Search results

1

How Jokes Change and May Be Changed: Simplifying, Transforming and Revealing

100%

Davies C.

Półrocznik Językoznawczy Tertium

|

2016

|

vol. 1

|

issue 1&2

PL

Wiele ze świetnych dowcipów może potencjalnie sprawić problemy, zarówno opowiadającym je jak i słuchaczom, gdyż wymagają znacznej wiedzy z dziedziny opowiadanego żartu. Co więcej, dowcipy często posiadają długą i wyszukaną strukturę narracyjną, do tego stopnia, że tylko osoby posiadające wyjątkowe umiejętności opowiadania są w stanie w pełni oddać ich puentę. W zurbanizowanym świecie, gdzie panuje demokracja i pluralizm, a życie płynie szybko, takie cechy dowcipów mogą być źródłem kłopotów, ponieważ oznaczają one, że w pewnych sytuacjach słuchacze mogą nie zrozumieć dowcipu, co może zniechęcić innych. Dowcipy z najwyraźniej bezsensownymi zakończeniami mogą podobnie rozczarować masowego odbiorcę, który woli jasne, dobrze skonstruowane dowcipy z mocnymi puentami i którego może znudzić dowcip rozpływający się w nonsensie. Każde z tych twierdzeń będzie omówione w kolejności, zarówno ze względów badawczych, jak i w związku z empirycznymi obserwacjami procesu ewolucji dowcipów anglojęzycznych w XX wieku.

EN

Many excellent jokes can pose potential difficulties for tellers and listeners since they require considerable knowledge of the subject of the joke and have a long and elaborate narrative structure such that only a very skilled joke-teller can do justice to them. In a democratic, fast-moving, plural, urban world such features can create problems since they mean that on a particular occasion when jokes are being told some of the listeners may miss the point of the joke and others will feel inhibited from telling a joke. Jokes with seemingly pointless endings may likewise disappoint the broad masse, who like clear, well structured jokes with a strong resolution and who may be bored by one that disappears into nonsense. Each of these points will be considered in turn, partly from an analytical point of view and partly in relation to empirical observations of how jokes in the English language have evolved in the course of the twentieth century.

2

Metageographical Style: Post-Soviet Space and Jewishness in Anya Ulinich’s Petropolis

80%

Krasuska K.

Iudaica Russica

|

2020

|

issue 2(5)

45-60

RU

В статье используется категория метагеографического стиля для анализа избранных романов постсоветских еврейских писателей из Северной Америки, которые создают новые пространственные конфигурации по отношению к бывшему „Второму миру”. Эти изменения конфигурации хорошо видны в сравнении с современной неиммигрантской еврейской американской литературой, особенно с романами постхолокоста. Литературные тексты, побуждающие переосмыслить укоренившиеся пространственные и региональные геополитические разделения касаются как пространства США, так и территории бывшего Советского Союза. В результате они образуют оси сходства и их недостатков, которые не совпадают с гегемонистским разделением пространства на «Первый» и (бывший) «Второй мир». В качестве примера в этой статье рассматривается «Петрополис» Ани Улинич, показывая трансрегиональные связи между городом в Сибири, откуда происходит героиня книги, Афро-русская еврейка, и ее первоначальным иммиграционным направлением в США - Феникс в Аризоне.

PL

Artykuł wprowadza kategorię metageograficznego stylu do analizy wybranych powieści poradzieckich żydowskich pisarzy północnoamerykańskich, którzy budują nowe konfiguracje przestrzenne w odniesieniu do byłego „Drugiego Świata”. Owe rekonfiguracje są dobrze widoczne w porównaniu ze współczesną nieemigrancką żydowską literaturą amerykańską, a szczególnie w porównaniu z powieściami post-holokaustowymi. Teksty literackie, które zachęcają nas do przemyślenia na nowo zakorzenionych przestrzennych i regionalnych podziałów geopolitycznych osadzone są jednocześnie w przestrzeni USA, jak i byłego Związku Sowieckiego. W ten sposób tworzą osie podobieństw oraz ich braku, które nie pokrywają się z hegemonicznym podziałem przestrzeni na „Pierwszy” i (były) „Drugi Świat”. Jako przykład, artykuł ten omawia Petropolis Anji Ulinich, ukazując transregionalne powiązania między miastem na Syberii, z którego pochodzi bohaterka książki, Żydówka afro-Rosjanka, a jej pierwotnym celem imigracji w USA - Phoenix w Arizonie.

3

The Use of Quantitative Analysis of Digitised Newspapers to Challenge Established Historical Narratives

71%

Tilles D.

Roczniki Kulturoznawcze

|

2016

|

vol. 7

|

issue 1

83-97

PL

W niniejszym artykule przedstawiono zalety użycia ilościowej analizy cyfrowych źródeł pierwotnych w badaniach historycznych, wskazując, w jaki sposób może ona kwestionować przyjętą ortodoksyjność i tworzyć nowe wglądy. Autor użył bazy danych cyfrowych wersji brytyjskich czasopism faszystowskich z lat trzydziestych XX wieku w celu stworzenia dużej, spójnej i miarodajnej próby faszystowskiego dyskursu we wspomnianym okresie. Używając metody kodowania, zarejestrował wszystkie wzmianki o Żydach występujące w tej próbie. Umożliwiło mu to prześledzenie w czasie rozwoju antysemityzmu faszystów w kontekście jego ilości, typologii i uwydatnienia w dyskursie. Użyta metoda – w połączeniu z bardziej tradycyjną analizą źródeł –kwestionuje różne przyjęte i powszechnie uznawane aspekty właściwej historiografii. W szczególności, przedstawia on, że dotychczasowa jednomyślność historyków dotycząca chronologii rozwoju antysemityzmu brytyjskich faszystów jest błędna. W jej miejsce proponuje nowy, pięciostopniowy model jego rozwoju. Dokładniejsza linia czasu pozwala mu w bardziej przejrzysty sposób wyjaśnić motywy i ideologię przyświecającą stosunkowi faszystów do Żydów.

EN

This article illustrates the benefits of employing quantitative analysis of digitised primary sources in historical research, demonstrating how it can challenge old orthodoxies and create new insights. The author has used a database of scanned copies of British fascist newspapers from the 1930s to create a large, consistent and representative sample of fascist discourse during this period. Employing a coding methodology, the author has recorded all mentions of Jews within that sample, enabling him to trace over time the evolution of the fascists’ antisemitism, in terms of its quantity, typology and prominence within their discourse. This approach—in combination with more traditional analysis of sources—challenges various longestablished and widely accepted aspects of the relevant historiography. In particular, the author demonstrates that the consensus among historians regarding the chronological evolution of British fascist antisemitism is false, and instead he presents a new, fivestage model of its development. This more accurate timeline allows the author to offer a clearer explanation of the motives and ideology that underlay the fascists’ attitude towards Jews.

Refine search results

1 Iudaica Russica

1 Półrocznik Językoznawczy Tertium

1 Roczniki Kulturoznawcze

1 Davies C.

1 Krasuska K.

1 Tilles D.

1 2020

2 2016

How Jokes Change and May Be Changed: Simplifying, Transforming and Revealing

Metageographical Style: Post-Soviet Space and Jewishness in Anya Ulinich’s Petropolis

The Use of Quantitative Analysis of Digitised Newspapers to Challenge Established Historical Narratives