Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 8

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Miłosz i Eliasz

100%
Regiewicz A.
Pamiętnik Literacki
|
2018
|
vol. 109
|
issue 3
93-106
PL
Artykuł omawia wiersz "Piosenka o końcu świata", który stanowi jeden z najbardziej rozpoznawalnych utworów poetyckich Czesław Miłosza. Interpretacja wiersza ukierunkowana została na kontekst apokalipsy i chrześcijańskiej eschatologii. Do pomijanych w analizach perspektyw należy tradycja żydowska. Jest ona ważna ze względu na osobiste kontakty i zainteresowania poety judaizmem oraz z powodu tematyki dotyczącej końca. Punktem odniesienia dla wiersza Miłosza jest postać biblijnego proroka Eliasza – figury mesjańskiej, zapowiadającej czasy ostateczne. Bardziej wnikliwa lektura tekstów: poetyckiego i biblijnego, wsparta egzegezą, prowadzi do przekonania o powinowactwie sceny oczekiwania na śmierć przez Eliasza z sytuacją liryczną wiersza Czesława Miłosza.
EN
The article analyses Czesław Miłosz’s one of the most recognisable piece – “Piosenka o końcu świata (A Song on the End of the World).” The poem’s interpretation is directed on the context of the Apocalypse and Christian eschatology. The Jewish tradition, which belongs to omitted perspectives of analysis, proves vital due to the poet’s private contacts with and interests in Judaism and due to the poem’s subject referring to the end of the world. In Miłosz’s poem the point of reference is the Biblical prophet Elijah, a messianic figure signalling the final days. A more insightful reading of the two pieces – the Biblical and the poetic one – supported by exegesis leads to a conviction of a relation between the scene of Elijah’s expecting death and Czesław Miłosz’s lyrical situation of the poem.
2

Zuzanna i starzec. Kenotyczny wymiar pisarstwa Jerzego Pilcha

100%
Regiewicz A.
Pamiętnik Literacki
|
2017
|
vol. 108
|
issue 4
105-118
PL
Pisarstwo Jerzego Pilcha jest kojarzone zazwyczaj z pastiszem, parodią, postmodernistyczną grą z konwencją. Ostatnia minipowieść autora, nawiązująca tytułem do tradycji biblijnej, podsuwa inny trop lektury. Czytany w perspektywie interpretacji kerygmatycznej tekst Pilcha odsłania przed czytelnikiem zupełnie nowy wymiar jego pisarstwa. Bohater, przybierający często maskę cynika, skrywa o wiele głębszy – kenotyczny – wymiar swej osobowości. Wspólna dla szkoły Diogenesa i tradycji chrześcijańskiej droga uniżenia czy odarcia – kenozy – wskazuje na ważkość kryzysu jako podstawowego doświadczenia egzystencjalnego, które prowadzi do wyzwolenia.
EN
Jerzy Pilch’s writing is normally associated with pastiche, parody, postmodern play with convention. His latest mini-novel, in its title referring to the Biblical tradition, suggests some other trope of reading. When read from a kerygmatic interpretive perspective, Pilch’s text reveals to its audience a totally different dimension of writing. The protagonist, often putting on a mask of a cynic, conceals a deeper–kenotic–dimension of his personality. Self-emptying and humility (kenosis), common to Diogeneian School and Christian tradition, points at the importance of crisis as on the seminal existential experience which leads to liberation.
3

Dispossessed of their place. About the audio-visuality of a town and the problems with the identity of its inhabitants at the beginning of the XXI century

100%
Regiewicz A.
Anthropos?
|
2015
|
issue 24 Miasto i miejsce
10-21
EN
Seeing sets our place in the surrounding world about which the ubiquitous screens convince a modern inhabitant: LED displays, monitors of the video games, cash machines, MP4 players etc. Located in the iconosphere of a town, the screens constitute a new space causing "loss of a place and projection". A screen image is an alternative text to the first reality and it is simulated, received more tangibly than visually which causes a new sense of space, based not on the territory but on the community in the picture transmission. A screen ceases to engage a passer-by and becomes an indication of a non-place which Marc Augé characterises through: the exchange of the place for anthropological space, uncertainty of the materialisation of space and the primacy of vision over the experience of space. Non-places do not create identity or relations, but only similarity and loneliness. The plane of the "meeting" is the consumerism attitude, and an identity based on a continuous consumption might be called transparent.
4
Publication available in full text mode
Content available

Głośne pióra. Związki literatury pokolenia “bruLionu” z muzyką popularną

100%
Regiewicz A.
pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi
|
2018
|
issue 9
67-83
EN
Loud pens. Relationships between Polish literature of the “bruLion” generation and popular music. One of the typical phenomena of the latest Polish literature (created after 1989) is its musicality. Inclusion of references to performers, specific songs or musical aesthetics in the semantic layer is not only an example of intertextual reference, but an expression of broadly understood intermediality. Music becomes an essential point of reference for new generations of artists, which is audible in the narrative layer of this literature. If one were to look for the beginnings of ‘sound’ in literature, one should look to the generations of ‘martial law’ or ‘bruLion’ when, alongside politics (Solidarity) and religion (the Church), alternative music, with its Jarocin Festival, has become a powerful ideological narrative, expressing rebellion against applicable norms. In this way, it entered the literary salons, displacing traditional understanding of the correspondence of the arts, relating to the relationship between literature and classical music. Currently, it is popular music which is the main carrier of intermedial meanings in literary texts.
5

Audioantropologia odgłosu wobec somatopoetyki

100%
Regiewicz A.
Pamiętnik Literacki
|
2023
|
vol. 114
|
issue 1
149-161
PL
W artykule omówiony został temat antropologii dźwięków, która bada zjawiska usytuowane tuż pomiędzy główną narracją dźwiękową wytwarzaną przez kulturę a antropologicznymi doświadczeniami człowieka – jego biologią, fizjologią i mechaniką. Dźwięk, jako przejaw zachowania – wydarzenie dźwiękowe, staje się częścią określonego nurtu zachowań, działań społecznych, które stanowią odzwierciedlenie różnorodnych form kulturowych skupionych wokół rozmaitych aspektów doświadczania rzeczywistości przez człowieka i jego relacji z otaczającym światem, wyrażanych poprzez wzory zachowań, nawyki i zwyczaje, tradycje i rytuały, odzwierciedlane przez normy i standardy społeczne, związane z doświadczaniem cielesności (intymności, seksualności, higieny, choroby, śmierci itp.), emocji, zmysłowości itp. Cielesność dźwięku zanurzonego w tekście, z jednej strony, wpisuje się w perspektywę badawczą somatopoetyki, z drugiej zaś – sięga po narzędzia wywodzące się z badań nad muzycznością literatury. Na przykładzie rozwiązań współczesnej prozy polskiej, szczególnie przykładów literatury kobiecej, w artykule starano się pokazać, jak dźwięk, będąc doświadczeniem ściśle somatycznym, staje się nośnikiem znaczeń kulturowych, elementem kodu: nie tyle dźwiękiem, co gestem semantycznym, interpretującym różne zjawiska istniejące w konkretnej kulturze.
EN
Studies in anthropology of sounds is conveniently situated between the main sound narration produced by culture and anthropological experiences of a man: her/his biology, physiology, and mechanics. A sound, as a manifestation of behaviour―a sound event, becomes a part of a particular stream of behaviour and social activities all of which reflect a variety of cultural forms focused around diverse aspects of experiencing reality by a man and her/his relationship with the surrounding world expressed through behaviour patterns, habits and customs, traditions and rituals, reflected by social norms and standards, related to experiencing corporality (intimacy, sexuality, hygiene, illness, death, etc.), emotions, sensuality, etc. Sound corporality immersed in the text, on the one hand, is a part of the research perspective of somatopoetics and, on the other hand, it reaches for tools derived from the study of musicality of literature. As based on the example of solutions of contemporary Polish prose, the article tries to show how sound, as a strictly somatic experience, becomes a carrier of cultural meanings, an element of the code: not so much a sound, but a semantic gesture interpreting various phenomena existing in a given culture.
6

Czy czytanie może być protestanckie?

100%
Regiewicz A.
|
2018
|
vol. 72
|
issue 3(322)
162-167
PL
Niemożliwe jest pomyślenie współczesnego sposobu prowadzenia lektury bez Lutra i jego tez. Ważnym dla rozwoju literatury okazał się postulat indywidualnej lektury (sola scriptura), który jest kamieniem węgielnym nie tylko całej hermeneutyki, ale i współczesnej poststrukturalnej myśli interpretacyjnej. Zmieniła ona samą praktykę czytania (bezgłośna, wizualna, analityczna, zwyczajna) oraz sposób jej obecności w obiegu kulturowym (np. rezygnacja z kanonu na rzecz lektury oddzielonej). Wraz z luteranizmem pojawia się rozumienie lektury jako „wydarzenia” i doświadczenia egzystencjalnego, co czyni ją aktem dialogicznym.
EN
It is impossible to conceive the contemporary manner of reading without Luther and his theses. The postulate of individual reading (sola scriptura), which proved to be important for the development of literature, is a cornerstone not only for hermeneutics as a whole but also for modern post-structural interpretation-oriented thought. It alters the very praxis of reading (silent, visual, analytical, ordinary) and the manner in which it is present in the cultural circuit (e.g. resignation from the canon for the sake of separated reading). The appearance of Lutheranism was accompanied by a comprehension of reading as an “event” and an existential experience, which renders it a dialogical act.
7
Content available remote

„Opera mleczana”: Między teatralnym komiksem a musicalem

100%
Regiewicz A.
Pamiętnik Teatralny
|
2023
|
issue 2(285)
85-102
EN
This article offers an analysis of the performance Opera mleczana (Milk Opera), directed by Mikołaj Grabowski, which premiered on 9 March 2003 at Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej (Helena Modrzejewska National Old Theatre) in Kraków. Its libretto and music by Stanisław Radwan were based on satirical drawings by Andrzej Mleczko. Using the theory of intermediality, the author interprets not only the content of the performance, but also the various forms and means of expression it employs, borrowed from opera, musical, film, soap opera, and comic strips. It is argued that the show’s hybridity contributed to its popularity, as it made it easier for the actors to connect with a multigenerational audience.
8
Content available remote

Opera – Pop – Kultura: Wprowadzenie

63%
Lisiecka K., Regiewicz A.
Pamiętnik Teatralny
|
2023
|
issue 2(285)
11-14
EN
Introduction to essay cluster Opera - Pop - Culture.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.