Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 9

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

O obecności sacrum w literaturze dokumentu osobistego okupowanej Warszawy

100%
Leociak J.
Łódzkie Studia Teologiczne
|
1994
|
vol. 3
107-119
FR
Aprčs avoir décrit ľambiance de Varsovie de ce temps–lŕ ľauteur présente les formes différentes de piété. Il s’avčre que les juifs et les catholiques utilisent les pričres traditionnelles. Les journaux intimes et les notes quotidiennes montrent la relation ľhomme - ľAbsolut en situation du danger extręme.
2

INSTRUMENTALIZATION OF THE HOLOCAUST IN THE MARCH '68 DISCOURSE (Instrumentalizacja Zaglady w dyskursie marcowym)

100%
Leociak J.
Kwartalnik Historii Żydow
|
2008
|
issue 4(228)
447-458
EN
The author deals with only those threads of the March 1968 propaganda which are related to the Holocaust. He analyzes selected articles from the newspapers and magazines appearing at that time and to statements by politicians, but also refers to to pre-1968 texts. The article presents the dominant threads in the March discourse, such as the martyrdom sweepstakes, when the central question is 'Who suffered more, the Jews or the Poles'?; the blurring of the Jewish nature of the Warsaw ghetto uprising through its internationalization or Polonization; the division into 'good' Jews (who fought in the uprising) and the 'bad' Jews (Zionists from Israel); the motif of community of the Polish and Jewish fate, which was to be summed up in the identical prospects of biological extermination and joint struggle 'For Our Freedom and Yours'. The key topic of the then propaganda referring to the times of the Holocaust is Polish assistance to Jews, both military and civilian, the latter in the form of large-scale harbouring of Jews by Poles.
3

I DON'T WANT TO EXPOSE MYSELF TO PEOPLE'S LAUGHTER FOR HIDING JEWS IN MY PLACE... THE CASE OF ZDZISLAW AND HALINA KRZYCZKOWSKI (Nie chce ludziom na smiech sie pokazac, ze Zydów u siebie chowalam...Sprawa Zdzislawa i Haliny Krzyczkowskich)

100%
Leociak J.
Zaglada Zydów. Studia i Materialy (Holocaust. Studies and Materials)
|
2008
|
vol. 4
324-366
EN
On 25 May 1988 the Commission for the Designation of the Righteous of the Yad Vashem Institute decided to award Zdzislaw and Halina Krzyczkowski the medal Righteous Among the Nations on the application of Marian Berland, who was hiding, together with four people, at the Krzyczkowskis' place during the occupation. In his letter he wrote that 'never throughout the entire period did they give us reasons to fear that they would denounce us or throw us out on the street. We survived that horrible time only thanks to them and their help'. However, Berland's notes written in hiding reveal a totally different picture; the Krzyczkowskis are a couple of lumpenproletarians from Sienna Street, who constantly cheat and blackmail the Jews they are hiding.
4

CENSOR GUARDING THE CHURCH. KRYSTYNA MODRZEWSKA'S CENSURED DIARY (PREFACED AND EDITED BY JACEK LEOCIAK) (Cenzor na strazy Kosciola. Ocenzurowany pamietnik Krystyny Modrzewskiej (wstep i opracowanie - Jacek Leociak))

100%
Leociak J.
Zaglada Zydów. Studia i Materialy (Holocaust. Studies and Materials)
|
2009
|
vol. 5
371-393
EN
In the three subsequent issues of 'The Bulletin of the Jewish Historical Institute' of 1959 and 1960, the diary of Krystyna Modrzewska (Mendalbaum), submitted to the Central Jewish Historical Commission in 1947, was published. The first part, which opens with the outbreak of the war and ends with mass executions of the Jews in a forest near Krepiec, outside Lublin in spring 1942, was massacred by the censorship. The authoress writes, among other things, about hiding in the nunnery of the Congregation of Sisters of the Bethany Family outside Lublin, and she harshly judges the relations there. It turns out that the communist censor eliminated the record concerning critical views on the nuns' mentality, their intellectual and moral standards. The censor did not approve of the comments about nunnery's everyday life and church religious rituals, the clergy's hypocrisy and the increasingly materialistic views of this group. The censor's interference in the field of the authoress' religious experience is even more acute as Modrzewska's diary rates among a small group of testimonies describing adult Jews hiding in monasteries and convents. All those fragments has been restored in the current edition and placed in the context of the whole. Reading the integrated fragments of Modrzewska's diary about hiding in the convent, it is worth pondering why a person (who had been baptized as a student of the university of Bologna, treating this ceremony very seriously, not opportunistically) experiences such a sheer disappointment in the convent near Lublin.
5

Teksty złożone w ziemi, czyli Archiwum Zagłady

100%
Leociak J.
|
2020
|
vol. 74
|
issue 1-2 (328-329)
36-46
PL
Autor traktuje ocalałą dokumentację Archiwum Ringelbluma jako świadectwo szczególnego rodzaju. W żadnym bowiem miejscu okupowanej Europy, w żadnym skupisku żydowskim egzystującym pod niemieckim terrorem nie podjęto inicjatywy dokumentacyjnej tak wielką skalę. Dzięki kierowanej przez Emanuela Ringelbluma grupie, która nazwała siebie „Oneg Szabat” (czyli Radość Soboty, od dnia, w którym zazwyczaj się spotykała), powstała kolekcja archiwalna, tworzona według ścisłych zasad metodologicznych i realizowana jako projekt badawczy przez zespół fachowców oraz ludzi nauki, literatury, kultury i społeczników. Ale fenomen Archiwum Ringelbluma nie polega tylko na jego historycznej, kulturowej i symbolicznej wartości. Gromadzone z narażeniem życia świadectwa zostały ukryte, zakopane w ziemi. Ich autorzy mówią do nas poprzez swoje pismo, bo ich pismo ma także wagę świadectwa. Świadczy nie tylko tym, co przekazuje, lecz także tym, że w ogóle przetrwało, że jest i jakie jest, jak wygląda. Integralną częścią Archiwum Ringelbluma jest jego materialność. Substancja świadectwa, jego tekstura, papier na jakim zostało zapisane, dukt pisma — są dla Archiwum Ringelbluma absolutnie kluczowe, Odnalezione i wykopane z ziemi teksty przeszły zwycięsko przez próbę czterech żywiołów: próbę ognia — w płonącym getcie, ognia Zagłady; próbę ziemi — rzucone w nią jak ziarno na przyszły plon; próbę wody — tellurycznej wilgoci, podziemnych strumieni rozmywających i niszczących zapis, ale też wody pogrążającej go w odmętach zapomnienia; i wreszcie próbę powietrza — odnalezienia, uwolnienia z mroku, wydobycia na światło dzienne.
EN
The author treats the rescued documentation of the Ringelblum Archive as specific testimony. Nowhere in occupied Europe, and in no concentration of a Jewish population existing in the conditions of German terror was a documentation initiative undertaken on such a scale. Thanks to a group led by Emanuel Ringelblum, which called itself “Oneg Shabbat” (i.e. Joy of the Sabbath, from the day on which it usually met) there emerged an archival collection created according to strict methodological principles and realised as a research project by a team of professionals and representatives of science, literature, and culture as well as social activists. The phenomenon of the Ringelblum Archive, however, does not consist exclusively of its historical, cultural, and symbolic value. Testimonies collected while risking life were concealed in the ground. Their authors speak to us via their writing, because that too enjoys the rank of evidence testifying not only by means of that, which it transmits, but also the fact that it survived and exists, and the way it looks. The substance of the testimony, its texture, the paper on which it was written down, and handwriting are of absolutely key importance for the Ringelblum Archive. The discovered and unearthed texts successfully passed the test of four elements: fire – in the blazing ghetto and the fire of the Holocaust; earth – into which they were cast as seed sown for a future harvest; water – telluric dampness, underground streams dissolving and destroying the records, but also water submerging them in the whirlpools of oblivion; and, finally, air – discovery, liberation from darkness, extraction into daylight.
6

Słabość i siła w perspektywie doświadczenia granicznego. Casus: Zagłada

100%
Leociak J.
Konteksty - Polska Sztuka Ludowa
|
2019
|
vol. 73
|
issue 3 (326)
91-99
PL
Analiza jednego z napisanych w getcie warszawskim esejów Icchaka Berensteina (?–1942) pt. Jom Kipur odsłania specyficzny typ doświadczenia religijnego, mieszczący się w polu paradoksu, zwątpienia, odrzucenia. Berenstein rozwija własną teologię Zagłady. W centrum swoich rozważań interpretacyjnych stawiam kluczowe dla tego tekstu pojęcie „bezsilności”. Bezsilność w medytacji Berensteina mieni się znaczeniami, które nakładają się na siebie i odsłaniają swą paradoksalną naturę. Bezsilność ma wymiar czysto ludzki, psychologiczny i historyczny: każdy jest wobec grozy getta bezsilny. Ale też ma wymiar duchowy, religijny: jest zwątpieniem, odwróceniem się od Boga, jest zapomnieniem o dziesięciu przykazaniach. Dialog między Bogiem i człowiekiem zamiera. W Berensteina mamy do czynienia doświadczeniem teologicznej inwersji i można sądzić, że to odwrócenie pozwala mu dotknąć niedotykalnej tajemnicy Zagłady. To, co było zabronione (sięgnięcie po moralną samowiedzę i moc samodzielnego stanowienia o tym, co jest dobre, a co złe), teraz jest nakazane. Człowiek zostaje wrzucony w piekło poznania dobra i zła, których zakorzenienie jest tylko w nim samym. To jest pokusa szatańska i w Księdze Rodzaju podsuwa ją człowiekowi wąż. U Berensteina to Bóg skazuje człowieka na to, by dostąpił wiedzy zastrzeżonej dla Boga samego. Fenomen esejów Icchaka Berensteina polega na ścisłym związku teraźniejszości i wieczności, materialnego szczegółu i uniwersalnego sensu, konkretnego wydarzenia i exemplum, historii świeckiej i historii świętej. Doskonale autorowi znana topografia getta warszawskiego wpisuje się w topografię eschatologiczną.
EN
An analysis of Jom Kipur, one of the essays written in the Warsaw ghetto by Icchak Berenstein (?–1942), discloses a specific type of religious experience within the domain of paradox, doubt, and rejection. Berenstein developed a personal theology of the Holocaust. The author of the article placed in the centre of his interpretation reflections on the concept of “helplessness”, crucial for the text. In Berenstein’s meditation helplessness brims with meanings that overlap each other and reveal their paradoxical nature. Here helplessness possesses a purely human, sociological, and historical dimension: everyone is helpless in the face of the horror of the ghetto. It also has a spiritual, religious dimension: it constitutes doubt, a process of turning away from God and forgetting the Ten Commandments. The dialogue between God and man expires. In the case of Berenstein we are dealing with the experience of theological inversion and are entitled to assume that this reversal allowed him to touch the untouchable mystery of the Holocaust. The forbidden (reaching for moral self-knowledge and the power of constituting independently what is good and what is bad) is now enjoined. Man becomes thrust into the hell of the knowledge of good and evil, enrooted only in him. This is the satanic temptation suggested to man by the serpent of the Book of Genesis. In Berenstein’s writings it is God who condemns man to enjoying knowledge reserved for Him. The phenomenon of essays by Icchak Berenstein consists of close relations between the present and eternity, material detail and universal sense, concrete event and exemplum, secular and holy history. The topography of the Warsaw ghetto, with which the author of the article is thoroughly acquainted, becomes part of eschatological topography.
7

Nekros – książka o życiu

100%
Leociak J.
|
2018
|
vol. 72
|
issue 4(323)
348-351
PL
Tekst jest pogłębioną recenzją książki Ewy Domańskiej Nekros. Wprowadzenie do ontologii martwego ciała (PWN, Warszawa 2017). Dokonania Ewy Domańskiej są bezprecedensowe i pionierskie, nie dające się z niczym na polskim gruncie porównać. To właśnie Ewa Domańska postuluje wyraźne rozgraniczenie death studies (tanatologii) od dead body studies (studia nad martwym ciałem i szczątkami). Domańska wielokrotnie już pisała o potrzebie przezwyciężenia wciąż dominującego dyskursu traumy na rzecz budowania trudnej nadziei i humanistyki performatywnej, aktywnie pre-figurującej przyszłość, a nie kontemplacyjnie zatapiającej się w demonach przeszłości. Projekt Ewy Domańskiej, którego książka Nekros jest najpełniejszą prezentacją, jest zawieszony pomiędzy utopią i wizją, zakorzeniając się jednocześnie w holistycznie i transdycyplinarnie pojętej nauce.
EN
This text is a comprehensive review of Ewa Domańska’s “Nekros. Wprowadzenie do ontologii martwego ciała” (PWN, Warszawa 2017). The unprecedented accomplishments of the author of the discussed book are both pioneering and incomparable in Polish conditions. It is precisely Ewa Domańska who postulated a distinct differentiation of death studies (thanatology) and dead body studies. On numerous occasions she wrote about the need overcome the still dominating trauma discourse for the sake of creating difficult hope and performative humanities, which actively prefigure the future and do not immerse themselves contemplatively in the demons of the past. The project conceived by Ewa Domańska, whose most complete presentation is “Nekros”, is suspended between utopia and vision; at the same time, it becomes enrooted in holistically and transdisciplinarily comprehended science.
8

'HE SMILED AT ME AND SENT KISSES WITH HIS HAND'. ON DORA SZTATMAN'S TESTIMONY ('Usmiechal sie do mnie i przesylal mi reka pocalunki'. O relacji Dory Sztatman)

63%
Sulej K., Leociak J.
Zaglada Zydów. Studia i Materialy (Holocaust. Studies and Materials)
|
2009
|
vol. 5
455-459
EN
An analysis and interpretation of Dora Sztatman's text, part of a folder of documents in Ringelblum Archive (Ring I, 1092; nowa sygn. ARG I 288). The text is an account of a young Jewish woman's encounter with two German officers in the Municipal Courts building in Leszno Street and their walk together to the 'Aryan side'. It is an attempt of looking at the historical document not only as a testimony of actual events, but particualrly as a trace of 'mental facts' - desire, dream, denial.
9

Komentarze do Heringa

51%
Leociak J.
|
2018
|
vol. 72
|
issue 3(322)
265-273
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.