W latach 2008-2010 misja archeologiczna Instytutu Prahistorii Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, kierowana przez Rafała Kolińskiego, prowadziła wykopaliska na wschodnim stoku stanowiska Tell Arbid w północno-wschodniej Syrii. Podczas tych prac odkryto 30 grobów datowanych na okres ceramiki chaburskiej (ok. 2000-1500 p.n.e.), 17 datowanych na okres post-akadyjski (ok. 2150-2000 p.n.e.) i jeden datowany na okres Niniwa 5 (ok. 2750-2550 p.n.e.). Zarówno w grobach, jak i w nielicznych innych obiektach, znaleziono szczątki ludzkie, na- leżce do co najmniej 92 osobników, w tym 73 datowane na okres ceramiki chaburskiej, 18 datowanych na okres post-akadyjski oraz jeden z okresu Niniwa 5. Proporcje poszczególnych kategorii wiekowych w okresie post-akadyskim i ceramiki chaburskiej różnią się od naturalnego profilu umieralności; również proporcje płci są zaburzone. W okresie post-akadyjskim najliczniejsze były pochówki noworodków i niemowląt, w okresie ceramiki chaburskiej znacznie wyższa od oczekiwanej była liczba dzieci w wieku od roku do pięciu lat. Również w okresie ceramiki chaburskiej na 17 szkieletów osób dorosłych o rozpoznanej płci aż 13 należało do kobiet; ponadto szkielety mężczyzn były znajdowane wyłącznie w pochówkach zbiorowych. Wszystkie te różnice świadczą o niereprezentatywności badanego zbioru szkieletów i są zapewne spowodowane specyfiką zwyczajów pogrzebowych. W okresie ceramiki chaburskiej próchnica była relatywnie częsta, przy czym widać wyraźną różnicę między pochówkami zbiorowymi (5,1%) i pojedynczymi (10,1%). W okresie post-akadyjskim jedynie 0,8% zębów wykazuje ubytki próchnicze, ale próba składa się tylko z czterech osobników. W okresie ceramiki chaburskiej liniowa hipo- plazja szkliwa była powszechna, natomiast niemal zupełnie nie występowały symptomy anemii megaloblastycznej: cribra orbitalia i gąbczaty przerost kości. Zgodnie z oczekiwaniami, choroba zwyrodnieniowa stawów była obserwowana tylko u osobników w bardziej zaawansowanym wieku, zwłaszcza u kobiety z grobu G4/37/59, u której można było zaobserwować również zaawansowaną osteoporozę, połączoną z zaleczonym złamaniem piszczeli i kompresyjnymi złamaniami wielu trzonów kręgów, oraz dyslokację powierzchni stawowej na wyrostku barkowym lewej łopatki.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.