Search results

1

The Importance of the Diocesan Synod to the Particular Church

100%

Kantor R.

The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II

|

2019

|

vol. 9

|

issue 2

PL

“Particular Churches, in which and from which, the one and only Catholic Church exists, are principally dioceses. Unless the contrary is clear, the following are equivalent to a diocese: a territorial prelature, a territorial abbacy, a vicariate apostolic, a prefecture apostolic and a permanently established apostolic administration” (canon 368 of the Code of Canon Law). In December 2016, the Bishop of Tarnów convened the 5th Synod of the Diocese of Tarnów. The main purpose of a Synod – in the opinion of the Bishop of Tarnów – was to demonstrate the spiritual, pastoral and material heritage of the Christ’s Church in the Diocese of Tarnów; to revive faith, hope and love in the personal and community relationship with Christ in the Church; and to indicate new pastoral ways in the changeability of the world towards the unchangeability of Christ. Taking this into consideration the article analyzes the following issues: the definition of a synod; the purpose of a synod; convocation of and presiding over a diocesan synod; the preparation of a synod; Pope Francis about synodality, and finally “The Church is our neighbour” – a synod as an expression of love for the Church.

2

The Synods of the Diocese of Tarnów as a tool for the renewal of the particular Church

100%

Kantor R.

The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II

|

2017

|

vol. 7

|

issue 2

EN

This article analyses the last four synods of the diocese of Tarnów, highlighting their structure and course. Diocesan synods grow out of the needs of the particular Church; they shape the ecclesial reality most clearly by the formulated disciplinary, pastoral and spiritual proposals, reaching the very basic ecclesiastical and social environments. Each synod has its specific meaning in the history of the diocese, and its impact is certainly not limited to the formulated proposals. A diocesan synod has a very important function in the process of formation of the particular Church. The synods of the Diocese of Tarnów were the place of meeting of and dialogue between the bishop, the clergy and the laity of the Church in Tarnów. The present article discusses five points : ”Legal grounds”, “First Synod of the Diocese of Tarnów – 1928”, “Second Synod of the Diocese of Tarnów – 1938”, “Third Synod of the Diocese of Tarnów – 1948”, “Fourth Synod of the Diocese of Tarnów – 1986”.

3

A Report of the International Conference on “How to understand and respond to sexual exploitation of minors in the Church” in Cracow, Child Protection Centre, Jesuit University Ignatianum, 20–21 June 2014

100%

Kantor R.

The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II

|

2015

|

vol. 5

|

issue 2

4

Ancient civitas and developing of personal structures

100%

Kantor R.

The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II

|

2016

|

vol. 6

|

issue 1

PL

The concept of the city (civitas) does not necessarily have to mean an urban organization. It may mean a collection of localities, or a territory where some ethnic groups live (tribu). First of all, the development of personal structures happened initially in the families and was connected with a domestic cult. With time, several families used to make a separate group called fratria and a collection of them made up a tribu. This article shows how religion and a way of ruling affected the development of personal structures. Examples of this include are colonies and dioceses – personal structures of the Roman Empire.The task which lies before this article is to enlighten the reader that many of the modern personal structures, especially those deep‑rooted in canon law, have had a source in ancient civitas. Present structures of Catholic Church have their basis on that original classification: a family, fratria, tribu. Today there exist: a parish, a vicariate forane, a diocese, and a collection of dioceses called an ecclesiastical province.

5

Administration of Ecclesiastical Temporal Goods in the Light of the Instructions of the Polish Episcopal Conference of 2015

100%

Kantor R.

The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II

|

2017

|

vol. 7

|

issue 1

PL

The mission of the Church is evangelisation and not acquisition of capital. It is good if the Church has sufficient financial means necessary to fulfil its mission. The Catholic Church has the inherent right, independently of any secular power, to acquire, retain, administer and alienate temporal goods, in pursuit of its proper objectives (can. 1254 of the Code of Canon Law). In order to fulfil its mission in the world, the Church needs to be supported by appropriate material goods and the freedom to administer them. The Code of Canon Law of 1983 introduced a new regulation regarding ecclesiastical property, so as to make sure that the Church could better suit the concept of a “poor Church” that, being in the need of economic resources to achieve its goals, focuses on the instrumental task of such resources: so that the faithful fulfilled their duty in the form of helping in maintaining the Church and its works as part of their fundamental rights and obligations related to the temporal goods; so that spiritual goal of ecclesiastical offices was emphasised and the revenues received were justly distributed. The Polish Episcopal Conference on 25 August 2015 approved the Instruction on the Administration of Ecclesiastical Temporal Goods. In the present article four points will be discussed: The right of the Church to the acquisition, holding and alienating of temporal goods; the Instruction of the Polish Episcopal Conference on the acquisition of temporal goods; the Instruction of the Polish Episcopal Conference on the administration of temporal goods and contracts; the Remuneration for priests.

6

Threats to the institution of marriage in letters and messages of the Polish bishops in 1918-1939

100%

Kantor R.

Ius Matrimoniale

|

2022

|

vol. 33

|

issue 2

175-189

PL

Niniejszy artykuł podejmuje temat zagrożeń instytucji małżeństwa widzianych przez biskupów polskich w latach 1918-1939. W okresie dwudziestolecia międzywojennego biskupi czuwali nad czystością nauki o małżeństwie i byli wyczuleni na pojawiające się zagrożenia dotyczące tej instytucji. Stąd też w opracowaniu zostanie zaprezentowane nauczanie biskupów w listach pasterskich i odezwach, najpierw na temat świętości małżeństwa, a następnie zostaną omówione zagrożenia w postaci ślubów cywilnych, rozwodów, małżeństw mieszanych, czy błędnie pojmowanego świadomego macierzyństwa.

EN

This article raises the subject of threats to the institution of marriage as seen by the Polish bishops in 1918-1939. In the interwar period, the bishops watched over the purity of the teaching on marriage and were sensitive to emerging threats to this institution.Therefore, this article will present the teaching of the bishops in pastoral letters and messages first on the sanctity of marriage and then will discuss the threats in the form of civil weddings, divorces, mixed marriages or misconceived conscious motherhood.

7

Ius patronatus as viewed by Edward Rittner

100%

Kantor R.

The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II

|

2021

|

vol. 11

|

issue 2

257-270

EN

Patronage can be defined as a group of privileges and duties granted by ecclesiastical authorities to the faithful who founded a church, chapel or benefice and to those who acquired this right from them. This is how Prof. Edward Rittner, the Rector of the University of Lviv, understood this concept. This article, entitled “Ius patronatus as viewed by Edward Rittner”, presents the notion of patronage itself, as well as related issues, such as: the ways of patronage acquisition, the possibilities of patronage transfer, the content of ius patroantus and finally the ways of patronage expiration. This article is based on Prof. Rittner’s lecture contained in his textbook “Prawo kościelne katolickie” (in English: Catholic Ecclesiastical Law), volume I, fourth edition from Lviv dated 1912.

8

Protection of Minors in the Legislation of the Diocese of Tarnów

100%

Kantor R.

The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II

|

2022

|

vol. 12

|

issue 1

185-200

EN

The sexual abuse of a child is a crime which demands a response on various levels. On the one hand, it requires psychological support for the victims, while on the other, it requires concrete legal and penal measures against the perpetrators, as well as broad social education and preventive measures in order to prevent similar tragedies from recurring in the future. The document entitled “Protection of Minors in the Pastoral Work of the Diocese of Tarnów – Norms and Rules” refers to the actions of the universal Church. The document on the protection of minors is a guideline for the Diocese of Tarnów to be used in all parishes, communities and works of the diocese, both by clergymen, consecrated persons and laity who undertake ministry among children and young people.

9

Zapomniany Synod z 1938 roku. Przebieg i treść statutów II Synodu Diecezji Tarnowskiej

100%

Kantor R.

Roczniki Nauk Prawnych

|

2017

|

vol. 27

|

issue 2

129-150

PL

Wydarzenie soborowe to na ogół wielki namysł ludzki nad problemami doktrynalnymi i nad praktykami, które Kościół powinien uwzględnić w swojej misji. Rolę analogiczną do soborów powszechnych na poziomie regionalnym i lokalnym odgrywają synody plenarne, metropolitalne, diecezjalne. Szczególną rolę należy przypisać synodom diecezjalnym, ponieważ wyrastają one z potrzeb konkretnego Kościoła partykularnego, a przez formułowane propozycje dyscyplinarne, pastoralne i duchowe, najbardziej wyraźnie kształtują rzeczywistość eklezjalną, docierając do bardzo podstawowych środowisk kościelnych i społecznych. Każdy synod posiada swoje specyficzne znaczenie w dziejach diecezji, a jego oddziaływanie na pewno nie wyczerpuje się tylko w literze sformułowanych propozycji. W 1938 r. mijało dziesięć lat od Pierwszego Synodu, i zgodnie z zaleceniami Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r., Biskup był zobligowany do zwołania II Synodu Diecezji Tarnowskiej. Nie był to jedyny motyw, gdyż w 1936 r. odbył się Pierwszy Polski Synod Plenarny. W związku z tym wydarzeniem czymś naturalnym było, aby dostosować prawo diecezjalne do uchwał tegoż Synodu. Temat artykułu został sformułowany następująco: „Zapomniany Synod z 1938 roku. Przebieg i treść statutów II Synodu Diecezji Tarnowskiej”. Dlaczego zapomniany? Dotychczas w diecezji odbyły się cztery synody. Wszelkie opracowania na temat ustawodawstwa synodalnego w diecezji tarnowskiej opierały się tylko i wyłącznie na trzech synodach. Przy omawianiu drugiego Synodu często pojawiało się lakoniczne stwierdzenie, iż „statuty tego synodu zaginęły”. Zabrakło badań nad rekonstrukcją statutów tego Synodu. Celem niniejszego opracowania jest zaprezentowanie czytelnikowi motywów zwołania, przebiegu i głównej problematyki podejmowanej podczas II Synodu Diecezji Tarnowskiej.

EN

A council is in general a great human reflection on doctrinal problems and on practices that the Church should incorporate in its mission. At a regional and local level, plenary synods, provincial synods and diocesan synods play an analogous role to ecumenical councils. A special role should be assigned to the diocesan synods because they stem from the needs of a concrete particular Church and by means of formulated disciplinary, pastoral and spiritual proposals, they are instrumental in shaping the ecclesial reality, reaching the very basic Church and social environments. Each synod has its own specific meaning in the history of a given diocese and its impact most definitely is not exhausted only in the letter of formulated proposals. In 1938, it was ten years since the first synod and, according to the directives of the Code of Canon Law, the bishop of Tarnów was obliged to convene the 2nd Synod of the Diocese of Tarnów. This was not the only motive because in 1936 the First Polish Plenary Synod was held. Therefore, it was only natural to adjust the diocesan law to the resolutions of that synod. The subject of this article was formulated as follows: „The Forgotten Synod of 1938. The course and content of the statutes of the 2nd Synod of the Diocese of Tarnów”. Why forgotten? So far, four synods were held in our diocese. All studies on synodal legislation in the diocese of Tarnów were based exclusively on three synods. When the second synod was discussed, a laconic comment often occurred that „the statutes of this synod were lost”. There was no research on the reconstruction of that synod’s statutes. The aim of this article is to present the reader with the motives for convening, the course and main problems addressed during the 2nd Synod of the Diocese of Tarnów.

10

Sprawozdanie z Międzynarodowej Konferencji Naukowej „Rozwiązywanie małżeństwa w prawie kanonicznym”. Warszawa, 24 kwietnia 2013 roku

100%

Kantor R.

Tarnowskie Studia Teologiczne

|

2013

|

vol. 32

|

issue 1

11

Sprawozdanie z Międzynarodowej Konferencji Naukowej Prawa Kanonicznego "Parafia w prawie kanonicznym i w prawie polskim". Gdańsk, 10-11 września 2012 roku

100%

Kantor R.

Tarnowskie Studia Teologiczne

|

2012

|

vol. 31

|

issue 2

12

Uzależnienie od gry a niezdolnośc psychiczna do zawarcia małżeństwa

100%

Kantor R.

Tarnowskie Studia Teologiczne

|

2012

|

vol. 31

|

issue 2

EN

In the colloquial language the term ‘addiction’ is used mainly with regard to people who abuse drugs (drug addiction), medicines (pharmacomania), alcohol (alcoholism) or cigarettes. In a broader context, it may refer to numerous other behaviours, e.g. gambling games, watching television, the Internet or sex. These are addictions that are frequently less known and described, not always even specified in the official classifications of diseases, such as ICD-10 and DSM IV. This article aims at indicating a ‘new’ problem which the employees of the ecclesiastical court already face – pathological game addiction. Firstly, pathological gaming will be presented as a mental disease, then the profile of a pathological player will be outlined. Furthermore, the aspect of the mental incapacity to contract marriage will be discussed. The judgments of the ecclesiastical tribunals in the subject matter will constitute the last part of the article. The result of the analyses (in the conclusion) will be practical suggestions for a judge in his dialogue with a judicial expert.

13

Działalność Rady kapłańskiej diecezji tarnowskiej za czasów bpa Józefa Życińskiego w latach 1990-1997

100%

Kantor R.

Tarnowskie Studia Teologiczne

|

2012

|

vol. 31

|

issue 1

EN

The Code of Canon Law gives the definition of a presbyteral council and declares: „In each diocese a presbyteral council is to be established, that is, a group of priests which, representing the presbyterium, is to be like a senate of the bishop and which assists the bishop in the governance of the diocese according to the norm of law to promote as much as possible the pastoral good of the portion of the people of God entrusted to him”. The Fourth Synod of Tarnow Diocese reminds that a Diocese Presbyteral Council is as if the bishop’s senate with its own statues; a team of priests representing all clergy of the diocese, both diocesan and from religious orders. During the time when the diocese was led by bishop Życiński, there have been two terms of the Presbyteral Council with elections in 1990 and 1995. The article analyses the topics debated over by the Presbyteral Council between 1990 and 1997. Some of the following items were on the Council’s agenda: priests’ retirement age, spiritual formation of the lay members of the church, missions.

14

Las asociaciones de los cristianos en la Iglesia primitiva

100%

Kantor R.

Vox Patrum

|

2008

|

vol. 52

|

issue 1

385-409

PL

W naturze człowieka jest zakorzeniona tendencja do zrzeszania się, po to, by osiągnąć wspólne cele. Pośród Rzymian to dążenie było manifestowane już od czasów monarchii i identyfikowało się w zakładaniu stowarzyszeń - collegia. Religia była jednym z fundamentalnych motywów zakładania stowarzyszeń. Stąd nie brakowało religijnych grup (collegia, amicitia, convictus, curia, magisterium, schola, sodalitium, etc.), które dysponowały miejscem sprawowania kultu oraz miały swoją strukturę hierarchiczną. W Imperium Rzymskim nie brakowało także stowarzyszeń pogrzebowych - Collegia tenuiorum. Tenuiores, byli to ludzie dysponujący niewielkimi zasobami ekonomicznymi, którzy zrzeszali się, czcząc jakieś bóstwo i zapewniając sobie w ten sposób godny pochówek. Do stowarzyszeń pogrzebowych zaliczano także Collegia domestica. Należeli do nich niewolnicy i libertyni bogatych rodzin, którzy płacąc miesięczne składki do wspólnej kasy i czcząc bożki larów, zapewniali sobie pochówek we wspólnym miejscu. Collegia chrześcijańskie pojawiają się także jako stowarzyszenia o charakterze religijnym. Nie brak autorów, jak m.in. Wilken, Benko czy De Rossi, którzy uważali, że pierwsze grupy chrześcijańskie imitowały model stowarzyszeń pogrzebowych. Kościół począwszy od III w. posiadał cmentarze i domy, które mógł wykorzystywać dla swoich celów. Większość grup chrześcijańskich w dużej mierze było jednak uzależnionych od osób bogatych, którzy pełnili funkcje patronów. Mówiąc o stowarzyszeniach w pierwszych wiekach chrześcijaństwa, nie sposób pominąć stowarzyszeń kapłańskich. Pierwsze z nich spotykamy w Jerozolimie. Dzieje Apostolskie opowiadając okoliczności powołania „Siedmiu”, milczą na temat pochodzenia prezbiterów. Ci pojawiają się, kiedy Kościół antiocheński przekazuje im pieniądze dla ofiar głodu, jaki panował wówczas w Judei. Prezbiterzy jawią się jako depozytariusze i administratorzy owej kolekty. Na soborze w Jerozolimie prezbiterzy wykonują także funkcję sędziów rozstrzygających sporne kwestie. Z kolei w epoce po-apostolskiej jawią się oni jako senat Boży i otaczają biskupa. Stowarzyszenia, w jakich zrzeszali się pierwsi chrześcijanie, nie były strukturą nową w znaczeniu oryginalności, nie były czymś wymyślonym przez chrześcijan. Ci jednak dokonując ich adaptacji, nadali im nowy wymiar.

15

"Ne bis in eadem" based on the judgement of the Tribunal of the Rota of the Apostolic Nunciature in Spain coram Carlos Morán Bustos of 15th June 2007

100%

Kantor R.

Ius Matrimoniale

|

2020

|

vol. 31

|

issue 2

131-146

PL

W Kościele rzymskokatolickim władza sądownicza stanowi część władzy rządzenia, która zgodnie z kan. 135 KPK dzieli się na władzę ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą. Funkcja sądownicza zawiera się w sądzeniu, czyli w deklarowaniu i aplikowaniu prawa do pojedynczych sytuacji spornych. Władza ta przypisana jest jako własna papieżowi oraz biskupom, natomiast codziennie i praktycznie jest ona wykonywana w Kościele na sposób zastępczy przez osoby i struktury ustanowione na sposób stały do jej sprawowania, czyli przez Trybunały Apostolskie oraz trybunały biskupie. Jednym z takich trybunałów jest Trybunał Roty Nuncjatury Apostolskiej w Hiszpanii zwany Trybunałem Roty w Madrycie lub najczęściej nazywany po prostu Rotą Hiszpańską. Jest to trybunał zasadniczo apelacyjny i został utworzony na mocy przywileju Stolicy Apostolskiej w XVI w. Przedmiotem artykułu jest komentarz do wyroku, w którym kluczowe jest zagadnienie podwójnego rozpatrywania tej samej sprawy.

16

The Contract to entrust the parish according to canon 520 of the 1983 Code

100%

Kantor R.

The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II

|

2014

|

vol. 4

|

issue 1

PL

A parish is a certain community of the Christian faithful constituted in a particular church, whose pastoral care is entrusted to a pastor (parochus) as its proper pastor (pastor) under the authority of the diocesan bishop. This article takes up the idea of entrusting the parish to an institute or society. The entrusting of a parish can be made either perpetually or for a specific, predetermined time. In either case, it is to be made by means of a written agreement between the diocesan bishop and the competent superior of the institute or society, which expressly and accurately defines, among other things, the work to be accomplished, the persons to be assigned to the parish, and the financial arrangements.

17

Odpowiednie wynagrodzenie duchownych w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. : analiza kan. 281 §1

100%

Kantor R.

Prawo Kanoniczne

|

2011

|

vol. 54

|

issue 3-4

191-222

PL

La remuneración de los clérigos pasó por un examen detenido atento durante la celebración del Concilio Vaticano II. El servicio eclesial de los clérigos es un ministerio y no una profesión. (PO, 20) En el Presbyterorum Ordinis se recuerda a los presbíteros cómo deben “usar de los bienes temporales para aquellos fines que, de acuerdo con la doctrina de Cristo Señor y de la ordenación de la Iglesia, es lícito destinarlos” y, tras esta llamada general pasa a distinguir y regular más cuidadosamente el uso de los bienes temporales por parte de los clérigos. La disciplina vigente sobre nuestra materia ha sufrido una transformación como consecuencia del impulso conciliar. El c. 281 § 1 establece el derecho fundamental del clérigo a una remuneración congrua o conveniente. Dicho canon formula un claro derecho del clérigo a la congrua remuneración. El titulr de este derecho es fiel cristiano que validamente ha recibido, al menos, el orden del diaconado, se dedica, o se ha dedicado a un ministerio eclesiástico. ¿Quien es responsable del cumplimiento del derecho a la remuneración? El código afirma la obligación que tiene comunidad eclesial. También el obispo diocesano es el responsable del cumplimiento efectico de este derecho clerical. Concluyendo hay que decir, de que el ordenamiento canónico actual ha asumido las principales directrices conciliares en materia de remuneración a los cléricos que estén dedicados al servicio de la caridad cristiana mediante el ejercicio de un ministerio eclesial. Este derecho clerical tiene que usarse según la doctrina de la Iglesia sobre el uso de los bienes temporales por parte de los clérigos. El derecho a la justa remuneración de los clérigos sigue desarrollandose en el contexto eclesial y personal.

18

Obediencia sacerdotal como una de las especiales obligaciones de los clérigos en la Iglesia católica

100%

Kantor R.

The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II

|

2012

|

vol. 2

|

issue 2

PL

During this year’s homily on Holy Thursday Pope Benedict XVI explored the subject of priestly obedience. He drew attention to some European priests’ incitement to disobedience which ignored the teaching of the Magisterium of the Church. This article argues for the importance and role of priestly obedience in the Catholic Church. Firstly, it identifies the nature of obedience through a close examination of the documents of the Second Vatican Council. Secondly, it identifies Pope Paul VI teaching on obedience through the magisterium of the Church. Finally, the nature of obedience in the Code of the Canon Law from 1983 onwards as well as practical manifestations of obedience pursuant to the Congregation for the Evangelization of Peoples is discussed.

19

Lourdes Grosso García (ed.), El soplo del Espíritu. Nuevas formas de vida consagrada en la Iglesia de Espa ~na, Madrid 2010, s. 106, ISBN 978-84-7141-725-1

100%

Kantor R.

The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II

|

2012

|

vol. 2

|

issue 2

20

La Unción de los enfermos - sacramento de alivio y salvación según el c. 998 del Código de Juan Pablo II

100%

Kantor R.

The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II

|

2011

|

vol. 1

|

issue 1

PL

The Code of Canon Law of John Paul II sets forth in can. 998 as follows: “The anointing of the sick, by which the Church commends to the suffering and glori fi ed Lord the faithful who are dangerously ill, so that he may support and save them, is conferred by anointing them with oil and pronouncing the words prescribed in the liturgical books”.Through this sacramental entrusting of a sick person, the Church shows redemptive action taken by the Christ himself, who shall support the sick person with the power of God’s grace in suffering, impatience, fear, and above all in physical and spiritual weakness as well as in experienced doubts and weakening in faith.A family and persons ministering the sick (priests, hospital chaplains) should earlier take care of proper instructing about the nature of anointing of the sick and adequate preparation of the sick to receive this grace from the healing Christ. This may take place through conversation, catechesis, supporting with words of faith and common prayer, arousing a wish to receive the Christ in the mystery of anointing.This article consists of seven points: 1. The letter from James as the starting point of the discussion; 2. Several historical facts; 3. Catechism of the Catholic Church concerning the sacrament of the anointing of the sick; 4. Sacramental grace; 5. Who should and can receive the sacrament of the anointing; 6. People responsible for the better reception of the sacrament by the sick; 7. Conclusion.

Refine search results

The Importance of the Diocesan Synod to the Particular Church

The Synods of the Diocese of Tarnów as a tool for the renewal of the particular Church

A Report of the International Conference on “How to understand and respond to sexual exploitation of minors in the Church” in Cracow, Child Protection Centre, Jesuit University Ignatianum, 20–21 June 2014

Ancient civitas and developing of personal structures

Administration of Ecclesiastical Temporal Goods in the Light of the Instructions of the Polish Episcopal Conference of 2015

Threats to the institution of marriage in letters and messages of the Polish bishops in 1918-1939

Ius patronatus as viewed by Edward Rittner

Protection of Minors in the Legislation of the Diocese of Tarnów

Zapomniany Synod z 1938 roku. Przebieg i treść statutów II Synodu Diecezji Tarnowskiej

Sprawozdanie z Międzynarodowej Konferencji Naukowej „Rozwiązywanie małżeństwa w prawie kanonicznym”. Warszawa, 24 kwietnia 2013 roku

Sprawozdanie z Międzynarodowej Konferencji Naukowej Prawa Kanonicznego "Parafia w prawie kanonicznym i w prawie polskim". Gdańsk, 10-11 września 2012 roku

Uzależnienie od gry a niezdolnośc psychiczna do zawarcia małżeństwa

Działalność Rady kapłańskiej diecezji tarnowskiej za czasów bpa Józefa Życińskiego w latach 1990-1997

Las asociaciones de los cristianos en la Iglesia primitiva

"Ne bis in eadem" based on the judgement of the Tribunal of the Rota of the Apostolic Nunciature in Spain coram Carlos Morán Bustos of 15th June 2007

The Contract to entrust the parish according to canon 520 of the 1983 Code

Odpowiednie wynagrodzenie duchownych w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. : analiza kan. 281 §1

Obediencia sacerdotal como una de las especiales obligaciones de los clérigos en la Iglesia católica

Lourdes Grosso García (ed.), El soplo del Espíritu. Nuevas formas de vida consagrada en la Iglesia de Espa ~na, Madrid 2010, s. 106, ISBN 978-84-7141-725-1

La Unción de los enfermos - sacramento de alivio y salvación según el c. 998 del Código de Juan Pablo II