Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Белоруссия
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
The purpose of this article is to present and compare China’s economic, political and military involvement in Ukraine and Belarus, with particular emphasis on their role in the global expansion of the PRC. China after the opening of the economy to the world in the early 1980s, immediately became one of the most important elements of the global economy. The article will attempt an analysis of Chinese investments on the Dnieper, but also the political and military aspects of this cooperation.
RU
Цель этой статьи – это представление и сравнение китайского экономическо- го, политического и воинского присутствия на Белоруссии и Украине обра- щая особое внимание на их роль в глобальной экспансии КНР (Китайской Народной Республики). Китай – после открытия экономики на мировые рын- ки в 80-е гг. – оказался сразу одним из самых важных элементов глобальной экономики. Данная статья является попыткой анализа китайских инвести- ций в названных странах, а также политических и военных аспектов этого сотрудничества.
EN
The article presents the method the presidential elections in Belarus in the period 1994–2010 were shown in Poland’s most circulated newspapers „Gazeta Wyborcza” and „Rzeczpospolita”. The articles review gives a picture of the newspapers’ means of influence on the public opinion in Poland. All of the above-mentioned elections, except the first one in 1994, have been described with clearly negative attitude to the policy of Alexander Lukashenko. On the other hand, both of the newspapers supported the opposition. That can be proved by the fact of interviews with its representatives in the numerous issues.
PL
Niniejszy artykuł przedstawia, w jaki sposób na łamach dwóch największych dzienników w Polsce, „Gazety Wyborczej” i „Rzeczpospolitej”, opisywane były wybory prezydenckie na Białorusi w latach 1994–2010. Przegląd artykułów prasowych daje nam obraz, w jaki sposób obie redakcje  kształtowały opinię publiczną w Polsce. Pomijając relacje z pierwszych wyborów prezydenta Białorusi, wszystkie kolejne były wyraźnie negatywnie nastawione do polityki Aleksandra Łukaszenki. Redakcje obu gazet pozytywnie odnosiły się do działalności opozycji, wyrazem tego były między innymi liczne wywiady z jej przedstawicielami.
RU
Данная статья демонстрирует, как две крупнейшие польские ежедневные газеты („Газета Выборча” и „Речь Посполита”) описывали президентские выборы в Беларуси в 1994–2010 гг. Обзор газетных статей позволяет понять, как две редакции формировали общественное мнение в Польше. За исключением статей о первых выборах в Беларуси, все остальные крайне негативно оценивают политику Александра Лукашенко. Редакции обеих газет положительно характеризуют деятельность оппозиции, свидетельством чего могут служить многочисленные интервью с ее представителями.
EN
As a result of the partitions of the Polish-Lithuanian Commonwealth at the end of the eighteenth century more than half of 4 million faithful of the Uniate Church in the Polish-Lithuanian-Ruthenian lands fell under Russian rule. The theory and practice of religious and ethnic policies of the Russian Empire had not allowed the existence of East Slavic Christians minority not subject to the Great Russian Orthodoxy but associated with Rome and Latin culture. The first dissolution of the Church Union performed immediately after the partitions of Poland proved to be only partially successful for tsarist regime. Another liquidation of Church Union during the reign of tsar Nicholas I, completed in 1839, was carried out in the so-called Taken Lands (Western Krai) on the right bank of the Bug River following a carefully prepared and consistently implemented plan of “reforms” of the rite in the Great Russian and Orthodox spirit until completely merge into the state religion. The Work of Vasil’ Lencik, American historian of Ukrainian origin, was the first attempt to bring the researchers and the general public in the Western world the issue of the controversial religious policy of the Russian state in the first half of the nineteenth century. The author argued that the objectives of tsarist religious policy was the complete unification of the East Slavic inhabitants of Belarus and its neighbouring lands with Russia, breaking all ties of hierarchy and clergy with the Latin and Polish culture influence and the destruction of emerging national consciousness among Ukrainian and Belarussian population.
PL
W rezultacie rozbiorów Rzeczypospolitej u schyłku XVIII wieku ponad połowa z czterech milionów wiernych Cerkwi unickiej na ziemiach polsko-litewsko-ruskich znalazła się pod rządami Rosji. Teoria i praktyka polityki wyznaniowej i narodowościowej Imperium Rosyjskiego nie dopuszczała istnienia w nim mniejszości wyznaniowej wschodniosłowiańskich chrześcijan niepodlegających wielkoruskiemu prawosławiu, ale związanych z Rzymem i z kulturą łacińską. Pierwsza kasata unii przeprowadzona tuż po rozbiorach Polski okazała się tylko częściowym sukcesem caratu. Kolejną likwidację za panowania cara Mikołaja I, zakończoną w 1839 roku, przeprowadzono na tzw. Ziemiach Zabranych za Bugiem według starannie przygotowanego i konsekwentnie realizowanego planu „reformy” obrządku w duchu wielkoruskim i prawosławnym, aż do całkowitego połączenia z państwowym wyznaniem. Praca Wasyla Lencyka, amerykańskiego historyka ukraińskiego pochodzenia, była pierwszą próbą przybliżenia badaczom i opinii publicznej w świecie zachodnim kontrowersyjnej polityki wyznaniowej państwa rosyjskiego w 1. połowie XIX wieku. Autor dowodził, że celami polityki wyznaniowej caratu była całkowita unifikacja wschodniosłowiańskich mieszkańców Białorusi i ziem pogranicznych z Rosją, zerwanie wszelkich więzi hierarchów i duchownych z wpływami kultury łacińskiej i polskiej oraz zniszczenie powstającej świadomości narodowej ludności ukraińskiej i białoruskiej.
RU
В результате разделов Речи Посполитой в конце XVIII века более половины из 4 миллионов верующих униатской церкви, проживающих на польско-литовско-русских землях, оказались под властью России. Теория и практика религиозной и национальной политики Российской империи не предусматривала существование на ее территории религиозных меньшинств, не исповедующих русское православие и связанных с Римом и латинской культурой. Первый запрет унии, осуществленный сразу после раздела Польши, оказался лишь частичным успехом царизма. Следующая ликвидация, законченная в 1839 году, во время правления Николая I, проводилась в так называемом Западном крае, согласно тщательно подготовленному и последовательно реализованному плану «реформы» обряда в православном духе, вплоть до полного слияния с государственным вероиспове данием. Работа Василия Ленцика, американского историка украинского происхождения, была первой попыткой на Западе представить исследователям и общественному мнению противоречивую религиозную политику Российской империи в 1-й половине XIX века.Автор доказывал, что целями религиозной политики царизма были полная унификация восточнославянских жителей Беларуси и земель, граничащих с Россией, разрыв всех возможных связей иерархов и духовенства с латинской и польской культурой, а также уничтожение возникающего национального сознания украинского и белорусского населения.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.