Results found: 2

Search results

Sort By:

Limit search:

STATE TREASURY WARRANTIES AND COMMERCIAL INSURANCE - A COMPARATIVE ANALYSIS

100%

Gredka I.

Muzealnictwo

2013

vol. 54

234-239

The institution of warranty of the payment of compensation for damaged, destroyed or stolen exhibits functioning in Polish law thanks to the Statute of 8 May 1997 [PGuSP] on warranties and guarantees provided by the State Treasury and select legal persons should be without doubt circulated within the exhibition activity of state and self-government museums. A contribution to the attainment of this target will be certainly made by a planned change of the minimum joint value of exhibits, demanded by article 23 par. 1 of PGuSP, determining efforts for the reception of a warranty. Up to now, the practical usefulness of the mentioned institution was rather slight owing to the mentioned financial criterion, to be met only in the case of a limited number of exhibitions. The rejection of commercial insurance and the application, as frequently as possible, of the institution of the payment of compensation for damaged, destroyed or stolen exhibits should be connected with reflections on the differences between the warranty of the State Treasury and the insurance institution. The warranty and insurance contracts are two totally different and distinct civil law institutions. The warranty of a payment of compensation for the damage, destruction or theft of uninsured exhibits, provided by the Council of Ministers in the name of the State Treasury, could successfully replace commercial insurance, guaranteeing optimum protection for the financial interest of a foreign subject rendering available museum exhibits. In order to attain this goal it is necessary to effectively expand the liability of the exhibition organiser (article 473 of the Civil Code). It must be kept in mind that the construction of a warranty is based on the principle of accessoriness*.

PORĘCZENIA SKARBU PAŃSTWA A UBEZPIECZENIA KOMERCYJNE − ANALIZA PORÓWNAWCZA

100%

Gredka I.

Muzealnictwo

2013

vol. 54

234-239

Instytucja poręczenia wypłaty odszkodowania za zniszczone, uszkodzone lub skradzione eksponaty wystawowe, funkcjonująca w prawie polskim za sprawą Ustawy z dnia 8 maja 1997 r. [PGuSP ] o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne, niewątpliwie powinna być upowszechniana w działalności wystawienniczej muzeów państwowych i samorządowych. Z pewnością może się do tego przyczynić projektowana zmiana, wymaganej przez art. 23 ust. 1 PGuSP, minimalnej, łącznej wartości eksponatów wystawowych, determinującej ubieganie się o uzyskanie poręczenia. Dotychczas bowiem praktyczna przydatność omawianej instytucji była raczej znikoma z uwagi na wspomniane kryterium kwotowe, możliwe do spełnienia jedynie w przypadku ograniczonej liczby wystaw. Odstępowanie od ubezpieczenia komercyjnego i możliwie jak najczęstsze stosowanie instytucji poręczenia wypłaty odszkodowania za zniszczone, uszkodzone lub skradzione eksponaty wystawowe, powinno być połączone z refleksją na temat różnic pomiędzy poręczeniem Skarbu Państwa a instytucją ubezpieczenia. Umowa poręczenia oraz umowa ubezpieczenia są to bowiem dwie całkowicie odrębne i różne od siebie instytucje prawa cywilnego. Udzielane przez Radę Ministrów, w imieniu Skarbu Państwa, poręczenie wypłaty odszkodowania z tytułu zniszczenia, uszkodzenia lub kradzieży nieubezpieczonych eksponatów wystawowych z powodzeniem mogłoby zastąpić ubezpieczenie komercyjne, zapewniając optymalną ochronę interesu majątkowego podmiotu zagranicznego udostępniającego muzealia. W tym celu konieczne jest jednak skuteczne (umowne) rozszerzenie odpowiedzialności organizatora wystawy (art. 473 KC). Należy bowiem pamiętać, że konstrukcja poręczenia oparta jest na zasadzie akcesoryjności.

Refine search results

2 Muzealnictwo

2 2013

2 Gredka I.

Search results

STATE TREASURY WARRANTIES AND COMMERCIAL INSURANCE - A COMPARATIVE ANALYSIS

PORĘCZENIA SKARBU PAŃSTWA A UBEZPIECZENIA KOMERCYJNE − ANALIZA PORÓWNAWCZA