In the public discussion about a possible Polish accession to the euro zone, there are concerns about rising inflation due to the Balassa-Samuelson effect. Skeptics put the thesis that the Balassa-Samuelson effect will increase after the adoption of a common currency. The article dispels these concerns on the basis the theory, review of previous studies and Author’s own studies. Balassa-Samuelson effect is relatively small and declining over time. After the Polish accession to the EU it is lower than before accession. In the countries of Central and Eastern Europe that already have the euro, it expired after the adoption of a common currency. Concerns about the Balassa-Samuelson effect increase in the light of theoretical and empirical research are not justified. Reducing the Balassa-Samuelson effect does not exclude the emergence of inflationary impulses from other sources.
The aim of the article is to identify the consequences of Brexit from the point of view of the EU finances. The first section focuses on the share of member states in the EU budget revenue. The author attempted to estimate the additional contribution of each member state. The second section briefly shows in which EU programmes the UK still takes part. The third section concentrates on the adjustment of the shares in the capital of the European Investment Bank and the European Central Bank to the reduced number of shareholders. The next part discusses the budgetary correction mechanisms as a historical remnant of the British rebate. In the last section the author describes the Brexit Adjustment Reserve, which supports regions and sectors most affected by the United Kingdom’s withdrawal from the European Union.
Warmińsko-Mazurskie Voivodship is one of the poorest EU regions. The region is internally diverse at the sub-regional level. The aim of the study is to assess the effectiveness of cohesion policy in the sub-regions (NUTS 3 ) of the Warmińsko-Mazurskie Voivodship: Ełcki, Elbląski, and Olsztyński. The basis of assessment that was adopted was the change of position relative to all EU-sub-regions. Changes of economy structure are studied using the changes of the shares of sectors — NACE Rev. 2 in creating the Gross Value Added. The source of data is Eurostat. The results are ambiguous. Although some indicators (employment and GDP per capita) have improved, sigma convergence does not occur and the positions of those sub-regions do not show any significant changes, only Olsztyński sub-region noted small improvement in the ranking. Very small progress in the ranking means that the pace of catching up is too slow. Despite this, effects of membership in the European Union for employment and growth is positively assessed.
PL
Województwo warmińsko-mazurskie jest jednym z najbiedniejszych regionów UE. Region jest też wewnętrznie zróżnicowany na poziomie podregionów. Celem badań jest ocena skuteczności polityki spójności w podregionach (NUTS 3) województwa warmińsko-mazurskiego: ełckim, elbląskim i olsztyńskim. Podstawą oceny była zmiana pozycji w rankingu względem wszystkich sub-regionów UE. Zróżnicowanie i zmiany struktury gospodarki są badane przy użyciu zmian udziałów sektorów gospodarki (według nomenklatury NACE Rev. 2) w tworzeniu wartości dodanej brutto. Źródłem danych jest Eurostat. Wyniki badań są niejednoznaczne. Chociaż niektóre wskaźniki (zatrudnienie i PKB na mieszkańca) uległy poprawie, nie występuje konwergencja sigma, a pozycje tych podregionów nie wykazują istotnych zmian, tylko podregion olsztyński odnotowuje niewielką poprawę w rankingu. Bardzo mały awans w rankingu oznacza, że tempo doganiania UE jest zbyt wolne. Mimo to, osiągnięte rezultaty pozwalają na pozytywną ocenę wpływu członkostwa w Unii Europejskiej na zatrudnienie i wzrost gospodarczy.
Celem artykułu jest ocena Traktatu o Stabilności, Koordynacji i Zarządzaniu jako narzędzia koordynacji polityki budżetowej i wskazanie niektórych konsekwencji, jakie potencjalnie niesie jego stosowanie. Wszystkie kraje należące do UE prowadzą samodzielną politykę fiskalną, niezależnie od tego, czy są członkami strefy euro czy nie. Obecnie wiadomo, że jedną z bezpośrednich przyczyn kryzysu w części państw strefy euro było stałe przekraczanie fiskalnych kryteriów konwergencji w efekcie błędnej i nieodpowiedzialnej polityki budżetowej. Dotychczas stosowane formy koordynacji polityki fiskalnej okazały się zbyt słabe, aby zapobiec destabilizacji finansów publicznych państw członkowskich. Kryzys stał się impulsem do pogłębienia integracji w sferze polityki budżetowej. Podpisany w 2012 r. Traktat o Stabilności, Koordynacji i Zarządzaniu, zwany w skrócie Paktem Fiskalnym, jest kolejnym narzędziem koordynacji polityki budżetowej w Unii Europejskiej. W znacznej mierze jest on powtórzeniem i niewielką ewolucją Paktu Stabilności i Wzrostu. Wskazano kilka wad Paktu Fiskalnego, które mogą skutkować jego potencjalną nieskutecznością. Są to: odniesienie do salda strukturalnego, co jest regułą budżetową o stosunkowo niewielkiej przejrzystości dla opinii publicznej oraz z powodu istnienia kilku konkurencyjnych metod jego obliczania; traktat przewiduje możliwość „nadzwyczajnych okoliczności” i nie precyzuje terminu zrównoważenia budżetu, co jest zmiękczeniem rygorów fiskalnych i otwiera możliwości dla targów politycznych; kary finansowe nakładane na państwa borykające się z trudnościami budżetowymi nie poprawią ich sytuacji. Dlatego Traktat o Stabilności, Zarządzaniu i Koordynacji nie stanowi przełomu w koordynacji polityki budżetowej w Unii Europejskiej.
Celem badań było grupowanie państw Unii Europejskiej pod względem podobieństwa rynków pracy młodzieży w wieku od 15 do 24 lat. Wykorzystano metodę aglomeracji Warda. Do analizy użyto 5 zmiennych: studenci w szkolnictwie wyższym jako procent populacji 20-24 lata, udział 18-latków we wszystkich typach edukacji, NEETs w wieku od 15 do 24 lat jak odsetek ogółu ludności w tej samej grupie wiekowej, współczynnik aktywności zawodowej populacji w wieku od 15 do 24 lat, stopa bezrobocia młodzieży w wieku poniżej 25 lat. W wyniku analizy skupień dokonano podziału państw UE na 4 grupy. Otrzymane wyniki wskazują na podział Unii Europejskiej na południe z olbrzymimi nierównowagami na rynku pracy młodzieży i północ z relatywnie dobrą sytuacją najmłodszej części siły roboczej. Dodatkowo stwierdzono, na podstawie rosnącego współczynnika zmienności stopy bezrobocia, że rynki pracy młodzieży w państwach UE po kryzysie charakteryzują się rosnącą dywergencją.
Synchronizacja cykli koniunkturalnych jest jednym z najważniejszych kryteriów optymalizacji wewnątrz obszaru jednowalutowego, ponieważ eliminuje ryzyko nieadekwatności cyklicznej wspólnej polityki monetarnej. Tym samym zmniejsza się koszt związany z utratą autonomii krajowej polityki pieniężnej. W artykule prezentowane są wyniki badań porównawczych synchronizacji cykli koniunkturalnych 4 krajów: Polski, Estonii, Słowacji i Słowenii z cyklem koniunkturalnym strefy euro (12). Wyniki badań wskazują, że cykl koniunkturalny Polski jest w mniejszym stopniu zsynchronizowany z cyklem strefy euro niż cykle Estonii i Słowenii, ale w większym niż Słowacji. Oznacza to, że Polska byłaby lepszym kandydatem do przyjęcia wspólnej waluty niż Słowacja. Relatywnie niski poziom synchronizacji cyklu koniunkturalnego Słowacji ze strefą euro wskazuje, że nie jest to kryterium decydujące o przystąpieniu do unii walutowej. Dalsze badania nad ewentualną nieadekwatnością cykliczną wspólnej polityki pieniężnej w stosunku do słowackiej gospodarki są z punktu widzenia Polski niezwykle pożądane i z tego powodu powinny być kontynuowane.
The aim of this study was to identify the relationship between a wrong long-term fiscal policy and the levels of unemployment. The following hypothesis was subject to verification: a high level of unemployment is one of the negative effects of long-term excessive deficit and public debt. The study concerned the years 2000–2011 and used the method of comparative analysis. The group of countries with relatively stable public finance includes: the Netherlands, Denmark, Finland, and Sweden, while countries with unstable public finance are Greece, Portugal, Italy, and Belgium. The countries selected for the analysis were all among the 15 countries of the so-called “old” Member States. The study hypothesis was verified positive. Countries that had a long-term excessive debt and excessive deficit (exceeding the accepted standards) did nothave a lower unemployment rate than the countries which at that time hadastable and sustainable fiscal policy. The continuous fiscal expansion, which in fact leads to a destabilisation of public finance, did not protect these count ries against high unemployment. At the same time, faced with unexpect edexternal shocks (the crisis), these countries were not adequately prepared to absorb the negative effects.
The aim of this research was to evaluate the state of public finance of the 12 new Member States of the EU. It showed that the state of public finance in these countries is generally the effect of conscious state fiscal policies. It means that the EU has not created any effective legal instrument which could stabilise public finance. The only exception was a two-year period of the ERM II system, in which the fiscal convergence criteria were observed. The fiscal rule in the Polish constitution also proved to be a very good solution, worth popularising. Seeking legal instruments which could effectively discipline EU Member States’ public finance should have preceded the creation of the Eurozone. The reality showed that without effective budget policy rules the monetary union was led to a serious crisis, which might bring the Eurozone to its end.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.