Search results

1

Jedność Ewangelii i Dziejów Apostolskich według świętego Łukasza

100%

Konach W.

Rocznik Teologiczny

|

2011

|

issue 53

69-86

RU

Тема Единство Евангелия и Деянии Апостольских св. Луки в современной западной экзегетике является очень популярной. Вопрос тесной связи, понимаемой как первоначальное существование одной книги в двух томах (современного Евангелия и Деянии Апостольских) св. Луки, первый поднял Генри Кадбери в тридцатых годах ХХ века. Теперь большинство ученых исследует вопрос единства (особенно сторонники нарративного метода в толковании Священного Писания) пытаясь удостоверить этот гипотез на следующих уровнях: авторском, канона Нового Завета, жанра, нарративном и богословском. Несомненно, автором этих книг является св. Лука и это подтверждает своеобразное единство этих книг. Однако во всех канонах Нового Завета никогда Евангелие и Деяния Апостольские св. Луки не перечисляются рядом друг с другом. Опыты сравнения творении св. Луки с произведениями древнего греко-римского мира, с целью определения одного жанра для обоих книг св. Луки, привели к различным и иногда противоречивым выводам. По этому поводу не можно их оценить, как успешны. Значительно лучше выглядит ситуация на уровне нарративном, здесь обнаружено много общего между Евангелием а Деяниями Апостольскими. Тоже самое можно сказать о богословских темах, которые совпадают в одной и другой книге. Однако, не смотря на многие общие черты, нельзя признать достаточно подтвержденным гипотеза о первоначальном существовании единой книги в двух томах написанной св. Лукой. Принято многими изменение в названии книг Луки-Деяния, целью которого было подчеркнуть исключительное единство, тоже не возможно принять и лучше соединять названия этих книг союзом и, который подтверждает связь творении св. Луки и одновременно гарантирует им автономность.

2

Przyczynek do dyskusji na temat kompozycji Dziejów Apostolskich

100%

Rakocy W.

The Biblical Annals

|

1995

|

vol. 42

|

issue 1

103-110

PL

In keeping with many opinions on the construction of the Acts of the Apostles the present paper seeks to put forward a new approach to these problems. Geographical information in Acts 1:8 plays here an important role, but is not understood too literary. Two big units may be distinguished in the Book, into which it is divided in the summary in 8:1b-3. The first is situated in Jerusalem and deals with Judaism, with which the majority of authors agree. Narration related with the departure of the Gospel beyond Jerusalem is more difficult. Three units are distinguished here: 8:4-11, 18; 11:19-20,38; 21:1-28:31. The first plays the preparatory role toward the proper narration relating the preaching of the Gospel all over the world. The themes which have been foretold in it are developed in section 11:19-20:38, which speaks solely about Christ’s preaching to Jews and Greeks (the Gentiles) alike. The third section, 21:1-28:31, presents Apostle Paul as a witness in chains because of Israel’s hope, which he preaches. In favor of such a construction of the Book of the Acts are numerous literary and thematic hints, which make us distinguish the said sections in it.

3

Nazwy Jeruzalem i Jerozolima w użyciu św. Łukasza

75%

Kudasiewicz J.

The Biblical Annals

|

1973

|

vol. 20

|

issue 1

17-36

PL

Die Ausdrücke „Jerusalem” oder „Hierosolyma” werden von allen Schriften des Neuen Testaments am häufigsten im III. Evangelium benutzt.: Es zeugt davon, dass Lukas besonderes Gewicht auf das Thema der heiligen Stadt gelegt hat. Dabei ist auch das beachtenswert, dass er die Doppelform benutzt. Was für eine Bedeutung hat diese doppelte Form in Bezeichnung der Palästinas Hauptstadt? Diese Frage bemühten sich die früheren Exegeten (A. Harnack, W. M. Ramsay, R. Schütz) und die gleichzeitigen (H. Schürmann, W. Schmauch, J. C. Young, P . Winter) zu beantworten . Das Problem blieb doch offenstehen. Erst die rigoristische Anwendung der redaktionsgeschichtlichen Methode erlaubt dieses Problem zu entscheiden . 1. Der Ausdruck „ Hierosolyma” tritt in den beiden lukanischen Werken immer in einem geographisch-politischen Kontext und meistenteils in Zusammenstellung mit anderen Städten des Imperiums hervor. Hierosolyma ist also eine geographische Bezeichnung. 2. Der Ausdruck „Jerusalem” tritt dagegen immer in einem heilsgeschichtlichen Kontext hervor. Jerusalem ist ein Schauplatz der Grundereignisse der Heilsgeschichte: Leidens, Todes, Auferstehung und Himmelfahrt Jesu . In der Apostelgeschichte ist Jerusalem Schauplatz der Verfolgungen, Leiden und Todes der Jünger und Apostel Jesu . Jerusalem ist auch ein Ausgangspunkt der guten Botschaft und es ist diejenige Stadt, die Jesus und sein e Jünger zurückgeworfen hat. Es ist die Stadt der Christophanie und ein Ziel vieler Pilgerfahrten. Also bewusst und zweckmässig benutzt Lukas die Doppelform.

4

Biblijne wzorce dla współczesnej aktualizacji na przykładzie Dz 4, 1–31

63%

Pindel R.

Polonia Sacra

|

2020

|

vol. 24

|

issue 2

EN

The article first presents the assumptions and principles followed by three steps of the actualization according to the document Interpretation of the Bible in the Church by the Pontifical Biblical Commission.Then the article discusses the texts contained in the Acts of the Apostles, in which you can find the implementation of the postulates of the Commission’s document regarding the actualization (Acts 1:15–26; 4:1–31 and 15:13–21). The literary-rhetorical analysis of the text Acts 4:1–31 indicates the implementation of three steps of actualization as presented in the document Interpretation of the Bible in the Church. The model of actualization, applied in the analyzed text, is an inspired record of best practice for future generations of Christ’s disciples.

PL

Artykuł przedstawia wpierw założenia i zasady, a następnie trzy kroki aktualizacji według dokumentu Papieskiej Komisji Biblijnej Interpretacja Biblii w Kościele. Zwraca uwagę na teksty zawarte w Dziejach Apostolskich, w których można znaleźć realizację postulatów dokumentu Komisji dotyczącą aktualizacji (Dz 1, 15–26; 4, 1–31 oraz 15, 13–21). W analizie literacko-retorycznej tekstu Dz 4, 1–31 wskazuje realizację trzech kroków aktualizacji zawartych w dokumencie Interpretacja Biblii Kościele. Model aktualizacji, zawarty w badanym tekście, ma niezwykłą wagę, stanowi bowiem natchniony zapis wzorcowego dla przyszłych pokoleń postępowania Kościoła Apostolskiego.

5

Παρρησία Szawła w Damaszku i Jerozolimie

51%

Nawara D.

Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia

|

2021

|

vol. 28

95-112

EN

The Greek terms of παρρησία and παρρησιάζομαι assumed great importance during the 6th century BC in Athens. These words defined the right of a free citizen to speak at the General Assembly. He was obligated to tell the truth, even at the expense of persecution. These concepts also functioned in the private sphere and in philosophy The authors of the Holy Scriptures eagerly used them. They occur eleven times in the Acts of the Apostles. St. Luke uses παρρησιάζομαι as a verb in chapter 9 of Acts to describe the attitude of the converted Saul who preaches the word of God in Damascus and Jerusalem. Despite the difficulties which arise, he does not change anything in the Gospel message. Παρρησία is a charisma bestowed upon man by the Holy Spirit. The action of the Holy Spirit is crucial to a proper understanding of the above terms in Acts. Because of this action, παρρησία is no longer the privilege of free citizens only, as in ancient Athens, but a grace that enables even simple and unlearned people to speak boldly and courageously about Christ.

PL

Greckie terminy παρρησία i παρρησιάζομαι nabrały wielkiego znaczenia w Atenach w VI w. przed Chr. Określano nimi prawo wolnego obywatela do przemawiania na Zgromadzeniu Ludowym. Był on zobowiązany do mówienia prawdy nawet za cenę prześladowania. Pojęcia te funkcjonowały również w sferze prywatnej i w filozofii. Chętnie korzystali z nich autorzy Pisma Świętego (w Dz występują 11 razy). W rozdziale dziewiątym Dziejów Apostolskich św. Łukasz za pomocą czasownika παρρησιάζομαι opisuje postawę nawróconego Szawła, który głosi słowo Boże w Damaszku i Jerozolimie. Pomimo trudności, jakie się pojawiają, niczego nie zmienia w orędziu Ewangelii. Παρρησία jest charyzmatem, którym obdarowuje człowieka Duch Święty. Jego działanie jest kluczowe dla właściwego zrozumienia powyższych terminów w Dziejach. Dzięki Niemu παρρησία nie jest już przywilejem jedynie wolnych obywateli jak w starożytnych Atenach, ale łaską, która nawet prostych i nieuczonych ludzi uzdalnia do odważnego i śmiałego mówienia o Chrystusie.

Refine search results

2 The Biblical Annals

1 Polonia Sacra

1 Rocznik Teologiczny

1 Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia

1 Konach W.

1 Kudasiewicz J.

1 Nawara D.

1 Pindel R.

1 Rakocy W.

1 2021

1 2020

1 2011

1 1995

1 1973

Jedność Ewangelii i Dziejów Apostolskich według świętego Łukasza

Przyczynek do dyskusji na temat kompozycji Dziejów Apostolskich

Nazwy Jeruzalem i Jerozolima w użyciu św. Łukasza

Biblijne wzorce dla współczesnej aktualizacji na przykładzie Dz 4, 1–31

Παρρησία Szawła w Damaszku i Jerozolimie