Results found: 2

Search results

Sort By:

Limit search:

Assessment of the implications of changes in income support policies on financial health of farms in Canada and the USA (at the industry aggregate level)

100%

Gorzelak A.

Zagadnienia Ekonomiki Rolnej

2017

issue 2(351)

51-76

Agricultural policy is a key determinant of the health of the entire agricultural sector and individual farms at the micro level. Previous publications focused on the impact of agricultural policy tools on farms and their market surroundings, the effects of which were quantified at the macroeconomic level utilising the Poducer Support Estimate (PSE). Detailed studies of the balance sheet and profit and loss account of companies in the sector, including in-depth analysis of the financial indicators were barely explored. This publication fills the gap. The aim of the publication is to analyse the extent to which alterations in the tools of agricultural policy affect the financial condition of farms. The main research method utilised is financial ratio analysis. The research covers the 2009-2014 period. Income assistance programmes in Canada and the United States have the greatest impact on the liquidity and profitability of the sector, while the impact on the management of net working capital and long-term assets is negligible. Similar phenomenon was observed by analysing the solvency ratios. Both in Canada and in the US, the impact of direct aid programmes on the net profit exhibits a strong downward trend since the 2006-2009 financial crisis. Canadian direct payments accounted for more than 95% of agricultural entities’ net income in 2009. Therefore, they were the only safety buffer which allowed farms to break even and maintain profitability. Whereas American farms are significantly less dependent on state assistance, since in the post-crisis year 2009 direct payments accounted only for around 13% of net profit and had been falling gradually untill 2014. Policy instruments in Canada and the US under review, quantification of their impact on the financial condition of the agricultural sector using the tools utilised by corporate finance, as well as thorough description of the adaptation of the solutions to the Polish agriculture are altogether the starting point for mid-term review of the Common Agricultural Policy (CAP) in 2017.

Polityka rolna jest kluczową determinantą kondycji całego sektora rolnego i pojedynczych gospodarstw rolnych na poziomie mikro. W dotychczasowych publikacjach koncentrowano się na wpływie narzędzi polityki rolnej na gospodarstwa i ich otoczenie rynkowe, a efekty kwantyfikowano na poziomie makroekonomicznym gospodarki za pomocą wskaźnika wsparcia producenta (PSE). Brakowało szczegółowych badań na poziomie bilansu oraz rachunku zysków i strat przedsiębiorstw z sektora, w tym pogłębionej analizy wskaźników finansowych. Niniejsza publikacja wypełnia tę lukę. Celem publikacji jest przeanalizowanie, w jakim stopniu zmiany w narzędziach polityki rolnej wpływają na kondycję finansową gospodarstw rolnych. Główną metodę badawczą stanowi metoda finansowej analizy wskaźnikowej. Okres badawczy obejmuje lata 2009-2014. Programy pomocowe w Kanadzie i USA mają największy wpływ na płynność i rentowność sektora, a oddziaływanie na zarządzanie kapitałem obrotowym netto oraz aktywami długoterminowymi jest nieznaczne. Podobne zjawisko zaobserwowano, analizując wskaźniki zadłużenia. Zarówno w Kanadzie, jak i w USA wpływ dochodowych programów pomocowych na zysk netto wykazuje silną tendencję spadkową od czasu kryzysu finansowego w latach 2006-2009. Kanadyjskie dopłaty bezpośrednie odpowiadały za ponad 95% zysku netto gospodarstw w 2009 roku – stanowiły jedyny bufor bezpieczeństwa, który pozwolił zachować rentowność. Przedsiębiorstwa amerykańskie są znacznie mniej zależne od pomocy ze strony państwa – w postkryzysowym 2009 roku dopłaty bezpośrednie stanowiły jedynie około 13% zysku netto i systematycznie spadały do 2014 roku. Omówione instrumenty polityki rolnej w Kanadzie i USA, kwantyfikacja ich wpływu na kondycję finansową sektora rolnego za pomocą narzędzi nauk o finansach przedsiębiorstwa (corporate finance), a także opis adaptacji zastosowanych rozwiązań do rolnictwa w Polsce stanowią punkt wyjścia do oceny mid-term Wspólnej Polityki Rolnej (WPR) w 2017 roku.

Controversies over the European value added created by CAP

45%

Gorzelak A., Herda-Kopańska J., Kulawik J., Soliwoda M., Wieliczko B.

Zagadnienia Ekonomiki Rolnej

2017

issue 1(350)

3-28

From the beginning of the financial crisis – 2008/2009 – the EU entered an unprecedented period of very serious shocks. These problems first affected the economy (weak and highly variable growth with times of rather shallow recession, high unemployment, especially among young people) and then they spread to the bank sector and the national budgets. Consequently, several of the old EU countries, belonging to the euro area, became – in fact – insolvent. To make the matters worse, southern Europe was hit by a huge wave of immigration, Russians took over the Crimea, a war erupted in Donbass and Donald Trump, who can considerably weaken the NATO, won the US presidential elections. The subsequent attempts at solving these mini-crises were often delayed, not very daring and erratic. Thus, it comes as no surprise that the crisis, ultimately, started to affect also the socio-political and institutional areas, which is manifested in growing distrust of the Europeans in the Community institutions and liberal democracy. This, in turn, resulted in widespread populism, national and regional egoism and disintegration tendencies. Brexit is one of the first effects of the process along with concerns that other members of the EU may take similar decisions which would be tantamount with its breakup. In these circumstances convincing validation of the further existence and development of the Community requires great intellectual, political and organisational effort, and then finding effective channels to reach as broad as possible circle of responsible citizens with the proposals, recommendations and ready application solutions to help them regain trust in the meaning of the European project and possibilities of functioning in the double national and European identity. It would be perfect to make the mended EU more democratic, i.e. to actively engage in the processes the very Europeans and not only techno- and Eurocrats. One of the more interesting concepts, at the moment, seems to be the European value added, which – in a nutshell – means a sum of extra benefits obtained on account of integration against the effects resulting from the national socio-economic policy. It is possible to describe this value and, to some extent, even to quantify it for all areas of the European integration. However, the paper is restricted only to the CAP, focusing on methodological, environmental and climate, innovation and investment issues, and a set of key budget problems.

Począwszy od wybuchu kryzysu finansowego na przełomie lat 2008/2009, UE weszła w niespotykany w dotychczasowej historii okres bardzo poważnych wstrząsów. Problemy te najpierw objęły gospodarkę (słaby i bardzo zmienny wzrost, z okresami nawet płytkich recesji, wysokie bezrobocie, szczególnie wśród ludzi młodych), później sektor bankowy i budżety narodowe. W konsekwencji kilka starych krajów UE, należących do strefy euro, stało się w istocie technicznie niewypłacalnymi. Na domiar złego, w pewnym momencie do południowej Europy zaczęła napływać wielka fala imigrantów, Rosjanie zajęli Krym, wybuchła wojna w Donbasie, a wybory w USA wygrał D. Trump, mogący zdecydowanie osłabić NATO. W tym kontekście podejmowane różne próby rozwiązania tych minikryzysów często były spóźnione, mało odważne i niekonsekwentne. Nie może zatem zaskakiwać, że ostatecznie kryzys zaczął dotykać sfery społeczno-politycznej i instytucjonalnej, czego wyrazem jest pogłębiająca się niewiara Europejczyków w instytucje wspólnotowe i demokrację liberalną. Stąd mamy rozpowszechniający się populizm, egoizm narodowy i regionalny oraz tendencje dezintegracyjne. Zaowocowało to już Brexitem oraz obawami, że podobne decyzje mogą podjąć też inni członkowie Unii. Byłoby to równoznaczne z jej rozpadem. W tych warunkach przekonujące legitymizowanie dalszego trwania i rozwoju Wspólnoty wymaga obecnie wielkiego wysiłku intelektualnego, politycznego i organizatorskiego, a później znalezienia drożnych kanałów dotarcia z propozycjami, rekomendacjami i gotowymi rozwiązaniami aplikacyjnymi do jak najszerszego kręgu odpowiedzialnych jej obywateli, by odzyskiwali wiarę w sens projektu europejskiego i możliwość funkcjonowania w podwójnej tożsamości, narodowej i europejskiej. Idealnie byłoby, gdyby naprawa Unii uległa przy tym głębszej demokratyzacji, a więc realizowana była przy aktywnym współudziale Europejczyków, a nie wciąż przez techno-i eurokratów. Jedną z ciekawszych w tym momencie koncepcji wydaje się być europejska wartość dodana, a więc – w dużym skrócie – pewna suma korzyści extra, uzyskiwanych z racji integracji w porównaniu do efektów osiąganych w ramach narodowej polityki społeczno-ekonomicznej. Wartość tę można próbować opisywać, a w miarę możliwości także kwantyfikować, dla wszystkich obszarów integracji europejskiej. W artykule jednak ograniczono się tylko do WPR, koncentrując się na kwestiach metodologicznych, środowiskowo-klimatycznych, innowacjach, inwestycjach oraz kompleksie kluczowych problemów budżetowych.

Refine search results

2 Zagadnienia Ekonomiki Rolnej

2 Gorzelak A.

1 Herda-Kopańska J.

1 Kulawik J.

1 Soliwoda M.

1 Wieliczko B.

2 2017

Search results

Assessment of the implications of changes in income support policies on financial health of farms in Canada and the USA (at the industry aggregate level)

Controversies over the European value added created by CAP