Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Войско Польское
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
RU
Целью этой статьи является показать фрагмент истории, касающийся 1-го Полка Польских Стрелков (далее 1-й ППС), первого независимого подразделения, которое в 1917-ом г. во Франции вошло в состав Польской Армии (её также называют Голубой Армией или Армией генерала Юзефа Халлера). Исследуемое подразделение было создано в январе 1918-ого года и было единственной польской формацией, которая принимала участие в заключительном этапе боевых действий на Западном фронте. Полк был награжден французским командованием за проведение штурма «Bois de Raquette» в Шампани в середине июля 1918-ого года в рамках контрнаступления Антанты. По прибытии в Польшу в апреле 1919-ого 1-й Полк Польских Стрелков вместе с Польской Армией во Франции являлись огромной поддержкой для находящегося в драматической ситуации Войска Польского в 1919–1920 годах. Хронологически статья охватывает период от формирования полка в январе 1918-ого года до окончания операций на Западном фронте в ноябре 1918-ого года. Текст разделен на части, соответствующие различным этапам функционирования 1-го ППС во Франции во время Великой войны – формирование и обучение, пребывание на фронте в Шампани, включение в состав 1-ой Дивизии Польских Стрелков и занятие позиций на линии фронта в Вогезах. В работе использовались источники, находящиеся в Центральном Военном Архиве и Архиве Новых Актов, мемуары и дневники, а также французские нормативно-правовые акты и их польские переводы. Исследование основывается на методе критического анализа источников.
EN
The article presents a fragment of the history of the 1st Polish Rifle Regiment, the first independent unit that was a part of the Polish Army in France (also known as the Blue Army or the Army of General Józef Haller). The unit was organized in January 1918 and the only Polish formation of Blue Army of that period that participated in the final stages of the Great War on the Western Front. The paper’s chronological scope covers the period from the formation of the regiment in January 1918 to the end of the war in November 1918. The 1st Polish Rifle Regiment together with the Polish Army in France provided enormous support for the Polish Army during the Polish-Ukrainian and Polish-Soviet wars. The article is divided into parts corresponding to the various stages of regiment’s service in France during the Great War – formation and training, stay at the front in Champagne, joining the 1st Polish Rifle Division, and filling a section of the front in the Vosges. The paper is based on primary sources available in the Central Military Archives in Warsaw, the Archives of Modern Records, memories and diaries, and French regulations and their Polish translations. Critical analysis method was used to analyze the sources.
EN
The matter of military training (PW) during the interwar period has been the subject of many studies. Despite this, there is a noticeable lack of publications concerning the regional activities of the PW, especially regarding multinational and border areas. This article covers the years 1937–1939, which was a period that saw the expansion of PW training structures subordinate to the 23rd Upper Silesian Infantry Division, which coincided with preparations for the expected Polish-German war. The work presents the PW structures in the area where the 23rd Infantry Division were stationed, operational goals and tasks, as well as the cooperation that occurred with civilian organizations regarding assessments of the efficiency of Silesian PW structures as an area with a strong German minority.
RU
Вопрос о военной подготовке в межвоенный период был предметом многих исследований. Несмотря на это, ощущается значительная нехватка публикаций о региональной деятельности организаций военной подготовки, особенно в многонациональных и приграничных регионах. Данная статья охватывает 1937–1939 годы в контексте периода функционирования и расширения структур военной подготовки (PW), подчиняющейся 23-й Верхнесилезской пехотной дивизии, что совпало с подготовкой к предстоящей польско-германской войне. В работе представлены структуры PW на территории дислокации 23-й пехотной дивизии, оперативные цели и задачи, а также взаимодействие с гражданскими организациями, реализующими цели организаций военной подготовки. Важным элементом является оценка возможностей и эффективности силезских структур PW (как территории с сильным немецким меньшинством) перед лицом надвигающейся войны.
PL
Tematyka przysposobienia wojskowego w okresie międzywojennym była przedmiotem wielu badań. Pomimo tego zauważalny jest brak publikacji poświęconych regionalnym działaniom PW, zwłaszcza dla obszarów wielonarodowych i przygranicznych. Artykuł obejmuje lata 1937–1939, odnosząc się do okresu funkcjonowania i rozbudowy struktur PW podległych 23 Górnośląskiej Dywizji Piechoty, który zbiegł się z przygotowaniami do nadchodzącej wojny polsko-niemieckiej. Praca przedstawia struktury PW na obszarze stacjonowania 23 Dywizji Piechoty, cele i zadania operacyjne oraz współpracę z cywilnymi organizacjami realizującymi założenia PW. Istotnym elementem jest ocena możliwości i sprawności śląskich struktur PW, jako obszaru z silną mniejszością niemiecką, w obliczu nadchodzącej wojny.
EN
Despite the technological progress entering the world of research and consequent numerous facilitations in conducting studies (e.g. partial digitalization of archives), archive queries still constitute the basis of every historian’s work. It is especially relevant when conducting studies in the archives located in the East, where the aforementioned notion of digitalization does not exist and the very fact of the existence of a comprehensive guide to the collection must be considered an unusually significant convenience. Therefore, the article is dedicated to those who – despite the adversities – decided themselves to the research on Poland in the East. The aim of the article is an analysis of the archive collection gathered in two key archives of Lviv – Central State Historical Archives of Ukraine and State Archives of Lviv Oblast – paying special attention to the documentation preserved there concerning the history of Polish military of the Second Polish Republic.
RU
Несмотря на все более сильное влияние технического прогресса на мир науки (и, как следствие, упрощение процесса исследований, например, в частичной диджитализации архивов), работа в архивах по-прежнему является основой работы каждого историка. Это особенно актуально при проведении исследований в архивах, расположенных на востоке (от Польши – прим.пер.), где не существует упомянутого выше понятия диджитализации, а уже сам факт существования гида-проводника по архиву нужно признать необыкновенно существенным. Данная статья посвящена тем, кто, несмотря на множество трудностей, решил посвятить свою исследовательскую работу истории Польши на востоке. Целью статьи является анализ архивных материалов, собранных в двух ключевых архивах Львова – Центральном государственном историческом архиве Украины и Государственном архиве Львовской области – с точки зрения хранящейся в них документации, касающейся событий в польской армии периода Второй Речи Посполитой.
PL
Pomimo wkraczającego w świat nauki powszechnego rozwoju technicznego, a co za tym idzie wielu ułatwień w prowadzeniu badań (np. digitalizacji części zbiorów), kwerendy archiwalne nadal stanowią podstawę pracy każdego historyka. Szczególnie aktualne jest to w prowadzeniu badań w archiwach położonych na Wschodzie, gdzie nie istnieje wspomniane pojęcie digitalizacji, a już sam fakt istnienia kompleksowego przewodnika po zasobie uznać należy za niezwykle istotne udogodnienie. Artykuł niniejszy jest zatem dedykowany tym, którzy mimo wielu przeciwności postanowili poświęcić się badaniom historii Polski na Wschodzie. Celem niniejszego artykułu jest analiza zasobu archiwalnego zgromadzonego w dwóch kluczowych archiwach Lwowa – Centralnym Państwowym Archiwum Historycznym Ukrainy oraz Państwowym Archiwum Obwodu Lwowskiego – pod kątem przechowywanej tam dokumentacji dotyczącej dziejów wojskowości polskiej okresu II Rzeczypospolitej.
EN
Since the Polish Armed Forces were established, a priority task of Russian and Polish communists was to evoke disintegration of this armed force they treated as their enemy so that it did not hamper the Red Army’s march towardsWest. To implement the program of the Polish Armed Forces disintegration successfully, it was necessary to launch it simultaneously in units deployed in the Borderlands, those located along the central passage between the Rivers Niemen–Bug and Vistula as well as those stationed West of the Vistula River. National structures of KPRP (Communist Workers Party of Poland) would not have been able to undertake such a wide action of infiltrating their undercover agents into the Polish Armed Forces structures without staff and especially financial support from the party’s Moscow headquarters. Thus the arrival of KPRP’s activists from the Soviet Russia in Poland propelled disintegration actions within the Polish Armed Forces.
RU
С начала основания Войска Польского приоритетным заданием русских и польских коммунистов стало доведение вражеских вооруженных сил до дезинтеграции, чтобы не были преградой маршу красноармейцев на Запад. Осуществление программы дезинтеграции Войска Польского было необходимо для одновременного захвата әтими действиями как единиц, находящихся на пограничных территориях, так и расположенных в центральной части между линиями Немон – Буг и Висла, а также распределившихся на запад от линии Висла. Местные структуры КПРП без кадровой, а точнее финансовой поддержки со строны московского партийного органа, не были бы в состоянии препринять широко презираемую всеми акцию проникновения в структуры Войска Польского своих законспирированных деятелей. Приезд в страну из Советской России активистов КПРП дал начало дезинтергационным действиям в польских вооруженных стилах.
EN
In December 1932 by order of the Chief of the Main Staff of the Polish Army, Brigadier General Janusz Gąsiorowski, the Inspection Bureau of the General Inspectorate of the Armed Forces sent a questionnaire to the army inspectors and generals „for works” at the General Inspectorate of the Armed Forces concerning the evaluation of the system of trainings and performance at work of the certified officers in the Polish Army. In the collection of the Military History Bureau – Central Military Archive in Warsaw a complete set of answers to this questionnaire survived and it constitutes an excellent record of how the officers highest in rank and function in the Polish Army perceived its elite – certified officers, graduates of the Higher War School in Warsaw. This set of answers is complemented by the report of the military attaché in Bucharest, certified Lieutenant-Colonel Jan Kowalewski, written in December 1934, concerning the system of trainings for certified officers in Romania. This document correlates with the previous ones not only because of its subject but also because it had been prepared following the order of the Chief of the Main Staff of the Polish Army, Brigadier General Gąsiorowski, to conduct further research on the trainings and development system of the certified officers by means of an analysis of the solutions applied in foreign armies.
RU
В декабре 1932 г. по приказу шефа Главного Штаба Войска Польского бригадного генерала Януша Гонсеровского Бюро инспекции Генеральной инспекции Вооруженных Сил разослало инспекторам армии и генералам при Генеральном штабе Вооруженных Сил анкету, касающуюся оценки образовательной системы и работы дипломированных офицеров в Войске Польском. В архиве Военно-исторического бюро - Центрального Военного архива в Варшаве – сохранился комплект ответов на эту анкету, являющийся ценным источником знания о том, как высокопоставленные офицеры Войска Польского относились к элите армии - дипломированным офицерам, выпускникам Высшей Военной Школы в Варшаве. Блок ответов на анкету дополняет рапорт военного атташе в Бухаресте дипл. подполковника Яна Ковалевского, датированного декабрем 1934 г., на тему системы образования дипломированных офицеров в Румынии. Этот документ связан с другими не только через тематику, но и по причине того факта, что он появился в результате указания шефа Главного Штаба Войска Польского бригадного генерала Гонсеровского продолжать изучение системы образования и повышения квалификации дипломированных офицеров с помощью анализа решений, практикуемых в заграничных армиях.
PL
W grudniu 1932 r. na polecenie szefa Sztabu Głównego Wojska Polskiego gen. bryg. Janusza Gąsiorowskiego Biuro Inspekcji Generalnego Inspektoratu Sił Zbrojnych rozesłało do inspektorów armii i generałów do prac przy Generalnym Inspektoracie Sił Zbrojnych ankietę w sprawie oceny systemu szkolenia i pracy oficerów dyplomowanych w Wojsku Polskim. W zasobie Wojskowego Biura Historycznego – Centralnego Archiwum Wojskowego w Warszawie zachował się komplet odpowiedzi na tę ankietę, stanowiący znakomite źródło do tego, jak najwyżsi stopniem i stanowiskiem oficerowie Wojska Polskiego postrzegali elitę armii – oficerów dyplomowanych, absolwentów Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. Blok odpowiedzi na ankietę uzupełnia raport attaché wojskowego w Bukareszcie ppłk. dypl. Jana Kowalewskiego, z grudnia 1934 r., na temat systemu szkolenia oficerów dyplomowanych w Rumunii. Dokument ten koreluje z wcześniejszymi dokumentami nie tylko poprzez tematykę, ale także przez fakt, że powstał w wyniku zlecenia przez szefa Sztabu Głównego Wojska Polskiego gen. bryg. Gąsiorowskiego dalszych studiów nad systemem szkolenia i doskonalenia oficerów dyplomowanych poprzez analizę rozwiązań stosowanych w armiach zagranicznych.
EN
The aim of this article is to present the circumstances around the establishment of the Officer Yacht Club of the Polish Republic (OYK RP) in Warsaw as well as its main forms of activity. Its history dates back to the first months after Poland regained independence, when a group of water sports enthusiasts set up the Military Rowing Club. It was located on the left bank of the Vistula, between the Poniatowski Bridge and the Średnicowy Bridge. In 1932 the Inland Department of OYK RP in Augustów was founded, and in the following year – the Naval Department in Gdynia. At the same time the Warsaw club was already one of the most important centers of popularizing water sports in Poland. At the end of 1932 a grand building of the OYK RP marina was opened, called a “glass house on the Vistula” by Warsaw residents. Three years later a sailing-leisure facility was built in Augustów, which exists until today. The most important persons in the state belonged to the OYK RP and supported its functioning – including above all the president, Ignacy Mościcki. Hence the club is an institution that constitutes a beautiful element of military tradition in the field of culture, sport and recreation.
RU
Целью данной статьи является представление условий возникновения, а также основных форм деятельности Республиканского офицерского яхтклуба (OYK RP) в Варшаве. Начало его истории охватывает первые месяцы возвращения Польше независимости, когда группа любителей водного спорта основала Военный гребной клуб. Он размещался на левом берегу Вислы, между мостами Понятовского и Шредницовым. С 1932 года начал своё существование Внутренний филиал OYK RP в Августове, а в следующем году – его Морской филиал в Гдыне. В то время столичный клуб уже являлся одним из важнейших центров распространения водного спорта в Польше. К концу 1932 года в столице прошло торжественное открытие потрясающего здания пристани OYK RP, названного варшавянами „стеклянным домом над Вислой”. Три года спустя был построен существующий по сей день спортивно-развлекательный парусный комплекс в Августове. К OYK RP принадлежали и поддерживали его деятельность первые лица государства во главе с президентом республики Игнатием Мощицким. Таким образом, это „учреждение” является прекрасной визитной карточкой военных традиций в области культуры, спорта и отдыха.
PL
Celem niniejszego artykułu jest zaprezentowanie okoliczności powstania oraz głównych form działalności Oficerskiego Yacht Klubu RP w Warszawie. Początki jego historii sięgają pierwszych miesięcy po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, kiedy to grupa pasjonatów sportów wodnych założyła Wojskowy Klub Wioślarski. Mieścił się on na lewym brzegu Wisły, między mostem Poniatowskiego, a mostem średnicowym. W roku 1932 uruchomiono Oddział Śródlądowy OYK RP w Augustowie, a w roku następnym - jego Oddział Morski w Gdyni. W tym czasie stołeczny klub był już jednym z najważniejszych ośrodków upowszechniania sportów wodnych w Polsce. Pod koniec 1932 r. stolicy uroczyście otwarto bardzo okazały budynek przystani OYK RP, nazywany przez warszawiaków „szklanym domem nad Wisłą”. Trzy lata później zbudowano – istniejący do dziś – obiekt żeglarsko – wypoczynkowy w Augustowie. Do OYK RP należały i wspierały jego działalność najważniejsze osoby w państwie, na czele z prezydentem RP – Ignacym Mościckim. Był więc on „instytucją”, która stanowiła piękną kartę tradycji wojskowych z obszaru kultury, sportu i rekreacji.
EN
The article is devoted to the issue of storing nuclear weapons in the Polish territory. It is connected with the implementation of tactical and operational-tactical rocket complexes to the weaponry of the Polish Army in the first half of the 1960s. The main task of these complexes was to transfer nuclear warheads. In the Warsaw Pact’ and NATO’s war doctrine of the time, tactical nuclear weapons were recognized as playing the primary role in striking the enemy’s armies and objects of strategic importance. Because of the complicated rules of transporting and storing tactical nuclear weapons, it was decided in the mid-1960s to locate three nuclear weaponry depots in the Polish territory to keep the weapons for the rocket units and air forces of the Polish People’s Republic Army. By the end of the decade, these structures were built and handed over for usage to the special units of the Soviet Army. The project got the code name “Vistula” and was the best-guarded secret that had not been revealed until the first decade of the 21st century.
RU
Тема статьи – проблема хранения ядерного оружия на территории Польши. Это связано с введением в вооружение польской армии в первой половине 60-х гг. тактических и оперативно-тактических ракетных комплексов. Их основным заданием был перенос ядерных боеголовок. В то время в военной доктрине Варшавского Договора и НАТО именно тактическому ядерному оружию была приписана основная роль в огневом поражении войск и объектов стратегического значения противника. Из-за сложностей с транспортировкой и хранением тактического ядерного оружия в середине 60-х было принято решение о создании на территории Польской Народной Республики трех складов ядерного оружия с целью хранения ядерных зарядов для ракетных единиц и авиации Вооруженных сил ПНР. К концу 60-х гг эти объекты были построены и переданы в эксплуатацию специальным единицам Советской Армии. Это событие получило название „Висла” и стало наиболее охраняемой тайной, которая была рассекречена лишь в середине первой декады XXI в.
PL
Tematem artykułu jest zagadnienie przechowywania broni jądrowej na terytorium Polski. Wiąże się to z wprowadzeniem do uzbrojenia Wojska Polskiego w pierwszej połowie lat sześćdziesiątych taktycznych i operacyjno-taktycznych kompleksów rakietowych. Ich podstawowym zadaniem było przenoszenie głowic z ładunkami jądrowymi. W ówczesnej doktrynie wojennej Układu Warszawskiego i NATO, taktycznej broni jądrowej przyznano podstawową rolę w porażeniu ogniowym wojsk i obiektów o znaczeniu strategicznym przeciwnika. Z uwagi na skomplikowane zasady transportu i przechowywania taktycznej broni jądrowej, w połowie lat sześćdziesiątych podjęto decyzję o lokalizacji na terenie PRL trzech składów broni jądrowej z przeznaczeniem na przechowywanie ładunków jądrowych dla jednostek rakietowych i lotnictwa Sił Zbrojnych PRL. Do końca lat sześćdziesiątych obiekty te wybudowano i przekazano do eksploatacji specjalnym jednostkom Armii Radzieckiej. Przedsięwzięcie to otrzymało kryptonim „Wisła” i stanowiło najpilniej strzeżoną tajemnicę, którą ujawniono dopiero w połowie pierwszej dekady XXI w.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.