Search results

1

„Polityka krzywdy” PiS

100%

Rakusa-Suszczewski M.

Przegląd Socjologiczny

|

2018

|

vol. LXVII (67)

|

issue 2

119-138

EN

Answering the question of why the ruling party in Poland (PiS) maintains such strong support, we refer to various arguments and disciplines, from sociology, discourse analysis, and social psychology to cultural philosophy. We maintain that PiS consistently conducts populist politics, building on strong collective antagonisms and fuelling the social sense of harm. The concept of “harm” has a unique and exceptional power that affects the feelings and the imagination of people. This means that evoking this feeling of harm recalling it proves to be a particularly convenient tool to manage people’s consciences and beliefs. In this spirit, we consider how “harm” and its related concepts (resentment) are bound with populist politics, and how the “discourse of harm” is actually present in the recent memory of politics in Poland, and how it can give some social groups “perverse” satisfaction. However, what we see in this semi-conscious tactic, which we describe as the “policy of harm”, is long-term destructive consequences.

2

Trzy nurty badania radykalizmu społecznego

100%

Rakusa-Suszczewski M.

Zoon Politikon

|

2016

|

issue 7

13-33

PL

W dzisiejszych dyskusjach na temat radykalizmu społecznego dominuje przekonanie, że niesie on poważne zagrożenia dla sfery publicznej, podobnie do wszelkich przejawów ekstremizmu, fundamentalizmu i innym skrajnych postaw. Tymczasem literatura przedmiotu wskazuje jak bardzo takie interpretacje są mylne i odbiegają od złożonej, w istocie, natury tego fenomenu. Przytoczone tu przykłady zastosowania pojęcia radykalizmu jako predylekcji filozoficznej, psychologicznej i społecznej skłaniają do rewizji tej, podszytej niepokojem społecznym, konwencjonalnej wykładni pojęcia i zjawiska radykalizmu.

EN

There is a strong conviction about social radicalism carrying serious threats to the public spere, similiar to all manifestations of extremism, fundamentalism and other extreme attitudes. Meanwhile, subject literature indicates how misleading such interpretations are and deviate from the complex nature of this phenomenon. Various examples of the concept of radicalism understood as philosophical, psychological and social predicament, reviewed in this article, should lead to a necessary revision of the dominant conventional interpretation of radicalism.

3

Kerstin Lacobsson, Elżbieta Korolczuk (eds.), Civil society revisited. Lessons from Poland - recenzja

100%

Rakusa-Suszczewski M.

Przegląd Socjologiczny

|

2017

|

vol. LXVI

|

issue 3

142-148

4

Prawa człowieka – między krytyką i apologią europejskiego modelu politycznego

100%

Rakusa-Suszczewski M.

Studia Europejskie-Studies in European Affairs

|

2016

|

vol. 1

11-33

EN

Human rights are one of the main European policy horizons, and also the basic pillar of the social and moral order in contemporary world. This does not change the fact that specific and complex narrative of human rights provokes important controversies, as well as open criticism. In the present article we indicate the main thrust of these doubts and objections. Three distinguished fi gures of this criticism we describe as cultural, epistemological and political. Each of them has its numerous representatives, but we introduce only few of them. They are Charles Taylor, Richard Rorty and Pierre Manent. What strikes us in this debate is the fact that it focuses most of the major dilemmas associated with the European integration project. The disagreements about human rights refl ects indeed the debate over the future shape of Europe.

5

Populizm i radykalizm: niepokój społeczny we współczesnej Europie

100%

Rakusa-Suszczewski M.

Studia Europejskie-Studies in European Affairs

|

2017

|

issue 1

33-55

EN

The growth of nationalism and communitarian egoisms are frequently explained in terms of populism. This diagnosis not only says little about the essence of the problem, but it prevents a rational response to the associated risks. Instead, we propose to describe the current situation in terms of „social unrest”, which is expressed both in the reactionary attitudes of the extreme right, as well as in radical left. Unrest also points to the broader phenomenon of social movements, which express and respond to the real problems and conflicts of contemporary Europe. In place of uninformative view of the „spectrum of populism” we offer a complex interpretation, which considers anti-systemic movements as a reaction to the deficiencies of liberal democracy, turbo-capitalism, the crisis of political life, a response to painful costs of modernization, pathologies of mass culture and the primacy of science oriented culture. We also discuss the manifestations of a separate phenomenon of Manichaeism and political cynicism, which we consider as significant for populism.

6

Agon i higiena. Nieposłuszeństwo obywatelskie a sfera publiczna

100%

Rakusa-Suszczewski M.

Stan Rzeczy

|

2015

|

issue 2(9)

65-84

PL

„Odwaga cywilna” tak jak „nieposłuszeństwo obywatelskie” jest formą aktywnego upominania się o określone zasady: porządek obyczajów, uczciwą władzę i poszanowanie prawa. Obie postawy cechują nie tylko nonkonformizm i sprzeciw, lecz także chęć obrony jakiegoś lepszego, uczciwszego czy piękniejszego świata. Obie znoszą podział między „dobrym człowiekiem” a „dobrym obywatelem”. Ponieważ każda z nich zawiera w sobie równorzędne elementy społecznie zaangażowanej niezgody i troski, ich wyjaśnienie wymaga wyraźnie zdefiniowanej koncepcji sfery publicznej. Stawiamy tezę, że jest to w istocie konieczne, aby uznać społeczną i etyczną doniosłość i sens każdej z tych postaw. Żeby zilustrować, na czym może polegać taka interpretacja, odniesiemy się do dwóch odmiennych koncepcji sfery publicznej: pluralistyczno-agonicznej Hannah Arendt i ceremonialno-higienicznej Helmutha Plessnera.

EN

The main thesis of this article is that related concepts and attitudes of „civil disobedience” and „civil courage” are comprehensible only through the idea of public sphere. To illustrate this rule, we describe two utterly different views of the public sphere: as a space of Agon and rivalry (Arendt), where disobedience and courage regenerates a motionless political process, as well as an environment of hygiene and correctness, where acquiescence to these attitudes is at least limited (Plessner). This rule applies to all interpretations of this issue, as illustrated by an example of John Rawls. In other words, whenever the aforementioned issues appear, the problem of the public sphere occurs as well. Secondly, the idea of what it is sends us back to the sources of the Self. What might seem to be a problem of social ethics turns out to be more a subject of political philosophy and anthropology. Finally, we believe that this rule might be applied as well to social movements that frequently initiate activities of a civil disobedience. Their functions and role is closely linked to the idea of the public sphere.

7

Radykalizm, podmiotowość i sfera publiczna w refleksji Helmutha Plessnera

100%

Rakusa-Suszczewski M., Warszawskiego C. E. U.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica

|

2013

|

vol. 47

PL

W przedstawionym niżej artykule po pierwsze, argumentujemy za teoretyczną koniecznością uwzględnienia w refleksji dotyczącej ruchów społecznych antropologicznego zagadnienia podmiotowości oraz filozoficzno-politycznej kwestii eidos sfery publicznej. Czynimy to w odniesieniu do stosunkowo słabo znanego teoretykom ruchów społecznych niemieckiego myśliciela Helmutha Plessnera. Po drugie, w ślad za Plessnerem, podejmujemy refleksję na temat radykalizmu społecznego i radykalizmu „jako takiego”. Poszukujemy w nim znaczeń i wartości, które zaginęły w potocznym i strywializowanym jego rozumieniu bądź też są mu przypisywane „na wyrost”. Nie zgadzamy się na stosowanie pojęcia „radykalizm” w odniesieniu do przejawów zwykłego wandalizmu, głupoty lub ksenofobii. Po trzecie, usiłujemy sformułować – wymagające dalszej weryfikacji – zasady „socjologii radykalizmu”. Na przekór utartym poglądom upatrujemy w nim otwartości wypełnionej uczuciem deficytu, niespełnienia, żalem i nadzieją. Dostrzegamy w uczciwym radykalizmie postawę dopuszczającą „obcość”, a więc zasadniczo różną od ekstremizmu lub fundamentalizmu. Na koniec widzimy w nim zjawisko typowe dla małych grup społecznych, które znajdują się w stanie przejściowego „granicznego” wyczekiwania.

Refine search results

2 Przegląd Socjologiczny

2 Studia Europejskie-Studies in European Affairs

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica

1 Stan Rzeczy

1 Zoon Politikon

1 2018

2 2017

2 2016

1 2015

1 2013

7 Rakusa-Suszczewski M.

1 Warszawskiego C. E. U.

„Polityka krzywdy” PiS

Trzy nurty badania radykalizmu społecznego

Kerstin Lacobsson, Elżbieta Korolczuk (eds.), Civil society revisited. Lessons from Poland - recenzja

Prawa człowieka – między krytyką i apologią europejskiego modelu politycznego

Populizm i radykalizm: niepokój społeczny we współczesnej Europie

Agon i higiena. Nieposłuszeństwo obywatelskie a sfera publiczna

Radykalizm, podmiotowość i sfera publiczna w refleksji Helmutha Plessnera