Search results

1

Fragmentaryzacja nadziei w kulturze ponowoczesnej

100%

Kwiatkowski B.

Teologia w Polsce

|

2010

|

vol. 4

|

issue 1

97-107

EN

The matter discussed in this article is a resultant product of a few issues: the postmodern culture, man’s pursuance and aspirations, which are synthetically defined as a hope, and finally, the matter of fragmentarization of the creation. First, the author explains the most important tendencies stuck in the postmodern culture, emphasizing the matter of deconstruction, and the aim to negate everything that was commonly accepted up until the present. This also means the principles of logics that have heretofore determined the man’s reasoning. All these issues result in dispersion of the human’s personality, and lead to the question of the vision of hope that is so typical to the postmodern human being. After pointing out the ambiguity of the idea of hope, the author carries on with a brief overlook of some religious ideas related to the postmodern culture such as New Age and discordianism. The author focuses on consequences of these beliefs in terms of the vision of hope that are closely related to the postmodern human being. Next, the author passes on to the matter of fragmentarization. He brings in it’s definition, and points out the way that fragmentarization determines the hope in contemporary world. The author doesn’t share the opinion the foregoing tendencies must establish the state of nonsense, and rational chaos that is typical to the discussed culture. This statement is made based on three premises: firstly, according to the Christianity the world is ruled by God, and it leads it to the eschatological pursuance, secondly, it depends a lot on the Christian’s commitment to the faith, and last, the postmodernism is not dominant although it incorpses more and more followers. In the end of the article there is a reference to the Benedict’s XVI Spe salvi encyclic, and an invocation to the Christian activeness in revealing God as the one and only true foundation of hope.

PL

Czym jest kultura postmodernizmu, która wywiera coraz większy wpływ na myślenie i postępowanie człowieka? Jak jej treści przekładają się na perspektywę nadziei i na czym polega fragmentaryzacja, będąca efektem myśli postmodernistycznej? Na te pytania próbuje odpowiedzieć ten artykuł. Analizując poszczególne elementy zagadnienia, stara się też postawić kwestię perspektyw, wobec których staje świat ponowoczesny. Czy fragmentaryzacja wszystkich idei i wartości jest ostatnim etapem przemian dokonujących się w świadomości człowieka?

2

Inspiracje chrystologiczne we włoskiej poezji religijnej początku XXI wieku

100%

Kwiatkowski B.

Teologia w Polsce

|

2010

|

vol. 4

|

issue 2

263-276

PL

Chrystologia, poezja i kondycja wiary człowieka początku XXI w. to trzy płaszczyzny, które składają się na tę refleksję. Podstawowe pytania, na które próbuje odpowiedzieć niniejszy artykuł, to najpierw problem miejsca Chrystusa w twórczości poetyckiej, następnie zagadnienie relacji między refleksją poetycką a życiem, a także pytanie o oczekiwania i nadzieje, jakie wobec Jezusa i odnoszącej się do Niego wiary wyraża chrześcijanin zanurzony w ponowoczesność. Poezja sięgająca po inspiracje chrystologiczne jest w stanie ukazać religijny portret chrześcijanina obecnej epoki. Spróbujemy go naszkicować.

3

Koncepcja Chrystusa biblijno-eklezjalnego jako klucz do chrystologii integralnej według A. Amato

100%

Kwiatkowski B.

Teologia w Polsce

|

2009

|

vol. 3

|

issue 2

57-68

PL

Właściwie w każdej spójnej propozycji chrystologicznej można znaleźć określoną perspektywę badawczą, dzięki której dany teolog pragnie jak najbardziej adekwatnie ukazać Jezusa Chrystusa i Jego dzieło zbawcze. Propozycję takiej perspektywy daje abp Angelo Amato. Jest to opcja na rzecz Chrystusa biblijno-eklezjalnego, która podkreśla historyczność Jezusa, ciągłość między Jezusem historii a Chrystusem wiary, wyznanie Chrystusa jako absolutnego i ostatecznego Zbawiciela oraz ukazanie znaczenia przyniesionego przez Niego zbawienia dla człowieka współczesnego.

4

Ocena chrystologii scholastycznej w pismach G. Moiolego

100%

Kwiatkowski B.

Teologia w Polsce

|

2009

|

vol. 3

|

issue 1

89-96

PL

Mediolański teolog Giovanni Moioli (1931-1984) należy do grona wybitnych znawców chrystologii. Myśl jego nie jest jednak szerzej znana w środowisku teologów polskich. Wśród kluczowych tematów związanych z jego myślą chrystologiczną warto zwrócić uwagę na krytyczne spojrzenie na chrystologię scholastyczną, przede wszystkim na hamartiocentryzm św. Anzelma. Stanowi ono preludium głównego zagadnienia poruszanego przez Moiolego, a mianowicie „chrystologii Jezusa”, albo „chrystologii wyjątkowości Jezusa”.

Refine search results

4 Teologia w Polsce

4 Kwiatkowski B.

2 2010

2 2009

Fragmentaryzacja nadziei w kulturze ponowoczesnej

Inspiracje chrystologiczne we włoskiej poezji religijnej początku XXI wieku

Koncepcja Chrystusa biblijno-eklezjalnego jako klucz do chrystologii integralnej według A. Amato

Ocena chrystologii scholastycznej w pismach G. Moiolego