Search results

1

Święty Józef -

100%

Brzeziński M.

Studia Theologica Varsaviensia

|

2019

|

vol. 57

|

issue 1

119-138

PL

Wskazując świętego Józefa jako wzór ojca adopcyjnego niech podsumowaniem będzie świadectwo adopcyjnego współczesnego ojca – Gérarda, który mówi: „Podobnie jak święty Józef , kiedy Maryja prosiła go o przyjęcie syna poczętego z Ducha świętego, a więc prosiła o zrezygnowanie z pragnienia bycia biologicznym ojcem, ja także przeżyłem ten trudny do zaakceptowania dla mężczyzny wybór, kiedy wraz z Irène zdaliśmy sobie sprawę, że nasze małżeństwo nie może mieć dzieci. Głęboko wierzę, że Pan wybrał nas, Irène i mnie do adopcji dzieci i że to on, Stwórca wybrał nam dzieci dla nas, z ufnością, że będziemy mogli uzdrowić je poprzez miłość z cierpienia związanego z porzuceniem. Ufność w Panu jest cnotą, jaką odkrywam u świętego Józefa, adopcyjnego ojca, który zawierzył Bogu oddając swoje życie i mówiąc «tak» Bogu, który poprosił go o uznanie syna nie z jego ciała i o przyjęcie Maryi jako małżonki i matki Mesjasza. Dla mnie, bycie adopcyjnym ojcem na obraz świętego Józefa jest mocą kochania dzieci, jakie zostały nam powierzone, patrzenia na nie poza sposobem patrzenia na dziecko, które jest «inne», tak, aby je kochać sercem jako dar od Boga, nie żałując braku naturalnego ojcostwa. W szkole świętego Józefa nauczyłem się akceptowania roszczeń dziecka, które poszukuje swego pochodzenia, swych korzeni i które nie rozumie dlaczego jego matka i ojciec je opuścili, oraz nauczyłem się umiejętności uznawania tego za słuszne i naturalne bez odczuwania jakiegokolwiek żalu. święty Józef reprezentuje dla mnie bezinteresowną miłość rodzicielską, dawaną w pełny sposób dla dobra dziecka poprzez świadectwo życia prostego, trudnego i prawego. Jest on także przykładem ojca, który przygotowuje dziecko do odnalezienia przez nie swojej autonomii, co pomoże mu później w opuszczeniu ogniska domowego i który wie, że nasze dzieci do nas nie należą. Nie oddzielam nigdy Józefa od Rodziny świętej, która jest nieocenionym darem naszego Boga”

2

[Recenzja]: "Na tropach Świętego Józefa : zestawienie piśmiennictwa z okresu XVII-XX wieku", Tadeusz Fitych, Legnica 2001

63%

Kunowska-Porębna M.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2003

|

vol. 79

469-472

3

Ewangelia Łk 2,33–35 w liturgii Mszy o Najświętszej Maryi Pannie Bolesnej, Pani Skrzatuskiej

38%

Tomaszewski T.

Rocznik Skrzatuski

|

2020

|

vol. 8

37-51

PL

Perykopa Łk 2,33–35, która stanowi fragment ewangelicznej sceny ofiarowania Jezusa w świątyni jerozolimskiej, zawiera drugą część słów wypowiedzianych przez Symeona. Mają one charakter prorocki i zapowiadają los, który spotka Jezusa. Syn Boży doprowadzi wielu ludzi do upadku i do powstania oraz stanie się dla nich znakiem sprzeciwu. Bezpośrednim adresatem proroctwa Symeona jest Maryja, której życie jednoczy się ściśle ze zbawczym posłannictwem Jej Syna. Dlatego, jako Matka Bolesna, będzie doświadczała cierpienia, które jak miecz przeniknie Jej duszę.

EN

Pericope Luke 2:33–35, which is a part of the Gospel scene of Jesus’ sacrifice in the Jerusalem temple, contains the second part of the words spoken by Simeon. They are prophetic and foretell the fate of Jesus. The Son of God will lead many people to fall or rise and become a sign of opposition to them. The direct addressee of Simeon’s prophecy is Mary, whose life connects closely with the salvific mission of her Son. Therefore, as a Sorrowful Mother, she will expe¬rience suffering that will penetrate her soul like a sword.

Refine search results

1 Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

1 Rocznik Skrzatuski

1 Studia Theologica Varsaviensia

1 Brzeziński M.

1 Kunowska-Porębna M.

1 Tomaszewski T.

1 2020

1 2019

1 2003

Święty Józef -

[Recenzja]: "Na tropach Świętego Józefa : zestawienie piśmiennictwa z okresu XVII-XX wieku", Tadeusz Fitych, Legnica 2001

Ewangelia Łk 2,33–35 w liturgii Mszy o Najświętszej Maryi Pannie Bolesnej, Pani Skrzatuskiej