Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Foreign visits by state delegations constitute a regular component of international relations. The case of Poland in the Stalinist era was no different in this respect, even though the foreign visits were usually limited to the democracies of their fellow comrades. Among such numerous visits made by the Polish officials of the time, one is of special interest to us. This was a party-governmental visit to the People’s Republic of China and the Mongolian People’s Republic, held from 24 September until 13 October 1954. The pretext for the “friendly visit” were the celebrations of the fifth anniversary of the rise of the People’s Republic of China, held on 1 October 1954. The invitation was issued by the Central Government of the People’s Republic of China, and addressed exclusively to representatives of the Communist states and parties. The four–member Polish delegation was headed by the Secretary General of the Central Committee of the Polish United Workers’ Party (henceforth as PUWP) Bolesław Bierut and it also included a Member of the Political Office (Politburo) of the Central Committee of PUWP, deputy prime minister Jakub Berman, deputy prime minister Stefan Jędrychowski and the vice-president of the Council of the State Stefan Ignar. It was the first visit by top-ranking Polish Communist officials in China, which would not have been possible without the prior reshuffle in the Soviet Union’s political regime after the death of Joseph Stalin. This article presents the course of events of the above–mentioned, exotic visit as reported by the press articles in “Trybuna Ludu” [People’s Tribune] – the major press title of the Central Committee of PUWP. Our analysis of these press reports, sent with a two-day delay via a correspondent of the Polish Press Agency, shows which facts relating to the event were highlighted by the journalists.
PL
Streszczenie: Polska Partia Robotnicza - w czasie II wojny światowej kadrowa, licząca kilkuset członków organizacja konspiracyjna przekształciła się w PZPR - partię masową, której szeregi w szczytowym okresie, końca lat 70-tych liczyły ponad 3 miliony osób. Warto zastanowić się nad metodami, za pomocą których PPR kontrolowała poczynania i poziom ideologiczny nie tylko swoich działaczy, lecz także gremiów wszystkich szczebli, za co odpowiadały Komisje Kontroli Partyjnej. Specyficznym obszarem aktywności komunistów była Lubelszczyzna, na terenach której już od dwudziestolecia międzywojennego rozwijały się partie komunistyczne, stanowiąca dogodny obszar organizowania komunistycznego ruchu oporu w czasie II wojny światowej. Nie wolno zapominać o roli regionu, jako pierwszego obszaru istnienia „ludowej” władzy. Celem artykułu jest przedstawienie utworzonej w czerwcu 1945 r. Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej PPR w Lublinie we wszystkich aspektach jej działalności. Wprowadzenie do zagadnienia stanowi zarys funkcjonowania Centralnej Komisji Kontroli Partyjnej. Analizując działalność WKKP skupiono się na jej powstaniu, składzie, wykonywanych zadaniach, zasadach i efektach pracy. Wszyscy jej pracownicy dysponowali długim, sięgającym dwudziestolecia międzywojennego stażem partyjnym, współpracowali z KPP, KPZU lub GL/AL. Członkowie nieeetatowi rekrutowali się spośród osób, które wstąpiły do PPR po 1944 r., nie odgrywali jednak większej roli. Głównym polem działalności WKKP było karanie członków PPR za przewinienia, ważną rolę pełni zatem statystyczne ujęcie spraw partyjno-dochodzeniowych prowadzonych przeciwko członkom partii dopuszczającym się wykroczeń. Socjologiczne ujęcie zagadnienia umożliwi ukazanie jak dalece działacze PPR odbiegali od propagowanego wizerunku „nowego człowieka”. Rozważania umożliwią odpowiedź na pytanie czy komisja spełniała swoje zadania, polegające na karaniu działaczy, a także kontroli funkcjonowania instytucji partyjnych. Kwestią drugorzędną jest określenie, czy WKKP była narzędziem walk frakcyjnych w łonie KW PPR.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.