Search results

1

Sprawiedliwość i prawo w świetle dekonstrukcji

100%

Skrzypczak P.

Diametros

|

2009

|

issue 20

94-106

PL

Proponowany przez Derridę projekt filozoficzny, określany mianem „dekonstrukcji”, spotykał się z zarzutami, wysuwanymi na polu etyki – nieprzydatności dla rozważań o moralności, relatywizmu bądź nihilizmu. Jednym z tekstów, które z tymi zarzutami podejmują polemikę, jest Force of Law (nietłumaczony dotąd na język polski). Derrida, kontynuując rozwijaną już wcześniej przez siebie filozofię inności, inspirowaną Emmanuelem Levinasem, przedstawia dekonstrukcję jako strategię filozoficzną, która "działa w imię sprawiedliwości", będąc zarazem warunkowaną przez istnienie prawa jako obiektu, który z samej swej istoty podlega dekonstrukcyjnemu odczytywaniu. Pisząc o dekonstrukcji w związku ze sprawiedliwością i prawem, Derrida zarazem ją stosuje - dekonstruując opozycję sprawiedliwość/prawo oraz samo pojęcie prawa.

EN

In the area of ethics the philosophical project proposed by Derrida, denoted by the term “deconstruction”, has been criticized as being useless for considerations about morality or as leading to relativism or nihilism. One of the texts that take up these objections is the Force of Law. Derrida, continuing the philosophy of otherness inspired by Emmanuel Levinas and already developed by him earlier, presents deconstruction as a philosophical strategy that acts in the name of justice but at the same time is conditioned by the existence of law as something that by its very nature is subject to a deconstructionist reading. Writing about deconstruction in connection with justice and law, Derrida makes use of it – deconstructing the opposition between justice and law and the very concept of law.

2

Derrida i Wittgenstein: o iterowalności i kierowaniu się regułą

100%

Skrzypczak P.

Diametros

|

2010

|

issue 24

107-124

PL

W tekście Sygnatura zdarzenie kontekst Derrida, analizując dominujące filozoficzne pojęcia pisma, wydobywa z niego cechę, którą nazywa „iterowalnością”. Jej bliższe zbadanie pozwala na zredefiniowanie tradycyjnego pojęcia komunikacji językowej, rozumianej jako proces przekazywania między podmiotami uprzedniego już i gotowego wobec tego procesu znaczenia. Sposób, w jaki Derrida charakteryzuje iterowalność, nasuwa skojarzenia z rozważaniami w Dociekaniach filozoficznych Wittgensteina na temat kierowania się regułą. Celem tego artykułu będzie zatem, z jednej strony, przedstawienie poglądów Derridy na temat iterowalności, a z drugiej, porównanie ich z poglądami Wittgensteina. Porównanie to pokaże, że mimo prób ich ścisłego łączenia, poglądy te w kluczowych miejscach pozostają nieprzystawalne, głównie z uwagi na odmienną rolę kategorii kontekstu.

EN

In his Signature Event Context Derrida, by analyzing the dominant philosophical notion of writing, exposes one of its characteristics, which he calls “iterability”. A closer examination of this predicate allows him to redefine the traditional concept of linguistic communication, understood as a process of the transmission from one subject to another of meaning that has already been determined and always precedes this process. The way Derrida characterizes iterability is reminiscent of Wittgenstein’s considerations on rule-following in his Philosophical Investigations. Therefore, the aim of this article is to provide, on the one hand, an exposition of Derrida’s view on iterability, and on the other hand, a comparison between this view and Wittgenstein's remarks. The comparison will show that, despite efforts to build a strong connection between them, they remain incompatible, mainly because of the different role of the category of context.

3

Strach się bać? O ludowym monstruarium i demonologii w kinie polskim

100%

Skrzypczak P.

Literatura Ludowa

|

2017

|

issue 4-5

EN

The concepts of a folk monsterarium and folk demonology have come to dominate Polish horror film. Viewers easily identify the generic border between the cinema of horror and the cinema of terror, Cinema, as they interpret thematic or emotional motifs related to experiencing fear and terror. Yet, for film scholars, a formal definition of horror does not seem so simple. Polish cinema relying on “uncanny” themes and motifs does not abound with films that are artistically successful and capable of evoking the sense of fear. Having been reworked by our Romantic literature, folk motifs have been used in Polish cinema with mixed success. I prove this thesis examining Polish films employing folk motifs.

PL

Pojęcia z monstruarium ludowego i ludowej demonologii zdominowały polskie kino grozy. Dla odbiorców kwestia granic gatunku kina grozy i horroru jest oczywista i zazwyczaj nie mają oni kłopotów z ich rozpoznaniem, kiedy idzie o interpretację motywów tematycznych czy estetycznych odwołujących się do doznawania odczucia lęku i grozy. Badaczom filmu kwestia formalnej definicji horroru nie wydaje się już tak prosta. W polskim kinie, podejmującym tematy i wątki „niesamowite”, bardzo rzadko zdarzały się filmy artystycznie udane i potrafiące spełnić postulat wywoływania wrażenia lęku u widza. Ludowe motywy, interpretowane przez naszą literaturę romantyczną, transponowane były w kinie polskim z różnym powodzeniem. Dowodzę tego w artykule poświęconym polskim filmom czerpiących tematy z motywów ludowych.

Refine search results

2 Diametros

1 Literatura Ludowa

1 2017

1 2010

1 2009

3 Skrzypczak P.

Sprawiedliwość i prawo w świetle dekonstrukcji

Derrida i Wittgenstein: o iterowalności i kierowaniu się regułą

Strach się bać? O ludowym monstruarium i demonologii w kinie polskim