Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 8

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Stary człowiek – autobiograficzna perspektywa Jana Szczepańskiego

100%
Theiss W.
Pedagogika Społeczna
|
2013 (R. XII)
|
issue 3(49)
37-50
PL
W artykule zostało przedstawione zagadnienie starego człowieka i czasu starości w ujęciu znanego polskiego socjologa, Jana Szczepańskiego (1913 – 2004). Problematyka ta jest osadzona w szerszej całości - koncepcji filozofii spraw ludzkich, w której pierwszoplanową rolę odgrywa idea indywidualności. Zarysowane stanowisko jest głęboko humanistyczną refleksją nad sensem życia, tożsamością człowieka, procesami (auto)biograficznymi oraz poznaniem ludzkiego świata.
EN
In this article the concept of senior citizens and the idea of old age is presented from Jan Szczepanski’s perspective (Polish sociologist, 1913-2004). The subject matter is analyzed from a holistic point of view and embedded in the philosophical concept of human affairs - where the leading role is played by individuality. This point of view is a profound reflection on the meaning of life, human identity, autobiographical processes and of the understanding of the human world.
2

Katolicka praca społeczno-wychowawcza. Szkic zagadnienia

100%
Theiss W.
Pedagogika Społeczna
|
2013 (R. XII)
|
issue 2(48)
47 - 71
PL
Katolicka praca społeczno-wychowawcza obejmuje rozległą perspektywę działań religijno-wychowawczo-opiekuńczych, sięgającą odległych tradycji miłosierdzia pierwszych chrześcijan. W początkach XX w. tradycja ta odeszła od wąsko rozumianej filantropii, by rozwijać się w kierunku racjonalnego i pragmatycznego, celowego i systematycznego działania, wspierającego rozwój jednostki i budującego życie społeczne w duchu chrześcijańskim („środowisko harmonii społecznej”). Mówią o tym m.in., przedstawione w artykule, trzy koncepcje: system wychowania uprzedzającego (ks. Jan Bosko i szkoła salezjańskiej pedagogii), koncepcja „człowieka społecznego” (ks. Aleksander Wóycicki), pedagogia solidarności społecznej (ks. Henryk Szuman). Dzisiaj katolickie pedagogie daleko wykraczają poza granice narodów i państw, łącząc się w globalnych działaniach na rzecz światowego pokoju między ludźmi.
EN
Catholic socio-educational work covers a wide range of religious, educational and welfare activities, dating back to the ancient tradition of the early Christians. At the beginning of the twentieth century, this tradition departed from a narrowly interpreted philanthropy and developed in the direction of rational, pragmatic, deliberate and systematic actions in order to support individual advancement and to build social life based on the spirit of Christianity ('the environment of social harmony'). The article presents three concepts: the system of pre-emptive education (Fr John Bosco and the Salesian school of pedagogy), the concept of 'the social man' (Fr Aleksander Woycicki) and the pedagogy of social solidarity (Fr Henryk Szuman). Nowadays, Catholic pedagogies expand far beyond national and state borders, unifying global efforts towards World peace.
3
Publication available in full text mode
Content available

Recenzja: Kamilla Łaguna-Raszkiewicz, "Pamięć społeczna o relacjach polsko-żydowskich w Białymstoku. Perspektywa edukacji międzykulturowej".

100%
Theiss W.
Pedagogika Społeczna
|
2013 (R. XII)
|
issue 1(47)
123 - 127
4

„Dziecko to człowiek”. Pedagogiczne dziedzictwo Janusza Korczaka

100%
Theiss W.
Pedagogika Społeczna
|
2012 (R. XI)
|
issue 4(46)
7 - 17
PL
Artykuł przedstawia wybrane elementy Korczakowskiej teorii i praktyki wychowawczej: tezę „dziecko to człowiek”, prawa dziecka, samorząd wychowanków. Szkic uzupełniają uwagi o początku i rozwoju systemu pedagogicznego Korczaka, a także refleksja o ostatnim etapie jego pracy wychowawczo-opiekuńczej w warszawskim getcie (1940-1942).
EN
Presented article shows selected elements of Korczak’s theory and educational practice: the meaning of his thesis “the child is a human being”, children rights, self-government of pupils. The paper concludes with remarks concerning the beginning and development of Korczak’s educational system, as well as the reflection on the last phase of his educational and care work in Warsaw ghetto (1940-1942).
5
Publication available in full text mode
Content available

Witold Jan Chmielewski: Dzieci polskie w Nowej Zelandii. Obóz w Pahitua (1944–1949), Kraków 2022, s. 361

100%
Theiss W.
Przegląd Historyczno-Oświatowy
|
2022
|
vol. LXV
|
issue 1-2
152-156
6
Publication available in full text mode
Content available

UDZIAŁ HELENY RADLIŃSKIEJ W EUROPEJSKIM RUCHU SPOŁECZNO-PEDAGOGICZNYM (1918-1939)

100%
Theiss W.
Society Register
|
2017
|
vol. 1
|
issue 1
153-166
EN
This paper discusses Helena Radlinska’s (1879-1954) international activity. Helena Radlińska was the initiator of social pedagogy in Poland but her activities abroad in 1918-1939 is not yet known. Her works, their scope, aims and directions were interconnected with the largest european centres of education: International Congress of Moral Education in London, International Office of Education in Geneva, International Leuge of New Socialization in Geneva, Association of International Conferences of Adult Education in England and International Conferences of Social Services in Paris. Her engagement for many years in these organizations led to multiple social and institutional achievements together with scientific, methodological and methodical developments. Along this route the main life achievement in Radlinska’s life- the development of a discipline of social pedaogogy, connects the development of individuals with insvestment in  social and cultural spehere of life. Radlinska’s activity makes Warsaw of her times one of the core places of international cooperation in the field of education, socialisation and social work.
PL
W artykule został przedstawiony zarys międzynarodowej działalności, jaką Helena Radlińska (1879-1954), twórczyni polskiej pedagogiki społecznej, prowadzi na polu edukacyjno-społecznym w latach 1918 – 1939. Ukazane prace, ich zakres, kierunki i cele wiązały się z funkcjonowaniem największych ówczesnych europejskich central edukacyjnych, jak głównie: Międzynarodowe Kongresy Wychowania Moralnego w Londynie, Międzynarodowe Biuro Oświaty w Genewie, Międzynarodowa Liga Nowego Wychowania w Genewie, Związek Międzynarodowych Konferencji Oświaty Dorosłych w Anglii oraz Międzynarodowe Konferencje Służby Społecznej w Paryżu. Działalność ta, realizowana przez Radlińską z dużym zaangażowaniem i przez wiele lat, przynosi wiele ważnych osiągnięć społecznych i instytucjonalnych, teoretyczno-naukowych, metodologicznych i metodycznych. Na tej drodze wzbogaca się główne dzieło życia Radlińskiej – pedagogika społeczna, dyscyplina, która rozwój jednostki łączy z potrzebą inwestycji w socjalny i kulturalny wymiar ludzkiego życia.  Przedstawiona działalność Radlińskiej, a także innych działaczy oświatowych sprawia, że Warszawa tamtych czasów jest jednym z ważniejszych europejskich ośrodków międzynarodowej współpracy w dziedzinie szeroko rozumianej edukacji, oświaty, wychowania i pracy społecznej.
7

Ryszard Wroczyński (1909–1987) – life and work

63%
Pilch T., Theiss W.
Pedagogika Społeczna
|
2014 (R. XIII)
|
issue 4(54)
63-76
PL
W artykule przedstawiono główne drogi życia i twórczości naukowej oraz pracy dydaktycznej Ryszarda Wroczyńskiego (1909–1987) – pedagoga i historyka oświaty i myśli pedagogicznej, jednego z głównych twórców polskiej pedagogiki społecznej. W latach 1955–1979 Wroczyński był profesorem Uniwersytetu Warszawskiego oraz Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. W okresie 1957–1979 kierował Katedrą Pedagogiki Społecznej Uniwersytetu Warszawskiego. Kontynuował i twórczo rozwijał koncepcje pedagogiki społecznej Heleny Radlińskiej. Główne obszary zainteresowań badawczych Wroczyńskiego dotyczyły dziejów, teorii oraz metodologii pedagogiki społecznej. Dostrzegając i analizując wychowawcze funkcje wpływów środowiska, społeczeństwa oraz kultury, zbudował koncepcję pedagogiki środowiskowej oraz wychowania pozaszkolnego, w której pierwszoplanową rolę inicjatora i koordynatora działań wychowawczoopiekuńczych miała odgrywać szkoła (szkoła środowiskowa). Podkreślał i wprowadzał w życie konieczność kształcenia pedagogów na poziomie uniwersyteckim. Główne dzieła Wroczyńskiego: Organizowanie środowiska wychowawczego (współred. Tadeusz Wujek, 1967), Metodologia pedagogiki społecznej (współred. Tadeusz Pilch, 1974), Pedagogika społeczna 1974, 1976, 1979, 1985); Powszechne dzieje wychowania fizycznego i sportu 1979, 1985); Dzieje oświaty polskiej 1795–1945, 1980, 1987, 1996), Dzieje oświaty polskiej do roku 1795, 1983, 1987, 1996). Wroczyński wychował wielu uczniów, którzy kontynuują i rozwijają jego dzieło.
EN
The article presents the main paths of life and work of the scientific and educational work of Ryszard Wroczyński (1909–1987) – teacher and historian of education and educational thought, one of the main founders of Polish social pedagogy. Between 1955 and 1979 Wroczyński was a professor at the Academy of Physical Education in University of Warsaw. In the period of 1957–1979 he led the Department of Social Pedagogy at the University of Warsaw. He continued and creatively developed concepts of social pedagogy of Helena Radlińska. The main areas of his research interests were: history, theory and methodology of social pedagogy. Observing and analyzing the educational functions of communal, societal and cultural influences, he built the concept of social environment education and education outside school, in which school was supposed to play the leading role of the initiator and coordinator of education and care (concept of community school). He stressed and put into practice the necessity to train teachers at the university level. Major works of Ryszard Wroczyński: Organizing educational environment (co-editor Tadeusz Wujek, 1967), Methodology of social pedagogy (co-editor Tadeusz Pilch, 1974), Social pedagogy 1974, 1976, 1979, 1985), Contemporary history of physical education and sport 1979, 1985), History of Polish education from 1795 to 1945, 1980, 1987, 1996), History of Polish education until 1795, 1983, 1987, 1996). Wroczyński raised many students who continue and develop his work.
8

Freedom fighter – instructor – professional On becoming an adult educator in Poland

63%
Theiss W., Bron M.
Pedagogika Społeczna
|
2014 (R. XIII)
|
issue 2(52)
49 - 64
EN
The process of the development of the adult educator profession in Poland differed from models and solutions present in other Western countries. There were mainly two reasons for this. Firstly, lack of state independence and a need for patriotic educational work for raising national awareness resulting from it. Secondly, it sought its theoretical background in pedagogy (educational work) and not in psychoanalysis. Thus, in Poland a concept of socio-cultural work, alongside with charitable work, contributed to the formation of a new profession that required a commitment to preserving national identity and became an agent of social development. At first, an activist, who can be called a freedom fighter, carried out the tasks. In the first years after 1918, when Poland regained its independence, a freedom fighter became an instructor, and then, after 1925, a professional
PL
Proces rozwoju profesji pedagoga w zakresie oświaty dorosłych w Polsce był odmienny od modeli i rozwiązań występujących w krajach Europy Zachodniej. Decydowały o tym dwa główne powody. Po pierwsze, warunki niewoli narodowej i wynikająca stąd potrzeba patriotycznej akcji oświatowej na rzecz podnoszenia świadomości narodowej. Po drugie, za podstawy naukowe tej pracy nie służyła psychoanaliza, lecz pedagogika. Stąd w Polsce powstała koncepcja edukacyjnej pracy społeczno-kulturalnej oraz filantropijnej, rozumianej jako służba na rzecz utrzymania tożsamości narodowej oraz rozwoju społecznego. Początkowo zadania te realizował pracownik społeczny, którego umownie można nazwać bojownikiem o wolność. Po 1918 r., kiedy Polska odzyskała niepodległość, bojownik o wolność przeistoczył się w instruktora, by następnie – po 1925 r. – przybrać postać profesjonalisty.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.