Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 15

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Johannes Paul II. – Papst der Medien. Eine Pastoral-Theologische Reflexion

100%
Celary I.
Studia Pastoralne
|
2019
|
vol. 15
152-166
EN
John Paul II can certainly be considered an outstanding personality of our time, not merely due to the long duration of his pontificate. He was the first roman pontifex – during the age of mass media – who reached out to the whole world personally, including dissenters as well as infidels. We present here a pastoral-theological review reflecting on the media presence of the deceased pontifex John Paul II, highlighting different aspects of its papacy and providing a theological interpretation. John Paul II didn’t intend to reshape papacy, but did point to different aspects of it. We’d like to assess the changes which resulted from his massive presence in the media additionally to presenting insights in what way the distinct features of his outward appearance in the media can contribute today to make “church as a universal sign” more or less experienceable. The pope from Poland made use of the media like no other pontifex before him leading to the large media attention he received at the end of his life which is unparalleled in history of the Holy See. He enjoyed great appearances and was even selected “Man Of The Year” by Time magazine in 1995.
2
Publication available in full text mode
Content available

Überlegungen zum Mystagogiebegriff in ausgewähltenSchriften von Karl Rahner

100%
Celary I.
Warszawskie Studia Teologiczne
|
2019
|
vol. 32
|
issue 4
42-55
EN
Presented article draws attention to the person of German theologian Karl Rahner, considerated being a „theologist of Mystery”. All Rahner’s theology has an exceptional, mistical character, but in the same way it contains the mystique which could be practised by anybody. The keystone of mystagogy proposed by German jesuit is an autenticall, original meeting between human being and God, named an transcendental experience, in which the human person enters into communication with God as a absolute Mystery. This meeting foreruns an reflexioned attitude to the experience of God, which results – on the intellectual level – with arguments ofexistence of God. Rahner talks about mystagogy, or mystique of ever-day reality. God is present in quotidian life of human beings as an infinity proposition, unstated love, absolute future. Real encounter with God couldn’t be limited to the practice of sacraments. It is also possible out of ecclesiastical structures – in life’s pain, in experience of hope, responsibility, love and death. First part of this article contains a short advisement about the Rahner’s definition of mistagogy. Second part of the text describes two necessary conditions of understanding Karl Rahner’s concept of mistagogy. In the third part of this work the reader can find the description of all mystagogical processby Rahner.
3
Publication available in full text mode
Content available

Die Lehre des Papstes Franziskus über die Verantwortung der Laien für die Pfarrgemeinde im Apostolischen Schreiben Evangelii gaudium

100%
Celary I.
Teologia Praktyczna
|
2014
|
issue 15
161-168
PL
.
4

Domowy Kościół fundamentalnym obszarem katechezy rodzinnej

100%
Celary I.
Studia Pastoralne
|
2009
|
vol. 5
59-68
DE
Die Lehre der Kirche über die Hauskirche beruft sich heute oft auf den Hl. Johannes Chrysostom, der die Familie als „kleine Kirche” benannte, in sie die religiösen Tätigkeiten aus der liturgischen Vereinigung überträgt und die Fortführung des Lesens und der Lehre in der Häuslichkeit empfiehlt. Im Vaterhaus soll nämlich die Anfangskatechese, wie auch die Vertiefung der religiösen Kenntnisse und Ergänzung der religiösen Erziehung stattfinden, das ist die Familienkatechese. Keine andere Katechese wird heutzutage die erwarteten Resultate, ohne eine bewusste und verantwortungsvolle Mitwirkung der Familie erlangen. Dem hat auch Papst Johannes Paul II Ausdruck gegeben, indem er unterstrich, dass sogar das einfache Treffen von Eltern und Kindern nicht nur eine Gelegenheit zum gegenseitigen sich Öffnen und zum Dialog ist, sondern auch zur gemeinsamen tiefen Reflexion, die gewisse formative Elemente einführen kann. Besonders ein in der Familie herrschendes angemessenes Klima schafft eine Chance für die Aufnahme der Familienkatechese. Eine weittragende Bedeutung hat hier auch die ständige Zusammenarbeit der Eltern mit den Seelsorgern und Katecheten in der Pfarrei. Diese Zusammenarbeit sollte dazu aus dem Rahmen der Katechese herauslaufen, das heißt inhaltlich und formell die humanistischpädagogischen Gebiete des Wissens und der Formation umfassen, die die Familie zur Ausfüllung bestimmter erzieherischer und religiöser Funktionen vorbereiten. Mit der Wiedereinführung der Katechese in den Schulen stellte sich in Polen eine Lage ein, die die Katechese nicht nur im Pfarr-Kontext, sondern auch im neuen Familien-Kontext darstellen muss. Das Gebiet der Bildung und Erziehung gehört nämlich ohne Zweifel zu den wichtigsten Gebieten des Menschenlebens. Die erste und entscheidende Stimme in der Erziehung muss man der Familie geben. Diese Katechese ist auch durch das II Vatikanische Konzil als wichtigste behandelt. Durch ihre Erfüllung in der Familie wird ein eigenartiges „Katechumenat” geführt, welches die Kinder in die Anfangs-Christenheit einführt und sie lehrt, das ganze Leben mit Christus weiterzugehen.
5
Content available remote

Znaczenie Eucharystii dla formacji życia rodzinnego

100%
Celary I.
Teologia Praktyczna
|
2005
|
issue 6
157-168
6
Publication available in full text mode
Content available

Bischof Dominique Rey über die missionarische Pfarrei

100%
Celary I.
Teologia Praktyczna
|
2016
|
issue 17
77-92
EN
This article is based on the reflection of Bishop Dominique Rey on the missionary mandate of the parish in the twenty-first century. Its structure consists of three chapters. The first chapter presents pastoral and academic achievements of Bishop Rey, especially in terms of evangelization. Then the article presents a brief analysis of current threats, to which - according to Dominique Rey – a modern parish is exposed. The third part of the article shows indications formulated by the Bishop of Fréjus-Toulon to contribute to the greater awakening of the missionary spirit in each parish community. In his teaching, Dominique Rey also remembers that evangelization must start from deepening our personal relationship with Christ. Every priest in parishes and all parishioners should keep this in mind.
PL
Niniejszy artykuł oparty jest na refleksji biskupa Dominique Reya na temat misyjnego posłannictwa parafii w XXI wieku. Na jego strukturę treściową składają się trzy rozdziały. Najpierw refleksja w nim zawarta oparta została na przedstawieniu osiągnięć duszpastersko-naukowych biskupa Reya, zwłaszcza pod kątem jego aktywności ewangelizacyjnej. Następnie artykuł prezentuje krótką analizę aktualnych zagrożeń, na które – zdaniem Dominique Reya – narażona jest współczesna parafia. Z kolei, w trzeciej jego części ukazane zostały wskazówki biskupa Fréjus-Toulon, mające przyczynić się do większego rozbudzenia ducha misyjnego w każdej wspólnocie parafialnej. W swoim nauczaniu Dominique Rey przypomina również stale o tym, że każda ewangelizacja musi rozpocząć się od pogłębienia naszej indywidualnej relacji z Chrystusem. Powinien więc o tym pamiętać każdy duszpasterz w parafii oraz wszyscy parafianie.
7

Dzieło nowej ewangelizacji w ujęciu papieża Jana Pawła II

100%
Celary I.
Studia Pastoralne
|
2006
|
vol. 2
182-192
DE
Die vielfach von der vorkonziliaren Kirche und von Papst Johannes Paul II hervorgeho-bene Neuevangelisation findet ihr endgültiges Zentrum in Jesus Christus. Jegliche Evange-lisation strömt nämlich von der Person und von dem Werk Christi aus und führt zugleich zu ihm (vgl. 1 Kor 2,2). Johannes Paul II betont immer, das: „Uns keine Formel aber nur die konkrete Person (Jesu Christi) erlösen kann sowie auch die Gewissheit mit welcher er uns erfüllt: Ich bin mit euch (NMI 29)”. Die gegenwärtigen Zeiten fordern von Christi Schülern solch eine Einstel-lung. In der Meinung des Papstes braucht man deswegen kein neues Programm zu erfinden, weil es schon existiert: es ist dasselbe wie immer, im Evangelium und in der lebendigen Tradition enthalten. Dies ist unser Programm für das dritte Jahrtausend. Darum lesen wir auch in der Ermahnung Eclesia in Europa, dass: „es die dringende Aufgabe der Kirche ist […], die befreiende Botschaft des Evangeliums neu anzubieten” (nr 2). Johannes Paul II erinnert auch daran, das die Neuevangelisation nur dann möglich wird, wenn alle sich der eigenen prophetischen Berufung bewussten Christen, zum führen dieses Werkes aufgefordert fühlen werden. Die Verkündung der Wahrheit von der Gegenwart Christi in der Pfarrgemeinde, im Fa-milienkreis in der Schul – und Berufsumgebung sollte unser Programm für des dritte Jahr-hundert sein. Auf dieser Wahrheit müsste sich auch unser Glauben stützen, „welcher sich festigt, wenn er weitergegeben wird” – wie der Papst in der Enzyklika Redemptoris missio schreibt (nr 2).
8

Troska o stałą formację intelektualną młodych prezbiterów w kontekście nowej ewangelizacji

100%
Celary I.
Studia Pastoralne
|
2014
|
vol. 10
146-161
EN
Evangelization is a challenge for the whole Church. In this work priests participate in a special way. Bishops and presbyters by the sacrament of Holy Orders are capable and obliged to preach crucifixion and resurrection of Jesus Christ. He possesses words of life which are answers to our existential questions. Young presbyters taking responsibility for church communities have to continue their formation through permanent formation. It should deepen theological and philosophical knowledge. Thanks to that young priests are able to transfer God teaching to contemporary men.
9

In Sorge um ein religiöses Klima in der Familie

100%
Celary I.
Studia Pastoralne
|
2012
|
vol. 8
107-117
PL
Papież Benedykt XVI w encyklice Caritas in veritate pisze: „Dzisiejszy świat jest przeniknięty pewnymi kulturami o podłożu religijnym, które nie kierują człowieka do komunii, ale izolują go w poszukiwaniu indywidualnego dobrobytu” (nr 55). Często ten dobrobyt prowadzi ludzi do odrzucenia Boga oraz życia religijnego. „Bez Boga człowiek jednak – zdaniem Benedykta XVI – nie wie, dokąd zmierza i nie potrafi nawet zrozumieć tego, kim jest” (nr 78). Ludzkie stworzenie bowiem, jako posiadające naturę duchową, realizuje się przede wszystkim najpełniej w relacjach z Bogiem i w relacjach międzyludzkich. Odnosi się to szczególnie – jak czytamy w konstytucji dogmatycznej o Kościele Lumen gentium – do wspólnoty rodzinnej, w której każde dziecko przez sakrament chrztu zostaje włączone w żywą relację z Bogiem i Kościołem. To w domu rodzice mają być dla siebie nawzajem oraz dla swoich dzieci pierwszymi świadkami wiary oraz miłości Chrystusa (por. nr 35). Rodzina posiada szczególne możliwości dla spełnienia swych funkcji wychowawczych. Wynika to także z faktu odpowiedzialności rodziny wobec młodego człowieka. Deklaracja o wychowaniu chrześcijańskim Gravissimum educationis podkreśla: „Rodzice, ponieważ dali życie dzieciom, w najwyższym stopniu są zobowiązani do wychowania potomstwa i dlatego muszą być uznani za pierwszych i głównych wychowawców” (nr 3). Od najmłodszych zatem lat rodzice chrześcijańscy powinni uczyć dzieci poszanowania i czci Boga oraz bliźniego. Również jako pierwsi wychowawcy oraz katecheci, powinni być świadomi posiadanej wiedzy religijnej, umiejętności wychowawczych, odpowiedzialności za dziecko oraz jego wychowanie religijne. Powinni ponadto rozumieć potrzebę tworzenia klimatu chrześcijańskiego w rodzinie. Papież Benedykt XVI wzywa rodziców chrześcijańskich, by pomagali swoim dzieciom wierzyć, by towarzyszyli im w drodze do Jezusa i z Jezusem, bo życie w rodzinie – według papieża – staje się bardziej radosne i otwarte, jeśli jest w nim obecny Bóg i doświadcza się Jego bliskości, zwłaszcza podczas modlitwy.
10

Musiksprache als wichtiger Teil der Feier des Gottesdienstes (Umrisse des Problems)

100%
Celary I.
Studia Pastoralne
|
2018
|
vol. 14
100-111
EN
The paper presents the issue of the language of music which is a very important element of liturgical celebration. First section of the article is focused on music as one of the most important components of culture and a subtle way of communication. Music has been present in human life from the beginning, during work, play and free time. Surly it was combined from the beginning with dance and words. Originally it served for practical purposes – it helped with group work as a form of communication. Later it became also element of common identity, and with time it was part of the arts. Next part of the article is concentrated on the role of music in liturgy of the Church. Since the Apostolic Age it has been treated as a gift of the Holy Spirit, like preaching kerygma. Religious music is an art which takes its inspiration from God’s subject, His revelation in the world or different forms of religious life of the community of faith. Today, according to the teachings of II Vatican Council, the liturgy not only should be open for music from its nature, but it should demand it. Liturgical music is not only an ornament of the celebration, but it should be integrated with holy rites. In the final part of the article, some pastoral proposition are presented which should contribute to rising up of the purpose of liturgical music: God’s glory, sanctifying of faithful and building of the community of the Church.
11
Publication available in full text mode
Content available

Die Hilfe für kranke und alte Menschen in der postmodernen Gesellschaft nach Papst Franziskus

100%
Celary I.
Poznańskie Studia Teologiczne
|
2016
|
issue 30
159-171
EN
The situation of the elderly and ill in the contemporary postmodern society constitutes a serious challenge for contemporary societies as well as for pastoral work of the Church. Reflections of Pope Francis describing the fate of the elderly and ill in the contemporary reality are to be found in the above article. The issue has been discussed in the following subsections: “Competences of the postmodern society towards the elderly and ill” (chapter I); “The significance of the Christian community for the life of the elderly and ill” (chapter II); “The objectives of the pastoral conversation” (chapter III).
12

Rodzina chrześcijańska jako wspólnota wiary i ewangelizacji w nauczaniu papieża Franciszka

100%
Celary I.
Studia Pastoralne
|
2015
|
vol. 11
15-26
EN
In his teaching Pope Francis often emphasizes that the most important duty of the Church is preaching the Gospel. Its proclamation is a sign of maturity of the Church community. However in many situations it should have missionary character. Francis reports that in a secularized world all baptized people are called to give the testimony of faith. He believes that people learn the Gospel within families first and then they would proclaim it to the world. Pope Francis perceives the family as an environment of faith and evangelization. He indicates that raising awareness of Church in this aspect is confronted – especially in the western cultural and social context – with attacks against families which can fulfill their duties facing difficulties. This aspect is raised in the first part of the article. In the second part, on the social and cultural background teaching of Pope Francis about the role of family as a community of faith and evangelization is presented.
13

Das Ständige Diakonat als Bereicherung für die Botschaft der Kirche in der Lehre von Papst Franziskus. Pastoral-theologische Reflexion

100%
Celary I.
Roczniki Teologiczne
|
2018
|
vol. 65
|
issue 6: Teologia pastoralna
33-42
EN
In his pastoral and theological reflection the author analyses some of Pope Francis’s statements regarding the permanent diaconate in the Church. He presents evangelisation and pastoral service of permanent deacons in the context of changing reality under the influence of laicisation and secularisation. Pope Francis appreciates their service for the Church and for the people around them. Though he warns against expanding the activities of the deacon beyond his expertise. By this he particularly means the domain of the presbyter in countries with a lack of vocations to priesthood. The Pope emphasises diaconia in which permanent deacons should play an important role.
PL
Autor artykułu analizuje w swojej refleksji pastoralno-teologicznej niektóre wypowiedzi papieża Franciszka na temat stałego diakonatu w Kościele. Ukazuje posługę ewangelizacyjną i duszpasterską stałych diakonów w kontekście zmieniającej się rzeczywistości pod wpływem laicyzacji i sekularyzacji. Papież docenia ich służbę na rzecz Kościoła i współczesnego człowieka. Przestrzega przed podejmowaniem działalności wykraczającej poza granice ich posługi, zwłaszcza wchodzenia w uprawnienia prezbiterów w krajach, gdzie brakuje powołań. Zwraca również uwagę na posługę miłosierdzia, w której diakoni powinni pełnić rolę wiodącą.
14

Muzyka liturgiczna w świetle dokumentów Kościoła

100%
Celary I.
Studia Pastoralne
|
2016
|
vol. 12
75-87
EN
The Second Vatican Council initiated the process of the renewal of the liturgical music. It explained its task in the service for God and presented the principles of its renewal. This renewal was prepared by pioneers and promoters of the liturgical movement which existed from the second half of the 19th century. Sacrosanctum Concilium, the Constitution on the Sacred Liturgy, pointed that there is an inseparable connection between music and liturgy. Music was presented as an integral part of the solemn liturgy. Singing in liturgy is a form of active participation in liturgical celebrations. It is a form of the confession of faith and an element of deeper entering to the celebration of the mystery of salvation. The principles of the Constitution define the stage of Church consciousness which inspired and started the era of the renewal of liturgy and church music. Among positive effects of the Council renewal of church music, apart from new liturgical books, there is the fact of existing choirs in Church, cantors and psalterists as well as the extension of music repertoire. Music education of the clergy and the faithful is still an important task. Above all organists should be taught to organize the singing not to replace the participants of liturgical celebrations in singing.
15
Publication available in full text mode
Content available

Katecheza rodzinna

50%
Celary I.
Teologia Praktyczna
|
2003
|
issue 4
271-279
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.