Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

Uwarunkowania ponadnarodowe i międzynarodowe polskiej prezydencji w Radzie UE

100%
Trojanowska-Strzęboszewska M.
Studia Europejskie-Studies in European Affairs
|
2012
|
issue 4
9-26
EN
This article considers two types of determinants of the Polish Presidency of the Council of the European Union, namely the supranational and the inter¬national ones. The said determinants both indicate the dual nature of the pres¬idency and impact the effectiveness and efficiency of this institution. On the one hand, the Presidency functions as an element of the supranational system of power within the EU, with the state holding the presidency acting within the institutional, legal, and functional constrains of the system. Therefore, the Presidency’s role is one of an honest broker, mediating and brokering inter-in¬stitutional compromises and compromises between the Member States on the EU objectives. On the other hand, the Presidency constitutes an instrument of national influence on European policy. It allows a Member State to push for initiatives of their own national interest. In this sense, the opportunity to pur¬sue the nation’s own objectives and interests is determined by the plurality of expectations and preferences of the other actors of the European policy as well as by the given state’s ability to create coalitions and to redefine the national interests in terms of the European ones. In such a context, the determinants of the Polish Presidency encompass problems which currently dominate thescene of the EU policy, interests of individual Member States, as well as the volatile and unpredictable situation outside the European borders.
2
Publication available in full text mode
Content available

Polityka Unii Europejskiej wobec nieregularnej imigracji

100%
Trojanowska-Strzęboszewska M.
Rocznik Integracji Europejskiej
|
2020
|
issue 14
167-186
EN
Preventing and combating irregular immigration has been one of the key objectives of EU immigration policy since the EU gained competence in this field. Although irregular immigra­tion is broadly defined in this policy and covers the phenomenon of illegal entry, transit and residence of immigrants in Member States, the EU has focused its efforts on eliminating illegal entry. To achieve this, actions were taken in areas directly related to it, such as combating mi­grant smuggling and the fight against trafficking in human beings, as well as those that gradu­ ally developed their own logic of specific policies such as: management of external borders, visa or asylum. This meant that from the very beginning, EU activity against illegal immigration was scattered and was a part of several specific policies, strategies and action plans. The migration crisis in 2015–2016 only slightly verified the EU approach to irregular immigration. The elimination of illegal entry by combating smuggling (carried out by means of external border controls and even security and defence policy instruments) remained a priority, complemented by strengthening efforts for the second objective, which was to increase the return of immigrants who were not allowed to stay in member countries. Additionally, EU attention has been turned more towards eliminating the root causes of irregular immigration. In this respect, the EU has focused primarily on various external policy instruments to cooperate with the countries of origin and transit of immigrants.
PL
Zapobieganie i zwalczanie nieregularnej imigracji było jednym z zasadniczych celów unijnej polityki imigracyjnej, od uzyskania przez UE kompetencji w tej dziedzinie. I chociaż na gruncie tej polityki imigracja nieregularna definiowana jest szeroko i obejmuje zjawiska dotyczące nielegalnego wjazdu, tranzytu oraz pobytu imigrantów w państwach członkowskich, UE zdecydowanie skoncentrowała swoje wysiłki na eliminowaniu nielegalnego wjazdu. W tym celu podejmowano działania w obszarach bezpośrednio z tym związanych, jak zwalczanie przemytu i walka z handlem ludźmi, a także takich, które stopniowo wykształciły własną logikę polityk szczegółowych jak: zarządzanie granicami zewnętrznymi, polityka wizowa czy polityka azylowa. Oznaczało to, że od początku aktywność UE wobec imigracji nieregularnej była rozproszona i stanowiła elementy kilku szczegółowych polityk, strategii i planów działania. Kryzys migracyjny lat 2015–2016 jedynie nieznacznie zweryfikował unijne podejście do nieregularnej imigracji. Priorytetem nadal pozostało eliminowanie nieregularnego wjazdu poprzez walkę z przemytem (prowadzoną środkami kontroli granic zewnętrznych z wykorzystaniem nawet instrumentów polityki bezpieczeństwa i obrony), przy wzmocnieniu wysiłków na rzecz drugiego celu, jakim stało się zwiększenie realizacji powrotów imigrantów, którzy nie uzyskali zgody na pobyt w państwach członkowskich. Ponadto, unijna uwaga w większym stopniu została też zwrócona w kierunku eliminowania pierwotnych przyczyn nieregularnej imigracji. W tym zakresie UE postawiła przede wszystkim na różne instrumenty polityki zewnętrznej, by współpracować z krajami pochodzenia i tranzytu imigrantów.
3
Publication available in full text mode
Content available

Counteracting Irregular Migration in the European Union as a Priority of Poland’s Position on the New Pact on Migration and Asylum

100%
Trojanowska-Strzęboszewska M.
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
|
2022
|
vol. 76
7-29
PL
Analizy zawarte w niniejszym artykule mają na celu odtworzenie, wyjaśnienie i ocenę stanowiska polskiego rządu w sprawie zasadniczych elementów unijnej polityki migracyjnej i azylowej zaproponowanej przez Komisję Europejską w Nowym pakcie o migracji i azylu. Artykuł omawia zatem potencjalne priorytety i cele unijnej polityki migracyjnej i azylowej z punktu widzenia polskiego rządu, artykułowane zarówno w trakcie trwających prac nad dokumentem KE (2018–2020), jak i po jego opublikowaniu we wrześniu 2020 roku. Zamierzeniem artykułu nie jest jednak przedstawienie stanowiska polskiego rządu w sprawie konkretnych, szczegółowych rozwiązań zawartych w propozycjach legislacyjnych KE, zapowiadanych w nowym pakcie o migracji i azylu. Artykuł pozwala jednak określić, co strona polska uważa za pożądane, tolerowane i akceptowalne, a co jest całkowicie nie do przyjęcia z punktu widzenia proponowanych obecnie zmian w polityce migracyjnej i azylowej UE. W związku z tym wskazano i wyjaśniono główne priorytety polskiego rządu dotyczące reformowanej polityki. Dwa pierwsze z nich dotyczą przeciwdziałania nieregularnej imigracji poprzez wzmocnienie ochrony granic zewnętrznych oraz intensyfikację współpracy z krajami trzecimi (w szczególności w zakresie readmisji i powrotów), co oznacza akceptację postulatów KE. Z kolei trzeci z omówionych priorytetów strony polskiej dotyczy kwestii azylowych i sprzeciwia się propozycjom KE w tym zakresie.
EN
The analysis aims to reconstruct, explain and evaluate the position of the Polish government on the essential elements of the EU migration and asylum policy proposed by the European Commission in the New Pact on Migration and Asylum. Thus, the article discusses the potential priorities and objectives of the EU migration and asylum policy from the point of view of the Polish government, articulated both during the ongoing work on the EC document (2018–2020) and after its publication in September 2020. However, the article is not intended to present the Polish government’s position on the particular, detailed solutions contained in the legislative proposals of the EC due to the New Pact on Migration and Asylum. Although, it allows identifying what the Polish side considers desirable, tolerable and acceptable, and what is utterly unacceptable in terms of the proposed changes to EU migration and asylum policy. Therefore, the main priorities of the Polish government regarding the reformed policy are indicated and explained. The first two concern counteracting irregular immigration by enhancing the protection of external borders and intensifying cooperation with third countries (in particular as concerns readmissions and returns), which means approving the postulates of the EC. At the same time, the third priority opposes the EC’s proposal addressing asylum issues.
4
Publication available in full text mode
Content available

Między zamkniętością a otwartością. Trzy zmiany statusu i funkcji kontrolnych polskich granic

100%
Trojanowska-Strzęboszewska M.
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
|
2017
|
vol. 53
69-94
EN
The paper presents transformations that the Polish border have passed, from the period after World War II, when the pre-war location and extent of the Polish state have changed as a result of arbitrary decision of the leaders of the Soviet Union, Britain, and the United States, until today, when the status and the functions of the border of the Third Republic were changed as a result of Polish membership in the EU and the Schengen area. The emphasis is put on three modifications of the political status and the control function of borders. The first one is related to establishing very restrictive rules of border protection and border crossing (typical for communist countries) not only by third country nationals (TCNs) but also by Polish citizens. The second one is an effect of a radical change of rules of border protection and control as a part of systemic and economic transformation in Poland in the early 1990s. Then the Polish border was open for liberal movement of people and goods. The third change of the Polish border is a result of the process of integration of Poland with the EU and the Schengen area. Generally speaking, the change meant the transformation of the Polish border in internal and external borders of the EU, what fundamentally transformed its control function and political status. All these changes of the Polish state border highlight the changeable nature of Polish state and its sovereignty.
PL
W artykule ukazano przeobrażenia, jakie przeszły granice Polski od okresu powojennego, gdy w wyniku arbitralnych decyzji państw trzecich zostały zmienione przedwojenne usytuowanie i zasięg państwa polskiego, aż do dnia dzisiejszego, gdy status i funkcje granic III Rzeczpospolitej uległy gruntownej zmianie w wyniku członkostwa w UE i strefie Schengen. Szczególny nacisk położono na analizę trzech zasadniczych zmian statusu politycznego i funkcji kontrolnych tych granic. Pierwsza odnosi się do ustanowienia typowych dla ówczesnych krajów komunistycznych restrykcyjnych zasad ochrony i przekraczania granic tak przez obywateli polskich, jak i obywateli państw trzecich. Druga związana jest z radykalną zmianą zasad ochrony i kontroli polskich granic wraz z transformacją ustrojową i gospodarczą Polski na początku lat 90. XX w., polegającą na względnym otwarciu wszystkich polskich granic na przepływ ludzi i towarów. Trzeci proces przeobrażeń polskich granic stanowi efekt integrowania się Polski z UE i jej przystąpienia do strefy Schengen. Polega na dywersyfikacji polskich granic na granice wewnętrzne i zewnętrzne UE, co istotnie zmienia nie tylko ich funkcje kontrolne, ale także status polityczny. Ukazanie powyższych zmian uzewnętrznia zmieniającą się naturę polityczną polskiego państwa i jego suwerenności. Analizy prowadzone są w ujęciu politologicznym, w oparciu o źródła instytucjonalno-prawne i literaturę przedmiotu.
5
Publication available in full text mode
Content available

The External Border Policy of the European Union – New Theoretical Approach

100%
Trojanowska-Strzęboszewska M.
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
|
2011
|
vol. 30
81-103
PL
Artykuł przedstawia propozycję nowego spojrzenia na sposób definiowania unijnej polityki odnoszącej się do funkcjonalnego wymiaru jej granic zewnętrznych. Stanowi tym samym kontrpropozycję dla wąskiego definiowania zakresu tej polityki, ograniczanego do kwestii kontroli granicznych i zasad przekraczania granic. W ujęciu tym polityka granic UE stanowi rodzaj politycznej ramy dla trzech, prowadzonych na gruncie odrębnych polityk sektorowych, programów unijnych działań ukierunkowanych na: – współpracę transgraniczną społeczności lokalnych, mieszkających na terenach przygranicznych; – ustanowienie wzmocnionych kontroli i ochrony granic; – stabilizację unijnej (za)granicy. Jest to trójaspektowa, wewnętrznie zróżnicowana polityka, której realizacja – w zależności od aspektu – odbywa się za pomocą instrumentów finansowych, prawnych bądź politycznych. Propozycja ta stanowi bardziej kompleksowe podejście do analizowania unijnej polityki wobec granic zewnętrznych i daje możliwość spojrzenia na poszczególne odcinki tych granic pod kątem poziomu izolacji obszarów przygranicznych, stopnia „szczelności” reżimu kontroli granic oraz „przyjazności” bądź „wrogości” relacji utrzymywanych z państwami sąsiedzkimi. Wydaje się, że taka perspektywa w większym stopniu jest w stanie oddać zróżnicowany charakter poszczególnych odcinków unijnych granic zewnętrznych oraz określić, jaki jest ich rzeczywisty stopień otwartości bądź zamkniętości.
EN
The paper presents a proposal of a new perspective as regards the way of defining the EU’s policy concerning the functional dimension of its borders. Thus, it comprises a counterproposal to the narrow definition of the whole policy, limited to the issues of border control and the principles of border crossing. In this approach, the EU’s border policy constitutes a kind of political framework for three programmes, implemented under three separate sectors of this policy, programmes of the EU activity oriented towards: cross-border cooperation of local communities; the establishment of tightened control and border protection and finally the stabilisation of the EU outside its borders. This is a three – dimensional, internally diverse policy of the EU, the implementation of which – depending on the dimension – is carried out by means of financial, legal or political instruments. This proposal constitutes a more complex approach to the analysis of the EU policy towards its borders and provides the opportunity to consider a particular EU border from the perspective of the level of isolation of border areas, the degree of permeability of the border control regime and of the “friendliness” or “hostility” of relations with neighbouring countries. It seems that such a perspective can better convey the diverse character of the EU’s external borders and determine their actual level of openness or closeness.
6
Publication available in full text mode
Content available

Prawo do udziału w wyborach na szczeblu lokalnym jako forma partycypacji politycznej imigrantów. Polska na tle innych krajów europejskich

100%
Trojanowska-Strzęboszewska M.
Political Preferences
|
2013
|
issue 7
93-114
EN
The article analyzes the problem of immigrants’ participation in the elections on a local level as a display of political activity and the means of integration of the country and its migrants. Assuming the European-wide perspective it is noticeable that given countries differentiate in the level of enabling immigrants to participate in the political life. In Scandinavia and several north European countries there is the highest rate of immigrants’ participation, on the other hand, in the countries that joined the EU in 2004 the rate is the lowest. In 2010 immigrants without the EU citizenship were able to run for the local elections in 13 European countries and they had the voting right in 19 countries. In Poland only the EU citizens are allowed to participate in the elections. The research into the legal solutions enabling immigrants (especially those who are not from the EU) to acquire more voting rights proved to have interesting results. The research has shown that over a half of the people willing to participate in the parliamentary elections is for granting the voting rights to immigrants. According to the research among the electorates, the substantial percentage of the Platforma Obywatelska voters proved to be in favor of granting the voting rights to immigrants. Less support is displayed by the potential voters of SLD and Ruch Palikota. Furthermore, the majority of the PiS voters is against the immigrants’ participation in the local elections. Finally, the results of the research show that voters perceive differently the problem of granting immigrants the right to vote versus the right to stand for the elections. Although the first one is accepted by the majority of voters, the latter - not so much.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.