Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 17

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  война
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Autor, wspominając trudne czasy Cerkwi serbskiej w czasie niewoli tureckiej, koncentruje się na prześladowaniach prawosławnej ludności w czasie obu wojen światowych, w czasach reżimu komunistycznego, podczas wojny domowej, a zwłaszcza na tragedii Serbów w Kosowie i Metochii i na bombardowaniu Serbii przez NATO.
RU
Текст показывает, как выглядела помощь Азербайджана для Чечни и Чеченцев во время первой и второй чеченских войн. Автор провёл анализ различных источников. На их основе определено, что поддержка Азербайджана для Чечни и Чеченцев в 90-х годах ХХ века была разной, изменчивой и не очень долгосрочной.
EN
In this article, the autor shows the level of Azerbaijan’s support for Chechnya and Chechens during the first and second Chechen wars. The author analyzed the body of literature and the body of literature sources, which provided the answer that Azerbaijan’s support for Chechnya and Chechens in the 1990’s was very varied and did not last for long.
RU
После нападения на Украину 24 февраля 2022 года на Россию был наложен ряд международных санкций, чтобы убедить страну в необходимости деэскалации конфликта. Санкции, введенные против России, хотя и были призваны нанести ущерб российской экономике, имели непредвиденные последствия для мировой экономики, в первую очередь из-за нарушения глобальных цепочек поставок. Сбои в поставках энергоносителей, сырьевых товаров и торговли были вызваны конфликтом. Во многих странах это привело к увеличению мировой инфляции. Несмотря на то, что Израиль и Турция сыграли важную роль в мирном разрешении конфликта между Россией и Украиной, экономические последствия кризиса продолжали сказываться на всей Европе и за ее пределами.
EN
A number of international sanctions have been placed on Russia since it launched an attack on Ukraine on February 24, 2022, in order to persuade the country to de-escalate the conflict. The sanctions imposed on Russia, while designed to harm the Russian economy, had unintended consequences on the world economy, primarily through the disruption of global supply chains. Energy supply shocks, commodities and trade supply shocks were all caused by the conflict. In many nations, this resulted in an increase in worldwide inflation. Despite the fact that Israel and Turkey were instrumental in mediating a peaceful end of the conflict between Russia and Ukraine, the economic fallout from the crisis continued to reverberate throughout Europe and beyond.
EN
The article considers war as a concept that is constructed by the style of philosophical thinking, which is typical for a particular historical epoch. The style of thinking sets the frameworks, boundaries and laws of its understanding. The article compares the classical model of a war, the concept of which was set by the mind of the Enlightenment, and the modern forms of its implementation, when the philosophical mind undergoes deconstruction processes. Strict logic and legislative "pure reason" (Immanuel Kant) determined the relevant content, form and description of the language of war. The war was carried out according to laws of logic and rules, which assumed transparent and efficient steps. It could be read by Another (opponent). Thus, paradoxically, trust in the Other was revealed. For example, the rules of honor and duty were preserved, a declaration of war was required, the troops were lined up in a certain order, and there was very strict hierarchy of officers. However, modern deconstructivist processes and the deconstruction of metaphysics destroy the classical unity of the logic of war and admit the rhizome of its forms. Therefore, modern reality knows the multiplicity of forms of war: information war, marketing war, virtual war, terrorist war and etc. There are no rules, no logic, no trust in such war. The absence of these factors characterizes, for example, terrorism, which is now considered as a new form of war. Terrorism is a manifestation of total distrust, hatred and contempt for Another.
EN
The object of the source edition are five so-far unknown reports and protocols devoted to the mobilization, organization and military actions of the Warsaw Armored Motorized Brigade and its units: motorized battalion of sappers, reconnaissance battalion and the 33rd sanitary company assigned to the brigade. The authors of the sources are the unit’s officers: Konstanty Kułagowski and Jan Kolenda, as well as officers connected with it, such as Jan Karol Hauslinger and Mieczysław Szymanowski. The author of the last source remains unknown.
RU
Предметом анализа источников являются пять неизвестных до этого времени отчетов и протоколов, посвященных мобилизации, организации и деятельности Варшавской броне-моторизированной бригады и ее подразделений: моторизированному батальону саперов, разведывательному дивизиону и приписанной к бригаде 33 санитарной компании. Авторами документов являются офицеры бригады: Константин Кулаговский и Ян Коленда, а также связанные с ней офицеры – Ян Кароль Хауслингер и Мечислав Шимановский. Автор последнего документа по-прежнему неизвестен.
PL
Przedmiotem edycji źródłowej jest pięć nieznanych dotąd relacji i protokołów poświęconych mobilizacji, organizacji oraz działaniom bojowym Warszawskiej Brygady Pancerno-Motorowej i jej oddziałów: motorowego batalionu saperów, dywizjonu rozpoznawczego oraz przydzielonej brygadzie 33 kompanii sanitarnej. Autorami przekazów są oficerowie jednostki: Konstanty Kułagowski oraz Jan Kolenda, a także oficerowie z nią związani, tacy jak Jan Karol Hauslinger i Mieczysław Szymanowski. Autor ostatniego przekazu pozostaje nieznany.
RU
Рассмотрены основные особенности возникновения гибридной войны, про-веден сравнительный анализ развития и хода «обычной» (конвенциональной) и гибридной войн. Освещены некоторые аспекты касательно формирования нового подхода к понима-нию явления гибридной войны. Предложена новая классификация вооруженных конфликтов: международный вооружен-ный конфликт, вооруженный конфликт немеждународного характера и вооруженный кон-фликт гибридного характера (гибридная война), а потому предложено рассматривать гиб-ридную войну как особый тип конфликта современности. Предложено различать понятия гибридная война и гибридные угрозы как элементы подготовки агрессора к развязыванию гибридной войны. Совершена попытка сформировать комплексное определение понятия гибридной войны для дальнейшей разработки концепции гибридных войн
EN
The main features of arising of a hybrid war were considered, a comparative analysis of the development and progress of “regular”(conventional) and hybrid wars was conducted. Some aspects regarding the formation of a new approach to understanding the phenomenon of hybrid war were elucidated. New classification of armed conflicts is proposed: international armed conflict, armed conflict not of an international character and armed conflict of the hybrid character (hybrid war). That is why it is proposed to consider the hybrid war as a special type of the conflicts of modernity. It is proposed to distinguish the term “hybrid war” and the term “hybrid threats” as elements of aggressor’s preparation to the outbreak of war. Attempt to formulate the complex definition of hybrid war was made for future development of the concept of hybrid wars.
7
67%
DE
Der Band enthält die Abstracts ausschließlich in englischer Sprache
EN
14 is a recently published novel by a French contemporary writer, Jean Echenoz. Having the First World War as its core subject, the text covers the main traditional themes of war novels. Its interest, however, does not lie in what it says about the war, but rather in how the war is told. In fact, 14 points out the main horrors of the war, without engaging in pathos. In order to do so, Echenoz resorts to two groups of techniques, whose main purpose is to lighten the dramatic effect of the war scenes depicted. Surprisingly, the result is a text which recounts the crude horrors of war.
FR
Le numéro contient uniquement les résumés en anglais.
PL
Tom zawiera abstrakty tylko w języku angielskim.
RU
Том не содержит аннотаций на английской языке.
EN
Publications on the conflict in eastern Ukraine rarely describe the situation of children living in the combat zone. More attention is paid to the political, economic and military aspects of this confrontation. The author has set himself two goals. The first one is to check how the war affects the biological and mental aspects of children’s lives. The second is an attempt to answer the question whether there is a possibility of improving the situation of minors. The paper on the problematic system is divided into three parts. The first part draws attention to the following problems: difficulties with access to medical care, increased incidence of infectious diseases, growing drug addiction, drinking water pollution, as well as the threat of unexploded ordnance. The second part describes: threats to mental health of children, socialization problems (pre-school and school education, family crisis, shaping of national identity), as well as participation of child soldiers in the conflict in Donbass. The last section of the article contains conclusions. The considerations were prepared on the basis of carefully verified materials in English, Ukrainian and Polish. Many publications were downloaded from the websites of international organizations, analytical centers and scientific institutions.
RU
публикациях, посвященных конфликту на востоке Украины, редко описывается положение детей, живущих в зоне боевых действий. Больше внимания уделяется политическим, экономическим и военным аспектам этого противостояния. Автор поставил перед собой две цели. Первая – выяснить, как война влияет на биологи¬ческие и ментальные аспекты жизни детей. Вторая цель – это попытка ответить на вопрос, есть ли возможность улучшить положение несовершеннолетних? Текст статьи состоит из трех частей. В первой части обращается внимание на проблемы трудного доступа к меди¬цинскому обслуживанию, роста заболеваемости инфекционными заболеваниями, роста наркомании, загрязнения питьевой воды, а также угрозы невзорвавшихся боеприпасов. Во второй части описываются угрозы психическому здоровью детей, проблемы социализации (дошкольное и школьное образование, семейный кризис, формирование национальной идентичности), а также участие детей-солдат в кон¬фликте в Донбассе. Заключение статьи содержит выводы. Размышления были подготовлены на основе тщательно подобранных материалов на английском, украинском и польском языках. Многие публикации были загружены с веб-сайтов международных организаций, аналитических центров и научных учреждений.
RU
Цель данной статьи – показать процесс институционализации памяти о прошлом, который способствует как созданию исторических нарративов, так и проявлению национальной идентичности. На основе анализа сараевских музеев, посвященных войне 1992–1995 годов в Боснии и Герцеговине, автор попытается показать, как современные учреждения стали носителями коллективной памяти и инкубаторами национальной идентичности боснийцев, то есть боснийских мусульман.
EN
This article explores the relationships between memory politics and museums. It shows the institutionalisation of the past, which supports both the creation of historical narratives and the visibility of national identity. Analysing the Sarajevo museums dedicated to the 1992–1995 war in Bosnia and Herzegovina, the author shows how contemporary institutions have become carriers of collective memory and incubators of the national identity of Bosnian Muslims.
RU
В статье рассмотрен вопрос миграционного кризиса украинских беженцев в страны-члены ЕС, вызванного полномасштабным вторжением России в Украину 24 февраля 2022 года. Выяснено количество украинских беженцев, принятых европейскими государствами с момента вступления России в силу. началось полномасштабное военное вторжение в Украину. Проводится анализ форм защиты физических лиц в Европейском Союзе, включая статус беженца и временную защиту. Законодательство о статусе беженца в ЕС представлено через призму анализа Директивы Совета 2001/55/EC о временной защите. Определено ключевое различие между временной защитой и статусом беженца. Выделены ключевые проблемы, с которыми сталкиваются европейские страны; Одновременно представлены препятствия, с которыми сталкиваются украинские беженцы, а именно: получение жилья и трудоустройства. Особое внимание было уделено проблеме «усталости» и истощения социальных систем и простых граждан в странах ЕС. Авторы представляют результаты исследования механизмов предоставления защиты и убежища украинским беженцам в ЕС. Кроме того, должное внимание было уделено стратегии из 10 пунктов, предложенной Европейской комиссией Европейскому совету и Совету юстиции и внутренних дел с целью поддержки стран ЕС в их стремлении принять украинских беженцев. Основные цели исследования вращаются вокруг эффективности механизмов защиты украинских беженцев в ЕС, а также любых последствий, которые эта система может вызвать как для ЕС, так и для Украины.
EN
The article considers the issue of the migration crisis of Ukrainian refugees to EU member states caused by Russia’s full-scale invasion of Ukraine on February 24, 2022. An elucidation was made as to the quantity of Ukrainian refugees taken in by European states since the Russia’s full-scale military invasion of Ukraine commenced. An analysis of forms of protection for individuals in the European Union is conducted, including refugee status and temporary protection. The legislation of refugee status in the EU is represented through the prism of the analysis of the Council Directive 2001/55/EC on temporary protection. The key difference between temporary protection and refugee status is defined. The key problems faced by European countries are highlighted; concurrently, the obstacles experienced by Ukrainian refugees are presented, namely, obtaining housing and employment. Special attention was paid to the issue of “fatigue” and exhaustion of social systems and ordinary citizens in EU countries. The authors present the results of the study on the mechanisms of providing protection and asylum to Ukrainian refugees in the EU. Furthermore, the 10-point strategy suggested by the European Commission to the European Council and the Justice and Home Affairs Council in order to support EU countries in their endeavor of admitting Ukrainian refugees has been duly given attention. The core research objectives revolve around the effectiveness of protection mechanisms for Ukrainian refugees in the EU, and any consequences said system may bring about for both the EU and Ukraine.
EN
The article is about two stories by Florian Czarnyszewicz, written to them at the end of their lives on the subject of Argentine Polonia, to which he devoted his entire social activity. Biblical themes have been invented in the small literary forms of the writer. A short comparison was made with the works of other writers, in particular with Mikhail Sholohov. Reflections on the usefulness of exploring the small literary forms of the writer before the great ones were quoted.
RU
Целью статьи является медиаэстетический анализ новогоднего обращения Владимира Путина на 2023 год. Изменения, замеченные в обращении, свидетельствуют о трансформации президентского дискурса, произошедшей во время российско-украинской войны. В анализируемом медиатексте язык, образы и музыка дополняют друг друга, чтобы усилить персуазивный потенциал сообщения . Использование нового пространственного оформления и изменение лингвистической эстетики, более близкой к антагонистическим дискурсам, ставят вооруженный конфликт в центре внимания. В обращении присутствуют характерные черты современного официального российского публичного дискурса: явное изображение врага, эксплицитное использование оппозиции свои-чужие и бинарных оппозиций, разделение российского общества на верных граждан и предателей, гиперболизация действий Запада и эвфемизация военных действий Российской Федерации, а также сочетание религиозных, советских и военных символов.
PL
Celem artykułu jest medioestetyczna analiza przemówienia noworocznego Władimira Putina na rok 2023. Zmiany zaobserwowane w przemówieniu są symptomatyczne dla przemian w dyskursie prezydenckim, które nastąpiły podczas wojny rosyjsko-ukraińskiej. W analizowanym przemówieniu Władimira Putina  język, obrazy i muzyka oddziałują na zmysły odbiorców i uzupełniają się nawzajem, wzmacniając przekaz. Wykorzystanie nowej aranżacji przestrzeni oraz zmiana estetyki językowej na bliższą antagonistycznym dyskursom sprawiają, że konflikt zbrojny staje się centralnym dla całego przemówienia. W orędziu obecne są charakterystyczne cechy aktualnego oficjalnego rosyjskiego dyskursu publicznego: wyraźny obraz wroga, eksplicytne stosowanie opozycji swój-obcy i opozycji binarnych, podział rosyjskiego społeczeństwa na lojalnych obywateli i zdrajców, którzy nie popierają ofensywy na Ukrainie, hiperbolizacja działań Zachodu i eufemizacja działań wojskowych Federacji Rosyjskiej, oraz kombinacja symboli religijnych, sowieckich i wojskowych.
EN
The aim of the article is a media aesthetic analysis of Vladimir Putin’s New Year’s address for 2023. The changes observed in the speech are symptomatic of the transformations within the presidential discourse that occurred during the Russian-Ukrainian war. In Vladimir Putin’s address for 2023, language, imagery, and music interact with the senses of the audience and complement each other to reinforce the message. The use of a new spatial arrangement and a change in linguistic aesthetics closer to antagonistic discourses make the armed conflict central to the entire speech. The address exhibits characteristic features of the current official Russian public discourse: a clear depiction of the enemy, explicit use of Us vs Them and binary oppositions, division of Russian society into loyal citizens and traitors who do not support the offensive in Ukraine, hyperbolization of Western actions and euphemization of military actions of the Russian Federation, and the combination of religious, Soviet, and military symbols.
DE
Der Band enthält die Abstracts ausschließlich in englischer Sprache.
EN
The originality of Raymond Federman’s La Voix dans le Cabinet de Débarras resides in both its graphic form, close to some artistic projects, and its narrative content, which engenders and motivates the former, thus revealing the deep sense of literary devices, which only appear to be purely formal experiments. Exploring the traumaexperienced during the Second World War, the text delves into the issue that the writer’s whole literary oeuvre obsessively returns to: the impotence of language in the face of a complex and dramatic reality. The aim of this article is to analyse the narrative mechanism, which rejects the conventional transmission of a story in favour of discursive strategies exploiting the materiality of text. The extensive semantic correlation of these two aspects creates a double drama, resulting from the actually experienced tragedy and an inability to verbalise it. Referring to the theory of an artistic text and philosophical reflections on the Holocaust, this article seeks to demonstrate that La Voix dans le Cabinet de Débarras embodies Federman’s search for new forms of expression of trauma in a literary text.
FR
Le numéro contient uniquement les résumés en anglais.
PL
Tom zawiera abstrakty tylko w języku angielskim.
RU
Том не содержит аннотаций на английской языке.
UK
Збройний наступ російських військових з частковою окупацією суверенної території України є безпрецедентною подією світового масштабу. Жертви серед цивільного населення, ігнорування необхідності створення гуманітарних коридорів для населення, яке тікає з окупованих ворожими військовими територій, вимушене переселення – все це можна було б розглядати як сценарій військового фільму. Однак з 24 лютого 2022 року такі події стали реальністю і вимагають рішучої засуджувальної реакції з боку світової спільноти. Метою цієї статті є інтерпретація резолюцій, ухвалених Європейським парламентом після початку збройної агресії Росії проти України, та їхній вплив на дії інституцій ЄС. Представлена аргументація фокусується на найважливіших питаннях, порушених Європарламентом у своїх резолюціях. Стаття є правовим аналізом, виконаним із застосуванням догматико-юридичного методу. Резолюції, як необов’язкові акти, класифікуються як “м’яке право”, які видаються в ситуаціях, що вимагають спеціальних дій або реакції з боку інституцій ЄС. Своїми резолюціями Парламент прагне привернути увагу держав-членів та міжнародної спільноти до економічних та гуманітарних наслідків війни. Майже у всіх резолюціях Парламент засуджує дії Росії, вказує на порушення прав людини та підкреслює свою солідарність з українським народом.
RU
Вооруженное нападение российских войск с частичной оккупацией суверенной территории Украины – беспрецедентное событие мирового масштаба. Жертвы среди мирного населения, игнорирование необходимости создания гуманитарных коридоров для населения, покидающего оккупированные вражескими военными территории, принудительное выселение – все это можно было бы отнести к сценарию военного фильма. Однако с 24 февраля 2022 года подобные события стали реальностью и требуют решительной осуждающей реакции со стороны всего мира. Цель данной статьи – интерпретация резолюций, принятых Европарламентом после военной агрессии России против Украины, и их влияния на деятельность институтов ЕС. Представленная аргументация сосредоточена на наиболее важных вопросах, затронутых Европарламентом в своих резолюциях. Статья представляет собой юридический анализ, выполненный с использованием догматико-правового метода. Резолюции, как необязательные акты, относятся к категории, так называемого, «soft law» и издаются в ситуациях, требующих специальных действий или реакции со стороны институтов ЕС. С помощью своих резолюций Европарламент стремится привлечь внимание государств-членов и международного сообщества к экономическим и гуманитарным последствиям войны. Практически во всех резолюциях Европарламент осуждает действия России, указывает на нарушения прав человека и подчеркивает свою солидарность с украинским народом.
EN
The military incursion by the Russian military, with the partial occupation of sovereign Ukrainian territory, is an unprecedented event on a global scale. The civilian casualties, the disregard for the need to create humanitarian corridors for the population fleeing the areas occupied by the enemy military, or the forced displacement could be treated like a war movie scenario. However, as of 24 February 2022, such events have become a reality and require strong condemnation from the world. This article aims to interpret the resolutions issued by the European Parliament since Russia’s military aggression against Ukraine and their impact on the actions of the EU institutions. The exegesis presented here focuses on the most important issues raised by the Parliament in its resolutions. This article is a legal analysis using the dogmatic-legal method. Resolutions, as non-binding acts, represent so-called soft law issued in situations requiring ad hoc action or reaction by the EU institutions. Through its resolutions, Parliament seeks to draw the attention of Member States and the international community to the economic and humanitarian consequences of war. In almost all its resolutions, Parliament condemns Russia’s actions, points out human rights violations and emphasises its solidarity with the Ukrainian people.
PL
Napaść zbrojna rosyjskich wojsk, z częściową okupacją suwerennego terytorium Ukrainy jest bezprecedensowym wydarzeniem w skali światowej. Ofiary wśród ludności cywilnej, ignorowanie potrzeby tworzenia korytarzy humanitarnych dla ludności uciekającej z terenów okupowanych przez wrogie wojsko czy przymusowe wysiedlenia można by potraktować jak scenariusz filmu wojennego. Jednak od 24 lutego 2022 r. takie wydarzenia stały się faktem i wymagają zdecydowanej reakcji potępiającej ze strony świata. Celem niniejszego artykułu jest interpretacja rezolucji wydawanych przez Parlament Europejski od momentu zbrojnej agresji Rosji przeciw Ukrainie i ich wpływu na działania instytucji unijnych. Prezentowany wywód koncentruje się wokół najważniejszych zagadnień poruszanych przez Parlament w swoich rezolucjach. Artykuł stanowi analizę prawniczą sporządzoną przy wykorzystaniu metody dogmatyczno-prawnej. Rezolucje, jako akty niewiążące, zaliczane są do tzw. prawa soft law, które wydawane jest w sytuacjach wymagających doraźnych działań lub reakcji ze strony instytucji UE. Parlament poprzez swoje rezolucje pragnie zwrócić uwagę państw członkowskich i społeczności międzynarodowej na skutki, jakie wojna wywołuje w wymiarze gospodarczym i humanitarnym. W niemalże wszystkich rezolucjach Parlament potępia działania Rosji, wskazuje przypadki łamania praw człowieka i podkreśla swoją solidarność z narodem ukraińskim.
UK
Питання про найтяжчі національні та міжнародні злочини, скоєні в історії людства, політичнi і правовi заходи, вжитi державами для запобігання їх вчиненню, а також питання про систему правосуддя, відповідальну за ці діяння, обговорювалося незліченною кількістю авторів, але не було спроби представити сукупність взаємозалежних елементів, які б упорядкували цю тему. Актуальність пропонованого дослідження ґрунтується на думці, сформульованій після вивчення великої кількості документації та підтвердженій вже проведеними дослідженнями, що злочин геноциду, як правило, вчиняється правлячою елітою проти керованих, незалежно від того, чи мають ці правителі підтримку більшості суспільства, про яке йде мова. З іншого боку, автори статті пропонують дослідити ефективність міжнародно-правових інструментів у тлумаченні та вдосконаленні визначення геноциду.
RU
Вопрос о самых тяжких национальных и международных преступлениях, совершенных в истории человечества, о политических и правовых мерах, предпринимаемых государствами в целях предотвращения их совершения, и о системе правосудия, устанавливающей ответственность за эти деяния, обсуждался многочисленными авторами, однако до сих пор не было предпринято попытки представить совокупность взаимозависимых элементов для придания порядка в данной предметной области. Обоснованность предлагаемого исследования базируется на мнении, сформулированном после изучения обширной документации и подкрепленном уже проведенными исследованиями, что преступление геноцида обычно совершается правящей элитой против управляемых, независимо от того, пользуются ли эти правители поддержкой большинства данного общества. С другой стороны, авторы статьи предлагают изучить эффективность международных правовых инструментов в толковании и разработке определения понятия геноцида.
PL
Kwestia najpoważniejszych zbrodni krajowych i międzynarodowych popełnionych w historii ludzkości, podejmowanych przez państwa działań o charakterze politycznym i prawnym w celu zapobieżenia ich popełnieniu oraz kwestia wymiaru sprawiedliwości odpowiedzialnego za te czyny była dyskutowana przez niezliczonych autorów, lecz nie podjęto próby przedstawienia zespołu współzależnych elementów, które pozwalają uporządkować tę tematykę. Aktualność proponowanych badań opiera się na opinii, sformułowanej po zapoznaniu się z obszerną dokumentacją i popartej prowadzonymi już badaniami, że zbrodnia ludobójstwa jest zwykle popełniana przez elitę władzy przeciwko rządzonym, niezależnie od tego, czy rządzący mają poparcie większości danego społeczeństwa. Z drugiej strony, autorzy artykułu proponują zbadanie skuteczności międzynarodowych instrumentów prawnych w interpretacji i rozwoju definicji ludobójstwa.
EN
The issues of the most serious national and international crimes committed in human history and the political and legal measures taken by states to prevent their commission, as well as the question of the justice system responsible for these acts have been discussed by countless authors. However, there has been no attempt to present a set of interdependent elements that make it possible to organise this topic. The validity of the proposed research is based on the opinion that has been formulated after reviewing extensive documentation and supported by research already conducted, that the crime of genocide is usually committed by the ruling elite against the ruled, regardless of whether the ruling elite has the support of the majority of a given society. On the other hand, the authors of the article propose to examine the effectiveness of international legal instruments in the interpretation and development of the definition of genocide
EN
Even though the Karaims constitute a small community on the multicultural map of the Crimean Peninsula, they remain a frequent topic of interest for historians. In this paper, the author describes the fate of the Karaims during the dramatic years of the Occupation (1941–1944) as well as their participation in the partisan movement in Crimea.
RU
В многонациональном Крыму такой реликтовый народ как караимы, не смотря на свою малочисленность, всегда был интересен вниманию историков.  В драматические годы оккупации полуострова его судьба постоянно находилась под угрозой. Участие караимов в движении Сопротивления одна из самых неизученных страниц истории Крыма.
UK
24 лютого 2022 року війська Російської Федерації перетнули кордони України, суверенної та незалежної європейської держави. Війна, що послідувала за пандемією COVID-19, похитнула основи всього світу, який раптово перестав існувати в тому вигляді, в якому сучасні суспільства знали його раніше. Російська агресія принесла не лише повномасштабну війну, але й небачені з 1945 року звірства, що включають масові злочини міжнародного права, у тому числі злочин геноциду, або, в усякому разі, обґрунтовану підозру в їх скоєнні. Над світом знову нависла примара глобального конфлікту, а перед цивілізованою частиною світу постало завдання відповісти за незмірну шкоду і страждання, заподіяні посадовими особами Російської Федерації та союзними з ними силами. Реакцією на злочини, скоєні в Україні, стала видача Міжнародним кримінальним судом у Гаазі ордеру на арешт осіб, які несуть за них беззаперечну відповідальність. Суд вдався до рішучих дій, але вони обмежені правовими рамками, встановленими для його компетенції. Однак ці рамки не видаються достатніми для притягнення до відповідальності винних у розпалюванні війни в Європі. З цієї причини необхідно створити міжнародний кримінальний суд для розгляду злочинів за міжнародним правом, скоєних в Україні, який був би наділений повноваженнями для більш ефективного переслідування злочинів, інспірованих Кремлем і представниками режиму Володимира Путіна, що окупували її. Саме цим злочинам і необхідності більш ефективної боротьби та протидії їм присвячено цей текст. Об’єктом дослідження є, таким чином, аналіз сучасного стану міжнародного кримінального правосуддя, встановлення його ефективності та можливості засудження злочинів, скоєних в Україні, а також попередній розгляд основних визначень, зокрема геноциду. Мета статті – продемонструвати необхідність створення нового кримінального суду. У дослідженні використано історико-правовий метод з елементами історико-філософського методу, метод логіко-концептуального аналізу правових інститутів (у тому числі функціональний), аксіологічний метод (у тому числі телеологічний) та системний метод. Догматичний (формально-юридичний) метод використовувався обмежено, але в достатній мірі для досягнення поставлених завдань дослідження
RU
24 февраля 2022 года войска Российской Федерации пересекли границы Украины, суверенного и независимого европейского государства. Война, последовавшая за пандемией COVID-19, потрясла основы всего мира, который внезапно перестал существовать в том виде, в каком его знали современные общества. Российская агрессия принесла не только полномасштабную войну, но и невиданные с 1945 года жестокие преступления, влекущие за собой массовые преступления по международному праву, в том числе преступление геноцида, или, во всяком случае, обоснованные подозрения в их совершении. Над миром вновь нависла угроза глобального конфликта, и перед цивилизованными его частям встал вызов привлечения к ответственности за неизмеримый вред и страдания, причиненные должностными лицами Российской Федерации и союзных ей сил. Ответом на преступления, совершенные в Украине, стала выдача Международным уголовным судом в Гааге ордера на арест тех, кто без сомнений несет за них ответственность. Этот суд предпринял решительные действия, но они ограничены правовыми рамками, установленными для его компетенции. Однако этих рамок, как представляется, недостаточно для привлечения к ответственности лиц, виновных в развязывании войны в Европе. Поэтому для рассмотрения преступлений по международному праву, совершенных в Украине, необходимо создать международный уголовный суд, который был бы наделен полномочиями для более эффективного преследования преступлений, инспирированных Кремлем и занимающими его представителями режима Владимира Путина. Именно этим преступлениям и необходимости более эффективного противодействия им и борьбы с ними посвящен настоящий текст. Таким образом, объектом исследования является анализ современного состояния международного уголовного правосудия, установление его эффективности и полезности для осуждения преступлений, совершенных в Украине, а также представление основных понятий, включая понятие геноцида – в качестве вступительных соображений. Цель статьи - показать необходимость создания нового уголовного суда. В исследовании использован историко-правовой метод с элементами историко-философского метода, а также метод логико-смыслового анализа правовых институтов (включая функциональное толкование), аксиологический метод (включая телеологическое толкование) и системный метод. В силу характера работы догматический (формально-юридический) метод использовался в ограниченном, но достаточном для достижения целей исследования объеме.
EN
On 24 February 2022, troops of the Russian Federation crossed the borders of Ukraine, a sovereign and independent European country. The war that followed the coronavirus pandemic shook the foundations of the entire world, which suddenly ceased to exist in the way modern societies had known it by then. Russian aggression brought not only full-scale war, but also atrocities unknown since 1945 involving mass crimes under international law, including the crime of genocide – or at least a reasonable suspicion of its commitment. The spectre of a global conflict hung over the world again and the civilised part of it was faced with the challenge to account for the immeasurable harm and misery caused by officials of the Russian Federation and its allied forces. The response to the crimes committed in Ukraine was the issuing by the International Criminal Court in The Hague of an arrest warrant against those indisputably responsible for them. The Court took decisive action, but it is limited by the legal framework established for its competence. That framework; however, appears to be insufficient to prosecute those responsible for the war in Europe. For that reason, it is necessary to establish an international criminal court to try the crimes under international law committed in Ukraine, which would have the power to prosecute the crimes inspired by the Kremlin and the representatives of Vladimir Putin’s regime more effectively. It is those crimes and the need to eradicate and counteract them more efficiently that this study is devoted to. Therefore, the subject of the research is the analysis of the current state of international criminal justice to determine its effectiveness and usefulness for judging the crimes committed in Ukraine and to present basic concepts, including the concept of genocide, as preliminary considerations. The purpose of the article is to demonstrate the need to establish a new criminal court. To achieve the research goal, the historical-legal method with elements of the historical-philosophical method, the method of logical and conceptual analysis of legal institutions (including functional exploration), the axiological method (including teleological exploration) and the systemic method were used. Due to the nature of the work, the dogmatic (formal-legal) method was applied to a limited extent, but sufficiently enough to achieve the research goals.
PL
W dniu 24 lutego 2022 r. wojska Federacji Rosyjskiej przekroczyły granice Ukrainy, suwerennego i samodzielnego państwa europejskiego. Wojna, która przyszła po pandemii COVID-19, wstrząsnęła podwalinami całego świata, który nagle przestał istnieć w takim wymiarze, w jakim współczesne społeczeństwa znały go wcześniej. Agresja rosyjska przyniosła nie tylko pełnoskalową wojnę, lecz także nieznane od 1945 r. okrucieństwa, obejmujące masowo popełniane zbrodnie prawa międzynarodowego, w tym zbrodnię ludobójstwa, a w każdym razie – uzasadnione podejrzenie ich popełnienia. Nad światem znów zawisło widmo globalnego konfliktu, a przed cywilizowaną jego częścią stanęło wyzwanie rozliczenia bezmiaru krzywd i nieszczęść wyrządzonych przez funkcjonariuszy Federacji Rosyjskiej i sił z nimi sprzymierzonych. Odpowiedzią na zbrodnie popełniane w Ukrainie stało się wydanie przez Międzynarodowy Trybunał Karny w Hadze nakazu aresztowania osób bezsprzecznie za nie odpowiedzialnych. Trybunał ten podjął stanowcze działania, są one jednak ograniczone prawnymi ramami wyznaczonymi dla jego kompetencji. Niemniej ramy te zdają się niewystarczające dla ścigania winnych pożogi wojennej w Europie. Z tego powodu konieczne jest powołanie międzynarodowego trybunału karnego dla osądzenia zbrodni prawa międzynarodowego popełnionych w Ukrainie, który zostałby wyposażony w uprawnienia służące skuteczniejszemu ściganiu zbrodni inspirowanych przez Kreml i zajmujących go przedstawicieli reżimu Władimira Putina. To właśnie tym zbrodniom oraz potrzebom efektywniejszego ich zwalczania i przeciwdziałania poświęcony jest tekst niniejszy. Przedmiotem badań jest zatem przeprowadzenie analizy aktualnego stanu międzynarodowego sądownictwa w sprawach karnych, ustalenia ich skuteczności i przydatności dla osądzenia zbrodni popełnionych w Ukrainie oraz przedstawienie podstawowych pojęć, w tym pojęcia ludobójstwa, tytułem rozważań wstępnych. Celem artykułu jest wykazanie konieczności powołania nowego trybunału karnego. W studium zastosowano metodę historycznoprawną z elementami metody historyczno-filozoficznej, metodę analizy logicznej i pojęciowej instytucji prawnych (z uwzględnieniem eksplanacji funkcjonalnej), metodę aksjologiczną (z uwzględnieniem eksplanacji teleologicznej) oraz metodę systemową. Ze względu na charakter pracy metoda dogmatyczna (formalno-prawna) wykorzystana została w ograniczonym, lecz wystarczającym dla osiągnięcia celów badawczych zakresie.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.