Search results

1

THE MULTIVOCALITY OF TURKISH POLITICAL ISLAM AND ITS INFLUENCE ON THE COUNTRY’S DEMOCRATIZATION

100%

Ozzano L., Kopcewicz G., Olszanecka N., Urbański D., Piechowiak-Lamparska J., Bryc A., Bojarczyk B., Jorgensen F. A. E., Niedziołka D., Pacześniak A., Potorski R., Wincławska M., Włodkowska-Bagan A., Jeran A., Mol A., Solsbery A., Dąbrowska I., Głodkowski M., Kopcewicz G., Olszanecka N., Piechowiak-Lamparska J.

The Copernicus Journal of Political Studies

|

2017

|

issue 1

PL

The last decades of the 20th century and the beginnings of the 21st century have witnessed a global resurgence of religion and an increase of its influence on politics worldwide. Therefore, political scientists have started to try to assess the influence of the religious factor on the democratization processes, both in democratizing countries and in established democracies. Several points of view have been put forward, regarding religion as a factor hindering democratization, distinguishing between democracy-friendly and democracy-hostile religions, or regarding every religious tradition as a multivocal corpus of different messages, which can be interpreted in the political field both in pro-democratic and in anti-democratic terms. This contribution adopts this latter point of view in its analysis of the influence of political Islam on Turkey’s democratization processes. Particularly, it shows that political Islam has favoured democratization processes whenever its leaders have not refused social and political pluralism, while it has obstructed such processes when its leaders were unable to emancipate themselves from religious organizations and from the bulk of their Islamist social base, which has left their commitment divided between them and democratic ideals.

2

Pokój niemożliwy – Kurdowie w Turcji pod rządami AKP

89%

Martofel A.

Świat Idei i Polityki

|

2017

|

issue 16

201-226

PL

Celem niniejszego artykułu jest omówienie polityki Republiki Turcji pod rządami AKP wobec Kurdów, największej mniejszości etnicznej w tym kraju. Głównym punktem odniesienia jest sytuacja wewnętrzna w Turcji w pierwszej dekadzie XXI w. Autor wskazuje na początki kolejnego etapu konfliktu kurdyjsko-tureckiego, biorąc pod uwagę wyniki wyborów prezydenckich i parlamentarnych w latach 2014 – 2015 oraz politykę Turcji po nieudanej próbie zamachu stanu w lipcu 2016 r. Artykuł przedstawia nową falę represji politycznych wobec Kurdów i omawia kwestię kurdyjską jako jeden z głównych problemów kluczowych regionalnych graczy, uwzględniając Turcję, Iran, Syrię oraz Federację Rosyjską. Ponadto, artykuł wskazuje zaangażowanie militarne Turcji w wojnie domowej w Syrii i implikacje tegoż zaangażowania dla sytuacji Kurdów w Turcji i w regionie. W wyniku analizy autor podkreśla możliwość wzmocnienia kurdyjskich nastrojów nacjonalistycznych oraz zwiększenia wsparcia Kurdów dla PKK. Efektem nowej strategii walki z PKK może być postępująca polaryzacja polityczna. Jest więc również prawdopodobne, że PKK zintensyfikuje swoją działalność. Jednocześnie strategia ta może skutkować konsolidacją elektoratu AKP i Erdoğana i w rezultacie do umocnienia rządu. W wymiarze regionalnym strategia ta wymaga zwiększonej aktywności Turcji w Iraku i Syrii. Biorąc pod uwagę relacje pomiędzy PKK i PYD, turecka interwencja wojskowa w Syrii i zaangażowanie w Iraku mogłyby doprowadzić do większej konsolidacji Kurdów we wszystkich trzech państwach. W kwestii stosunków międzynarodowych, skutkować to może spotęgowaniem napięć pomiędzy Turcją i Iranem oraz rządem w Bagdadzie.

EN

The purpose of this article is a presentation of Turkey’s state policy toward the Kurds, the Republic of Turkey’s largest ethnic minority under AKP rule. The main point of reference is an internal situation in Turkey from the 2000s. The author points out the beginnings of the next stage of Kurdish-Turkish conflict taking into account the results of the presidential and parliamentary elections in 2014 and 2015 and Turkey’s security policy after a failed coup d’état attempt on July 2016. This paper provides a new wave of political repression against Kurds and discusses the Kurdish issue as one of the interests of the main regional powers including Turkey, Iran, Syria and Russian Federation. Finally the article indicates Turkey’s military engagement role in Syrian Civil War and implicates this engagement on the situation of Kurds in Republic of Turkey and in the region. As a result of the analysis, author pointed out possibility to reinforce of Kurdish nationalism and support of the Kurds for PKK. The effect of the new anti-PKK strategy will probably be increased political polarisation. It is also probable that the PKK will intensify its actions. At the same time, the strategy may lead to the consolidation of the AKP’s and Erdoğan’s electorate, resulting in strengthening the government’s position. In the regional dimension, the strategy requires an increase in Turkish actions on Iraqi and Syrian soil. Taking into account the relationship between PKK and PYD, Turkish military intervention in Syria and involvement in Iraq could lead to greater consolidation of Kurds in all three states. As an example for international relations, Turkey’s tense relations with Iran, which is interested in preserving its influence over Iraq, and the central government in Bagdad may be further strained.

3

The Analysis of Turkish Foreign Policy in Syria: A Neoclassical Realist Perspective

89%

Karaca B. B., Köksal B.

Przegląd Strategiczny

|

2022

|

issue 15

43-58

PL

Od 2011 roku syryjska wojna domowa stała się areną międzynarodowej rywalizacji pomiędzy regionalnymi i globalnymi mocarstwami. Jako dominujący aktor regionalny, Turcja ma w tym konflikcie ważne interesy. Jednak, mimo że dużą wagę przywiązuje się do czynników wojny domowej oraz równowagi sił na poziomie międzynarodowym, to oprócz tych zewnętrznych uwarunkowań pewną rolę odgrywają również wewnętrzne uwarunkowania Turcji. Dlatego też potrzebna jest analiza polityki zagranicznej Turcji wobec Syrii z perspektywy lokalnej, aby ujawnić pewne pomijalne dynamiki. W tym kierunku, niniejsze opracowanie ma na celu analizę polityki zagranicznej Turcji wobec Syrii, biorąc pod uwagę interakcję pomiędzy zewnętrzną i wewnętrzną dynamiką Turcji w ramach neoklasycznej teorii realistycznej. W tym zakresie zadajemy pytanie „jak turecka dynamika zewnętrzna i wewnętrzna wyjaśniają jej politykę zagraniczną w Syrii?” jako wiodące pytanie poszukiwawcze i przeprowadzamy naszą analizę przy użyciu metody wyjaśniającego studium przypadku. W oparciu o nasze ustalenia przedstawiamy szeroką perspektywę znaczącego wpływu czterech głównych czynników wewnętrznych na turecką politykę zagraniczną, od początku wojny domowej do najnowszej „operacji Wiosenna Tarcza” prowadzonej przez armię turecką i lokalne syryjskie grupy zbrojne.

EN

Since 2011, the Syrian Civil War has become an arena of international competition between regional and global powers. As a dominant regional actor, Turkey has important interests in this conflict. However, although great importance is given to civil war factors and power balances at the field level, Turkey’s internal conditions play a role as well as these externalities. Therefore, an analysis of Turkey’s foreign policy towards Syria from a local perspective is needed to reveal some negligible dynamics. In this direction, this study aims to analyse Turkey’s foreign policy towards Syria, taking into account the interaction between Turkey’s external and internal dynamics within the framework of neoclassical realist theory. Within this scope, we ask “how do Turkish external and internal dynamics explain its foreign policy in Syria?” as the leading search question and conduct our analysis using the explanatory case study method. Based on our findings, we provide a broad perspective on the significant impacts of four main internal factors on Turkish foreign policy, from the start of the Civil War to the most recent “Operation Spring Shield” by the Turkish Army and local Syrian armed groups.

4

New player on the scene: Turkish engagement in Africa

88%

Rudincová K.

Bulletin of Geography. Socio-economic Series

|

2014

|

vol. 25

|

issue 25

197-213

EN

Turkey’s engagement in Africa is connected to the ideological shift of Turkish government during the era of Justice and Development Party and its redirection from the Western-centred to the more diversified foreign policy. Turkish policy in Africa has two dimensions: first one is promoted by the official representation of the State, and the second is performed mainly by civil sector of Turkish society, the business organisation as well as various NGOs. This paper examines Turkish involvement in Africa from various perspectives. It focuses on the economic, political as well as ideological role of Turkey in Africa.

5

The Struggle for Contemporary Turkey’s Future: Tension between AK Party and the Hizmet Movement

88%

Öztürk A. E., Kopcewicz G., Olszanecka N., Urbański D., Piechowiak-Lamparska J., Bryc A., Bojarczyk B., Jorgensen F. A. E., Niedziołka D., Pacześniak A., Potorski R., Wincławska M., Włodkowska-Bagan A., Jeran A., Mol A., Solsbery A., Dąbrowska I., Głodkowski M., Kopcewicz G., Olszanecka N., Piechowiak-Lamparska J.

The Copernicus Journal of Political Studies

|

2016

|

issue 2

PL

Without doubt, tension between Turkey’s ruling Justice and Development Party (AKP) and the Hizmet Movement is of vital importance for both Turkey and international society. This conflict is also important for Turkey’s future when considering the concept of democracy. In this context, this tension has been mentioned by both academic and associated political interests worldwide. Therefore the importance of the outcome of this issue is going to be one of the key factors deciding Turkey’s political and social future. To clearly understand and make predictions concerning Turkey’s future, it is important to understand not only the actors involved and their normative and ideological perspectives; the deeper problematic areas of the Turkish state should also be explored. This paper outlines almost ten years of Turkey’s social and political life under these two main opposing actors. This study will try to find a rational answer to the question of “what will be the outcome of this tension surrounding Turkish democracy for the political arena and civil society?” In this respect, the contemporary meaning of civil society, its importance for a healthy democracy and the relation among the state, the government which controls all state apparatus and the civil society organisations is explained. The final part provides further details about the AKP and Hizmet Movement and the subjects of their tension.

6

Współpraca Unii Europejskiej z krajami grupy Afryki, Karaibów i Pacyfiku z uwzględnieniem Afryki Subsaharyjskiej

75%

Ambukita E.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2017

|

issue 498

11-21

XX

Celem artykułu jest próba zbadania głównych tendencji i ewolucji współpracy pomiędzy Unią Europejską a państwami Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP). Ta współpraca międzykontynentalna ewoluowała w czasie i podpisywano kolejne konwencje: z Yaoundé, Lomé, oraz Porozumienie z Cotonou. Porozumienie o partnerstwie podpisane 23 czerwca 2000 r. w Cotonou oparte jest na trzech komplementarnych filarach: współpracy rozwojowej, gospodarczej i handlowej, oraz wymiarze politycznym. W opracowaniu wyodrębniamy dwie części. Pierwsza część ma charakter wprowadzający. Przedstawiono w niej ewolucję współpracy pomiędzy Unią Europejską a państwami AKP, omówiono postanowienia konwencji z Yaoundé i Lomé oraz Porozumienia z Cotonou. Natomiast druga część poświęcona została współpracy gospodarczej, handlowej i rozwojowej.

7

Turkish-Iranian Relations. The Past, Present and Future

71%

Aslan D. H.

Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula

|

2015

|

issue 41(3)/2015 Stosunki Międzynarodowe

58-69

EN

Turkey and Iran as the two neighbouring countries can be described as relatively comparable with regard to the geographical, demographic and socio-economic dimension. Yet, next to the numerous similarities and levels, on which they can be assessed as comparable states, there are also multiple significant differences and dissimilarities between these two countries. These factors, both similarities and differences, account for the nature of relations between Turkey and Iran, which can be briefly described as characterised by great dynamics. The aim of the paper is to provide for the historical background of Turkish-Iranian relations, outline most important issues affecting these relations and attempt to draw conclusions on the basis of the historical and current trends in these mutual relations to forecast the possible continuation of cooperation between the two states in question as well as the nature of the future of Turkish-Iranian relations.

PL

Turcja i Iran, jako dwa sąsiednie kraje, są stosunkowo porównywalne, jeżeli chodzi o wymiar geograficzny, demograficzny i społeczno-gospodarczy. Tym niemniej, obok licznych podobieństw i poziomów, na których można je oceniać, istnieje między nimi również wiele istotnych różnic i rozbieżności. Czynniki te, zarówno podobieństwa, jak i różnice, składają się na charakter relacji między Turcją a Iranem, które można określić jako dynamiczne. Celem artykułu jest ukazanie historycznego tła stosunków turecko-irańskich, nakreślenie najważniejszych kwestii wpływających na te stosunki oraz próba wyciągnięcia wniosków na podstawie historycznych i bieżących trendów w tych wzajemnych stosunkach w celu dokonania prognozy możliwej kontynuacji współpracy dwu omawianych państw, jak również charakteru przyszłości stosunków turecko-irańskich.

8

Schwarz und Grau hinter Weiß und Rot. Autoritäre Potenziale in der türkischen und in der polnischen Gesellschaft im Spiegel der Reportagen Bittersüße Heimat: Bericht aus dem Inneren der Türkei von Necla Kelek und Rückkehr nach Polen: Expeditionen in mein Heimatland von Emilia Smechowski

71%

Okoński K.

Porównania

|

2022

|

vol. 32

|

issue 2

213-231

EN

Post-)migration literature by Polish and Turkish authors in Germany is no longer an artistic elaboration of life abroad, a view of the West from an Eastern perspective or a reflection of traumas, phobias and dreams from the old homeland. More and more frequently, writers with foreign roots refer to the German past and present. Similarly to authors of Turkish origin, Polish writers and journalists living in Germany are reporting on the country of their childhood-and that is not always a sentimental view. Ideological polarization, anti-democratic tendencies, patriarchy, religious radicalism, phantom pains and longing for the imperial past, nationalism and idealization of one’s own history, division of the country into pro-Western metropolises and a conservative province form a background for the journey through the rediscovered country of origin-in Poland and in Türkiye. Emilia Smechowski’s Return to Poland: Expeditions to my home country (2019) and the report by the German-Turkish sociologist Necla Kelek Bittersweet Home: Report from the interior of Turkey (2008) form the starting point for a comparative analysis of the authoritarian potentials in both societies.

DE

(Post-)Migrationsliteratur polnischer und türkischer Autoren in Deutschland ist nicht mehr eine künstlerische Aufarbeitung des Lebens in der Fremde, ein Blick auf den Westen aus östlicher Perspektive oder ein Spiegelbild von Traumata, Phobien und Träumen aus der alten Heimat. Schriftsteller mit ausländischen Wurzeln beziehen sich in ihren Werken immer häufiger auf die deutsche Geschichte und Gegenwart. Ähnlich wie die Autoren türkischer Herkunft, berichten auch die in Deutschland lebenden polnischen Schriftsteller und Publizisten über das Land ihrer Kindheit – und das ist nicht immer ein sentimentaler Blick. Ideologische Polarisierung, antidemokratische Tendenzen, Patriarchat, religiöser Radikalismus, Phantomschmerzen und Sehnsucht nach der imperialen Vergangenheit, Nationalismus und Idealisierung der eigenen Geschichte, Teilung des Landes in prowestliche Metropolen und in eine konservative Provinz bilden einen Hintergrund für die Wanderung durch das wiederentdeckte Herkunftsland – in Polen und in der Türkei. Emilia Smechowskis Rückkehr nach Polen. Expeditionen in mein Heimatland (2019) und die Reportage der deutsch-türkischen Soziologin Necla Kelek Bittersüße Heimat: Bericht aus dem Inneren der Türkei (2008) bilden den Ausgangspunkt für eine vergleichende Analyse der autoritären Potentiale in beiden Gesellschaften.

9

MEDIA SOURCES SHARED ON FACEBOOK AND NETWORKING BY ERDOĞAN AND THE AKP IN TURKEY

63%

Sahin O.

Studia Politica Slovaca: časopis pre politické vedy, najnovšie politické dejiny a medzinárodné vzťahy

|

2021

|

vol. 14

|

issue 2-3

111 - 126

EN

The Justice and Development Party (AKP) and its leader Erdoğan represent the culturally heterogeneous periphery against the old ruling elite in Turkey. After almost two decades in power, Erdoğan and the AKP subdued the mainstream media while they aim to realize the same scenario with respect to the social media. Social media are spaces for governmental or pro-governmental propaganda, but also for the expression of political dissent. Politicians in Turkey have been using various social media platforms more effectively since the 2010s. This research reveals that the great majority of the content shared by Erdoğan and the AKP Facebook (FB) accounts belong to their own media production teams. The shared sources are disseminating pro-government propaganda. The Erdoğan FB account has a more intensive network than the AKP FB account. We also found that the main promoters of these two FB accounts were using pseudo names, which might indicate that the main promoters were political trolls.

10

MAIN INDICATORS OF TURKISH ECONOMY UNDER THE RULE OF JUSTICE AND DEVELOPMENT PARTY GOVERNMENTS: AN ASSESSMENT

51%

Aslan D. H.

Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula

|

2019

|

issue 2(60)

65-80

EN

Turkey constitutes the world’s 18th largest economy that used to be characterised by stable growth and a remarkable example of a quick recovery after the global economic crisis, particularly during the early stages of Justice and Development Party government rule. This growth combined with Turkey’s strategic geopolitical location makes the country an important figure in the region and a corridor between East and West. Turkey’s neighbours, due to geographical proximity and abundance in energy resources as well as Turkey’s reliance on energy imports, constitute important trading partners for Turkey, accounting for a significant share in the country’s foreign trade. Yet growing instability in the region threatens intense trade cooperation between Turkey and its border countries, particularly following the Arab Spring. On the other hand, the blooming economy of Turkey, particularly during the 2002‑2015 period, had deteriorated dramatically once President Erdogan started to neglect democratic transformation of the country shifting to a one-man rule authoritarian regime, particularly following the failed coup d’état of 2016.

PL

Turcja stanowi XVIII na świecie pod względem wielkości gospodarkę, którą zwykło się charakteryzować poprzez stabilny wzrost i godny uwagi przykład szybkiej poprawy po globalnym kryzysie ekonomicznym, zwłaszcza we wczesnych stadiach rządów Partii Sprawiedliwości i Rozwoju. Ów wzrost, w połączeniu ze strategicznym geopolitycznym położeniem Turcji, czyni z tego kraju znaczącego gracza w regionie oraz ważny korytarz między Wschodem a Zachodem. Sąsiedzi Turcji, ze względu na bliskość geograficzną i bogactwo zasobów energetycznych, jak również zależność Turcji na imporcie energii, są ważnymi partnerami handlowymi dla Turcji, stanowiąc znaczący udział w handlu zagranicznym kraju. Ale rosnąca niestabilność w regionie zagraża intensywnej współpracy handlowej Turcji z jej krajami ościennymi, szczególnie w okresie po Arabskiej Wiośnie. Z drugiej strony, kwitnąca gospodarka Turcji, zwłaszcza w latach 2002-2015, uległa drastycznemu pogorszeniu po tym jak prezydent Erdogan zaczął lekceważyć przemiany demokratyczne kraju, przechodząc do jednoosobowych rządów autorytarnych, szczególnie po udaremnionym zamachu stanu z roku 2016.

11

Polityka zarządzania kryzysem uchodźczym w Turcji

51%

Kurpiewska-Korbut R.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2017

|

issue 3

289-302

PL

Wojna domowa w Syrii doprowadziła do powstania bezprecedensowej sytuacji w Turcji. Od 2011 r. w jej granicach pojawiły się ponad trzy miliony uchodźców, co czyni ją krajem posiadającym najwięcej uchodźców na świecie. Liczba ta stanowi ponad 3,5% ogółu ludności kraju, szacowanej na 80 mln osób. Zarządzanie tak dużą społecznością uchodźców nie jest sprawą łatwą, nawet dla państwa dysponującego sprawną administracją i dużymi możliwościami ekonomicznymi. Artykuł ukazuje ewolucję tureckiej polityki zarządzania kryzysowego wobec społeczności uchodźców syryjskich od poziomu gościnności do ich społecznej integracji, łącznie z niejasną deklaracją ich naturalizacji. Przedstawiony tutaj toczący się i mało znany proces jest szczególnie interesujący w kontekście złożonej sytuacji politycznej w Turcji kreowanej przez rządzącą Partię Sprawiedliwości i Rozwoju (AKP) i jej przewodniczącego, prezydenta Recepa Tayyipa Erdoğana.

EN

Syrian domestic war has created an unprecedented situation in Turkey. Since 2011 more than three million refugees have appeared inside its borders making it the country with the largest refugee population in the world. In addition, this number constitutes over 3.5% of the total population of the country, estimated at 80 million people. Managing such a large refugee community is not an easy matter, even for a state with effi cient administration and large economic opportunities. The paper shows the evolution of Turkish crisis management policy towards their presence from the level of hospitality to social integration of them, together with a vague declaration of their naturalization. The ongoing, barely known process presented here is particularly interesting in the context of the complex political situation in Turkey generated by the ruling party, the Justice and Development Party (AKP) and its leader president Recep Tayyip Erdoğan.

Refine search results

THE MULTIVOCALITY OF TURKISH POLITICAL ISLAM AND ITS INFLUENCE ON THE COUNTRY’S DEMOCRATIZATION

Pokój niemożliwy – Kurdowie w Turcji pod rządami AKP

The Analysis of Turkish Foreign Policy in Syria: A Neoclassical Realist Perspective

New player on the scene: Turkish engagement in Africa

The Struggle for Contemporary Turkey’s Future: Tension between AK Party and the Hizmet Movement

Współpraca Unii Europejskiej z krajami grupy Afryki, Karaibów i Pacyfiku z uwzględnieniem Afryki Subsaharyjskiej

Turkish-Iranian Relations. The Past, Present and Future

Schwarz und Grau hinter Weiß und Rot. Autoritäre Potenziale in der türkischen und in der polnischen Gesellschaft im Spiegel der Reportagen Bittersüße Heimat: Bericht aus dem Inneren der Türkei von Necla Kelek und Rückkehr nach Polen: Expeditionen in mein Heimatland von Emilia Smechowski

MEDIA SOURCES SHARED ON FACEBOOK AND NETWORKING BY ERDOĞAN AND THE AKP IN TURKEY

MAIN INDICATORS OF TURKISH ECONOMY UNDER THE RULE OF JUSTICE AND DEVELOPMENT PARTY GOVERNMENTS: AN ASSESSMENT

Polityka zarządzania kryzysem uchodźczym w Turcji