Results found: 2

Search results

Sort By:

Limit search:

The Role of the Constantinopolitan Patriarch at the Early Byzantine Emperors’ Court

100%

Leszka M. В.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica

1996

issue 56

137-158

Artykuł poświęcony został roli, jaką odgrywali biskupi Konstantynopola na dworze cesarzy bizantyńskich w IV-VI w. Analizując wybory stołecznych biskupów autorka wskazuje na rosnące zainteresowanie nimi panujących, którzy starali się o to, by tron patriarszy znalazł się w rękach odpowiadających im kandydatów. Przedstawiając działalność konstantynopolitańskich biskupów na dworze cesarskim autorka podkreśla fakt, iż umiejący pozyskać zaufanie władcy patriarchowie mogli prowadzić własną politykę personalną w kręgach kleru, czy też uczestniczyć w kreowaniu oficjalnego stanowiska zajmowanego przez cesarzy w sprawach kościelnych. Ich działalność nie pozostawała również bez wpływu na charakter i rodzaj ustaw opuszczających cesarską kancelarię. Poparcie ze strony władców umożliwiało im także rozszerzanie zakresu własnych kompetencji kosztem innych diecezji. Rosnący autorytet stołecznych biskupów powodował, iż byli oni pośrednikami między innymi duchownymi a dworem cesarskim. Odgrywali także istotną rolę w życiu politycznym państwa, o czym świadczy choćby postawa Jana Chryzostoma podczas buntu Gainasa, czy wystąpienie patriarchy Akacjusza skierowane przeciw uzurpatorowi Bazyliskosowi. Widomym wyrazem znaczenia konstantynopolitańskich patriarchów stał się, od drugiej połowy V w., ich udział w elekcji władców oraz celebrowanie obrzędu koronacyjnego. Szczególne wymagania stawiane przed osobami pełniącymi tak ważną godność powodowały, iż nie wszyscy duchowni potrafili im podołać. Spora grupa stołecznych biskupów została zmuszona do odejścia z piastowanych stanowisk. Przyczynami tego zjawiska były: brak umiejętności współpracy z panującym i dworem cesarskim, reprezentowanie odmiennych przekonań religijnych niż miał aktualnie panujący władca, wreszcie zbyt słaba pozycja wobec konkurujących z konstantynopolitańskim biskupem duchownych. Na tronie patriarszym utrzymywali się ci, którzy potrafili dostosować się do wymagań stawianych im przez panującego, bowiem w ostatecznym rozrachunku to on był czynnikiem decydującym.

Fabia-Eudokia - żona Herakliusza

100%

Leszka M. В.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica

2005

issue 80

95-100

Hereby paper was dedicated to Fabia Eudocia, Emperor Heraclius' first wife. Fabia-Eudocia was the Byzantine Empress for somewhat less than two years. Not much is known about the Empress. However, it is known that she descended from wealthy and influential family from North Africa. As a wife of Heraclius she gave birth to two children: to a daughter Epiphania Eudocia and to a son Heraclius Constantinus. It seems that she may have won the good feeling of subjects’ hearts, most of all of local inhabitants. Her possible popularity may have been to some extent, undoubtedly connected with appreciation for Heraclius at the beginning of his reign. It may have also been the result of sympathy because of her illness, which made it impossible for her to enjoy bringing up children and her position at Heraclius side. Fabia might have also managed to begin some charitable activities, which have always determined an essential aspect of every Empress’ activity and influenced subjects’ attitude towards her. it also seems that liking for deceased Augusta and good remembrance of her were shattered as the society didn’t approve the following Heraclius’ wife, his niece Martina.

Refine search results

2 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica

2 Leszka M. В.

1 2005

1 1996

Search results

The Role of the Constantinopolitan Patriarch at the Early Byzantine Emperors’ Court

Fabia-Eudokia - żona Herakliusza