Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  козаки
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
The purpose of this article was to critically examine the creation the characters of Cossacks in Wladyslaw Lozinski’s novel Eye of the Prophet as well as its cinematic adaptations by Pawel Komorowski. An analytical and historical-literary method was used to achieve this aim. In these cultural texts, the Cossacks determine the course of action and adventure plots. The qualities given to them by the authors (love of the homeland, freedom, independence) allow us to see in the characters of the Cossacks romantic heroes, or at least romantic individualists, who are prepared to suffer for the cause of saving personal honour and the safety of their fellows. Half-savage and half-chivalrous they are, above all, mysterious, which is expressed in the belief that a curse hangs over them. The Cossacks in Lozinski’s and Komorowski’s works are stereotypical figures, reflecting the romantic quintessence of Ukraine, the determinants of which in this case are: Cossack-horse-mystery-adventure.
UK
Метою статті було критично поглянути на роль козаків у романі Владислава Лозінського Око Пророка та в його кінематографічні екранізації у постанові Павла Коморовського. Для досягнення поставленої мети використано аналітичний та літературно-історичний методи. У наведених використаних текстах культури перебіг гостросюжетно-пригодницької тематики визначає саме козацтво. Риси, надані козакам творцями, - любов до батьківщини, волелюбність, незалежність, - дозволяють побачити в їхніх характерах романтичних героїв чи принаймні романтичних індивідуалістів, які готові страждати заради збереження особистої честі та безпеки своїх родичів. Наполовину дикі, наполовину лицарські, вони насамперед таємничі, що виражається у вірі в те, що на них лежить прокляття. Козаки з творів Лозінського та Коморовського – стереотипні постаті, що відображають романтичну сутність України, яка в даному випадку характеризується: козак-кінь-містерія-пригода.
PL
Celem artykułu było dokonanie krytycznego oglądu kreacji postaci Kozaków w powieści Władysława Łozińskiego Oko Proroka oraz w jej kinowych adaptacjach autorstwa Pawła Komorowskiego. Dla realizacji tego celu posłużono się metodą analityczną i historycznoliteracką. W przywołanych tekstach kultury Kozacy determinują przebieg wątków sensacyjno-przygodowych. Nadane im przez twórców cechy – umiłowanie stron ojczystych, wolności, niezależności – pozwalają widzieć w postaciach Kozaków romantycznych herosów, a przynajmniej romantycznych indywidualistów, którzy są gotowi cierpieć dla sprawy ratowania honoru osobistego i bezpieczeństwa pobratymców. Na wpół dzicy, a na wpół rycerscy, są oni przede wszystkim tajemniczy, co wyraża się w przekonaniu o ciążącej nad nimi klątwie. Kozacy z dzieł Łozińskiego i Komorowskiego to figury stereotypowe, oddające romantyczną kwintesencję Ukrainy, której wyznacznikami są w tym przypadku: Kozak-koń-tajemnica-przygoda.
PL
W artykule został przeanalizowany jeden z mało znanych aspektów powstania Bohdana Chmielnickiego – głód, który był zjawiskiem powszechnym zarówno w armii kozacko-tatarskiej, jak i polsko-litewskiej. Można wymienić kilka przyczyn podobnej sytuacji. Po pierwsze, to prawie całkowita ignorancja pytania zabezpieczenia żołnierza chociażby minimalną ilością żywności przez instytucje państwowe (dotyczy to zwłaszcza armii koronnej). Po drugie, to charakter i długotrwałość samej wojny, gdyż nieprzerywane działania wojenne, a także zniszczenie setek wiosek i miasteczek na współczesnej Ukrainie stworzyły sytuację, kiedy znalezienie oraz dostarczanie żywności dla ogromnych mas ludzi i zwierząt okazało się zadaniem bardzo skomplikowanym. Oddzielne jednostki w celu poszukiwania jedzenia dla żołnierzy i furażu dla koni musieli oddalać się na dziesiątki kilometrów od swoich sił głównych (dotyczyło to obu stron konfliktu). Po trzecie, to specyfika pewnych kampanii wojennych, na przykład blokada armii koronnej w Zbarażu latem 1649 r. Wszystkie wyżej wymienione czynniki doprowadzili do głodu po obu stronach konfliktu, więc nie dziwi, że opis tego nieszczęścia można znaleźć na stronach licznych ówczesnych źródeł, które były wykorzystane pod czas napisania tego artykułu.
EN
This article examines wide spread hunger among Cossack-Tatar and Polish-Lithuanian armies during Bohdan Khmelnytsky’s Uprising; a largely under researched topic. It argues that there were 3 main reasons of the hunger. Firstly, an almost complete absence of state institutions involvement in providing soldiers with necessary supplies contributed greatly to the problem (This was more relevant for the Polish-Lithuanian Commonwealth). Secondly, the destruction of hundreds of Ukrainian towns and villages made supplying the armies an extremely difficult task. Search parties from both sides had to travel tens of kilometres away from the main forces to look for food and fodder. Finally, the nature of individual campaigns also contributed to this situation, most notably the siege of Zbarazh in 1649. All the above factors led to devastating hunger on both sides of the conflict. Mentions of this hunger made it to the pages of multiple written sources used in this article.
RU
В данной статье рассмотрен малоизученный на сегодняшний день аспект восстания под предводительством Богдана Хмельницкого – голод, который был обыденным явлениям как для казацко-татарской, так и для польско-литовской армий. Причин подобной ситуации было несколько. Во-первых, это почти полное самоустранение государственных институций в вопросе обеспечения солдата хотя бы минимальным количеством продовольствия (разумеется, это более касалось армии Речи Посполитой). Во-вторых, это характер и продолжительность самой войны, когда беспрестанные военные действия, а также уничтожение сотен сел и местечек на украинских землях создали ситуацию, при которой снабжение провизией становилось архисложным заданием, а отряды для поиска еды для солдат и фуража для лошадей отходили на десятки километров от главных сил (это касалось обеих сторон конфликта). В-третьих, это специфика отдельных военных кампаний, например блокада коронной армии в Збараже летом 1649 р. Все эти факторы приводили к изнуряющему голоду, который испытали на себе солдаты с обеих сторон, что, соответственно, нашло свое отображение на страницах многочисленных источников, которые были использованы в данной статье
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.