W doktrynie prawa administracyjnego podkreśla się, że wolność zrzeszania się to podstawowa zasada demokratycznego państwa prawa. Została ona uregulowana w art. 12, art. 58 i art. 59 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r.1, dzięki czemu zagwarantowano przestrzeganie jednego z najistotniejszych praw obywatelskich. Jak zauważa E. Hadrowicz, „poprzez stowarzyszenia realizowana jest również idea aktywnego obywatelstwa”2, co powinno się rozumieć jako podejmowanie działań zmierzających do zapewnienia obywatelom możliwości uczestniczenia w życiu publicznym i wyrażania zróżnicowanych poglądów oraz realizacji indywidualnych zainteresowań3. Przykładowym potwierdzeniem tego niech będzie postanowienie Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 24 kwietnia 1998 r.: zaznaczono w nim, że wolność zrzeszania się, wynikająca z ustawy zasadniczej, należy do wolności obywatelskich, których zadaniem jest umożliwienie jednostkom postępowania według
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.