Search results

1

Ulicą Byszewską do Skoszew w gminie Nowosolna w powiecie łódzkim wschodnim

100%

Szymczak J.

Zeszyty Wiejskie

|

2016

|

vol. 22

EN

In Nowosolna commune (Neu-Sulzfeld) near Lodz the greatest importance in the past belonged to Skoszewy, today’s Old Skoszewy that received city rights in 1426 two years after Lodz. In the middle of the road from Nowosolna to Skoszewy there is a village called Byszewy, recorded in 1389. In the sixteenth century it was divided into Byszewy Large with a mill and Byszewy Small. The land was developed to Jaroszki village and currently unknown Drożęcin. Plichtów was developed from Byszewy and Moskwa. Byszewy since the Middle Ages had belonged to the parish in Old Skoszewy. In 1686 Jan Plichta from Kołacin coat Półkozic bought a farm called Byszewy. His descendant was Teodor Plichta (c. 1755–1833), the owner of Byszewy and Moskwa, who at the beginning of the nineteenth century, erected a brick mansion in Byszewy. It appeared in the works of Jaroslaw Iwaszkiewicz, as “manor with four columns”.

2

Pełka, kanclerz Władysława Łokietka (ok. 1289-1299)

100%

Szymczak J., Uniwersytet Łódzki I. H.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica

|

1986

|

vol. 23

FR

L'un des plus proches collaborateurs de Władysław Łokietek, dans la dernière décennie du XIIIe siècle, était son chancelier , Pełka, Il naquit dans la famille d'un chevalier, probablement dans la région de Sandomierz (Petite-Pologne). Avant de commencer ses activités auprès du prince, il était préposé de la collégiale S. Florian à Kleparz, faubourg de Cracovie. C'était une personne instruite. Il obtint sa licence à l'une des universités fonctionnant contempjrairement en Europe. Quand Władysław Łokietek fut devenu maître des terres de Cracovie et de Sandomierz en 1289, il devint son chancelier en Cujavie, et, en 1294, après l'annexion de la principauté de Łęczyca sa translation au poste de chancelier dans cette région eut lieu. Depuis novembre 1296, il était chancelier de Sieradz, et jusqu'à 1299 chancelier unique du prince, qui régnait encore en Grande-Pologne et en Poméranie de Gdańsk. Devenant chancelier de Sieradz il obtint aussi la charge du curé à Pajęczno. Les revenue qu'il en tirait constituaient, avec ceux, provenant de quelques autres villages, les appointements de sa charge. A côté de ses activités dans la cure, où le travail consistait en rédaction des documents,il s'occupait de l'action politique en collaborateur de confiance du prince. En février 1297, il participait aux pourparlers avec eveque de Cracovie, Muskata, et en novembre de la aéae année, avec le roi tchèque, Vaclav II. Brx septembre 1298, il servait d'intermédiaire dans les pourparlers avec les citadins de Lübeck concernant l'aide financière à Łokietek, et en Juillet 1299, 11 prit part â la rencontre avec l'archevêque de Gniezno, Jakub Świnka. C'était sa dernière apparition dans les sources. Certes, il mourut sous peu.

3

Bibligrafia prac drukowanych profesora dra Stefana Krakowskiego

100%

Szymczak J., Uniwersytet Łódzki I. H.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica

|

1981

|

vol. 2

4

W kwestii liczebności oddziałów wojskowych w Polsce okresu rozbicia dzielnicowego

100%

Szymczak J., Uniwersytet Łódzki I. H.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica

|

1981

|

vol. 2

RU

Среди факторов, определяющих поенные усилия государства и общества, важное место занимает вопрос многочисленности армии. О количестве солдат соответственно экипированных и обученных военному ремеслу решал демографический и экономический потенциал страны, а также происходящие в ней структурно-общественные изменения. В период удельной раздробленности отдельные князья могли пользоваться только собственными ресурсами уделов и по мере того, как прогрессировала феодальная раздробленность все больше и больше уменьшались их мобилизационные возможности. Подсчитано, что владелец мог иметь в распоряжении армию в 1/60 общего числа населения княжества, а в масштабе всего польского государства это число составляло около 23—25 тыс. людей. Реляции источников чаще всего содержат общие данные, касающиеся количества войск, и общие утверждения числа войск, участвующих в различных военных, кампаниях например, много тысяч, многочисленные отряды, маленькая горстка и т. п. Неоднократно поданные числа бывают преувеличенными, обычно в десять раз. К большим мобилизационным акциям можно зачислить вывод в 1259 г. двух тысяч вооруженных князем ленчнцким и куявским, Казимиром Конрадовицем; 3 тыс. верховых, и 2 тыс. пехоты, которых в 1280 г. повел на Русь галицкую владелец краконской, сандомерской и серадской земель Лешек Чарта, a также 1800 воииоп князя леичнцкого, Казимера, в 1204 Г. против литовцев.

5

Życiorys naukowy profesora Stanisława M. Zajączkowskiego

100%

Szymczak J., Katedra Historii Średniowiecznej U. Ł.

Przegląd Nauk Historycznych

|

2012

|

vol. 11

|

issue 1

6

Tekst laudacji wygłoszonej w dniu 4 czerwca 2012 r. z okazji odnowienia doktoratu Uniwersytetu Łódzkiego profesora Stanisława M. Zajączkowskiego

100%

Szymczak J., Katedra Historii Średniowiecznej W. F.-H. U.

Przegląd Nauk Historycznych

|

2012

|

vol. 11

|

issue 1

7

Les coûts de la construction des murailles en Pologne jueq’au XVI siecle

100%

Szymczak J.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica

|

1991

|

vol. 14

PL

W artykule podjęto próbę określenia wielkości wydatków na budownictwo obronne, a to miejskie mury obronne oraz zamki, zarówno o charakterze wybitnie wojskowym, jak i rezydencjonalno- obronnym. Koszty budowy i naprawy umocnień miejskich ponosił ich właściciel, ale partycypowali w tym także mieszczanie - jak wskazują przykłady Wrocławia z przełomu XIII i XIV w. oraz Krakowa i Lwowa w XV w. Nakłady finansowe na fortyfikacje w niektórych latach stanowiły dość znaczne obciążenie dla budżetu miejskiego. Koszty budowy zamków uzależnione były od wielkości obiektu i jego wyposażenia. Zamek biskupa krakowskiego Zbigniewa Oleśnickiego w Pińczowie kosztował w III ćwierci XV w. ponad 20 tys. grzywien, na mniejsze założenia obronne wydatkowano 12 tys. grzywien, zaś niewielkie rezydencje rycerskie można było wznieść za 500-700 grzywien. Kolejnym problemem jest rozbudowa i modernizacja oraz naprawa zamków. Gruntowna przebudowa zamku łęczyckiego w latach 1563-1564 oceniona zotała na 3 tys. florenów. Na koszty budowy i naprawy fortyfikacji składały się przede wszystkim wydatki na materiały budowlane, ich transport oraz płace robocze. Według przeprowadzonych obliczeń odcinek muru ceglanego o kubaturze 1 ms zawierał materiały budowlane za 9 groszy w końcu XIV w., aby w II połowie XVI w. osiągnąć 22 grosze. W świetle rachunków z XVI w. płace stanowiły 31% wszystkich kosztów, na transport poszło 20%, natomiast materiały budowlane wynosiły pozostałe 49% wydatków. Budownictwo obronne należało do inwestycji bardzo kosztownych i angażowało znaczną część dochodów szlachty, możnowładztwa oraz panującego. Fortyfikowanie kraju przez Kazimierza Wielkiego pochłonęło około 524 tys. grzywien, co równało się wielkości wszystkich dochodów króla z okresu 7,5 lat jego panowania. Zapoczątkowany przez niego rozmach w budownictwie obronnym załamał się wszakże po jego śmierci, a wieki XV i XVI to czasy przeważnie inwestycji prywatnych.

8

Uzbrojenie w świetle źródeł pisanych w Polsce do połowy XIII w.

100%

Szymczak J.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica

|

2001

|

vol. 23 T.1

EN

In the paper all the written records concerning defensive weapons, protective weapons, horse armament, horse harness and horseman equipment found in the early Mediaeval sources such as chronicles by Gall Anonim, called Gall, and by Master Vincent, known as Kadłubek, and in the oldest hagiographie sources and the annals and several documents drawn up till the year 1250 have been subjected to analyses. Among offensive weapons the main role was played by edge weapon, /side- arms/, a sword particularly, defined as gladius, ensis, mucro, spatha. A dagger occurs as a pugio, but in some sources this word stands for an ordinary knife, that is cuhellus. Shaft weapon is represented by a spear - venahulum. The word lance stands, first of all, for lancea and hasta, but also for cuspis and pilu. Among the head weapon, a battle-axe, along with a pickaxe, are the most commonly mentioned type of weapon. Commonly occurring word xecuris, i.e. a hatchet, is a term describing both a weapon and a tool. Sporadically the word francisca occurs as a synonym of the word securis. Among shooting weapon occur a bow arcus and a crossbow balista, whereas sagittae, pila, iacula are the terms used for bullets. Among protective weapon a helmet, once described as galea, other times as galimate, and sporadically as cassis, seems to have a leading possition. Warrior’s body was protected with a lorica, most probably meaning a hauberk, although equally well this word may define scale-armour or lamel-armour. The term clipeus was used for a shield, less often also called scutum and pelta. A horse occurring as equus is a frequent quest visitor on the pages of early Mediaeval sources. Different breeds and functions of this animal were expressed by names such as cahallus and asturco as well as ambulator, palefridus, emmisarius and dextrarius. Horse bard and horseman equipment did not gain recognition in the eyes of the chroniclers who mention solely a saddle - sella, spurs - calcarium and a bit - frenum. Although the Polish early Mediaeval sources include a rich span o f names of weapons, yet they do not allow to identify precisely the types of arms in use. In chronicles literary form predominates over reality, the documentary sources having remained very scarce.

9

Inwentarz majątku ruchomego burmistrza sieradzkiego Piotra Zamojskiego z 1581 r.

63%

Szymczak A., Szymczak J., Uniwersytet Łódzki I. H., Uniwersytet Łódzki I. H.

Zeszyty Wiejskie

|

2014

|

vol. 19

EN

Piotr Zamojski, a nobleman and a Sieradz burgehr (nobilis et famatus) was one of the most notable Sieradz citizens in the second part of the 16th century. He was a juror (1570–1572), a councilor (1575/1576), a landvogt (1577/1578) and the Sieradz mayor (1578/1579). He manufactured and sold various liquors, including beer and booze. He traded in salt, iron and leather and also acted as a pawnbroker offering burghers lawns on their houses and land. The inventory was catalogued on 27 December of 1581. It contains a list of objects from 5 chests deposited in the parish church as well as objects found in individual rooms of the house, animals in a stable and grains in a barn. Movable properties listed in the inventory include clothes, jewelry, farm equipment, equipment for booze manufacture. The inventory comprised all the things from the house and the farm. Their number which was exceptional compared to other burgher inventories is undoubtedly a sign of Piotr Zamojski’s wealth. A big part of the wealth was Agnieszka’s dowry or was from the house of her uncle, canon Franciszek. What seems certain is the fact that Piotr Zamojski inherited his vast collection of books. It included not only books typical for a clergyman, but a big collection of books confirming a humanistic inclination of the owner. Some of them were probably bought by Piotr Zamojski, e.g. books concerning municipal law. The inventory also included various objects offered by the Sieradz gentry due to unpaid taxes. Among those things given to a tax-collector were even family signet rings!

10

Elogia ku czci bł. Bogumiła w kolegiacie NMP w Uniejowie przez księdza Andrzeja Miniszewskiego, doktora obojga praw, niegdyś dziekana i oficjała uniejowskiego, napisana w 1802 r.

63%

Szymczak J., Szymczak A.

Biuletyn Uniejowski

|

2019

|

vol. 8

5-20

PL

Przedmiotem artykułu jest historyczna analiza elogii ku czci bł. Bogumiła, znajdująca się na tablicy umieszczonej na południowej ścianie prezbiterium kolegiaty pw. Wniebowzięcia NMP w Uniejowie, napisana w 1802 r. przez księdza Andrzeja Miniszewskiego. Autorzy odczytali tekst łaciński oraz przetłumaczyli go na język polski. Uzupełnienie stanowią informacje na temat ks. Miniszewskiego oraz źródeł jego wiedzy na temat bł. Bogumiła od średniowiecza.

EN

This article presents a historical analysis of the eulogy in honour of blessed Bogumił on a commemorating plate placed on the southern wall of the presbytery in the Holy Virgin collegiate church in Uniejów. It was written in 1802 by father Andrzej Miniszewski, doctor of law, dean and Uniejów official. The authors of this study translated the Latin text into Polish. The article also provides information about father Miniszewski and the sources of his knowledge about blessed Bogumił since the Middle Ages.

Refine search results

3 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica

2 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica

2 Przegląd Nauk Historycznych

2 Zeszyty Wiejskie

1 Biuletyn Uniejowski

10 Szymczak J.

4 Uniwersytet Łódzki I. H.

2 Szymczak A.

1 Katedra Historii Średniowiecznej U. Ł.

1 Katedra Historii Średniowiecznej W. F.-H. U.

1 2019

1 2016

1 2014

2 2012

1 2001

1 1991

1 1986

2 1981

Ulicą Byszewską do Skoszew w gminie Nowosolna w powiecie łódzkim wschodnim

Pełka, kanclerz Władysława Łokietka (ok. 1289-1299)

Bibligrafia prac drukowanych profesora dra Stefana Krakowskiego

W kwestii liczebności oddziałów wojskowych w Polsce okresu rozbicia dzielnicowego

Życiorys naukowy profesora Stanisława M. Zajączkowskiego

Tekst laudacji wygłoszonej w dniu 4 czerwca 2012 r. z okazji odnowienia doktoratu Uniwersytetu Łódzkiego profesora Stanisława M. Zajączkowskiego

Les coûts de la construction des murailles en Pologne jueq’au XVI siecle

Uzbrojenie w świetle źródeł pisanych w Polsce do połowy XIII w.

Inwentarz majątku ruchomego burmistrza sieradzkiego Piotra Zamojskiego z 1581 r.

Elogia ku czci bł. Bogumiła w kolegiacie NMP w Uniejowie przez księdza Andrzeja Miniszewskiego, doktora obojga praw, niegdyś dziekana i oficjała uniejowskiego, napisana w 1802 r.