Results found: 2

Search results

Sort By:

Limit search:

СЕЛЬСКАЯ ОКРУГА ХЕРСОНЕСА ТАВРИЧЕСКОГО (КРЫМ). УСАДЬБЫ в МИКРОРЕГИОНЕ ВЕРХНЕ-ЮХАРИНОЙ БАЛКИ - ИССЛЕДОВАНИА 2011 г.

100%

Sarnowski T., Kovalevskaja L. A.

Światowit

2012

vol. Tom IX (L), fasc. A

183-187

W 2011 r. kontynuowaliśmy interdyscyplinarne badania nad osadnictwem starożytnym w mikroregionie Wąwozu Jucharina, który wraz z prawie całym Półwyspem Heraklejskim w południowo-zachodnim Krymie tworzy część wiejskiego terytorium greckiej kolonii Chersonez Taurydzki (dziś Sewastopol). Działająca w składzie ekspedycji Instytutu Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego ekipa studenckiego koła naukowego „Wod.o.Lot” wykonała z latawca ukośne i pionowe zdjęcia z małej wysokości, a na ich podstawie - ortofotomapy trzech farm (342, 343, 363), ponadto - prospekcję geofizyczną, metodą elektrooporową, farmy 342 i okolic farmy 343. Wykopaliskami objęto tylko farmę 343, na której ukończyliśmy odsłanianie jednego z pomieszczeń (nr 4), rozpoczęliśmy badania wieży w jej północno-wschodniej części oraz rozpoznaliśmy wstępnie dziedziniec gospodarstwa, położony między dwiema wyżej wspomnianymi strukturami. Zarówno wieża jak i pomieszczenie 4 zawierają ślady dwóch różnych faz użytkowania. W fazie I zagłębione w skale pomieszczenie 4 z dziewięcioma gniazdami na gliniane kontenery (pithoi) pełniło funkcję magazynową. W fazie II podwyższono ziemnym nasypem poziom użytkowy i zmniejszono szerokość wnętrza z 3,7 do 2,8 m. W fazie I wieża mierzyła u podstawy 7,7x7 m (strona zewnętrzna) i 6,3 x 5,9 m (strona wewnętrzna). Wejście do niej, z kamiennymi stopniami schodów szerokości 90 cm, prowadziło w dół od strony dziedzińca, a jej dolna kondygnacja była zagłębiona na ponad 1 m w skale. W fazie II pogrubiono mur zewnętrzny wieży aż o około 1,5 m i zapewne była wtedy wyższa. Wraz z tym tzw. przeciwtaranowym pasem wieża zajmowała odtąd powierzchnię 10,7x 9,7 m. Eksplorowana przestrzeń szerokości 1,5 m, oddzielona od reszty lichym murem poprzecznym, pełniła prawdopodobnie funkcję klatki schodowej prowadzącej na drugą, podwyższoną kondygnację. Skromny materiał zabytkowy zawierał skorupy amfor z II i III w., odłamki miejscowych naczyń z gliny, fragment mortarium i szklanego bal-samarium, a także żelazne gwoździe i osełkę.

In 2011 we proceeded further with archaeological investigations on the ancient settlement activity in the Yukharine Ravine, situated in the Heraclean Peninsula within the agricultural territory (chora) of Crimean Chersonesos. A team of students from “Wod.o.lot”, a stu¬dent research organisation, acting as members of our Crimean expedition from the Institute of Archaeology of the University of Warsaw, made an aerial and geophysical survey using electroresistivity method (Farmhouse 342 and surroundings of Farm 343). vertical aerial photographs taken from a kite were transformed into orthophotomaps of Farmhouses 342, 343 and 363. The only site excavated in 2011 was Farm 343 (for the plan see: T. CAPHOBCKH, A.A. KOBAAEBCKAS, CeAbCKaz 0Kpy2a XepcoHeca Taepmec- Kozo (Kpuu). ycadbSa 343, “Swiatowit” VIII (XLIX)/A (2009-2010) 2011, fig. 3). The fieldwork was carried out in Room 4, in the tower (Structure 1) and between these two structures. We finished uncovering the ruins of Room 4 and started inve¬stigating the north-eastern part of the tower. In the area between both these structures a 1 m wide test trench was opened across the courtyard of the farm. The tower and Room 4 show distinct traces of two building and occupa¬tion phases. In Phase I, dated to the 3rd quarter of the 3rd c. AD, Room 4 (dimensions: 6.25x5.4 m outside and 4x 3.7 m inside), partially sunk in bedrock, had 9 round rock- -cut pits for large clay containers (pithoi) and served as a storeroom, probably for some food items. In Phase II two inner retaining walls were built on the north-western and south-eastern sides of the room and thus, its inside width was diminished by 90 cm. A new earthen floor was laid overlying a 40 cm thick layer of rammed earth. Among very few small finds there were amphora sherds dated to the 2nd and 3rd c. AD, fragments of local clay vessels and broken pieces ofpithoi. In the tower, sunk more than 1 m into the rocky ground, only its north-eastern part with a 90 cm wide step¬ped entrance leading down from the courtyard was excavat¬ed. In Phase I the tower measured 7.7 x7 m outside and 6.3 x 5.9 m inside. In Phase II the tower was bigger (10.7x 9.7 m) and probably also higher after its outer walls had been reinforced with a 1.5 m wide wall made of large and very large stones in earth bonding. The excavated surface, 1.5 m wide, was separated from the rest of the room by a weak retaining wall, made of reused stones. The investi¬gated part of the tower had served probably as a staircase before it was filled with rubbish and stones later but still in Phase II. The excavations of2011 produced no good dating evidence and among small finds there were only amphora sherds dated to the 2nd and 3rd c. AD, fragments of local clay vessels, one fragment of a mortarium and one of a glass balsamarium, iron nails and a whetstone.

Novae 2011. Principia et Munitiones Castrorum. Headquarters Building and Legionary Defences

81%

Sarnowski T., Kovalevskaja L. A., Tomas A.

Światowit

2012

vol. Tom IX (L), fasc. A

189-194

Wykopaliska i prace weryfikacyjne 2011 r. były prowadzone w centralnej części stanowiska, w obrębie komendantury legionowej oraz wzdłuż północnego i wschodniego boku umocnień obozu. Pomiary geodezyjne pozwoliły ukończyć cyfrowy model terenu całego obozu i jego najbliższego sąsiedztwa. Grupa studentów-wolontariuszy z koła naukowego “Wod.o.Lot” przy Instytucie Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego wykonała serię balonowych zdjęć lotniczych z niskiej wysokości, obejmujących poza terenem obozu także obszar przyobozowego osiedla (canabae), oraz fotogrametrię zachodniego muru bazyliki w zespole komendantury (principia). Jedynymi obiektami eksplorowanymi w obrębie principia były dwie duże jamy we wschodnim portyku dziedzińca (forum militare), w wykopie otwartym w 2010 r. przez architektów bułgarskich bez naszego udziału. Wyeksplorowane całkowicie w tym roku jamy zawierały bardzo bogaty materiał, m.in. fragmenty amfor, ceramikę stołową i kuchenną, lampy, ciężarki do sieci, kałamarz, fragmenty dwóch terakotowych statuetek, kości bydła, łuski i ości ryb, kawałki gliny z odciskami plecionki, drobne odłamki różnych przedmiotów z brązu, ołowiu, żelaza i kości, żelazną strigillę, kościany żeton do gry, odłamki naczyń ze szkła i brązu, 47 paciorków z pasty szklanej i pięć monet z lat 19-21 do 71-72 n.e. Szczególne znaczenie ma najmłodsza moneta Wespazjana. Pozwala ona uściślić datę przybycia do Novae legionu i Italica, co należy sytuować nie w 69 lub 70 r., jak to zazwyczaj się przyjmuje, lecz dopiero kilka lat później. Drugi wniosek jest taki, że o ile przeważająca część znalezisk wiąże się niewątpliwie z pobytem legionu VIII Augusta w Novae w latach około 45-69, to wykopanie jam, zebranie śmieci i zsypanie ich do jam zostało dokonane przez legionistów, którzy przybyli do Novae później, na początku lat 70. I w. Projekt prac dokumentacyjnych i weryfikacyjnych per lineam munitionum koncentrował się w tym roku na wschodnim (wieża nr 5 i wschodnia kurtyna muru obronnego) i północnym (północna kurtyna muru obronnego) boku obozu. Oczyszczona została wieża nr 5 i długi na 21 m odcinek muru wschodniego, szerokości 1,5-1,75 m. Na badanej powierzchni znajdują się też trzy wewnętrzne przypory, dobudowane do wewnętrznego lica muru obronnego, by wzmocnić powiązanie muru z wcześniejszym wałem ziemnym. Celem tegorocznych badań po północnej stronie obozu było odsłonięcie muru obronnego na całej długości eksplorowanej powierzchni oraz wyjaśnienie, dlaczego grubość muru z czasów Trajana waha się od 2,1 m na wschodnim krańcu wykopu do 1,2 m po stronie zachodniej. okazało się, że ten mur obronny zmienia swą szerokość blisko miejsca, gdzie lokalizujemy jedną z drewnianych wież, należących do najwcześniejszych drewniano-ziemnych umocnień legionu VIII Augusta z około połowy I w. Możliwe jest następujące wyjaśnienie tego dość niezwykłego stanu rzeczy. Podczas gdy kamienny mur, oparty o wcześniejszy wał, biegł prosto, ale tylko po stronie zewnętrznej, sam wał na wschód od wieży był wysunięty nieco dalej na południe, aniżeli na odcinku zachodnim. Zaobserwowaliśmy ponadto, że mur z czasów Trajana doznał co najmniej jednej poważnej reperacji, zanim w V w. został wzmocniony od strony zewnętrznej murem oporowym grubości około 1 m. W odległości około 50 cm na południe od kurtyny zbudowany został jeszcze późniejszy mur z kamieni oraz odłamków cegieł i dachówek, spojonych zaprawą ziemną. Mur ten biegł równolegle do wewnętrznego lica muru obronnego.

Refine search results

2 Światowit

2 2012

2 Kovalevskaja L. A.

2 Sarnowski T.

1 Tomas A.

Search results

СЕЛЬСКАЯ ОКРУГА ХЕРСОНЕСА ТАВРИЧЕСКОГО (КРЫМ). УСАДЬБЫ в МИКРОРЕГИОНЕ ВЕРХНЕ-ЮХАРИНОЙ БАЛКИ - ИССЛЕДОВАНИА 2011 г.

Novae 2011. Principia et Munitiones Castrorum. Headquarters Building and Legionary Defences