Search results

1

Glosa do wyroków Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18 kwietnia 2018 r. K 52/16 oraz z dnia 10 lipca 2000 r. SK 12/99

100%

Babiarz S.

Kwartalnik Prawa Podatkowego

|

2017

|

issue 4

29-53

EN

Both discussed judgments of the Constitutional Court shall be considered as erroneous. The second judgment is to some extent a result of the first one. The thesis of the first judgment was shaped in a scope that is too wide, where it should be limited only to the situation, in which the regulations of the administrative law do not directly protect a given claim and do not grant this protection a judicial channel. This situation led to extending of the competences of the Supreme Court and courts of general jurisdiction onto subsequent civil law institutions, including such situation, when the regulations of the tax law provide for such protection, along with the judicial channel in administrative courts. At this stage it’s hard to decide – even though throughout a couple of last years courts of general jurisdiction and the Supreme Court established a certain pattern of judicial decisions – which direction the court rulings would take. Only the Court of Justice of the European Union or intervention of legislators might change the disadvantageous direction, in which the judicial principles go nowadays.

PL

Oba glosowane wyroki Trybunału Konstytucyjnego – w sprawach K 52/16 i SK 12/99 – należy uznać za nietrafne. Ten drugi wyrok jest niejako konsekwencją tego pierwszego. Teza pierwszego wyroku została sformułowana zbyt szeroko, a powinna być ograniczona tylko do sytuacji, w której przepisy prawa administracyjnego wprost nie chronią danej należności i nie przyznają tej ochronie drogi sądowej. Ta sytuacja doprowadziła do rozszerzenia kompetencji Sądu Najwyższego i sądów powszechnych na kolejne instytucje prawa cywilnego w sytuacji, gdy przepisy prawa podatkowego taką drogę ochrony, w tym drogę przed sądami administracyjnymi, przewidują. Trudno na tym etapie – mimo ukształtowanej przez kilkanaście lat jednolitej linii orzeczniczej sądów powszechnych i Sądu Najwyższego – przesądzić ten kierunek orzeczniczy. Tylko droga przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej albo ingerencja ustawodawcy może ten niekorzystny kierunek orzecznictwa zmienić.

2

Opodatkowanie nieodpłatnego nabycia własności rzeczy i praw majątkowych w prawie podatkowym Polski i Litwy. Wybrane problemy

100%

Babiarz S.

Kwartalnik Prawa Podatkowego

|

2018

|

issue 2

9-34

EN

The presented comparisons clearly show that the inheritance tax applicable in the Republic of Lithuania is a simple tax, uncomplicated both in legal and financial scope. Therefore, it does not cause serious practical problems in terms of payment or assessment. Its calculation and assessment are friendly for taxpayers. With respect to this, one should particularly note such solutions as lowering the tax base by 30%, non-deductibility of debts and burdens and the complicated procedure for its determination, respect for the principle of avoiding double taxation, or the fact that a new tax obligation may not occur. This cannot be said about the inheritance and donation tax applicable in Poland. The only thing that can be said in favour of the solutions in force in Poland is that the scope of the discussed ta Xis wider, which means a number of obtained items cannot be burdened with higher income tax on natural persons. The author envisages this publication as a first in a series of publications that will inform Polish taxpayers, tax authorities and lawmakers of the legal solutions in force within the scope of taxation of gratuitous acquisition of property and property rights in other selected European countries. The Polish Act on inheritance and donation tax is exceedingly complicated, causes tax disputes, does not facilitate establishing correct relations between taxpayers and tax authorities, and undoubtedly also leads to family conflicts

PL

Z przedstawionych porównań wynika ewidentnie, że obowiązujący w Republice Litewskiej podatek od spadków jest podatkiem prostym, nieskomplikowanym zarówno pod względem prawnym, jak i finansowym. Tym samym nie wywołuje on poważniejszych problemów praktycznych ani w jego płaceniu, ani w wymiarze. Jego obliczenie i wymiar są przyjazne dla podatników. Na szczególną uwagę zasługują takie rozwiązania, jak obniżenie podstawy opodatkowania o 30%, brak odliczania długów i ciężarów oraz skomplikowanej procedury ich ustalania, respektowanie zasady unikania podwójnego opodatkowania czy brak instytucji ponownego powstania obowiązku podatkowego. Tego nie można powiedzieć o obowiązującym w Polsce podatku od spadków i darowizn. Jedyne, co można powiedzieć na korzyść rozwiązań obowiązujących w Polsce, to to, że zakres przedmiotowy tego podatku jest szerszy, co prowadzi do niemożliwości poddania wielu przedmiotów nabycia wyższym podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Autor chce tym tekstem rozpocząć cykl publikacji przybliżających polskim podatnikom, organom podatkowym, a także ustawodawcy rozwiązania prawne obowiązujące w zakresie opodatkowania nieodpłatnego nabycia własności rzeczy i praw majątkowych w innych wybranych krajach europejskich. Polska ustawa o podatku od spadków i darowizn jest niezwykle skomplikowana, generująca spory podatkowe, niesprzyjająca nawiązywaniu poprawnych relacji między podatnikami a organami podatkowymi i, niewątpliwie, także rodząca konflikty rodzinne.

3

Glosa do postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 listopada 2017 r., sygn. akt II FSK 2864/17

100%

Babiarz S.

Kwartalnik Prawa Podatkowego

|

2022

|

issue 4

239-256

EN

Article 4(1)(1)(h) and Article 16(4) of the Act on income of local government units state that proceeds from the tax on civil-law transactions are transferred to the account of the budget of the municipality (gmina) in the area where the seat of the enterprise or its organized part is located. According to Article 11 of this Act, the tax authority transfers these funds to the budget account of the relevant local government unit within 14 days from the day they are credited to the account of the tax office. The distribution of funds on account of this tax is made by a notary as the withholding agent (Article 8 of the Tax Ordinance Act) by preparing a declaration on the amount of tax collected and paid by the withholding agent, including information (constituting a tax declaration within the meaning of Article 3(5) of the TOA) on the amount of tax due to individual municipalities. It follows from the aforementioned regulations that this information, as a tax declaration, is subject to verification pursuant to Article 272 et seq. of the TOA. Furthermore, it is a substantive technical action (Article 3, § 2(4) of the Act: Law on Proceedings before Administrative Courts) thanks to which a municipality that has received less money from the tax on civil-law transactions and wishes to exercise the right to challenge this distribution (Article 133, § 1 of the TOA), as a party to these transfer proceedings, may file a complaint with an administrative court in accordance with Article 3, § 2(4) of the LPAC. The Court’s view that there is no administrative court route in this matter, forcing the municipality to commence proceedings before a common court, is wrong because it does not take into account the aforementioned legal regulations and fails to recognize that they are different from the procedure for distributing funds due to municipalities from income taxes.

PL

Z art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. h i art. 16 pkt 4 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego wynika, że wpływy z podatku od czynności cywilnoprawnych są przekazywane na rachunek budżetu gminy, na której obszarze znajduje się siedziba przedsiębiorstwa albo jego zorganizowanej części. Zgodnie z art. 11 tej ustawy środki te organ podatkowy przekazuje na rachunek budżetu właściwej jednostki samorządu terytorialnego w terminie 14 dni od dnia, w którym wpłynęły one na rachunek urzędu skarbowego. Podziału środków z tytułu tego podatku dokonuje notariusz jako płatnik (art. 8 Ordynacji podatkowej), sporządzając deklarację o wysokości pobranego i wpłaconego podatku przez płatnika, w tym także informację (będącą deklaracją podatkową w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ordynacji podatkowej) o kwocie podatku należnego poszczególnym gminom. Z powyższych regulacji wynika, że informacja – jako deklaracja – podlega czynnościom sprawdzającym z art. 272 i następnych Ordynacji podatkowej. Jest ona poza tym czynnością materialno-techniczną (art. 3 § 2 pkt 4 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), przez co gmina, która otrzymała mniej środków pieniężnych z podatku od czynności cywilnoprawnych, a chce skorzystać z uprawnienia do zakwestionowania tego podziału, może jako strona (art. 133 § 1 o.p.) tego postępowania o przekazaniu złożyć skargę do sądu administracyjnego zgodnie z art. 3 § 2 pkt 4 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Pogląd sądu o braku drogi sądowoadministracyjnej w tej kwestii i odsyłający gminę na drogę postępowania przed sądem powszechnym jest błędny, nie uwzględnia bowiem powyższych regulacji prawnych i nie dostrzega, że nie są one tożsame z procedurą podziału środków należnych gminom z tytułu podatków dochodowych.

4

Odpowiedzialność osób trzecich oraz następstwo prawne w obecnie obowiązującej Ordynacji podatkowej i projekcie Nowej Ordynacji podatkowej. Zarys problematyki

100%

Babiarz S.

Kwartalnik Prawa Podatkowego

|

2018

|

issue 4

63-74

EN

The main aim of the article is to demonstrate differences in the regulation of the legal position of third parties and legal successors on the basis of the current Tax Ordinance Act and the New Tax Ordinance draft. A side goal is to indicate defects and errors in regulation of these issues on the grounds of the current Act – Tax Ordinance. The article uses as a research method a critical analysis of the provisions of Articles 107–118 of the Tax Ordinance Act and Articles 249–273 and 274–293 of the NOP. The text shows a number of flaws and errors in the regulation of the discussed issues on the grounds of the current Act – Tax Ordinance. It was also indicated which of the regulations of the New Tax Ordinance draft may serve for a more accurate interpretation of the provisions of the current act.

PL

Zasadniczym celem artykułu jest wykazanie różnic w uregulowaniu pozycji prawnej osób trzecich oraz następców prawnych na gruncie obowiązującej ustawy – Ordynacja podatkowa oraz projektu Nowej Ordynacji podatkowej. Celem ubocznym jest wskazanie wad i błędów w uregulowaniu tych zagadnień na gruncie obowiązującej ustawy – Ordynacja podatkowa. W opracowaniu jako metodę badawczą zastosowano krytyczną analizę przepisów art. 107–118 ustawy – Ordynacja podatkowa oraz art. 249–273 i art. 274–293 NOP. Wykazano wiele wad i błędów w uregulowaniu omawianych zagadnień na gruncie obowiązującej ustawy – Ordynacja podatkowa. Wskazano także, które z uregulowań projektu NOP mogą służyć do trafniejszej wykładni przepisów obowiązującej ustawy.

5

Glosa do wyroków NSA z dnia 6 czerwca 2018 r., sygn. II FSK 1525/16 i II FSK 1526/16

100%

Babiarz S.

Kwartalnik Prawa Podatkowego

|

2018

|

issue 1

9-24

EN

A donation agreement may be burdened with an instruction (Art. 893 of the Civil Code). The nature of the instruction is not uniform because its content also includes the possibility of establishing a commitment to provide a certain monetary amount pursuant to Art. 393 § 1 of the Civil Code. In this case, the value of the donation should be the difference between the amount of donation obtained by the recipient and the amount of the benefit to a third party (Art. 888 § 1 in conjunction with Art. 893 of the Civil Code). A donor’s instruction for the recipient is a burden on the donation and is therefore deductible from its value. Meanwhile, a free of charge benefit performed by the donor towards the said third party is not burdened. However, the person receiving the benefit would be subject to the inheritance and donation tax on general terms (Art. 1 par. 1 point 2, Art. 6 par. 1 point 4, Art. 9 par. 1 point 1 and Art. 14 par. 3 point 1 of the Act on inheritance and donation tax). The value of the said benefit is not a debt or burden for the beneficiary, as it was performed at the expense of the donor’s assets, not the beneficiary’s (Art. 888 § 1 of the Civil Code, Art. 7 par. 1 and 2 Act on inheritance and donation tax).

PL

Umowa darowizny może zostać obciążona poleceniem (art. 893 k.c.). Istota polecenia nie jest jednolita, albowiem w jego treści mieści się też możliwość ustanowienia zobowiązania do świadczenia określonej kwoty pieniężnej zgodnie z art. 393 § 1 k.c. W takim przypadku wartością przedmiotu darowizny powinna być różnica między kwotą darowizny otrzymaną przez obdarowanego a kwotą świadczenia dla osoby trzeciej (art. 888 § 1 w zw. z art. 893 k.c.). Polecenie darczyńcy skierowane do obdarowanego jest ciężarem darowizny i tym samym podlega odliczeniu od jej wartości. Z kolei świadczenie nieodpłatne zdziałane przez darczyńcę wobec tej osoby trzeciej nie jest obciążone ciężarem, z tym jednak, że osoba, która otrzymała to świadczenie, podlegałaby opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn na ogólnych zasadach (art. 1 ust. 1 pkt 2, art. 6 ust. 1 pkt 4, art. 9 ust. 1 pkt 1 i art. 14 ust. 3 pkt 1 u.p.s.d.). Wartość tego świadczenia nie jest długiem ani ciężarem dla osoby obdarowanej, zostało ono bowiem zdziałane kosztem majątku darczyńcy, a nie obdarowanego (art. 888 § 1 k.c., art. 7 ust. 1 i 2 u.p.s.d.).

Refine search results

5 Kwartalnik Prawa Podatkowego

1 2022

3 2018

1 2017

5 Babiarz S.

Glosa do wyroków Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18 kwietnia 2018 r. K 52/16 oraz z dnia 10 lipca 2000 r. SK 12/99

Opodatkowanie nieodpłatnego nabycia własności rzeczy i praw majątkowych w prawie podatkowym Polski i Litwy. Wybrane problemy

Glosa do postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 listopada 2017 r., sygn. akt II FSK 2864/17

Odpowiedzialność osób trzecich oraz następstwo prawne w obecnie obowiązującej Ordynacji podatkowej i projekcie Nowej Ordynacji podatkowej. Zarys problematyki

Glosa do wyroków NSA z dnia 6 czerwca 2018 r., sygn. II FSK 1525/16 i II FSK 1526/16