Search results

1

Sources of growth in South Agriculture – a corporate finance perspective

100%

Joseph C.

Journal of Agribusiness and Rural Development

|

2015

|

issue 4(38)

635-644

EN

The capital structure theory has been applied extensively in corporate fi rms with mixed results. This article examines the role of capital structure on the performance of fi rms in South Africa’s agricultural sector following the pecking order theory. Survey data was collected from smallholder farmers in Mpumalanga and North West provinces during 2013. A total of 500 respondents were included in the survey using the multi-stage sampling technique of which 362 responses were received. Using the structural equation modeling approach, the study observes a positive and signifi cant relationship between capital structure and the performance of smallholder farmers. Both short-term and long-term debt contributes to improved productivity through the purchase of working capital requirements and the acquisition of capital equipment. Furthermore, the study reveals that land size has a positive infl uence on agricultural output. These empirical results suggest that channelling debt capital to farmers will improve their productivity. All models fi t indices applied con- fi rm the model was a good fi t to the data.

PL

Teoria struktury kapitału jest powszechnie, choć z różnymi efektami stosowana przez korporacje. W niniejszym artykule omówiono wpływ struktury kapitału na działalność przedsiębiorstw rynku rolnego Afryki Południowej z zastosowaniem teorii hierarchii ważności. Dane pozyskano od rolników prowadzących niewielkie gospodarstwa, podczas badań terenowych przeprowadzonych w 2013 roku w obrębie Mpumalanga i na terenach północno-zachodnich prowincji kraju. Łącznie zbadano 500 respondentów, stosując wielostopniową technikę losową, i otrzymano 362 odpowiedzi. Podczas badania zastosowano metodę SEM (Structural Equation Modelling) i zaobserwowano istotny pozytywny związek między strukturą kapitału a efektami działalności rolników. Zarówno krótko-, jak i długoterminowe pożyczki przyczyniły się do poprawy produktywności dzięki spełnieniu potrzeb dotyczących kapitału obrotowego, jak i nabycia potrzebnego sprzętu. Wykazano również, że wielkość gospodarstwa ma pozytywny wpływ na wyniki działalności rolniczej. Te empiryczne dane sugerują, że ukierunkowanie kapitału pożyczkowego w stronę rolników poprawi ich produktywność. Wszystkie zastosowane modele i obliczone wskaźniki potwierdzają właściwe dopasowanie modelu do zebranych danych.

2

Afryka Południowa i Południowo–Zachodnia w niemieckiej propagandzie kulturowej (1914–1918)

100%

Zajas P.

Dzieje Najnowsze

|

2016

|

vol. 48

|

issue 3

PL

South and South-West Africa in German Cultural Propaganda (1914–1918)On July 7th 1914, the British government requested general Louis Botha to take over the German radio transmitters in Lüderitz and Swakopmund. The German forces, unable to withhold the attack any longer, surrendered on July 9th 1915. The government in Berlin, realised that winning Southwest Africa back, might prove impossible, regardless of the course of the war in Europe. By the same token, the future of the German diamond companies, united in a consortium called Diamantenregie since 1909, depended on the developing political constellation in the Union of South Africa. Since 1915, German authorities have launched a subtle diplomatic game aimed at winning the support of the South African elites and the public opinion of the country. The neutral Netherlands were the main stage of this long–term post–war policy. Due to the historical connections to South Africa, the Netherlands played an important role as a cultural and political mediator. Some members of the Dutch elites – writers, journalists, politicians – still held the pro– Boer and anti–English position when WWI broke out. This position encouraged the involvement of the Dutch elites in the German incentives regarding cultural propaganda. This paper offers insights into the so far unpublished correspondence of the main actors of the contemporary field of German propaganda. The main person under investigation is Johannes Visscher, a Dutch journalist and expert on South Africa. As editor of the journal Hollandsch Zuid– Afrika, published by Nederlandsch Zuid–Afrikaansche Vereniging (NZAV), Visscher was employed by the German diplomatic services in the years 1915–1918. As part of the activities financed by Reichskolonialamt, Visscher shaped the image of Germany in the South African press and the pro–German image of South Africa in the Dutch press.

3

Integracja gospodarcza w ramach wspólnego rynku Afryki Wschodniej i Południowej (COMESA)

100%

Czernichowski K.

Ekonomia XXI Wieku

|

2016

|

issue 3 (11)

97-108

PL

Celem artykułu jest charakterystyka i ocena działalności jednego z największych pod względem liczby członków, ogólnej powierzchni i liczby ludności bloków ekonomicznych w Afryce, do jakich zalicza się COMESA – Wspólny Rynek Afryki Wschodniej i Południowej. Ocena ta dotyczy w głównej mierze aspektów ekonomicznych, ale także politycznych i społecznych. Cel został zrealizowany poprzez analizę literatury, aktów prawnych i obserwacje własne autora poczynione podczas jego badań terenowych w czterech państwach należących do tego ugrupowania: Demokratycznej Republice Konga, Ruandzie, Ugandzie i Zambii. Do krajów, które najwięcej mogą skorzystać na uczestnictwie w COMESA, zaliczyć można Burundi, Ruandę i Ugandę, które nie mają dostępu do morza, a także wschodnią część Demokratycznej Republiki Konga, uczestniczące w Korytarzu Północnym – regionalnym systemie transportowym, ułatwiającym dostęp tych obszarów do portu w Mombasie w Kenii. Z kolei Kenia może wiele korzystać ze swobodnego przepływu osób. Pozostaje to jednak planem na przyszłość. Póki co Kenia podpisała umowę o ruchu bezwizowym z dwoma członkami Wspólnoty Wschodnioafrykańskiej: Ruandą i Ugandą. Obywatele tych trzech krajów nie muszą też ponosić opłat za uzyskanie pozwolenia na pracę u sygnatariuszy porozumienia. Integracja w ramach COMESA przebiega powoli. Przed członkami ugrupowania stoją przeszkody natury politycznej, kulturowej i językowej

4

Udział Polaków w formowaniu południowoafrykańskiej Kolonii Przylądkowej

84%

Kowalski M., Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN

Studia z Geografii Politycznej i Historycznej

|

2014

|

vol. 3

EN

The contribution of Poles to colonization and development of the Cape Colony is not commonly known. Yet, Poles have been appearing in this colony since its very inception (1652). During the entire period here considered this presence of Poles was the outcome of the strong economic ties linking Poland with the Netherlands. At the end of this period an increase took place of their share, in connection with the presence of numerous alien military units on the territory of the Colony, Poles having served in such units. Numerous newcomers from Poland settled in South Africa for good, established families, and their progeny made up the local society. In 1814 Cape Colony became in formal terms a part of the British Empire (while being under British occupation since 1806). This, however, did not hamper the inflow of immigrants from Poland. In the majority of cases they also melted into the Afrikaner society. An especially important group, together with emigrants from Germany, came during the decades of 1850s, 1860s and 1870s. Poles were very often involved in the pioneering undertakings within the far-off fringes of the Colony. Jan Liske took part in the expedition to Namaqualand, Michiel Kowalski and four other emigrants from Poland – in the expedition to Cobuquas people, Stephanos gained fame as a humbug and false missionary among the Nama and Griqua peoples, Jan Michiel Sowiecki settled the eastern borderland of the Colony and remained in close relations with the Boer pioneer and rebel Conraad de Buys, Jan Latsky became the pioneer of the European colonization of the High Karoo. This concerned also the later Polish settlers – even those from the second half of the 19th century – like, for instance, Ankiewicz, Mendelski, Szukała, Waberski – many of whom settled within the eastern borderland of the Colony in the British Caffraria. In an indirect manner the participation of Poles in the extension of the boundaries of the Colony is perceived by R. Shell in the article The Forgotten Factor in Cape Colonial Frontier Expansion, 1658 to 1817. In his opinion, “all we may conclude is that it was the Cowalskys [Kowalskis] of this world rather than the Van der Merwes who opened up the frontier in this early period”. The evidence for this phenomenon is provided by the present-day Afrikaner families of, for instance, Ankiewicz, Aproskie, Beirowski, Drotsky, Hohowsky, Jankowitz, Jewaskiewitz, Kitshoff, Kolesky, Latsky, Masuriek, Troskie, Waberski, Zowitsky, and others. Quite superficial estimation implies that the settlers coming from Poland could make up a bit over 1% of the ancestors of the present-day Afrikaners.

PL

Udział Polaków w kolonizowaniu i zagospodarowywaniu Kolonii Przylądkowej nie jest powszechnie znany. Tymczasem Polacy pojawiali się w niej od samego początku jej istnienia (1652 r.). Przez prawie cały badany okres obecność ta była wynikiem silnych więzów gospodarczych wiążących Polskę z Niderlandami. Pod koniec tego okresu nastą-pił wzrost ich udziału w związku z obecnością w Kolonii licznych obcych jednostek wojskowych, w których służyli Polacy. Wielu przybyszów z Polski osiedliło się w Po-łudniowej Afryce na stałe, założyło rodziny, a ich potomstwo weszło w skład miejsco-wego społeczeństwa. Pod panowaniem brytyjskim, w wyniku dwóch fal kolonizacji, osiedlili się kolejni przybysze z Polski, niejednokrotnie przybywając całymi rodzinami. Świadectwem tego zjawiska są dzisiejsze rodziny afrykanerskie: Ankiewicz, Aproskie, Beirowski, Drotsky, Hohowsky, Jankowitz, Jewaskiewitz, Kitshoff, Kolesky, Latsky, Masuriek, Troskie, Waberski, Zowitsky itd. Pobieżne obliczenia wskazują, że osadnicy z Polski stanowili nieco ponad 1% przodków dzisiejszych Afrykanerów. Polacy brali również udział w pionierskich przedsięwzięciach na odległych pograniczach Kolonii, w tym w wyprawie łupieżczo-handlowej z 1702 r.

5

The Legitimacy of International Organizations: The UNDP’s Operations in Southern Africa

84%

Pogoda M.

Ekonomia XXI Wieku

|

2021

|

issue 24

56-88

PL

Organizacje międzynarodowe jako jednostki wyspecjalizowane w konkretnej dziedzinie życia społecznego są tworzone, by wspierać państwa w osiąganiu celów narodowych, pobudzaniu wzrostu gospodarczego i zapewnianiu ochrony ich obywateli. Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie o zasadność i skuteczność jednej z takich organizacji (jest nią Program Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju (UNDP)) i jego działań w rozwoju gospodarczym pięciu krajów Afryki Południowej (Botswany, Eswatini, Lesotho, Namibii i Republiki Południowej Afryki). Z analizy wynika, że efekty programu są zadowalające, choć modyfikacja interwencji mogłaby zwiększyć jej wydajność. Kraje Afryki Południowej wciąż nie mają stabilnych i rzetelnych biur statystycznych, które pozwoliłyby na monitorowanie zmian społecznych i ekonomicznych. Ponadto państwa te w dużej mierze zależą od organizacji międzynarodowych i nie wykazują własnej inicjatywy, co zmniejsza wydajność jakichkolwiek przedsięwzięć. Ostatecznie region Afryki Południowej wymaga wsparcia technicznego i eksperckiego we wszystkich stadiach przeprowadzanych projektów, tak aby zapewnić maksymalną użyteczność wsparcia i długotrwałość rezultatów. Obecność Programu w regionie wydaje się uzasadniona, gdyż aktywnie przyczynia się do jego wzrostu gospodarczego. Dotychczas nie znaleziono alternatywnych sposobów interwencji, a obecne formy wsparcia, choć niedoskonałe, nie znalazły korzystniejszych substytutów.

EN

International organizations are specialized formal frameworks created to assist states in achieving national goals, stimulating economic growth, and ensuring the protection of their citizens, however their legitimacy has been questioned over the years. This paper aims to answer the question of the adequacy and effectiveness of one of such organizations, namely the United Nations Development Programme (UNDP) in the economic development of five countries in Southern Africa (Botswana, Eswatini, Lesotho, Namibia and South Africa). According to the analysis, the effects of the programme are satisfactory, although the intervention needs improvement. Southern African countries still lack stable and reliable statistical systems to monitor social and economic changes. In addition, these countries rely heavily on international organizations and do not take their own initiative, which makes all the endeavors less effective. Ultimately, these countries require both technical and expert support at all stages of the implemented projects to maximize the impact of the support and sustainability of the results. In line with these findings, the presence of the programme in the region seems to be justified, hence it actively contributes to its economic growth. Yet so far, no alternative ways of intervention have been found and the current framework, although imperfect, has not found a replacement.

6

Stacja misyjna „Polonia” w Transwalu (1885-1914) na podstawie prasy Kościoła ewangelicko-augsburskiego w Królestwie Polskim

84%

Lesiakowska R.

Studia Polonijne

|

2021

|

vol. 42

99-115

EN

“Take up the White Man’s burden...,” these words from of the well-known poem by Rudyard Kipling created a specific ideological banner wielded by the 19th-century colonial states. However, it is common property that the reality was far from the idea of service espoused by the poet, and the European empires did not “send forth the best ye breed” to attend to the needs of indigenous peoples. In that reality, particularly noteworthy were the attitudes of individuals who, somewhat contrary to the contemporary mindset, sought to recognise the subjectivity of indigenous tribes and communities and wished to encourage them to change rather than imposing anything. Some of such individuals were the founders and staff of the Polonia Mission Station operated as a splinter of cooperation between the Lutheran Church in the Kingdom of Poland and the Hermannsburg Mission. The facility was located in South Africa, 30 km northwest of Pretoria, and operated thanks to contributions from the faithful. This initiative of the relatively small Lutheran community in the Polish territory under the Russian rule remains almost unknown.

PL

„Dźwignij brzemię białego człowieka…” – te słowa słynnego utworu Rudyarda Kiplinga (The White Man’s Burden) stanowiły swoisty sztandar ideowy XIX-wiecznych państw kolonialnych. Jednak, jak wiadomo, rzeczywistość daleka była od wspominanego w tymże utworze służenia, a imperia europejskie nie wysyłały „swych najlepszych synów” po to, by otaczali rdzenną ludność troskliwą opieką. W tych realiach tym bardziej interesujące stają się postawy osób, które – poniekąd wbrew mentalności epoki – starały się dostrzegać podmiotowość plemion i społeczności tubylczych, chciały przekonywać, a nie zmuszać do zmian. Do nich zaliczyć należy twórców i pracowników stacji misyjnej „Polonia”, prowadzonej w ramach współpracy Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Królestwie Polskim z misją hermannsburską. Placówka położona była w Afryce Południowej, 30 km na północny zachód od Pretorii i utrzymywała się dzięki składkom wiernych. Ta inicjatywa stosunkowo niewielkiej społeczności luterańskiej ziem polskich zaboru rosyjskiego pozostaje niemal nieznana.

7

Wkład Polaków w rozwój misji mariannhillskiej na przełomie XIX i XX wieku w południowej Afryce

67%

Puchała K.

Annales Missiologici Posnanienses

|

2012

|

issue 18

77-111

EN

In 1879 Francis Pfanner settled together with 30 co-brothers on the west coast of Southern Africa on Maria-Anna’s Hill (Marianhill). They built the monastery which in the short time became the centre of the Christianity in the entire area Craftsmen workshops and schools started to come into existence. Altogether 265 monks lived in the monastery, many of them from Poland. They started to open new missionary posts, sometimes even up to 200 km away from Marianhill. In 1909 Pope Pius the 10th created a new missionary congregation – Marianhill Missionaries. Their work is still practically unknown. To the large extend it was co-founded by Poles and often supported by them.

8

Pole pracy Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej w Afryce w XIX wieku

51%

Kluj W.

Annales Missiologici Posnanienses

|

2012

|

issue 18

113-128

EN

In 1850 the Holy See entrusted missionary work in South Africa to a young at that time congregation of the Missionary Oblates of Mary Immaculate. Oblates undertook that work and after some time divided their work in the 19th century into five different regions. At first they began their work in Natal, after that in Basutoland (now Lesotho), in the Free Orange State, in Transvaal, and at the end of the century also in Cymbebasie (today Namibia). As the first Oblate mission in Africa, this activity remains a point of reference to the further development of the conception of the Oblate missions in Africa.

Refine search results

2 Annales Missiologici Posnanienses

2 Ekonomia XXI Wieku

1 Dzieje Najnowsze

1 Journal of Agribusiness and Rural Development

1 Studia Polonijne

1 Studia z Geografii Politycznej i Historycznej

1 Czernichowski K.

1 Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN

1 Joseph C.

1 Kluj W.

1 Kowalski M.

1 Lesiakowska R.

1 Pogoda M.

1 Puchała K.

1 Zajas P.

2 2021

2 2016

1 2015

1 2014

2 2012

Sources of growth in South Agriculture – a corporate finance perspective

Afryka Południowa i Południowo–Zachodnia w niemieckiej propagandzie kulturowej (1914–1918)

Integracja gospodarcza w ramach wspólnego rynku Afryki Wschodniej i Południowej (COMESA)

Udział Polaków w formowaniu południowoafrykańskiej Kolonii Przylądkowej

The Legitimacy of International Organizations: The UNDP’s Operations in Southern Africa

Stacja misyjna „Polonia” w Transwalu (1885-1914) na podstawie prasy Kościoła ewangelicko-augsburskiego w Królestwie Polskim

Wkład Polaków w rozwój misji mariannhillskiej na przełomie XIX i XX wieku w południowej Afryce

Pole pracy Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej w Afryce w XIX wieku