Search results

1

“…There Will Be Only One Fold, One Shepherd”. Relecture of John 10,16 in an Ecumenical Perspective

100%

Siemieniec T.

Roczniki Teologiczne

|

2014

|

vol. 61

|

issue 7: Teologia Ekumeniczna

103-114

XX

Prezentowany artykuł zawiera propozycję relektury wersetu J 10,16 w perspektywie ekume-nicznej. Tekst J 10,16 mówi o „innych owcach”, które Jezus ma przyprowadzić, aby nastała jedna owczarnia i jeden pasterz. Punktem wyjścia jest analiza egzegetyczna J 10,16 w kontekście całej mowy o Dobrym Pasterzu. Nowa jedna owczarnia będzie się składać z dwóch grup, które przedstawione zostały za pomocą metafory owiec. Pierwsza grupa – owce z owczarni (gr. aulē) – uosabia uczniów Jezusa, którzy pochodzą ze wspólnoty żydowskiej. Druga grupa – „inne owce” – to uczniowie pochodzący ze środowisk pogańskich. Obie grupy utworzą jedną owczarnię. W kontekście innych tekstów Janowych można powiedzieć, że początkiem owego dzieła jednoczenia owczarni jest wywyższenie Jezusa, czyli Jego męka, śmierć i zmartwychwstanie. Od tego momentu rozpoczyna się przyłączanie do nowej owczarni chrześcijan pochodzenia pogańskiego. Dynamizmem spajającym owczarnię będzie słuchanie głosu Pasterza, tzn. przyjmowanie objawienia przyniesionego przez Jezusa, które będzie prowadzić do wiary w Niego. Patrząc na tekst J 10,16 z perspektywy ekumenicznej, trzeba stwierdzić, że, po pierwsze, zaistnienie jednej owczarni będzie procesem rozciągniętym w czasie. Droga do jedności jest długa. Wyraża to czasownik γίνομαι [ginomai], który wskazuje na proces stawania się jednej owczarni. Po drugie, wiele zależy od tego, jak owce słuchają głosu pasterza. Z tego powodu wszyscy chrześcijanie powinni dokonywać ciągłej refleksji nad umiejętnością słuchania głosu Pasterza, tzn. nad umiejętnością percepcji objawienia, które On przyniósł. Poznanie i zrozumienie tego objawienia wiąże się z rzetelnym podejściem do badań nad Biblią, która zawiera to, co niegdyś zwiastował „głos Pasterza”. Poprawne odczytywanie Biblii sprawia, że głos Pasterza niejako na nowo ożywa i przyciąga kolejne owce do jednej owczarni.

2

„On to dla nas grzechem uczynił tego, który nie znał grzechu” (2 Kor 5,21a): Rozumienie Pawłowej wypowiedzi w historii egzegezy

100%

Siemieniec T.

Roczniki Teologiczne

|

2020

|

vol. 67

|

issue 7

59-83

EN

The article aims to answer the question of how in the history of exegesis the statement of the Apostle Paul from 2 Cor 5:21a (“God made Christ a sin”) was interpreted. The article consists of several parts examining the issue chronologically. At the beginning the interpretation of 2 Cor. 5:21a by theologians of the Patristic era (esp. Origen, Cyril of Alexandria, Gregory of Nazianzus; Gregory of Nyssa, John Chrysostom, and Augustine of Hippo) was presented. Then, the interpretation by medieval theologians (esp. Anselm of Canterbury) was discussed. In the third stage the understanding of 2 Cor 5:21a by Martin Luther, Jan Calvin, and other theologians of the Reformation era has been examined. The last step is the presentation of the interpretation of 2 Cor 5:21a during the modern era. It has been noticed that contemporary exegetes refer to the results of the theologians who lived before. In the interpretation of 2 Cor 5:21a, the three most important tendencies can be distinguished. First of them sees here a reference to the incarnation of the Son of God, the second one-a reference to His death understood as a sacrifice for sin, and the third trend understands making Jesus sin in relation to the reality of sin that Jesus Christ faced.

PL

Autor artykułu szuka odpowiedzi na pytanie, jak w historii egzegezy interpretowano wypowiedź Apostoła Pawła z 2 Kor 5,21a o tym, że Bóg uczynił Chrystusa grzechem. Artykuł składa się z kilku części uszeregowanych chronologicznie. Najpierw przedstawiona została interpretacja 2 Kor 5,21a przez teologów epoki patrystycznej (zwłaszcza Orygenesa, Cyryla Aleksandryjskiego, Grzegorza z Nazjanzu, Grzegorza z Nyssy, Jana Chryzostoma, Augustyna z Hippony). Następnie omówiono teologów średniowiecznych na czele z Anzelmem z Canterbury. Trzecim etapem było zwrócenie uwagi na Marcina Lutra, Jana Kalwina oraz innych teologów czasu Reformacji. Ostatni punkt stanowi ukazanie interpretacji 2 Kor 5,21a przez teologów nowożytnych. Zauważono, że egzegeci epoki nowożytnej w swoich badaniach nawiązują do owoców pracy teologów wcześniej żyjących. W interpretacji 2 Kor 5,21a wyróżnić można trzy najważniejsze tendencje, które widzą tutaj odniesienie do wcielenia Syna Bożego, do Jego śmierci rozumianej jako ofiara za grzech i do szeroko rozumianej rzeczywistości grzechu, z którą zmierzył się Jezus Chrystus.

3

Biblical Motif of Tearing of a Vesture as a Symbol of Division of a Community in the Light of 1 Kings 11:29–39 and John 19:23–24

100%

Siemieniec T.

Roczniki Teologiczne

|

2015

|

vol. 62

|

issue 7: Teologia ekumeniczna

27-38

EN

The presented article analyzes two texts, in which a motif of tearing of the garment which is used symbolically, occurs. In 1 Kings 11:29–39 the divided cloak of Jeroboam becomes a symbol for divided Davidic kingdom. It will be divided into two kingdoms: Israel and Judah. According to theological interpretation the reason for this division is the sin of king. The Text of John 19:23–24 describes the scene of the division of Jesus’s garment. The untorn tunic of Jesus symbolizes the unity of the Church. In the case of the scene presented in the Fourth Gospel, we have a double meaning of it. At first it indicates a variety, which exists in the Church, that reaches to the ends of the earth. Then it stresses the fact that the community of the Church, indeed variegated, is the one, undivided community. It is possible, because it origins „from above”, it is not made by any human hand.

PL

Prezentowany artykuł analizuje dwa teksty, w których pojawia się motyw rozdarcia szaty użyty jako symbol. W tekście 1 Krl 11,29-39 podzielony płaszcz Jeroboama staje się symbolem rozbitego królestwa Dawidowego. Powstaną z niego dwa królestwa: Izrael i Juda. Według teologicznej interpretacji przyczyną tego podziału jest grzech króla. Tekst J 19,23-24 opisuje scenę podziału szat Jezusa. Niepodzielona tunika Jezusa symbolizuje jedność Kościoła. W przypadku sceny ukazanej w Czwartej Ewangelii mamy do czynienia z jej podwójnym przesłaniem. Najpierw wskazuje ona na różnorodność, jaka istnieje w Kościele, który sięga po krańce ziemi. Następnie podkreśla fakt, że wspólnota Kościoła, mimo że zróżnicowana, jest jedną, niepodzielną wspólnotą, a to dlatego, że pochodzi ona „z góry”, nie jest uczyniona ręką ludzką.

4

DIVISION (SCHISMA) AS A REACTION TO SELF-MANIFESTATION OF JESUS’ PERSON IN THE LIGHT OF JOHN 7,43

100%

Siemieniec T.

Studia Oecumenica

|

2013

|

vol. 13

139-147

PL

Prezentowany artykuł przedstawia analizę greckiego rzeczownika schimai w J 7,43. Przeprowadzona analiza wykazała, że Janowe znaczenie tego terminu jest odmienne od popularnego znaczenia słowa „schizma” w naszych czasach. W popularnym rozumieniu schizma oznacza podział, który nie obejmuje sfery doktrynalnej, a jedynie jurysdykcyjną. Tymczasem w J 7 właśnie na pierwszym miejscu znajduje się wymiar doktrynalny. Podział (schizma) jawi się jako efekt różnych odpowiedzi na pytanie o rozumienie osoby Jezusa. Podział powoduje wykształcenie się różnych grup odmiennie nastawionych do Jezusa, który objawia sam siebie. Dla tych, którzy uwierzyli Jezus jest Chrystusem, czyli Mesjaszem. Inna grupa pojmuje Go jako proroka. Są i tacy, którzy zajmują krańcowo wrogie stanowisko względem Jezusa, nazywając Go zwodzicielem. Ta ostatnia grupa obejmuje przede wszystkim zwierzchników ówczesnego Izraela. Podział, jaki następuje wśród słuchaczy słów Jezusa zapowiada radykalny rozdział, jaki nastąpi między judaizmem a chrześcijaństwem w późniejszych latach. Należy pamiętać, że Jan pisał te słowa mając już w świadomości zaistnienie takiego podziału.

5

BIBLIJNE TŁO IDEI KOŚCIOŁA JAKO KOMUNII W ŚWIETLE DOKUMENTU KU WSPÓLNEJ WIZJI KOŚCIOŁA

100%

Siemieniec T.

Studia Oecumenica

|

2014

|

vol. 14

83-90

EN

The Article presents the biblical background of the idea of the Church as com- munion in the light of the Document The Church: Towards a Common Vision by The Commission “Faith and Order” of The World Council of Churches. This idea reaches Book Genesis, where the creation of men “in God’s image” shows their ability to enter into community with God and other people. The Church shows itself as a community of people who have heard the word of Christ (1 Pet 2,23). Just this word is the first dynamism which unites the people. Therefore the Church keeps up preaching of the Gospel (Rom 10,14-18). Next dynamism which unifies the community is the power of the Holy Spirit, who every believer have received (Eph 2,21-22; 1 Pet 2,5). At last it should be noticed the significance of the celebration of the Lord’s Supper. Sharing in the one bread and drinking the one cup are the foundation of arising of the true community of the Church (1 Cor 10,16-17), which is the Body of Christ (Rom 12,4-8; 1 Cor 12,4-30).

6

Zmartwychwstanie Jezusa jako klucz do interpretacji dziejów świata (Ap 5,6-10)

100%

Siemieniec T.

Verbum Vitae

|

2009

|

vol. 15

249-262

PL

The article discusses the role of Christ the Lamb in the light of Rev 5,6-10. In the first plane Christ appears in the glory of his victory. A visible sign of this victory is the place in the midst of the divine throne. At first his victory consists in martyr’s death. It entitled God to enter into a new bond with the people purchased for him. But the victory of the Lamb cannot be limited only to the martyrdom. For he appears in this vision as "standing, as though it had been slain". Such pose suggests victory not only through the martyrdom, but also through the resurrection. The victory achieved by the Lamb gives him right to take the scroll: from the right band of "the One, who is sitting on the throne". This scroll symbolizes divine plan toward the world and the people. Banding of the scroll to the Lamb means to initiate this scheme. For this reason the resurrection of Christ the Lamb can be seen as a key event to the accomplishment of God's purpose. Divine project is being realized in the history of the world and 1he people. Attitude of men expresses either approval of 1he divine plan or refusal of it. In this context we can speak about judgment (it is suggested by OT-background of 1he symbol of a scroll-book). Judgment consists in a division of humankind in to two groups. One group includes those people who are on God's side. They accept divine plane (which culminates in the resurrection of Christ) and by their life participate in the fulfilment of it. The other group rejects divine project by coming out against God and Lamb. The sentence is simply a consequence of their choice: the reward for the faithful and punishment for the disloyal ones.

Refine search results

3 Roczniki Teologiczne

2 Studia Oecumenica

1 Verbum Vitae

1 2020

1 2015

2 2014

1 2013

1 2009

6 Siemieniec T.

“…There Will Be Only One Fold, One Shepherd”. Relecture of John 10,16 in an Ecumenical Perspective

„On to dla nas grzechem uczynił tego, który nie znał grzechu” (2 Kor 5,21a): Rozumienie Pawłowej wypowiedzi w historii egzegezy

Biblical Motif of Tearing of a Vesture as a Symbol of Division of a Community in the Light of 1 Kings 11:29–39 and John 19:23–24

DIVISION (SCHISMA) AS A REACTION TO SELF-MANIFESTATION OF JESUS’ PERSON IN THE LIGHT OF JOHN 7,43

BIBLIJNE TŁO IDEI KOŚCIOŁA JAKO KOMUNII W ŚWIETLE DOKUMENTU KU WSPÓLNEJ WIZJI KOŚCIOŁA

Zmartwychwstanie Jezusa jako klucz do interpretacji dziejów świata (Ap 5,6-10)