting point for the interview. The conversation, then, deals with the themes of madness and derangement. The motif of the wedding is observed in some earlier works of “Gardzienice” and the difficulty of finding a language adequate for describing the work of the company is mentioned. Wiśniewski points out certain duality that underlies the character of Staniewski himself. Next, the interview focuses on the extent the present form of the European Centre for Theatre Practices “Gardzienice” is a realisation of the potential rooted in a more provocative dimension of Staniewski’s approach. It seems that the gesture of dissent against the surrounding reality of the time is still crucial for the founding myth of the company. The acquisition of knowledge is an imminent part of the actions undertaken by “Gardzienice” and for this reason the relations between the research and the productions is discussed. The conversation attempts to define a distinction between the origins of the ensemble and its present condition and analyses the discussion of Gardzienice’s approach to the creative process and the evolution of the performance itself. Finally, Staniewski wonders whether Wyspiański’s ‘Wesele’ may be treated as a profound play and thus be inscribed in a universal context.
6
Content available remote

Niecała. Rena Targońska

63%
Kondrasiuk G., Gac D.
Konteksty - Polska Sztuka Ludowa
|
2018
|
vol. 72
|
issue 1-2(320-321)
396-401
PL
Tekst poświęcony scenografce i kostiumolożce Teresie Targońskiej składa się z dwóch części. Noty biograficznej obejmującej najważniejsze wydarzenia z jej drogi artystycznej, oraz krótkiego eseju będącego próbą charakterystyki tej postaci, dokonanej na podstawie wypowiedzi jej współpracowników i przyjaciół (m.in. Elżbiety Rzewuskiej, Władysławy Zossel-Wojtysiak, Włodzimierza Staniewskiego, Jana Bernada) oraz wspomnień autorów. Jednym z głównych wątków są jej bliskie i wieloletnie relacje z Ośrodkiem Praktyk Teatralnych „Gardzienice”, ale również intensywna praca w teatrach w całej Polsce, zarówno dramatycznych, jak i lalkowych, a także formacjach działających poza sferą instytucji repertuarowych.
EN
This text, dedicated to Teresa Targońska, stage and costume designer, is composed of two parts: a biographical note encompassing the most significant events from her path as an artist and a brief essay endeavouring to characterise Rena upon the basis of statements made by her co-workers and friends (i.a. Elżbieta Rzewuska, Władysława Zossel-Wojtysiak, Włodzimierz Staniewski, and Jan Bernad) as well as the author’s reminiscences. One of the prime motifs are Rena’s close and years-long relations with the “Gardzienice” Centre for Theatre Practices, but also intense work in theatres all over Poland, both dramatic and puppet, as well as in formations outside the sphere of the repertory theatre.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.