Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 10

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Z Ewangelią od-nowa. Katolickie założenia ewangelizacji kultury

100%
Pek K.
Teologia w Polsce
|
2012
|
vol. 6
|
issue 1
77-87
EN
After the Second Vatican Council, the catholic Church considers itself as a misterium, a communio, and a missio. This is the trinitarian vision of the Church. The Father sent the Son and the Spirit: out of these two missions a community is born. For two millennia the Church has been proclaiming faith in many dimensions. A new culture has been born of christianity, but christianity cannot be reduced to culture, it cannot be a mere guardian of the past. In its very heart lies the non-proselytic mission to spread the Gospel, a mission whose importance is being more and more readily acknowledged with time. A bishops’ synod is planned for the year 2012 in Rome. The available lineamenta not only augment the call for a new evangelization but also draw attention to the contemporary context of people’s lives. It is noted that the 20th c. wars and totalitarian systems, responsible for the deaths of millions, have not only lead to the rejection of christianity but also of what or who was before considered a paragon to follow. Nihilistic attitudes are surfacing and transforming into anarchy; social attitudes prioritize changes in those laws which shelter people from misfortune and misery. The conversion of hearts is necessary in both cases. The Church proposes, in this context, the Word of Jesus Christ, who reinstalls the proper sense of the human life. This means, in turn, the need to evangelize contemporary culture.
PL
Po Vaticanum II Kościół postrzega siebie jako misterium, communio i missio. To wynika z trynitarnej wizji Kościoła. Z misji Syna i Ducha rodzi się wspólnota. Pod wpływem obecności Kościoła w świecie rodzi się nowa kultura. Chrześcijaństwa jednak nie da się zredukować do kultury. Działania Kościoła nie można ograniczyć do strażnika przeszłości. Do jego istoty należy ewangelizacja. To przekonanie wciąż wzrasta. Na rok 2012 zaplanowano w rzymie synod biskupów. Dostępne lineamenta nie tylko wzmacniają apel o nową ewangelizację, zwracają również uwagę na potrzebę analizy kontekstu dzisiejszego życia człowieka. Wojny i totalitaryzm, które przyniosły śmierć milionów ludzi w XX wieku w europie, doprowadziły nie tylko do odrzucenia chrześcijaństwa, ale także dotychczasowych autorytetów. Dlatego Kościół oferuję na tę sytuację orędzie Jezusa Chrystusa, który przywraca właściwy sens ludzkiemu życiu. Oznacza to ewangelizowanie dzisiejszej kultury.
2

Polish Witnesses to the Faith Speak about of Mary

100%
Pek K.
Roczniki Teologiczne
|
2015
|
vol. 62
|
issue 2: Teologia dogmatyczna
123-135
EN
Father P. Skarga and John Paul II no adopted the principle that every biography of a saint must mention his or her devotion to Mary. This “omission”of sorts was due to various reasons. Sometimes testimonies were missing, other times the biographers only wanted to highlight the central truthsof the Christian Mystery. They both spoke of Marian devotion in the context of the whole of Christian witness, the whole Mystery of Christ. Their accounts indicate that the Polish saints discussed here represent many models of Marian devotion. Fr. Skarga and John Paul II pointed to various forms of Marian devotion of the Polish saints: from summoning of the Mother of the Lord to imitating her attitudes. In the light of these accounts, the hypothesis that there is one way in which the Polish saints lived their devotion to Mary is disproved.
PL
Studium życiorysów polskich świętych z okresu X-XVI wieku, których przedstawiali ks. Skarga i Jan Paweł II prowadzi do wniosku, że polscy święci reprezentują wiele modeli maryjności: od przyzywania Matki Pana, po naśladowanie Jej postaw. W relacjach obu autorów widać umiejętność ich rozróżnienia, ale brak dowodów na promowanie i eksponowanie jednej formy maryjności. Żywoty niektórych świętych nawet przemilczają sprawę maryjności. W świetle tych relacji negatywnie zostaje zweryfikowana hipoteza o jednej drodze maryjnej polskich świętych.
3
Publication available in full text mode
Content available

Polskie perspektywy mariologii w kontekście

100%
Pek K.
Studia Nauk Teologicznych PAN
|
2021
|
issue 16
123-136
EN
Conducting Mariology in context is one of the original elements of contemporary Polish theology. Its methodological and theological justification is the mystery of the Triune God and not only the constantly changing culture. Researching the image of God in Mariological doctrine is one manner of verifying theological hypotheses or conclusions.
PL
Uprawianie mariologii w kontekście to jeden z oryginalnych wymiarów współczesnej polskiej teologii. Uzasadnieniem metodologicznym i teologicznym jest kontekst misterium Trójjedynego, a nie tylko zmieniająca się kultura. Badanie obrazu Boga w nauczaniu ma- riologicznym stanowi narzędzie weryfikacji hipotez lub konkluzji teologicznych. Obraz Maryi zależy od obrazu Boga. Maryja jawiła się jako uczestniczka (lub przyjmująca) i owoc Bożego działania, gdy historia zbawienia była przedstawiana jako dzieło Ojca przez Syna w Duchu Świętym. Tam występowały zachęty do wielbienia Boga tak jak Maryja w Magnificat, gdzie jasno wyrażano przekonanie o Opatrzności. Jednak niektóre propozycje analizowanych źródeł zachęcają do ich rozwoju. Powinno się dostrzec wezwania do prze- myślenia pośrednictwa Chrystusa (per Jesum ad Mariam) i Ducha Świętego (per Spiritum ad Mariam) oraz większego wykorzystania modelu soteriologicznego receptio. Albowiem tam, gdzie mariologia poprzestawała tylko na stwierdzeniu, że Jeden Bóg jest Trójjedyny, tam dochodziło do zniekształcenia ewangelicznego obrazu Boga.
4
Publication available in full text mode
Content available

Christophera B. Butlera koncept mariologii patrystycznej

100%
Pek K.
Vox Patrum
|
2021
|
vol. 80
329-348
EN
In 1962, during the first session of Vatican II, it was decided by a small number of votes that the teaching regarding the Mother of the Lord should be placed in the constitution onthe Church. Basil Christopher Butler (1902-1986), a Benedictine abbot from England, was one of those who prepared the draft for the Mariological document. He received support from the English episcopate. Christopher Butler showed, through biblical and above all patristic sources, that the Mother of Christ ought to be seen in the perspective of salvation history. His patristic concept depended upon the ancient figure of the new Eve, who stands as the model of the Church. He pointed to many writings of the Church Fathers. They were used in the eighth chapter of Lumen Gentium. Meanwhile, in the first council drafts on Mary, there were few patristic references. Worthy of attention is that Christopher Butler used the writings of J.H. Newman. Like him, he left Anglicanism for Catholicism. The patristic tradition of Anglicanism from the 19th and the beginning of the 20th centuries gave sufficient theological arguments that the Mother of God ought not be isolated from the teaching on the Church.
PL
Podczas pierwszej sesji Soboru Watykańskiego II w 1962 roku rozstrzygnięto niewielką liczbą głosów, że nauka o Matce Pana zostanie zamieszczona w konstytucji o Kościele. Basil Christopher Butler (1902 – 1986), opat benedyktyński Anglii był jednym z tych, którzy przygotowali projekt dokumentu mariologicznego. Otrzymał on poparcie episkopatu angielskiego. Ch. Butler wykazał w oparciu o dane biblijne i nade wszystko patrystyczne, że Matkę Chrystusa należy ukazywać w perspektywie historii zbawienia. Jego koncept patrystyczny został oparty na starożytnej figurze nowej Ewy, która stanowi pierwowzór Kościoła. Wskazał wiele pism ojców Kościoła. Zostały one wykorzystane w ósmy rozdziale Lumen gentium. Tymczasem we wstępnych projektach mariologii soborowej były nieliczne odniesienia patrystyczne. Należy zauważyć, że Ch. Butler skorzystał z pism J. H. Newmana. Podobnie jak on przeszedł z anglikanizmu na katolicyzm. Tradycja patrystyczna anglikanizmu XIX i początku XX wieku podawała wystarczająco dużo argumentów teologicznych, aby Bogurodzicy nie izolować z wykładu o Kościele.
5

Reguła naśladowania Maryi

100%
Pek K.
Roczniki Teologiczne
|
2018
|
vol. 65
|
issue 2: Teologia dogmatyczna
63-84
EN
The Rule of the Ten Virtues of the Most B.V.M., or the Rule of the Ten Pleasures of the Most B.V.M. (Regula Decem Beneplacitorum Beatissimae Virginis Mariae), is one of the few religious rules approved in spite of the decree issued by the IV Lateran Council in 1215. This decree forbade the approval of the newly founded religious orders on any other than one of the previously approved rules. The Rule was composed by a Franciscan, Fr. Gilbert Nicolas, better known as Gabriel Maria, the name he received from Pope Leo X by his brief (breve) of June 11, 1517. From 1498, Bl. Gabriel Maria was the confessor and spiritual director of Joan de Valois, Queen of France and then the Duchess of Berry. With the help from her spiritual director, Blessed Gabriel Maria, the Duchess of Berry and 11 other women started a contemplative order of the Virgin Mary. It was also known as the Order of the Ten Virtues or Ten Pleasures of the Mother of God, the Order of Annunciation of the B.V.M. or the Annunciade. The Blessed Virgin Mary was to be the model for the nuns and the virtues that she practiced, that are mentioned in the Gospels, became their rule of life. Thus The Rule of the Ten Virtues came into being, because the Scriptures directly speak of those virtues.Pope Julius II, and also popes Innocent XII and Innocent XIII, confirmed The Rule of the Ten Virtues of the Most B.V.M. Along with giving a certification to the Rule, Julius II, and the above-said Leo X, granted indulgences to the Chaplet of the Ten Evangelical Virtues of the Blessed Virgin Mary, contained in that Rule. The Chaplet which was composed by St. Joan is an obligatory spiritual exercise for those who retain the Rule. In following of the instruction from the Apostolic See, The Rule of the Ten Virtues of the Most B.V.M. was adopted for a male order, which was in agreement with the wish of the Foundress, as mentioned before. Throughout the centuries, the popes granted numerous spiritual graces, privileges, and indulgences to the Order of the Annunciade (ed. Andrew Maczynski).
PL
Wśród wielu przykładów kształtowania życia chrześcijańskiego w oparciu o naśladowanie Maryi (obok invocatio, veneratio, dilectio) jest Regula Decem Beneplacitorum B.V.M. Stanowi ona cenne dziedzictwo Kościoła w Europie, także w Polsce, które twórczo rozwija Zgromadzenie Księży Marianów. Fundament reguły jest biblijny. Opiera się na założeniu, że łaska Ojca uprzedza, że Jezus Chrystus zbawia świat, a Duch aktualizuje zamysł Boży uzdalniając człowieka do nowego życia, czego przykładem jest Matka Pana.
6
Publication available in full text mode
Content available

Problem zależności obrazu Maryi od obrazu Boga. Wprowadzenie do studium nad nauczaniem Prymasa Augusta Hlonda

100%
Pek K.
Teologia w Polsce
|
2010
|
vol. 4
|
issue 2
317-334
EN
The purpose of the present study is to introduction in the theological image of God in the mariology of the Card. August Hlond (d. 1948). The Primate of Poland while continuing the work of his predecessor (Card, Edmund Dalbor), had also, in a way, to start anew after the devastation caused by World War II and at the beginning of Communist attempts to destroy the Church in Central and Eastern Europe. All his pastoral work had an apostolic and missionary character. The main themes of his teaching were: Christ the King, Christ in the Eucharist, the Kingdom of Christ, the Heart of Jesus and Divine Providence. One may also note some rare references to the Holy Spirit. Like his predecessor, he never devoted a separate pastoral letter to the Mother of Christ or to Marian devotion. His mariological teaching is spread not only throughout his letters but also in his sermons, speeches and appeals. The image of God they convey is that of closeness and goodness. Even at – observed also in Poland the 100th anniversary of the Marian apparition in La Salette, with its message about the heavy arm of God, he did not contrast the goodness of Mary with the wrath of God. He seemed to emphasize the mercy of God and suggest that the apparently clear Marian message of La Salette, should be, nevertheless, understood in the light of God’s love. Even though he supported some Marian initiatives (e.g. the act of consecrating Poland to the Immaculate Heart of Mary) and taught about Mary’s presence in the life of Poles (e.g. the vows of John Casimir perceived as a covenant with Mary), he never failed to refer to Christ as the source of all victory. He also stressed the importance of human potential and of the activity of every person. In this case the faith was to be the source of victory which he understood as the fulfillment of the Gospel. General research conclusion: The image of Mary is dependent on the image of God. Whenever the history of salvation was perceived as the work of the Father through the Son in the Holy Spirit, Mary was presented as a participant (or a recipient) and a witness of the activity of God.
PL
Istnieje zależność obrazu Maryi od obrazu Boga. Gdzie dzieje zbawienia były postrzegane jako dzieło Ojca przez Syna w Duchu Świętym, tam Maryja została ukazana jako uczestniczka (lub przyjmująca) i świadek Bożego działania. Im większe było przekonanie o Bożej Opatrzności, tym więcej było zachęt do wielbienia Jej na wzór Magnificat Matki Jezusa. Badanie obrazu Boga w mariologii pozwala także dostrzec przykłady zniekształcania chrześcijańskiego obrazu Boga.
7

Obraz Boga w nauczaniu Kościoła i teologów. Wprowadzenie do tematu

100%
Pek K.
Roczniki Teologii Dogmatycznej
|
2010
|
vol. 2(57)
95-118
RU
Ранее предпринимаемые пробы изучения богословского образа Бога избирали за предмет исследований главным образом народную набожность, а особенно набожность, посвященную Богоматери. Было предпринято много проб суммирования учения о Марии, следствием чего непосредственно либо опосредованно были обнаружены примеры искажения христианского образа Бога. Данная проблема была довольно ясно указана как реальная пасторальная задача. Во время исследований опосредованно открывалось, что народная набожность черпала из учения великих авторитетов. В связи с этим появилась идея изучить богословский образ Бога, являющийся в мариологическом учении Церкви, как и отдельных богословов. В результате проведенного анализа была положительно верифицирована гипотеза о зависимости образа Марии от образа Бога. Проведенные исследования открыли необходимость дальнейшего изучения образа Бога в христологическом и экклезио- логическом учении Церкви.
8

Mariologia ekumeniczna według S. C. Napiórkowskiego

100%
Pek K.
Roczniki Teologiczne
|
2014
|
vol. 61
|
issue 2: Teologia Dogmatyczna
99-113
EN
In 1965 S. C. Napiórkowski OFMConv presented a very original doctoral dissertation on Mariological questions shown by Protestant theologians. After nearly half a century it turned out that this is a very useful trend in theological studies, as it has led not only him to practicing ecumenical Mariology. The former views of Evangelical Christianity were subjected to criticism, but so were some theses of Catholic Mariology. In his publications Napiórkowski outlined the transition from an argument to a dialog on the Mother of Jesus.
XX
W 1965 roku S. C. Napiórkowski OFMConv przedstawił bardzo oryginalną rozprawę doktorską na temat kwestii mariologicznych ukazywanych przez teologów protestanckich. Po prawie pół wieku okazało się, że jest to niezwykle pożyteczny kierunek badań teologicznych, gdyż doprowadził nie tylko jego do uprawiania mariologii ekumenicznej. Krytyce zostały poddane dotychczasowe poglądy chrześcijaństwa ewangelickiego, ale także niektóre tezy mariologii katolickiej. Napiórkowski zarysował w swych publikacjach przejście od sporu do dialogu o Matce Jezusa.
9
Publication available in full text mode
Content available

Mariologia Józefa Kudasiewicza dla Kościoła w Polsce

100%
Pek K.
Teologia w Polsce
|
2014
|
vol. 8
|
issue 2
87-93
EN
Józef Kudasiewicz’s (1926-2012) biblical studies constitute an important contribution to explaining or promoting vital Mariological issues, his theological sensitivity being shaped by Polish Marian devotion and by the teaching of the Second Vatican Council. Kudasiewicz convincingly argued for the need of pursuing ecclesiotypical Mariology. The Virgin Mary is prophesied in the Old Testament as the Daughter of Zion, while the New Testament shows her as an Icon of the Church. A better understanding of the dignity and function of Jesus’ Mother is obtained with the acceptance of the motto: “through Jesus to Mary”, very much embraced by John Paul II and biblically justified by Kudasiewicz. The latter scholar’s Mariological publications include a meditative commentary to all biblical references to Mary, grounded in the context of the Church in Poland. In this way, Kudasiewicz arrives at several (frequently unpopular) propositions as to proper Marian devotion.
PL
Biblijne badania ks. Józefa Kudasiewicza (1926-2012), profesora z KUL, przyczyniły się do wyjaśnienia lub wypromowania ważnych zagadnień mariologicznych. Jego uwrażliwienie teologiczne uwarunkowane było pobożnością maryjną w Polsce i nauczaniem Vaticanum II. Przekonywająco uzasadnił potrzebę uprawiania mariologii eklezjotypicznej. Maryja jest proroczo zapowiedziana w Starym Przymierzu jako Córa Syjonu. Nowe Przymierze ukazuje ją jako Ikonę Kościoła. Dla lepszego poznania godności i funkcji Matki Pana służy dewiza: „przez Jezusa do Maryi”. Był do niej przekonany Jan Paweł II. Kudasiewicz podał jej uzasadnienie biblijne. W swym dorobku mariologicznym zostawił medytacyjny komentarz do wszystkich tekstów biblijnych o Maryi. Refleksje prowadził w kontekście życia Kościoła w Polsce. Doszedł w ten sposób do sformułowania wielu postulatów (często niepopularnych) właściwego kształtowania pobożności maryjnej.
10
Publication available in full text mode
Content available

Maryjność polskich świadków wiary według Piotra Skargi i Jana Pawła II

100%
Pek K.
Teologia w Polsce
|
2013
|
vol. 7
|
issue 2
63-78
EN
A study of Piotr Skarga’s and John Paul II’s biographies of Polish saints from between the 10th and the 16th c. reveals that the saints represent many models of Marian devotion: from calling upon the Virgin Mother to following her attitudes. Thus, no evidence has been found for promoting and highlighting a specific model of Marian devotion. Indeed, some biographies even fail to mention the subject. Therefore, the hypothesis of a single and uniform Marian way of Polish saints must be refuted. The study has also revealed an original model of Polishness in the period investigated. It had a universal dimension, approximating the idea of ”Church”. For example, St. Wojciech (Adalbert of Prague) is a patron saint of Poland and is regarded as a Polish saint.
PL
Studium życiorysów polskich świętych z wieków od X do XVI przedstawianych przez ks. Skargę i Jana Pawła II prowadzi do wniosku, że polscy święci reprezentują wiele modeli maryjności: od przyzywania Matki Pana po naśladowanie Jej postaw. W relacjach obu autorów przedstawione zostały różne modele, ale brak dowodów na promowanie i eksponowanie jednej tylko formy maryjności. Żywoty niektórych świętych nawet przemilczają sprawę maryjności. W świetle tych relacji negatywnie zostaje zweryfikowana hipoteza o jednej drodze maryjnej polskich świętych.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.