Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 15

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Pastoralna promocja wiernych świeckich w kontekście duszpasterstwa rodzin

100%
Polak M.
Roczniki Teologiczne
|
2014
|
vol. 61
|
issue 6: Teologia Pastoralna
139-152
EN
The Second Vatican Council and the post-conciliar teaching of the Church and in particular the Apostolic Exhortation „Cristifideles laici” of Pope John Paul II gave theologi­cal grounds for granting the lay people their proper place and role in the salvific mission of the Church. These assumptions, however, require continuous care for their implementation in everyday practice of the Church, in the pastoral ministry. One of the major demands of the new evangelization is therefore ecclesial pastoral promotion of the laity. The first dimension of social and ecclesial commitment of the lay faithful is to support the family. This means participation in the pastoral care of families and activities in the economic, cultural and legis­lative field, which would promote the family. Participation of the lay people in the pastoral care of families has been established by John Paul II as a church mission. It is, therefore, not only a support for priests but proper apostolic task of the lay faithful. This article is an attempt to show the need for pastoral promotion of the laity as a postulate of the new evangelization. It presents the theological basis of their participation in the apostolic mission of the Church and formulates pastoral proposals.
PL
Sobór Watykański II oraz posoborowe nauczanie Kościoła, a zwłaszcza adhortacja apostol­ska Jana Pawła II Christifideles laici, dały teologiczne podstawy do przyznania wiernym świe­c­kim ich właściwego miejsca i roli w posłannictwie zbawczym Kościoła. Te założenia wyma­gają jednak ciągłej troski o ich realizację w codziennej praktyce Kościoła, w duszpasterstwie. Jednym z ważniejszych postulatów nowej ewangelizacji jest zatem pastoralna promocja kościelnego laikatu. Pierwszą płaszczyzną społecznego i kościelnego zaangażowania wiernych świec­kich jest zaangażowanie na rzecz rodziny. Chodzi tu zarówno o udział w duszpasterstwie rodzin, jak i o działania w sferze ekonomicznej, kulturalnej i ustawodawczej, które promowały­by rodzinę. Udział wiernych świeckich w duszpasterstwie rodzin został określony przez Jana Pawła II jako kościelne posłannictwo. Jest to zatem nie tyle pomoc kapłanom, ile właściwe wiernym świeckim zadanie apostolskie. Niniejszy artykuł stanowi próbę ukazania konieczności pastoralnej promocji wiernych świeckich jako postulatu nowej ewangelizacji. Prezentuje teologiczne podstawy ich udziału w misji apostolskiej Kościoła oraz formułuje wnioski pastoralne.
2
Content available remote

Cechy świętości prezbitera w świetle adhortacji apostolskiej Gaudete et exsultate papieża Franciszka

100%
Polak M.
Roczniki Teologiczne
|
2019
|
vol. 66
|
issue 6: Teologia pastoralna
115-128
EN
One of the important themes that was taken up at the Second Vatican Council was the ministry and life of the presbyter. This teaching found a reception and development in many statements of the post-Conciliar Popes. They show both the essence of being a priest and the conditioning of his ministry in the modern world. From these two premises – ontological and kairological – can be drawn conclusions, that relate to the pastoral ministry of the priest. One of them is the statement that the priest’s activity should flow from a certain spirituality. This article attempts to present the characteristic features of the spirituality of the contemporary presbyter in the light of the teaching of post-Conciliar Church, with particular emphasis on the apostolic exhortation Gaudete et exsultate on the call to holiness in today’s world of the Holy Father Francis. These qualities are: the pastoral character of holiness, joy and mercy.
PL
Jednym z ważnych tematów, który został podjęty na II Soborze Watykańskim, była posługa i życie prezbitera. To nauczanie znalazło recepcję i rozwinięcie w wielu wypowiedziach posoborowych papieży. Ukazują one zarówno istotę bycia kapłanem, jak i uwarunkowania jego posługi we współczesnym świecie. Z tych dwóch przesłanek – ontologicznej i kairologicznej – można wyprowadzić wnioski, które dotyczą pastoralnej posługi kapłana. Jednym z nich jest stwierdzenie, że działalność kapłana powinna wypływać z określonej duchowości. Niniejszy artykuł podejmuje próbę przedstawienia charakterystycznych cech duchowości współczesnego prezbitera w świetle posoborowego nauczania Kościoła, ze szczególnym uwzględnieniem adhortacji apostolskiej papieża Franciszka Gaudete et exsultate o powołaniu do świętości we współczesnym świecie. Te cechy to: pastoralny charakter świętości, radość oraz miłosierdzie.
3
Publication available in full text mode
Content available

Społeczno-kulturowe uwarunkowania duszpasterstwa narzeczonych

100%
Polak M.
Teologia Praktyczna
|
2001
|
issue 2
104-123
4
Content available remote

Między ograniczonością ludzką a prawem Bożym. Duszpasterstwo miłosierdzia w sytuacjach nieregularnych

100%
Polak M.
Teologia i Moralność
|
2018
|
vol. 13
|
issue 1(23)
195-207
EN
The apostolic exhortation of Pope Francis Amoris laetitia formulates a number of indications regarding the pastoral care of families. They also apply to so-called marital irregular situations. One of the main principles of pastoral care in such situations is responsibility for man, for his spiritual development. This responsibility requires good pastoral understanding of various situations and accompanying the man on his ways of spiritual development. This article proposes the application of the paradigm of mercy as a principle proper for this kind of pastoral work.
PL
Adhortacja apostolska papieża Franciszka Amoris laetitia formułuje szereg wskazań dotyczących duszpasterstwa rodzin. Dotyczą one także tak zwanych małżeńskich sytuacji nieregularnych. Jedną z głównych zasad duszpasterstwa w takich sytuacjach jest odpowiedzialność za człowieka, za jego duchowy rozwój. Ta odpowiedzialność wymaga dobrego rozeznania duszpasterskiego różnorodnych sytuacji oraz towarzyszenia na drogach duchowego rozwoju. Niniejszy artykuł postuluje przyjęcie paradygmatu miłosierdzia jako zasady właściwej dla tego rodzaju duszpasterstwa.
5
Publication available in full text mode
Content available

Powołaniowy wymiar nowej ewangelizacji w duszpasterstwie zwyczajnym w parafii

100%
Polak M.
Teologia Praktyczna
|
2010
|
issue 11
85-93
PL
.
6
Publication available in full text mode
Content available

Die kontextuelle und personenbedingte Konzilsrezeption in Polen

100%
Polak M.
Teologia Praktyczna
|
2018
|
issue 19
223-229
EN
The article deals with the issue of reception of the teaching of the Second Vatican Council in Poland. This is a pastoral refl ection that points to the socio-cultural context and the importance of church personalities. The fi rst part of this paper attempts to highlight the cultural-social and political context of the Council reception in Poland. Basically it is about two periods of post-conciliar history of the Church of Poland – before the turn of 1989 and after her. The second part is intended to show the second factor of the characteristic of the reception, namely the importance of the leading ecclesiastical personalities for this reception.
PL
Artykuł porusza kwestię recepcji nauczania Soboru Watykańskiego II w Polsce. Jest to refleksja duszpasterska, która wskazuje na kontekst społeczno-kulturowy i znaczenie w tym procesie osobowości kościelnych. W pierwszej części niniejszego artykułu podjęto próbę podkreślenia kulturowo-społecznego i politycznego kontekstu recepcji Soboru w Polsce. Stanowią go dwa okresy posoborowej historii Kościoła polskiego – przed przełomem 1989 roku i po nim. Druga część ma ukazać drugi czynnik charakterystyczny dla recepcji Soboru, a mianowicie znaczenie wiodących osobistości kościelnych.
7
Publication available in full text mode
Content available

Pastoralna tożsamość prezbitera jako podstawa i cel seminaryjnej formacji pastoralnej

100%
Polak M.
Teologia Praktyczna
|
2017
|
issue 18
103-112
EN
Pastoral formation of the future priests needs renewal. The new Ratio Fundamentalis Institutionis Sacerdotalis published by the Congregation for the Clergy contains this demand. It indicates that for the formation of future priest it is necessary to refl ect on priestly identity. It follows that the seminary pastoral formation needs as its basis and purpose a current vision of the pastoral priestly identity. This article presents the issue of the pastoral priestly identity in the ontological, kairological and praxeolgical aspects.
PL
Kształcenie pastoralne przyszłych prezbiterów domaga się odnowy. Taki postulat zawiera w sobie nowe Ratio fundamentalis institutionis sacerdotalis wydane przez Kongregację ds. Duchowieństwa. Wskazuje ono, że formacja kandydata do kapłaństwa powinna odnosić się do tożsamości prezbitera. Wynika z tego, iż także seminaryjna formacja pastoralna musi za swoją podstawę i swój cel przyjąć właściwą wizję pastoralnej tożsamości prezbitera. Niniejszy artykuł podejmuje zagadnienie pastoralnej tożsamości prezbitera w aspekcie ontologicznym, kairologicznym i prakseologicznym.
8
Publication available in full text mode
Content available

Programowanie duszpasterskie w parafii. Ogólnopolskie i diecezjalne plany pastoralne w relacji do programów parafialnych Opracowywane

100%
Polak M.
Teologia Praktyczna
|
2008
|
issue 9
93-102
9
Publication available in full text mode
Content available

Duszpasterstwo miłosierdzia. Miłosierdzie jako paradygmat pastoralnej misji Kościoła

100%
Polak M.
Teologia Praktyczna
|
2014
|
issue 15
7-21
PL
.
10
Publication available in full text mode
Content available

Kairos der Barmherzigkeit. Barmherzigkeit als Prinzip einer missionarischen Seelsorge

100%
Polak M.
Poznańskie Studia Teologiczne
|
2015
|
issue 29
91-104
DE
The pastoral care of the church needs a paradigm, on which it can build its practice. This paradigm must take signs of the contemporary times into account. The message of mercy was crucial for the pontificates of John XXIII, John Paul II and Benedict XVI. Mercy is also an essential theme of teaching for Pope Francis. The primary sign of the contemporary times is mercy. At times we are called to gaze even more attentively on mercy so that we may become a more effective sign of the Father’s action in our lives (Pope Francis). The main issue of the present article is mercy as  a paradigm of the missionary and pastoral care of the church. Three statements create the issues for this study: pastoral ministry in a missionary key, contemporary times as the times of mercy and principles and areas of the pastoral of the  mercy.
11
Publication available in full text mode
Content available

Stała formacja prezbiterów do duszpasterstwa rodzin wyzwaniem nowej ewangelizacji

100%
Polak M.
Teologia i Moralność
|
2016
|
vol. 11
|
issue 2(20)
135-148
EN
The permanent formation of priests for pastoral care of families is a continuation of seminary formation. It is one of the elements of pastoral identity of a priest and an urgent challenge of the new evangelization. The priestly formation is ultimately a self-formation. This article presents the issue of the permanent formation of priests for the pastoral care of families. It reveals the essence, principles, objectives of this formation, and methods for the implementation. The article is based on the official teaching of the Church and theological literature.
PL
Formacja stała prezbiterów do duszpasterstwa rodzin jest kontynuacją formacji seminaryjnej. Jest ona jednym z elementów pastoralnej tożsamości prezbitera i ważnym wyzwaniem nowej ewangelizacji. Stała formacja prezbitera jest ostatecznie autoformacją. Niniejszy artykuł przedstawia zagadnienie stałej formacji prezbitera do duszpasterstwa rodzin. Ukazuje istotę tej formacji, jej zasady, cele, zadania i formy realizacji. Źródła opracowania stanową oficjalne wypowiedzi Kościoła oraz literatura przedmiotu.
12
Publication available in full text mode
Content available

„Duszpasterskie nawrócenie” jako wyraz nowej ewangelizacji w warunkach rozwiniętego modernizmu

100%
Polak M.
Teologia Praktyczna
|
2011
|
issue 12
25-39
PL
.
13
Publication available in full text mode
Content available

»Kurs wiary wspólnotowej« jako pomoc w odkryciu powołania świeckich wiernych we wspólnocie chrześcijańskiej

100%
Polak M.
Teologia Praktyczna
|
2004
|
issue 5
59-68
14

Synodalna droga odnowy parafii. Aktualność refleksji III powojennego Synodu Archidiecezji Gnieźnieńskiej

100%
Polak M.
Studia Pastoralne
|
2022
|
vol. 18
101-116
EN
Synodality is one of the elements of the identity of ecclesial communities and thus of the whole Church. Pope Francis sees synodality as a challenge to the Church in the third Christian millennium. The culmination of his concern for the renewal of synodality in the Church is the convened XVI Ordinary General Assembly of the Synod of Bishops, whose theme is: “For a Synodal Church: Communion, Participation, and Mission”. The Synod was inaugurated in Rome on 9-10 October 2021. Synodality, however, is not a new phenomenon. From the very beginning of the Church, it has been essential for her life, for decision-taking and decision-making (Acts: 15). One of the basic forms of synods is diocesan synods. One of them is the Third Post-War Synod of the Archdiocese of Gniezno, which took place in the years 1995-2000. The aim of this study is to show the timeliness of the reflections of the Synod of Gniezno in relation to the problem of renewal of contemporary parishes. The article consists of three parts: (1) the presentation of the synod, (2) the synodal theology of the parish, (3) the model of parish renewal. The teaching of the Synod has been compared with the contemporary teaching of the Church. This comparison confirmed the thesis about the topicality of the reflections of the Gniezno Synod.
15

Bliższe przygotowanie do życia w małżeństwie i rodzinie

100%
Polak M.
Studia Pastoralne
|
2009
|
vol. 5
148-162
DE
Seit dem zweiten Vatikanischen Konzil führen die katholischen Kirchen in Polen und in Deutschland eine vertiefte und den Grundvoraussetzungen des Konzils entsprechende Reflexion über ihre pastorale Sendung bezüglich der Ehe und Familie. Sie findet ihren Platz unter anderem in den offiziellen Dokumenten der Bischofskonferenzen oder ihrer Pastoralkommissionen. In den letzten Jahren wurden sowohl vom polnischen als auch vom deutschen Episkopat wichtige Dokumente über die Ehevorbereitung herausgegeben: Die deutsche Bischofskonferenz, Auf dem Weg zum Sakrament der Ehe. Überlegungen zur Trauungspastoral im Wandel (2000) und der Rat der polnischen Bischofskonferenz für die Familienpastoral, Direktorium für die Familienseelsorge (2003). Sie weisen darauf hin, dass die Kirchen in Polen und in Deutschland ständig nach einer der jeweiligen gesellschaftlich-kulturellen und religiösen Situation entsprechenden Konzeption der Ehevorbereitung suchen. Die polnische und die deutsche Konzeption unterscheiden sich jedoch voneinander. Der vorliegende Artikel ist also ein Versuch, die Konzeptionen der näheren Ehevorbereitung der beiden Kirchen zu vergleichen und daraus Impulse für die pastorale Sorge der Kirche um die zukünftigen Ehen und Familien darzustellen.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.