Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Европейский Суд по Правам Человека
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Glosowany wyrok dotyczy możliwości ponownego zajęcia się przez Europejski Trybunał Praw Człowieka (ETPC) postępowaniem krajowym (krajowymi decyzjami) już po wydaniu wyroku przez ETPC stwierdzającego naruszenie przepisów Europejskiej Konwencji Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (zwana dalej Konwencją lub EKPC). Trybunał uznał na gruncie niniejszej sprawy, że pomimo tego, iż ukraińskie postępowanie cywilne przewiduje możliwość wznowienia postępowania, w przypadku gdy zachodzą wyjątkowe okoliczności, takie jak m.in. orzeczenie organu międzynarodowego, którego rolą jest ochrona praw człowieka, stwierdzające naruszenie wyżej wymienionych praw, to odmowa wznowienia postępowania w takim wypadku stanowi arbitralne naruszenie art. 6 Konwencji. W glosowanej sprawie poruszona została także sporna kwestia możliwości zastosowania art. 6 Konwencji jako wzorca kontroli postępowań, które mają charakter nadzwyczajnych środków zaskarżania. Na gruncie omawianej sprawy wystąpiło także zagadnienie dotyczące rozgraniczenia uprawnień ETPC oraz Komitetu Ministrów Rady Europy, posiadanych na gruncie art. 46 Konwencji.
EN
Voting judgment concerns the possibility of renewed interest by the European Court of Human Rights (ECHR) the domestic proceedings (national decisions) after the judgment of the ECtHR confirming a violation of provisions of the European Convention on Human Rights and Fundamental Freedoms. The Court held in this case on the ground that, despite the fact that Ukrainian civil procedure provides for the possibility of reopening the proceedings, where there are exceptional circumstances, such as, among others, decision of an international body whose role is to protect human rights, stating a breach of those rights, the refusal to reopen the proceedings in this case constitutes an arbitrary violation of Art. 6 of the Convention. In voting on the issue has also been raised the question of the applicability of Art. 6 of the Convention as a standard control procedures, which are of extraordinary legal remedies. On the basis of the present case occurred also the question of the demarcation of the powers of the ECHR and the Committee of Ministers of the Council of Europe, held on the grounds of Art. 46 of the Convention.
RU
Решение касается возможности повторного рассмотрения Европейским Cудом по Правам Человека (ЕСПЧ) судебного производствa в национальных судах (решений) после решения ЕСПЧ, подтверждающeго нарушение положений Европейской Конвенции о Защите Прав Человека и Основных Свобод (далее Конвенция или ЕКПЧ). Суд признал, в данном случае, что, несмотря на то, что украинское гражданское судопроизводство предусматривает возможность открытия производства по делу, когда есть исключительные обстоятельства, такие, как решение международного органа, чья роль заключается в защите прав человека, в котором он признал нарушение этих прав, отказ в открытию производства по делу заново в данном случае является нарушением ст. 6 Конвенции. В данным деле был также поднят вопрос о применимости ст. 6 Конвенции в качестве стандартных процедур контроля, которые имеют характер чрезвычайных средств правовой защиты. В данным деле явился также вопрос разграничения полномочий ЕСПЧ и Комитета Министров Совета Европы на основании ст. 46 Конвенции.
PL
Artykuł poddaje analizie międzynarodowe mechanizmy skargowe, z których mogą skorzystać rodziny osób, które zaginęły na Ukrainie. Występowanie zjawiska wymuszonych zaginięć nasiliło się od rozpoczęcia protestów antyrządowych w listopadzie 2013 r., w czasie których wielu uczestników zostało bezprawnie pozbawionych wolności, podczas gdy władze państwowe zaprzeczały, że brały udział w ich zatrzymaniu. Zarówno wojskom ukraińskim, jak i siłom separatystycznym przypisuje się popełnianie przestępstwa wymuszonych zaginięć w czasie konfliktu zbrojnego. Do licznych zaginięć doszło w 2014 r. także na Krymie. Przedmiotem analizy są wyroki Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (ETPCz), decyzje Komitetu Praw Człowieka ONZ (KPCz), oraz działania podejmowane przez Grupę Roboczą ds. Wymuszonych Zaginięć ONZ. Najbardziej obszerna część artykułu dotycząca skarg indywidualnych do ETPCz: poddaje analizie jego orzecznictwo w zakresie wymuszonych zaginięć dotyczące ustalania stanu faktycznego, naruszenia prawa do życia i zakazu tortur i nieludzkiego traktowania, zarówno wobec zaginionych, jak i ich rodzin. Przedstawiono również mechanizm skargowy KPCz i wskazano na występujące różnicę, oraz procedury Grupy Roboczej, której odstawowym zadaniem jest pośredniczenie w komunikacji między osobami zgłaszającymi zaginięcie, a odpowiednim rządem w celu wyjaśnienia losu osoby zaginionej.
EN
The article analyses international complaint mechanisms, that are available for the families of the persons that disappeared in Ukraine. The phenomena of enforced disappearances increased since the beginning of the anti-government protest in November 2013, during which many participants were illegally deprived of their liberty, while the authorities denied their involvement. Both the Ukrainian army and the separatist forces are accused of taking part in enforced disappearances during the armed conflict. Many disappearances happened also in 2014 in Crimea. The subject of the analysis are European Court of Human Rights (ECHR) judgments, the UN Human Rights Committee’s (HRC) views as well as actions of the Working Group on Enforced and Involuntary Disappearances. The most extensive part of the article concerns individual complaints to the ECHR and analysis its jurisprudence with regard to establishing facts and evidence, violating the right to life and the prohibition of torture and inhuman treatment, both with regard to the disappeared and their families. The HRC complaint mechanism has also been presented and the differences between the two, as well as the Working Group procedures, whose role is to channel of communication between family members of victims of enforced disappearance and other sources reporting cases of disappearances, and the Governments concerned.
RU
Статья анализирует международные механизмы по жалобам, которыми могут воспользоваться семьи исчезнувших в Украине. Явление насильственных исчезновений усилились с начала антиправительственных протестов в ноябре 2013 г., в ходе которых многие из участников были незаконно лишены свободы, в то время, как государственные органы власти, отрицали, что участвовали в их задержанию. Украинским военным и сепаратистским cилам приписываются преступления насильственных исчезновений в ходе вооруженного конфликта. К многочисленным исчезновениям дошло в 2014 году также в Крыму. Анализируются решения Европейского Суда по Правам Человека (ЕСПЧ), решения Комитета по Правам Человека ООН, а также действия, предпринятые Рабочей Группой в Делах Насильственных Исчезновений ООН. Самая обширная часть статьи касается индивидуальных жалоб в ЕСПЧ: проанализировано его прецедентное право в области насильственных исчезновений, связанных с определением фактов, нарушение права на жизнь и запрет пыток и бесчеловечного обращения как пропавших без вести так и их семей. Представлено также механизм жалоб Комитета по Правам Человека и указано на разницу и процедуры Рабочей Группы, заданием которой есть посредничество между людьми, сообщивших о потере, и соответствующим правительством с целью выяснения судьбы пропавших без вести лиц.
RU
Права женщин, иначе говоря, права человека-женщины, это права и свободы которыми пользуются женщины, в частности те, что предусмотрены в международных правовых системах, в том числе в системе европейского права. Права женщин четко сформулированы, а соответствующие международные судебные органы контролируют их соблюдение. Важнейшим институтом, функция которого проявляется в контроле над соблюдением этих прав, является Европейский Суд по правам человека. Именно он рассматривает жалобы, которые вносят граждане стран-сторон правового акта и выдает заключение на основе Европейской Конвенции о Защите Прав Человека и Основных Свобод, создавая тем самым систему прецедентного права в Страсбурге. Права женщин, учитывая защитную деятельность Трибунала, по-разному интерпретируются и понимаются в зависимости от региона Европы, исторических факторов на данной территории, а также традиций связанных с положением женщин в широко понимаемой общественной жизни. Наиболее часто встречающимися вопросами, которые связанны с правами женщин являются в частности право на личную неприкосновенность и самостоятельность, право на уважение частной и семейной жизни, запрет дискриминации, а также свобода мысли, совести и религии.
EN
Women’s rights, otherwise known as the human rights of women, are the rights and freedoms enjoyed by women and contained especially in international law systems , also in European law. The human rights of women are clearly defined, and international judicial authorities ensure their compliance. The European Court of Human Rights is the most important institution that protects women’s rights. This institution considers complaints made by citizens of the countries which are parties to the European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms , thus creating a system of Strasbourg case-law. The human rights of women are interpreted and understood differently depending on different regions of Europe, the historical developments in the area and the traditions associated with the position of women in the wider society. The most frequently raised issues are the right to bodily integrity and autonomy, the right to respect for private and family life, prohibition of discrimination, and freedom of thought, conscience and religion.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.