Niniejszy artykuł ma na celu udzielenie odpowiedzi Czytelnikowi na temat zasadności pytania o sens i bezsens resocjalizacji. Udzielając odpowiedzi na tak sformułowane pytanie Autorka analizuje w aspekcie terminologicznym, treściowym i kompetencyjnym pojęcie resocjalizacji, a następnie odnosi się do metod oddziaływań resocjalizacyjnych. Zwraca tak że uwagę, że kwestie dotyczące resocjalizacji nie odnoszą się tylko do jednostki poddawanej jej oddziaływaniom, ale tak że do pojęcia instytucji i społeczeństwa.
Celem prezentowanego artykułu jest zapoznanie Czytelnika z dorobkiem naukowym z zakresu psychologii penitencjarnej Profesora Gościmierza Gerasa i jego znaczenia oraz wpływu na dalszy rozwój naszej wiedzy o naturze człowieka. Spostrzeżenia, koncepcje i teorie wypracowane m.in. przez Profesora nadal powinny być inspiracją do badań z uwzględnieniem współczesnej wiedzy, ale także poszanowaniem tej, która została wcześniej wypracowana. Wydaje się, że poznanie człowieka w sytuacjach ekstremalnych czy też trudnych jest wciąż obszarem poszukiwań, w którym brakuje całościowego spojrzenia na jego funkcjonowanie. Często patrzymy na osadzonych przez kontekst czynności lub zadań, które mamy wykonać, bez szerszego poznania mechanizmów leżących u ich podłoża. Poznając to, co określamy jako patologiczne odnajdujemy również drogę do normalności a nawet heroizmu.
EN
The aim of the article is to promote professor’s Goscimierz Geras contribution to the research on prison psychology and his impact on further development of our general knowledge on human nature. The author will argue that the precious insights, concepts and theories of prof. Geras should be still the source of inspiration for research based on updated knowledge but respecting the previous contributions. Finding out about man in extreme or unusual circumstances seems still a big challenge if one does not look holistically at human actions. We perceive prisoners too often from the narrow context of tasks and functions without the broader knowledge of mechanisms which are at the root of their actions. Gaining knowledge of what is pathological we find the path to the healthy norm or even heroism.
The aim of the article is to promote professor’s Goscimierz Geras contribution to the research on prison psychology and his impact on further development of our general knowledge on human nature. The author will argue that the precious insights, concepts and theories of prof. Geras should be still the source of inspiration for research based on updated knowledge but respecting the previous contributions. Finding out about man in extreme or unusual circumstances seems still a big challenge if one does not look holistically at human actions. We perceive prisoners too often from the narrow context of tasks and functions without the broader knowledge of mechanisms which are at the root of their actions. Gaining knowledge of what is pathological we find the path to the healthy norm or even heroism.
PL
Celem prezentowanego artykułu jest zapoznanie Czytelnika z dorobkiem naukowym z zakresu psychologii penitencjarnej Profesora Gościmierza Gerasa i jego znaczenia oraz wpływu na dalszy rozwój naszej wiedzy o naturze człowieka. Spostrzeżenia, koncepcje i teorie wypracowane m.in. przez Profesora nadal powinny być inspiracją do badań z uwzględnieniem współczesnej wiedzy, ale także poszanowaniem tej, która została wcześniej wypracowana. Wydaje się, że poznanie człowieka w sytuacjach ekstremalnych czy też trudnych jest wciąż obszarem poszukiwań, w którym brakuje całościowego spojrzenia na jego funkcjonowanie. Często patrzymy na osadzonych przez kontekst czynności lub zadań, które mamy wykonać, bez szerszego poznania mechanizmów leżących u ich podłoża. Poznając to, co określamy jako patologiczne odnajdujemy również drogę do normalności a nawet heroizmu.
This paper presents the results of research on the relationship of personality with a sense of self-efficacy of the Prison Service. The results were obtained on the basis of studies of 190 prison officers from the security, penitentiary and therapeutic departments. A Personality Questionnaire (NEO-PI-R) Costa and McCrae was used for the personality analysis. Self-efficacy was measured using the Generalized Self Efficacy Scale (GSES) Schwarzer, Jerusalem and Juczyński. The results indicate that neuroticism, extroversion, openness and conscientiousness and their components are related and affect a significant effect on self-efficacy.
PL
W artykule zaprezentowano wyniki badań nad związkiem osobowości z poczuciem własnej skuteczności przeprowadzonych wśród kadry penitencjarnej. Rezultaty uzyskano na podstawie badań 190 funkcjonariuszy Służby Więziennej z działów ochrony, penitencjarnego i terapeutycznego. Do analizy osobowości wykorzystany został Kwestionariusz osobowości (NEO-PI-R) Costy i McCrae. Poczucie własnej skuteczności mierzone było za pomocą Skali Uogólnionej Własnej Skuteczności (GSES) Schwarzera, Jerusalem i Juczyńskiego. Uzyskane rezultaty wskazują, że neurotyzm, ekstrawersja, otwartość i sumienność oraz ich podczynniki powiązane są i wpływają w istotny sposób na poczucie własnej skuteczności.
W artykule zaprezentowano wyniki badań nad związkiem osobowości z poczuciem własnej skuteczności przeprowadzonych wśród kadry penitencjarnej. Rezultaty uzyskano na podstawie badań 190 funkcjonariuszy Służby Więziennej z działów ochrony, penitencjarnego i terapeutycznego. Do analizy osobowości wykorzystany został Kwestionariusz osobowości (NEO-PI-R) Costy i McCrae. Poczucie własnej skuteczności mierzone było za pomocą Skali Uogólnionej Własnej Skuteczności (GSES) Schwarzera, Jerusalem i Juczyńskiego. Uzyskane rezultaty wskazują, że neurotyzm, ekstrawersja, otwartość i sumienność oraz ich podczynniki powiązane są i wpływają w istotny sposób na poczucie własnej skuteczności.
EN
This paper presents the results of research on the relationship of personality with a sense of self-efficacy of the Prison Service. The results obtained on the basis of 190 prison officers from the security department, penitentiary and therapeutic. For personality analysis was used Personality Questionnaire (NEO-PI-R) Costa and McCrae. Self-efficacy was measured using the Generalized Self Efficacy Scale (GSES) Schwarzer, Jerusalem and Juczyński. The results indicate that neuroticism, extroversion, openness and conscientiousness and their components are related and affect a significant effect on self-efficacy.
Celem artykułu jest opisanie roli traumatycznych doświadczeń wczesnodziecięcych u osób o psychopatycznej strukturze osobowości, w tym prezentacja wyników badań poświęconych temu zagadnieniu. Badania przeprowadzono w grupie 30 mężczyzn, u których rozpoznano dyssocjalne/psychopatyczne zaburzenia osobowości. Do oceny nasilenia psychopatii wykorzystano Skalę obserwacyjną skłonności psychopatycznych (PCL-R), natomiast do oceny doświadczeń z okresu dzieciństwa Kwestionariusz traumatycznych wydarzeń życiowych i przebiegu wiktymizacji (LTVH), Skalę retrospektywnej oceny doświadczeń traumatycznych osób o psychopatycznej strukturze osobowości oraz Kwestionariusz przesiewowy stresujących zdarzeń życiowych (SLESQ). Uzyskane wyniki wspierają tezę o powiązaniu między urazowymi doświadczeniami z okresu dzieciństwa a psychopatią wśród osób skazanych. Wyniki te są zgodne z uzyskanymi wcześniej przez innych badaczy, a ponadto mogą być interpretowane zarówno w świetle teorii przywiązania, jak i teorii społecznego uczenia się.
EN
The main aim of the article is to describe the role of traumatic experiences in early childhood in individuals with dissocial/psychopathic personality structure based on the results of research devoted to this problem. The study was conducted on a group of 30 men who received psychiatric and psychological diagnosis of psychopathic personality disorder. Is the assessment of the severity of psychopathy The Psychopathy Checklist- Revision (PCL-R) was used, whereas the experiences of childhood were measured withThe Lifetime Trauma and Victimization History – LTVH, The Scale of Retrospective Assessment of Traumatic Experience of People with Psychopathic Personality Structure and The Stressful Life Events Screening Questionnaire – SLESQ. The results support the thesis about the existence of links between traumatic experiences from childhood and psychopathy among offenders. These results are consistent with those obtained earlier by other researchers and can be interpreted both in the light of attachment theory and of the social learning theory.
W prezentowanym artykule opisano związek między trójwymiarowym modelem empatii a postawami wobec przemocy. W badaniach wzięło udział 575 osób (356 kobiet i 199 mężczyzn). Uczestnicy badania wypełniali trzy kwestionariusze: Kwestionariusz postaw wobec przemocy, Kwestionariusz postaw wobec przemocy w bliskich związkach oraz Skalę Wrażliwości Empatycznej (SWE) mierzącą: przyjmowanie perspektywy, empatyczną troskę i osobistą przykrość. Wyniki badania wskazują na istnienie związku miedzy empatią a postawami wobec przemocy, przy czym Przyjmowanie Perspektywy i Empatyczna Troska są skorelowane ujemnie ze ogólnym wynikiem skal postaw wobec przemocy, zaś Osobista Przykrość dodatnio. Badania wskazują też na istnienie różnic płciowych – skłonność mężczyzn do przyjmowania cudzej perspektywy zdaje się silniej korelować z ich postawami wobec przemocy w życiu społecznym niż to ma miejsce wśród kobiet. Przeprowadzone badanie pozwala sądzić, że trójwymiarowy model empatii może pogłębić naszą wiedzę o postawach wobec przemocy w szerszym kontekście społecznym i w bliskich związkach.
EN
The attitudes towards violence were examined in the context of three-demensional model of empathy. In the presented study participated 575 persons (356 women and 199 men). The participants filled out three questionnaires: Attitudes Toward Violence Questionnaire, Attitudes Toward Intimate Partner Violence Questionnaire, and Emphatic Sensitiveness Scale (SWE) to measure three dimensions of empathy: perspective taking, emphatic concern, and personal distress. The results of the study implicate that empathy is associated with attitudes towards violence in general, as well as in the intimate relationship. Perspective taking and empathic concern were negatively associated with the general results in the attitudes towards violence questionnaires, while personal distress was associated positively. Moreover, the results indicate sex differences – in the group of men perspective taking and empathy are higher correlated. Our findings prove that a multidimensional approach to empathy has a potential to broader our understanding of attitudes towards violence.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.