Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  рэлігія
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
For centuries, Christianity has defined the ideology of the social development of Europe. The Church significantly influenced the course of historical events, filled the worldview of the individual and society with content. Fasting in Christianity is an important component of spiritual rebirth, a means of restraining natural human instincts, a sign of obedience to the divine sacraments. The historiography of fasting has not been specifically studied, that is why it causes great interest in the history of its research and is a topical and urgent issue. The purpose of the study is to determine the directions of the research of fasting by Russian Church historians in the period of the origin and development of Russian Church historiography. The formation of an absolutist state in Russia provoked reformist activities that significantly influenced the development of historical science. In the article the author researches the origin and development of Russian Church historiography in the imperial period (1725‒1917), focuses on the study of fasting by Russian Church historians. At the end of the 18th – first half of the 19th century, they did not set specific research tasks, so their work was conditioned by the Orthodox apologetics and was limited to demonstration of the heritage of the Russian Church hierarchy. This determined the simplicity of research approaches, which were based on providentialism as a method of research. During the bourgeois reforms of the 60's of the 19th century, the research activities became more active, and the works of Church historians became multifaceted. The reconstruction of fasting was carried out according to Greek, Latin and Slavic sources, which were subjected to detailed critical analysis. In historical researches concerning fasting there are considerable changes, tendencies to more narrow problems, the main directions of which are embodied in special monographs, prevail. The researchers of fasting, interwoven with the outlines of the general history of Christianity, Orthodoxy, proceeded to analyse the problem in the context of the study of moral theology, where they had to pay close attention to the history of fasting.
PL
Chrześcijaństwo od wieków określało ideologię rozwoju społecznego Europy. Cerkiew znacząco wpływała na bieg wydarzeń historycznych, konstytuując światopogląd jednostki i społeczeństwa. Post chrześcijański jest ważnym składnikiem odrodzenia duchowego, sposobem opanowania naturalnych ludzkich instynktów, wyrazem posłuszeństwa wobec Boga. Chociaż historiografia postu nie została dotąd szczegółowo zbadana, wzbudza ona obecnie duże zainteresowa­nie badaczy jako kwestia aktualna i perspektywiczna. Celem pracy jest określenie kierunków badań nad postem, podjętych przez związanych z cerkwią historyków w okresie narodzin i rozwoju rosyjskiej historiografii cerkiewnej. Powstanie państwa absolutystycznego w Rosji wywołało działania reformatorskie, które znacząco wpłynęły na rozwój nauk historycznych. Autor artykułu analizuje genezę i rozwój rosyjskiej historiografii cerkiewnej w okresie cesarstwa (1725–1917), omawia stan badań nad postem w ujęciu związanych z cerkwią historyków rosyjskich. Pod koniec XVIII i w pierwszej połowie XIX wieku badacze nie stawiali konkretnych celów badawczych, więc wyniki ich ustaleń były obarczone prawosławną apologetyką i ograniczały się do opisu spuścizny rosyjskiej hierarchii cerkiewnej. To zadecydowało o uproszczeniu analiz, opierających się na prowidencjalizmie jako metodzie badawczej. Dopiero w okresie reform liberalnych w latach 60. XIX wieku intensyfikuje się działalność badawcza, a prace historyków stają się wieloaspektowe. Badania nad postem prowadzono przy wykorzystaniu źródeł greckich, łacińskich i słowiańskich. W badaniach historycznych dotyczących postu zaszły duże zmiany: obecnie dominują tendencje do wyboru i prezentacji w monografiach wąskiej problematyki. Post jest opisywany w powiązaniu z historią ogólną chrześcijaństwa i prawosławia, a także w kontekście teologii etyki, w której historia postu zajmuje znaczące miejsce.
RU
На працягу стагоддзяў хрысціянства вызначала ідэалогію грамадскага развіцця Еўропы. Царква значна ўплывала на ход гістарычных падзей, напаўняла зместам светаўспрыманне індывіда і соцыуму. Посніцтва ў хрысціянстве з’яўляецца важным кампанентам духоўнага адраджэння, сродкам утаймавання прыродных чалавечых інстынктаў, знакам падпарадкавання боскім устанаўленням. Спецыяльна гістарыяграфія пасту не вывучалася, што выклікае павышаную цікавасць да гісторыі яго даследавання і з’яўляецца актуальнай і надзённай праблемай. Мэта даследавання – вызначэнне кірункаў вывучэння пасту расійскімі царкоўнымі гісторыкамі падчас зараджэння і развіцця рускай царкоўнай гістарыяграфіі. Станаўленне абсалютысцкай дзяржавы ў Расіі выклікала рэфарматарскую дзейнасць, якая істотна паўплывала на развіццё гістарычнай навукі. У артыкуле разглядаецца зараджэнне і развіццё расійскай царкоўнай гістарыяграфіі ў імперскі перыяд (1725‒1917 гг.), засяроджваецца ўвага на вывучэнні пасту расійскімі царкоўнымі гісторыкамі. У канцы XVIII – першай палове ХІХ ст. яны не ставілі перад сабой канкрэтных даследчых задач, таму іх працы абумоўліваліся праваслаўнай апалагетыкай і абмяжоўваліся дэманстрацыяй спадчыны расійскай царкоўнай іерархіі. Гэтым вызначалася прастата даследчых падыходаў, за аснову якіх быў узяты правідэнцыяналізм як даследчы метад. Падчас буржуазных рэформ 60–х гг. XIX ст. актывізуецца навукова-даследчая дзейнасць, працы гісторыкаў царквы набываюць шматпланавы характар. Рэканструкцыя пасту праводзілася паводле грэчаскіх, лацінскіх і славянскіх крыніц, якія прайшлі дэталёвы крытычны аналіз. У гістарычных даследаваннях адносна посніцтва адбываюцца значныя змены, пераважаюць тэндэнцыі да больш вузкай праблематыкі, асноўныя напрамкі якіх увасабляюцца ў cпецыяльных манаграфіях. Даследчыкі пасту, уплеценага ў канву агульнай гісторыі хрысціянства, праваслаўя, перайшлі да аналізу праблемы ў кантэксце вывучэння маральнай тэалогіі, дзе ім давялося звярнуць пільную ўвагу на гісторыю посніцтва.
EN
The present article seeks to analyze the religious trends in the development of the Belarusian society during the period of the transformation of the former Soviet Union, on the basis of research by Belarusian sociologists. Special attention is paid to the religions identification of the Belarusians, the strength of religious beliefs and the religions behaviour of the citizens. Analysis covers inter alia the confessional, geographical and ethnic factors, which influence the religiousness among certain groups of the population, and the mutual relationship between the State and the Church under the laws concerning the freedom of conscience. In this aspect we analyze the currently propagated idea about the “diversified” model of interaction between the State and individual denominations.
PL
W artykule podejmuje się próbę analizy zagadnienia identyfikacji wyznaniowej mieszkańców Białorusi w okresie transformacji społecznej, związanej z rozpadem ZSRS, na podstawie badań białoruskich socjologów. Wskazuje się również czynniki wpływające na tożsamość religijną ludności, stopień jej religijności oraz motywy zachowań religijnych. Zwraca się m.in. uwagę na czynniki o charakterze wyznaniowym, geograficznym i etnicznym, ukierunkowujące religijność niektórych grup ludności. Porusza się także kwestię stosunku państwa białoruskiego do Kościoła na tle obowiązującego ustawodawstwa w zakresie wolności sumienia. W tym aspekcie omawia się lansowaną obecnie na Białorusi tezę o „zróżnicowanym” modelu stosunków państwa z poszczególnymi wyznaniami.
RU
У артыкуле, на падставе даследаванняў беларускіх сацыёлагаў, аналізуюцца праблемы канфесійнай ідэнтычнасці жыхароў Беларусі ў перыяд грамадскіх перамен у сувязі з распадам СССР. Разважаюцца фактары, якія маглі паўплываць на рэлігійнае атаясамліванне насельніцтва, ступень рэлігійнасці жыхароў Беларусі, а таксама матывы рэлігійных паводзінаў. Звяртаецца таксама ўвага на фактары канфесійнага, геаграфічнага і этнічнага характару, якія арыентуюць рэлігійнасць некаторых груп насельніцтва. Акрамя таго, у публікацыі закранаецца пытанне адносін беларускай дзяржавы да Царквы на фоне існуючага заканадаўства ў сферы вольнасці сумлення. У дадзеным аспекце разглядаецца папулярны ў Беларусі ў сучасны перыяд тэзіс пра “дыферэнцыраваную” мадэль адносін дзяржавы да асобных веравызнанняў.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.