Search results

1

Wymiar prawno-liturgiczny stałej kobiecej posługi akolitatu w świetle nowelizacji kan. 230 § 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku

100%

Bider M.

Kościół i Prawo

|

2021

|

vol. 10 (23)

|

issue 1

69-88

EN

Using the historical and legal method, the article presents the legal and liturgical dimension of the permanent ministry of female acolytes in the Roman Catholic Church. In a condensed way, it presents the legal and liturgical history of acolyte ordination. The author discusses the origin, progress, and consequences of the reform of minor orders instituted in 1972. One of its outcomes was the introduction of a permanent ministry of acolyte for the male laity. The implementation of the reform of minor orders in Poland is set against the background of the liturgical reform carried out in accordance with the directives of the Second Vatican Council. Complementing the reform of the minor orders of Pope Paul VI, the amendment to Can. 230 § 1 of the CIC/83 made by Pope Francis in 2021 introduces a permanent acolyte ministry for female members of the Church.

PL

Artykuł prezentuje z zastosowaniem metody historyczno-prawnej wymiar prawno-liturgiczny stałej posługi akolitatu kobiet w Kościele rzymsko-katolickim. W sposób skondensowany opisuje historię święceń akolitatu. Następnie przedstawia genezę, przebieg i skutki reformy święceń niższych przeprowadzonej w 1972 r. Jednym z jej skutków stało się wprowadzenie stałej posługi akolitatu dla wiernych świeckich mężczyzn. Proces aplikacji reformy święceń niższych w Polsce jest prezentowany w kontekście reformy liturgicznej przeprowadzanej zgodnie z dyrektywami Soboru Watykańskiego II. Nowelizacja kan. 230 § 1 KPK/83 promulgowana przez papieża Franciszka w 2021 r. wprowadza stałą posługę akolitatu dla wiernych kobiet, stanowiąc dopełnienie reformy święceń niższych papieża Pawła VI.

2

Posługa akolity w ujęciu duchowościowo-liturgicznym

75%

Olech J.

Roczniki Teologiczne

|

2020

|

vol. 67

|

issue 8

25-37

EN

The post-Tridentine rites for the ordination to the acolytate (minor orders) indicated that an acolyte was to be God's light for others (cf. Mt 5:16; Phil 2:15-16). Acolytes are also to be the children of light (cf. Eph 5:8; Lk 11:36), clothed with the armor of light (cf. Rom 13:12), and being zealous in all righteousness, goodness and truth they are to enlighten themselves, others and Church (cf. Eph 5:9). In addition, bringing wine and water to the altar they should sacrifice their own pure life and good works (cf. Rom 12:1). The acolyte’s spirituality according to motu proprio Ministeria quaedam and the rites of institution of acolytes consists mainly in the fulfilling of the common priesthood, both at the Eucharist table and in life. The acolyte's spirituality can also be called eucharistic which consists in making spiritual sacrifices in life and at the Holy Mass and joining them with the only sacrifice of Christ in each Eucharist. The eucharistic spirituality is also a spirituality of communion because it grows out of God as the communion of Persons and consists, on the human side, in building personal relationships with the Persons of the Holy Trinity. This leads to solidarity and service which means discovering people as sisters and brothers in one Church and creating bonds of friendship and cooperation with them in building the mystical Body of Christ. Therefore, the spirituality of communion consists in a real commitment to other people, real help for them and real actions aimed at building community between people, the source and summit of which is in the acolyte's serving brothers and sisters in the Eucharist.

PL

Potrydenckie obrzędy święceń akolitatu (święcenia niższe) wskazywały na to, że akolita ma być Bożym światłem dla innych (por. Mt 5,16; Flp 2,15-16). Akolici mają też być synami światłości (por. Ef 5,8; Łk 11,36), przyobleczonymi w zbroję światła (por. Rz 13,12), a będąc gorliwymi we wszelkiej sprawiedliwości, dobroci i prawdzie, mają oświecać siebie, innych i Kościół (por. Ef 5,9). Ponadto, przynosząc do ołtarza wino i wodę, sami mają składać w ofierze życie czyste i dobre uczynki (por. Rz 12,1). Duchowość akolity w ujęciu motu proprio Ministeria quaedam i obrzędów ustanowienia akolitów polega głównie na realizacji kapłaństwa wspólnego, tak przy stole Eucharystii, jak i w życiu. Duchowość akolity można też określić mianem eucharystycznej, która polega na składaniu duchowych ofiar w życiu i we Mszy Świętej oraz łączeniu ich z uobecnioną na sposób sakramentalny jedyną ofiarą Chrystusa w każdej Eucharystii. Duchowość eucharystyczna jest zarazem duchowością komunii, wyrasta bowiem z Boga jako komunii Osób, a od strony człowieka polega na budowaniu osobistych więzi z Osobami Trójcy Świętej. Prowadzi to do solidarności i służby, czyli odkrywania ludzi jako sióstr i braci w jednym Kościele i tworzenia z nimi więzów przyjaźni i współpracy w budowaniu mistycznego Ciała Chrystusowego. Duchowość komunii polega więc na konkretnym zaangażowaniu na rzecz innych ludzi, konkretnej pomocy im oraz konkretnych działaniach mających na celu budowanie wspólnoty między ludźmi, czego źródło i szczyt znajduje się w posłudze akolity siostrom i braciom podczas Eucharystii.

3

Rights and Duties of the Deaconesses of the Armenian Apostolic Church. A Historical and Legal Perspective of the 17th to the 21st Century

71%

Bider M.

Kościół i Prawo

|

2023

|

vol. 12

|

issue 2

145-159

EN

Deaconesses have been developing autonomously from the male diaconate in the Armenian Apostolic Church from the 9th to the 21st century. The duties of deaconesses are limited to assisting in the Liturgy of the Hours in the convent, assisting the presbyter at baptism, proclaiming the Gospel, directing church singing, carrying the chalice during the Grand Entrance in the Divine Liturgy, raising the chalice with the celebrant during the Divine Liturgy, and using incense during the liturgy. Deaconesses have been associated with parish ministry since the 20th century. The renewal of deaconesses could contribute to the revival of Armenian monasticism and parish ministry, as well as emphasizing the value of the “feminine element” in the Armenian Apostolic Church.

PL

Diakonisy w Apostolskim Kościele Ormiańskim rozwijały się niezależnie od diakonatu męskiego od IX do XXI w. Obowiązki diakonis ograniczają się do przewodniczenia w klasztorze liturgii godzin, asystowania prezbiterowi przy chrzcie, proklamacji Ewangelii, animowania śpiewu kościelnego, wnoszenia kielicha podczas Wielkiego Wejścia podczas Boskiej Liturgii, podnoszenia kielicha z celebransem podczas Boskiej Liturgii oraz okadzania podczas liturgii. Diakonisy od XX w. zostały związane z parafialnym duszpasterstwem. Odnowa diakonis mogłaby przyczynić się do odrodzenia ormiańskiego monastycyzmu oraz duszpasterstwa parafialnego, jak również podkreślenia wartości „pierwiastka kobiecego” obecnego w Apostolskim Kościele Ormiańskim.

Refine search results

2 Kościół i Prawo

1 Roczniki Teologiczne

2 Bider M.

1 Olech J.

1 2023

1 2021

1 2020

Wymiar prawno-liturgiczny stałej kobiecej posługi akolitatu w świetle nowelizacji kan. 230 § 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku

Posługa akolity w ujęciu duchowościowo-liturgicznym

Rights and Duties of the Deaconesses of the Armenian Apostolic Church. A Historical and Legal Perspective of the 17th to the 21st Century