Results found: 2

Search results

Sort By:

Limit search:

Psychodramatic Dimension of David Lynch’s Small-Town Community Structure

100%

Włodarczyk M.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Anglica

2009

vol. 8

Autorka przedstawia koncepcję psychodramy codzienności jako autoryzowaną wersję psychologicznego terminu psychodramy zaadoptowanej na potrzeby kina przez Davida Lyncha. Sama psychodrama jest procedurą medyczną zapoczątkowaną przez doktora J. L. Moreno jako technika psychologiczna pomagająca w leczeniu szeroko rozumianych schorzeń psychicznych pacjentów, polegająca na grupowym odgrywaniu konkretnych sytuacji z przeszłości pacjenta, która w rezultacie pozwala mu na zrozumienie własnych emocji i, docelowo, zdefiniowanie swojej tożsamości. W artykule nawiązano do niekonwencjonalnych zabiegów reżyserskich Davida Lyncha, oscylujących wokół rekonstrukcji poczucia rzeczywistości u publiczności oraz nakierowaniu jej, poprzez techniki pochodne psychodramie, na percepcję świata otaczającego samego reżysera. Wizja rzeczywistości Lyncha, oparta na hermetycznej koegzystencji małych wspólnot ludzkich, pokazuje adaptację psychodramy jako środka wyrazu w filmie. Artykuł skupia się na analizie paraleli powstałej pomiędzy strukturą małych wspólnot jako reprezentanta otaczającej nas rzeczywistości a modelem odgrywania roli definiującym koncepcję psychodramy jako techniki sterowanej wiwisekcji ludzkiego umysłu zgłębianych przez Lyncha w filmie. Motywem przewodnim artykułu jest więc problem definicji ludzkiej tożsamości opartej na użyciu przez reżysera autoryzowanej wersji technik psychodramy.

Alienation of Language in the Works of Samuel Beckett and David Lynch

100%

Włodarczyk M., University of Łódź D. o. B. L. a. C.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Anglica

2009

vol. 8

Koncepcja językowej autonomii niewątpliwie definiuje obraz rzeczywistości obserwowany przez nas w twórczości Samuela Becketta i Davida Lyncha. Deklaracja językowej niezależności charakteryzująca dorobek Becketta i Lyncha ukazuje ich światopogląd na relatywność znaczeniową oraz próby jej ekspresji poprzez słowa. Teoria Becketta dotycząca językowej bezpłodności jest przez niego dodatkowo wspierana ideą „niewypowiadalnego” oraz „nienazywalnego” w języku. Przerywane monologi, powracające dialogi oraz stylistyczna kompresja są czynnikami budującymi wyalienowany dyskurs będący znakiem firmowym w twórczości obojga autorów. Filmowy styl Davida Lyncha manifestuje jego poparcie dla autonomii języka, czego najlepszym wyznacznikiem są jego dobrze znane zabiegi językowe z użyciem wstecznej wymowy czy samych zaburzeń mowy. W artykule poruszono również problem różnorodności ciszy w dramatach Samuela Becketta i filmowych produkcjach Davida Lyncha i jej wielowymiarowości nigdy niepozbawionej znaczenia. Wszystkie z wyżej wymienionych elementów mają swój główny cel w zapoznaniu publiczności ze stylem językowym, obojga autorów. Autorka zwraca także uwagę na środki wyrazu, które w praktyce pozwalają twórcom na użycie owego językowego kodu, determinującego ich dialog z publicznością.

Refine search results

2 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Anglica

2 2009

2 Włodarczyk M.

1 University of Łódź D. o. B. L. a. C.

Search results

Psychodramatic Dimension of David Lynch’s Small-Town Community Structure

Alienation of Language in the Works of Samuel Beckett and David Lynch