Search results

1

KS. MARIAN RUSECKI, Wierzcie moim dziełom. Motywacja cudu w teologii XX w., Katowice 1988

100%

Sakowicz E.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

1989

|

vol. 42

|

issue 4

PL

-

2

Ks. Józef Grzywaczewski, The Biblical Idea of Divine Mercy in the Early Church, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego 2016, 378 s.

100%

Sakowicz E.

Studia Nauk Teologicznych PAN

|

2017

|

issue 12

293-297

PL

Nie wymagany

3

Maria Małgorzata Bożyk, Wychowanie otwarte na religię. Polska Szkoła Filozofii Klasycznej o roli religii w wychowaniu

100%

Sakowicz E.

Studia Nauk Teologicznych PAN

|

2013

|

issue 8

195-197

PL

Recenzja

4

Janusz Kręcidło MS, Honor i wstyd w interpretacji Ewangelii. Szkice z egzegezy anropologicznokulturowej

100%

Sakowicz E.

Studia Nauk Teologicznych PAN

|

2015

|

issue 10

294-298

PL

Recenzja

5

Andriy Oliynyk CSsR, Συγκατάβασις τò φαινóμενoν. Interpretacja reguł kaznodziejskich św. Jana Chryzostoma w pismach Anthony’ego Coniarisa jako przykład współczesnej homiletyki prawosławnej

100%

Sakowicz E.

Studia Nauk Teologicznych PAN

|

2015

|

issue 10

289-294

PL

Recenzja

6

Abp Jakub Kostiuczuk, Społeczne nauczanie Kościoła prawosławnego, Warszawska Metropolia Prawosławna, Warszawa 2018, ss. 160

100%

Sakowicz E.

Studia Nauk Teologicznych PAN

|

2019

|

issue 14

225-227

PL

Recenzja.

7

Edward Fiała, Abraham w polskiej prozie biblijnej, Lublin: Wydawnictw KU L 2012, 271 s.

100%

Sakowicz E.

Studia Nauk Teologicznych PAN

|

2016

|

issue 11

283-288

PL

Recenzja

8

Ksiądz profesor Waldemar Chrostowski. Laureat Nagrody Ratzingera (2014), redakcja Barbara Strzałkowska, Warszawa: Stowarzyszenie Biblistów Polskich 2014, 633 s.

100%

Sakowicz E.

Studia Nauk Teologicznych PAN

|

2016

|

issue 11

288-293

PL

Recenzja

9

Małżeństwo i rodzina w religiach niechrześcijańskich – wyzwaniem dla dialogu międzyreligijnego

100%

Sakowicz E.

Studia Nauk Teologicznych PAN

|

2011

|

issue 6-7

141-164

EN

This paper discusses the essence of marriage in the world’s major religions (Judaism, Islam, Hinduism, Buddhism, religions of primitive peoples) and presents the customs and forms of concluding marriage as well as the ethics of marital cohabitation. The paper goes on to analyse selected statements by the teaching office of the Church on the subject of marriage and family in various religions. The question of “mixed” or interreligious marriage is analysed from the perspective of religious rules, law and interreligious dialogue. Attention is drawn to the pastoral care shown by the Catholic Church to mixed marriages and families. This care is a manifestation of interreligious dialogue. Each religion has its own unique understanding of the institution of marriage and family. A mixed marriage brings together two different views of this institution: these views are mutually exclusive in some aspects and coincident in other aspects. Marriage and family undoubtedly constitute the foundation of societies representing various cultures and religions. The religious views on marriage exert an indisputable impact on the moral and social order of individual groups, communities and societies.

DE

Im folgenden Artikel wird das Wesen der Ehe in den großen Weltreligionen (Judaismus, Islam, Hinduismus, Buddhismus, Religionen der Urvölker) besprochen. Es werden auch Bräuche und Formen der Eheschließung sowie die Ethik der vorehelichen Geschlechtsverkehrs analysiert. Weiter werden ausgewählte Verlautbarungen des kirchlichen Lehramtes bezüglich der Ehe und Familie in anderen Religionen angeführt. Wichtig sind dabei religionswissenschaftliche, rechtliche und dialogische Aspekte der religionsverschiedenen Ehe also der sogenannten Mischehe. Nach der Darstellung dieses Phänomens wird der seelsorgliche Einsatz der katholischen Kirche um die Mischehen und ihre Familien betrachtet. Es steht außer Frage, dass Ehe und Familie ein gesellschaftliches Lebensfundament verschiedener Kulturen und Religionen bilden. In der multikulturellen Epoche werden Mischehen zu einer Herausforderung für den interreligiösen Dialog. Wichtig ist es, verschiedene Probleme im Bezug auf die Ehe und Familie in nichtchristlichen Religionen zu kennen.

PL

W niniejszym artykule omówiona została istota małżeństwa w głównych religiach świata (judaizm, islam, hinduizm, buddyzm religie ludów pierwotnych). Przedstawiono też zwyczaje i formy zawierania małżeństwa. Zwrócono uwagę na etykę współżycia małżeńskiego. W dalszej kolejności wskazano na wybrane wypowiedzi Urzędu Nauczycielskiego Kościoła na temat małżeństwa i rodziny w różnych religiach. Przedstawiono aspekty: religioznawczy, prawny, dialogiczny małżeństwa międzyreligijnego, czyli tzw. małżeństwa mieszanego. Po naświetleniu fenomenu tej instytucji zwrócono uwagę na pasterską troska Kościoła katolickiego o małżeństwa mieszane i ich rodzinny. Troska ta jest wyrazem dialogu międzyreligijnego. Nie ulega wątpliwości, że małżeństwo i rodziną stanowią fundament życia społeczeństw różnych kultur i religii. W epoce wielokulturowości (i związanych z nią różnych światopoglądów, systemów normatywnych) małżeństwa międzyreligijne stają się wyzwaniem do dialogu interreligijnego. Ważne jest wobec powyższego poznanie rozlicznych tematów, problemów i dylematów dotyczących małżeństwa i rodziny w religiach niechrześcijańskich.

10

Stolica Apostolska wobec tradycyjnej religii i kultury Afryki

100%

Sakowicz E.

Forum Politologiczne

|

2012

|

vol. 13 - "Stare" i "nowe" mocarstwa w Afryce - stygmaty kulturowe, religijne, polityczne, ekonomiczne i społeczne

247-268

EN

The Holy See is the central office of the Roman-Catholic Church and its scope encompasses all the dimensions of the Church: spiritual, theological, legal, and material. Culture is one of the areas in which the Holy See, headed by its supreme authority, the Pontiff, is particularly involved since culture constitutes the space where individuals and particular communities live. As it fulfils its mission in the modern world, the Church encounters various religions and world-views. For several decades the Church has conducted missionary activity in Africa, where about 30% of the total population are followers of traditional African religions, and the lives of 50% are influenced by them. The lack of Holy Scriptures is the distinguishing trait of these religions as the peoples observing them are illiterate. They show great respect for the elders, who uphold the tradition, and for life. Religion in Africa can be regarded as part of culture, which does not view sacrum and profanum as opposites. In the last decades of the 20th century and at the turn of the 21st century, the Catholic Church adopted the paradigm of dialogue as a means of relating to the religious tradition and the culture of Africa. While pursuing this dialogue, the Church follows the guide- lines of the Second Vatican Council (1962-1965), including the Nostra aetate Declaration on the Relationship of the Church to Non-Christian Religions. The Holy See has promulgated a number of documents referring to Africa's traditional religions and cultures. John Paul II signed the Ecclesia in Africa Apostolic Exhortation, and Benedict XVI issued the Africae munus Apostolic Exhortation.The Apostolic documents focus on various of African religions and cultures - such as family, community, ancestors, and faith in God - which can become the subject of dialogue. The documents of the Church emphasise the positive traits shared by all African religions in the sphere of religion, rituals, morals, culture and society. The Holy See proclaims documents and engages in practical activities with a view to overcoming divisions in Africa and building the community of reconciliation, the "new" Africa.

11

Ks. Tomasz Huzarek, Marek Fiałkowski OFMConv, Ks. Arkadiusz Drzycimski, Fenomen niewiary w świetle dialogicznej natury Kościoła

100%

Sakowicz E.

Roczniki Teologiczne

|

2021

|

vol. 68

|

issue 6

127-132

12

The Dialogue of Believers in God with Non-Believers: The Challenge Facing by the Catholic Church in the New Century

100%

Sakowicz E.

Roczniki Teologiczne

|

2017

|

vol. 64

|

issue 6: Teologia pastoralna

27-39

EN

The Catholic Church in Poland faces various difficult challenges. One of them is the dialogue with people who declare their lack of faith in God. Modern atheism in Polish society is largely a consequence of the persecution of religion conducted for decades by the institutions of the Polish communist state. Current secular tendencies also have a significant impact. The phenomenon of the lack of faith is a challenge that necessitates new forms of pastoral work. The Church takes certain actions inspired, for example, by a document published by the Polish Episcopal Conference Council for Religious Dialogue in 2003, entitled “Dialogue: a Challenge for the New Century.” Part of the document refers specifically to “dialogue with non-believers.” Papal documents on atheism and non-believers provide guidance to priests and lay members of the Church. The Magisterium Ecclesiae has generated several practical recommendations for pastoral work. What is needed is a matter-of-fact, objective description of atheism and the lack of faith. It is necessary to initiate dialogue with non-believers at the doctrinal level, by listening carefully to their views; and at the practical level, by taking actions for the common good. The dialogue should be aimed at achieving a better knowledge of the other party, i.e. understanding the articles of faith on the one hand and, on the other, the theses and rationale behind the lack of faith. Only credible witnesses to the faith in God, those who believe by their own personal choice and conviction, can guide non-believers to the truth about God, Jesus Christ and human beings. The dialogue with non-believers is difficult due to strong non-rational prejudice, e.g. emotional bias, trauma, resentment and aggressive media propaganda against religion. However, one should not give up attempts at dialogue and communication. The imperative of the dialogue stems from Jesus Christ, Son of God who, by assuming human nature, entered the state of dialogue with every human being, both believers and non-believers.

13

Katarzyna Anna Parzych-Blakiewicz, Teologia historiozbawcza w dogmatyce polskiej XX wieku, Olsztyn 2010, ss. 376.

100%

Sakowicz E.

Colloquia Theologica Ottoniana

|

2011

|

issue 2

191-195

14

Integracja w kontekście różnorodności kulturowej i religijnej

100%

Sakowicz E.

Teologia i Moralność

|

2017

|

vol. 12

|

issue 1(21)

29-46

EN

Cultural and religious pluralism has become a fact in the West. Actually, old European states have hosted not only “native people” but also the “others.” With time those “other” people – representatives of different cultures and religions – were becoming “natives” in a sense. The experience of pluralism in public life involves getting to know one another, which leads to the elimination of prejudices. Christians and those who used to be Christians live side by side with various non-Christian cultures and traditions. Over the ages, non-Christian cultures and religions occupied specific geographic territories with strictly defined boundaries. At present, they are distributed across all continents. Religions are an integral part of non-Christian cultures. Each of them is characterised by an original doctrine, unique cult, morality and organisation with a particular authority at the helm. Followers of various religions and specific ideologies live in the same environments, i.e. multicultural milieux. The phenomenon of “otherness” is part and parcel of human history, civilisation and culture. Descriptions of anthropogenesis, offered by various religious traditions, already identify what is “other” and what forms a more or less coherent whole. Human beings would not be their real selves if no “others” were around them. We are who we are thanks to “others.” The 20th century was a time of a raging hatred of the “other”, generated by utopian systems glorifying some people while annihilating others. Utopias, philosophical fictions and mythologies of the 20th century were the quintessence of the aberrations of human thought. The second half of that century saw the gradual recovery from the effects of wars that are always a culmination of violence, cruelty and ruthlessness. The path of integration can be found by discovering forgotten brotherhood, reinterpreting the past and overcoming the prejudices and grudges resulting from the bad past, affirming the identity of one’s own and others, and tolerance. Dialogue, in its various forms and manifestations, is a means to overcome strangeness and establish community ties. Since ancient times, the Bible has been the book of dialogue and “integration” between ancient cultures, and between human beings and God. Jesus Christ is a model for dialogue and integration as vividly illustrated by the Gospel. Jesus never rejected anyone and He was never indifferent to “other” people. He was always open to dialogue even if it was very difficult. Jesus Christ appears very clearly as the one who integrates human beings with themselves, with other human beings as well as small communities such as the family and large communities such as nations and the Church. He is a model of community integration in its various references and manifestations.

PL

Pluralizm kulturowy i religijny na Zachodzie stał się faktem. Zresztą stare europejskie państwa od samego początku istnienia skupiały na swoich terytoriach nie tylko „swoich”, ale również „obcych”. Z biegiem czasu „obcy” – przedstawiciele odmiennych kultur, wyznawcy innych religii – stawali się w pewnym sensie „swoimi”. Doświadczenie pluralizmu w życiu publicznym wiąże się ze wzajemnym poznawaniem się, co prowadzi do wyzwolenia się z wszelkich uprzedzeń. Chrześcijanie oraz ci, którzy nimi kiedyś byli, żyją w otoczeniu kultur oraz niechrześcijańskich tradycji religijnych. Przez wieki kultury i religie niechrześcijańskie zajmowały określone terytoria geograficzne o ściśle wyznaczonych granicach. Współcześnie obecne są one „w rozproszeniu” na wszystkich kontynentach świata. Integralną częścią kultur niechrześcijańskich są religie. Każda z nich wyróżnia się oryginalną doktryną, specyficznym kultem i moralnością, nadto specyficzną organizacją z określoną władzą na czele. Wyznawcy różnych religii oraz zwolennicy określonych ideologii żyją w tych samych środowiskach – multikulturowych kręgach. Fenomen „inności” wpisany jest w dzieje ludzkości oraz cywilizacji i kultury. Już opisy antropogenezy, podawane przez różne tradycje religijne ludzkości, wypowiadają się o tym, co „inne”, a co tworzy jakąś bardziej lub mniej zwartą całość. Człowiek nigdy nie byłby sobą, gdyby wokół niego zabrakło „innych”. Dzięki nim jesteśmy sobą. Wiek XX był czasem eskalacji nienawiści do „innego”. Wygenerowana została ona przez utopijne systemy gloryfikujące jednych ludzi, a unicestwiające drugich. Utopie, fikcje filozoficzne, mitologie XX stulecia były wykwitem wcześniejszych aberracji myśli ludzkiej. Druga połowa tego stulecia była czasem otrząsania się ze skutków wojen zawsze będących apoteozą przemocy, okrucieństwa, bezwzględności. Droga integracji wyznaczona może być wśród „innych” przez: odkrywanie zapoznanego braterstwa, „oczyszczanie pamięci”, afirmację tożsamości własnej i cudzej, tolerancję. Sposobem pokonywania obcości i metodą integracji jest dialog, w jego różnych wyrazach i formach. Księgą dialogu oraz „integracji” starożytnych kultur oraz człowieka z Bogiem była Biblia. Dzieło to ogniskowało przez wieki wiele różnych kultur. Pismo Święte stanowi księgę dialogu człowieka z Bogiem oraz dzieło „integracji” kultur. Wzorem dialogu oraz integracji jest Jezus Chrystus. Ewangelie doskonale ilustrują sposób dialogu Jezusa. Jego spotkania z „innymi” ludźmi nie były nigdy obojętne. Jezus nigdy nikogo nie odrzucał. Zawsze otwarty był na dialog, również najtrudniejszy. Jezus Chrystus objawia się tu bardzo wyraźnie jako Ten, który „integruje” człowieka z samym sobą, z drugim człowiekiem, z mniejszą czy większą społecznością ludzką – od rodziny poczynając, na narodzie i Kościele kończąc. Jest wzorem integracji w jej różnych wzorcach, odniesieniach czy ucieleśnieniach.

15

Biuletyn misjologiczno-religioznawczy

100%

Sakowicz E.

Collectanea Theologica

|

2017

|

vol. 87

|

issue 1

173-221

16

Mirosław MIKOŁAJCZYK, Edyta Stein – Św. Teresa Benedykta od Krzyża. Bibliografia polska 1933-2013. Redakcja naukowa ks. Jerzy Machnacz, Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu, Wrocław 2016, ss. 201.

100%

Sakowicz E.

Collectanea Theologica

|

2017

|

vol. 87

|

issue 1

275-280

17

Wojciech Mueller, Kto szuka prawdy, szuka Boga. Edyta Stein a judaizm, Wydawnictwo Kontekst, Poznań 2021, ss. 126.

100%

Sakowicz E.

Collectanea Theologica

|

2021

|

vol. 91

|

issue 3

225-230

18

Biuletyn misjologiczno-religioznawczy

100%

Sakowicz E.

Collectanea Theologica

|

2016

|

vol. 86

|

issue 1

137-176

PL

I. Świadkowie Jehowy w ocenie teologii katolickiejII. Biblioteka Dominikańskiego Centrum Informacji o Nowych Ruchach Religijnych i Sektach w WarszawieIII. Rozprawy doktorskie, prace magistersko-licencjackie oraz magisterskie i licencjackie na temat sekt i nowych ruchów religijnych zrealizowane w ATK/UKSW (1998-2014)

19

Biuletyn socjologii religii

100%

Sakowicz E.

Collectanea Theologica

|

2016

|

vol. 86

|

issue 1

177-216

PL

I. O profesjonalnej instytucjonalizacji socjologii religii i moralności. W siedemdziesiątą piątą rocznicę urodzin ks. prof. dr. hab. Janusza MariańskiegoII. Nowe ruchy religijne w warunkach globalizacji. Perpektywa socjologiczno-religijnaIII. Religijny Logos a granice postępu technicznego

20

Zbigniew KUBACKI SI, Kościół, religie i zbawienie. O jedyności i powszechności zbawczej Kościoła oraz zbawczej roli religii niechrześcijańskich, Myśl Teologiczna 86, Wydawnictwo WAM, Kraków 2016, ss. 681.

100%

Sakowicz E.

Collectanea Theologica

|

2017

|

vol. 87

|

issue 3

238-242

Refine search results

KS. MARIAN RUSECKI, Wierzcie moim dziełom. Motywacja cudu w teologii XX w., Katowice 1988

Ks. Józef Grzywaczewski, The Biblical Idea of Divine Mercy in the Early Church, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego 2016, 378 s.

Maria Małgorzata Bożyk, Wychowanie otwarte na religię. Polska Szkoła Filozofii Klasycznej o roli religii w wychowaniu

Janusz Kręcidło MS, Honor i wstyd w interpretacji Ewangelii. Szkice z egzegezy anropologicznokulturowej

Andriy Oliynyk CSsR, Συγκατάβασις τò φαινóμενoν. Interpretacja reguł kaznodziejskich św. Jana Chryzostoma w pismach Anthony’ego Coniarisa jako przykład współczesnej homiletyki prawosławnej

Abp Jakub Kostiuczuk, Społeczne nauczanie Kościoła prawosławnego, Warszawska Metropolia Prawosławna, Warszawa 2018, ss. 160

Edward Fiała, Abraham w polskiej prozie biblijnej, Lublin: Wydawnictw KU L 2012, 271 s.

Ksiądz profesor Waldemar Chrostowski. Laureat Nagrody Ratzingera (2014), redakcja Barbara Strzałkowska, Warszawa: Stowarzyszenie Biblistów Polskich 2014, 633 s.

Małżeństwo i rodzina w religiach niechrześcijańskich – wyzwaniem dla dialogu międzyreligijnego

Stolica Apostolska wobec tradycyjnej religii i kultury Afryki

Ks. Tomasz Huzarek, Marek Fiałkowski OFMConv, Ks. Arkadiusz Drzycimski, Fenomen niewiary w świetle dialogicznej natury Kościoła

The Dialogue of Believers in God with Non-Believers: The Challenge Facing by the Catholic Church in the New Century

Katarzyna Anna Parzych-Blakiewicz, Teologia historiozbawcza w dogmatyce polskiej XX wieku, Olsztyn 2010, ss. 376.

Integracja w kontekście różnorodności kulturowej i religijnej

Biuletyn misjologiczno-religioznawczy

Mirosław MIKOŁAJCZYK, Edyta Stein – Św. Teresa Benedykta od Krzyża. Bibliografia polska 1933-2013. Redakcja naukowa ks. Jerzy Machnacz, Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu, Wrocław 2016, ss. 201.

Wojciech Mueller, Kto szuka prawdy, szuka Boga. Edyta Stein a judaizm, Wydawnictwo Kontekst, Poznań 2021, ss. 126.

Biuletyn misjologiczno-religioznawczy

Biuletyn socjologii religii

Zbigniew KUBACKI SI, Kościół, religie i zbawienie. O jedyności i powszechności zbawczej Kościoła oraz zbawczej roli religii niechrześcijańskich, Myśl Teologiczna 86, Wydawnictwo WAM, Kraków 2016, ss. 681.